The Human Fear, is vintage Franz Ferdinand. Een lekker stuwend en pompend album dat alle stijlkenmerken die de band onderscheiden van de mainstream doorsnee in zich heeft.
Ik lees hierboven dat het MM-genoten aan diverse andere FF albums doet denken, en dan worden er verschillende titels genoemd. Nou ik vind het wel een dwarsdoorsnede van hun hele oeuvre en dan hebben ze wel echt aan cherry picking gedaan, want ik vind bijna alle nummers top.
De afsluiter
The Birds brengt mij nog het meest terug naar hun debuut.
Rif one:
Audacious vind ik de FF van nu, Kapranos blijft natuurlijk een droomzanger voor een groep, een herkenbare stem bij een man die ook echt kan zingen, hij zet met dit nummer direct de goede toon.
Everydaydreamer heeft een heerlijke start, ik krijg direct goede vibes bij dit nummer. En in dit nummer komen de vele klankkleuren van Kapranos goed naar voren, een gedreven supersong.
The Doctor, haastig intro met de van FF herkenbare stuwende percussie, die doet mij denken aan het tweede album. en ik hoor hierin ook Sparksinvloeden, de Meal brothers met wie ze een prachtig album hebben opgenomen.
Hooked is een floorfiller anno 2025 met een vette knipoog naar de Human League.
Build It Up, fraai intro, kalm gezongen, mooie tekst, dit vind ik ook echt FF anno nu. een oorwurm!
Night Or Day, mooi nummer met fraaie tempowisselingen wat absoluut een FF kenmerk genoemd kan worden. Kapranos gaat lekker los in dit nummer, een nummer om de repeatknop voor te gebruiken…
Tell Me I Should Stay, mooi piano intro, beetje filmisch waarbij er weer op een andere manier wordt gezongen door Alex Kapranos, voor de oudere luisteraars: hier krijg ik Sailor herinneringen bij, de populaire Engelse groep uit de seventies. Absoluut een origineel nummer.
Cats, een mooi rustig begin met enkel stem en gitaar, waarna het als een bloem opengaat en er een onvervalste FF song uit de hoed komt, stuwend, swingend en een toekomstige evergreen.
Black Eyelashes, brengt mij ook terug naar Sailor, laat dat nu een band zijn uit het BZN tijdperk, die hebben er ook vast goed naar geluisterd

en zo is het cirkeltje weer rond.
Bar Lonely, doet mij ook weer aan het debuut denken als de afsluiter.
Ik heb het idee dat
The Human Fear de perfecte feestplaat is voor de moderne student, volumeknop open en succes verzekert.
Die periode ligt al geruime tijd achter mij, maar mijn oren zullen dit opgeruimde album zeker nog regelmatig consumeren, een van hun beste!