Peter Gabriel - Plays Live (1983)

I go swimming
staat die ook op een studio-album
volgens mij niet

lekker nummer, hè

goeie live lp van peter maar de studio versies zijn beter, pas op : op cd bestaan er verschillende versies met alle nummers en met een minder aantal nummers - t'is maar dat je ' tweet

De als bonustracks aangegeven nummers staan niet op een cd die ooit is uitgebracht als Peter Gabriel Plays Live (Highlights).

Heel goed live album ik zou als ik jou was de dubbel cd aanschaffen

Schitterend live album!!!!

Altijd gaan voor de dubbel-cd. Met name Rythm of the heat zou ik niet willen missen. Geweldige cd is dit toch zeg.

Hier staan vele meesterwerken van Peter Gabriël op. Mijns inziens beter dan de studio albums die hieraan vooraf gingen, alhoewel er volgens mij ook altijd wat wordt bijgeschaafd op de live albums van PG. Hoogtepunten van dit album:
- The Rhythm of the Heat
- I Don't Remember
- Biko
Ach, alle nummers zijn eigenlijk schitterend!

Ik had verdomme eerst de Highlights aan geschaft, later zag ik dat er een dubbel cd van was. Best een pittig prijsje trouwens maar hij is het waard. Een prachtig begin met The Rhythm Of The Heat. Zoals boven mijn al staat, ze zijn allemaal schitterend. 5 sterren zeker

Dit blijft een erg goed live album van deze man. Draai hem regelmatig, heb alleen mijn stem iets verlaagd. I Go Swimming is ook een lekker nummer trouwens.

Dit live album wint het op alle fronten van 'Secret world live' album, terwijl ik juist dat concert heb gezien. Maar op dit album staan meer nummers van mijn favoriete PG albums.

Ik heb nooit iets begrepen van die highlights versie, het origineel was al highlights genoeg. Maar dat zal wel weer met marketing te maken hebben.

'I go swimming' zou eigenlijk op het 3e album komen, maar omdat de tekst volgens Amerikaanse normen iets te frivool was, heeft men daar van afgezien.
Jammer genoeg later ook nooit op een album gezet.

PG is live nog beter dan in de studio. Dit is een prachtig overzicht van zijn eerste solowerk en is als alternatieve Best Of zeer geslaagd.

Eigenlijk mijn eerste kennismaking met Gabriel dit live-album. En de enige die ik bezit. Jaren geleden hoorde ik 3 live tracks op de radio wat ik toevallig op een cassetebandje heb gezet indertijd.

The Rhythm of the heat, Shock the Monkey en:


I don't remember .......


-------- wooh oooh nanana .........
nananana ... nanana .. na.

wooh oooh nanana .........
nananana ... nanana .. na.


Hey! ... hey! ... hey! ... Hey!! ... ey ..ey ..y!

Geweldig stuk waar ik altijd mee ga "wooh ooh nanana-en"


.......... en San Jacinto zijn mijn favo's. De rest van de nummers zijn net ff ietsjes minder goed vind ik.

Eh ... 3.5 sterren daarom.

Ultiem live document van held Peter Gabriel.

Op Plays Live neemt Peter je mee langs een dwarsdoorsnede van zijn solowerk dat op dat moment bestond uit de lp's Peter Gabriel, Peter Gabriel, Peter Gabriel en Peter Gabriel. Vanaf openingsnummer Rythm of the Heat, wat voor mij om onbegrijpelijke redenen van de enkel cd uitvoering is gelaten, valt de fenomenale instrumentatie (o.a David Rhodes en Toni Levin die vandaag de dag nog steeds deel uit maken van de live-band), de gedreven uitvoeringen en de indrukwekkende stem van Gabriel op. Harde drumklappen, dreigend toetsengeluid, de langgerekte, uithalen van Gabriel (the Rythm has my........ Soooooooouuuul) laten het openingsnummer langzaam groeien naar een percussieve climax van heb ik jou daar. En daar zit je dan op je zolderkamer ...verdwaasd naar je boxen te staren. Wat is dit dan zeg. En dan ben je dus precies 1 nummer op weg.

Het vervolg doet wat betreft impact nauwelijks onder voor de overdonderende opener. Van het kritische “Not One of Us”, vandaag de dag knap actueel, naar het wederom zwaar door percussie gedomineerde “ Intruder” is het een adembenemende trip langs zeer knappe en zeker voor die tijd, opvallende composities. En passent zijn Genesis verleden volledig in de marge plaatsend.

Op cd 2 (de enkel cd versie moet je echt laten liggen) wordt geopend met de majestueuze epic “San Jacinto”. Tot op de dag van vandaag een van de mooiste nummers ooit door mij gehoord. Langzaam en theatraal kruipt het lied naar een ijzingwekkende, kippenvel veroorzakende climax. Op het moment dat Peter “Hold the Line” zingt, gaat als vanzelf de vuist omhoog. De bezoekers van de concerten van Gabriel weten allicht waarom. Hoe vaak ik mezelf niet heb betrapt op dat gebaar. Met tranen in de ogen, in een volstrek lege en donkere kamer met een volstrekt leeg bierflesje in nabijheid en een koptelefoontje op.... Voor degenen van jullie die de eer gaan krijgen een uitnodiging voor mijn, hopelijk niet al te spoedige, crematie te ontvangen, kan ik alvast melden dat dan dit nummer voorbij gaat komen.

Helaas komt na de climax van “San Jacinto” direct het ongepast vrolijke “Solsbury Hill” voorbij, waardoor de voor meerwaarde zorgende dreigende en donkere sfeer, ruw wordt onderbroken.

Het herstel volgt met “No Self Control” en het ook weer machtige “Shock the Monkey” gelukkig snel. Dit meesterwerk wordt afgesloten met de ultieme uitvoering van de anti-apartheidsclassic “Biko” met wederom hoofdrollen voor de percussie en de galmende, prachtstem van mijn held: Peter Gabriel.

You just made my day !!

Eén van mijn beste live albums !! Beter dan de 'Secret world' registratie, maar dat heeft er ook mee te maken dat ik zijn latere werk iets minder vind (met uitzondering van Up).

De band hier is heeft zijn beste bezetting ooit. Vooral Larry Fast (Synergy) is een gemis op latere albums.

Peter Gabriel, ook mijn grote held

San Jacinto, Biko en The rythm of the heat, hoe indrukwekkend kan popmuziek zijn?
Weergaloos.

1 van de betere live-albums all time.
voegt daadwerkelijk iets toe aan de studioopnamen.
en wat een band!!!

Gisteren in Amsterdam de beste man weer (na Ahoy een paar jaar geleden) live zien spelen. Tot mijn grote vreugde kwamen ook enkele songs van dit live-album voorbij: Rhythm of the Heat, Family Snapshot, Intruder, Solsbury Hill, No Self Control, On the Air en Biko.

Dat deze nummers ook in 2007 nog altijd tot de live-toppers kunnen behoren, zegt veel over Plays Live: een top album waar ik al vele jaren geen genoeg van kan krijgen.

Ik heb nog de enkele versie van deze cd, valt mij een beetje tegen maar misschien moet ik toch de dubbelcd maar eens aanschaffen gezien deze recenties.Tot nu toe vind ik Secret World iets beter (geluid en uitvoering).

Ik heb deze tour destijds gezien in het Haags congrescentrum en was ronduit geweldig, Band kwam heel verrassend door de zaal binnen, drum en zang, en besteeg vervolgens het podium.
Klasse album en Peter was in die tijd zijn collega´s qua orginaliteit en creativiteit ver vooruit. Aparte podium design en gebruik van minder bekende instrumenten. Altijd op zoek naar iets nieuws!!!

Een schande dat Gabriel hier geen remaster van het volledige album heeft uitgebracht. Als hij dat nog eens doet dan maar gelijk een expanded version maken met de nummers die niet op het album staan maar in die periode wel gespeeld werden zoals Lay your hands on me, Wallflower, Across the river, We do what were told, Here comes the flood, Kiss of life.

Dit is de tweede keer vandaag dat ik moet melden dat ik mij schromelijk heb vergist. Ik heb een aantal keren op deze site gemeld dat ik geen groot liefhebber ben van de muziek van Peter Gabriel . Hoe dom kan een mens zijn . Onlangs heb ik Peter's verzamelalbum "Hit" beluisterd. Ik was zwaar onder de indruk. Thans heb ik "Plays Live (1983)" geleend uit de bibliotheek. En weer ben ik zwaar onder de indruk van Peter Gabriel 's muzikale kwaliteit. Wat mazdalfa al schrijft: "Plays Live (1983)" is een topalbum. Ik hoop dat ik er de komende jaren geen genoeg van zal kunnen krijgen.
Ik vraag vergiffenis aan alle Gabriel fans voor alle lelijke woorden die ik op deze site heb geuit over Peter .

Er waren 2 concerten die avond in September 1983, een om 19 uur en een om 22 uur. Ik meen dat bij de tweede Gabriel van achteruit binnenkwam met Rhythm Of The Heat. Het eerste concert opende met Across The River. Ik was bij beide, het was echt fenomenaal.

Van deze CD moet je gewoon de 2 CD versie hebben. De enkele versie is ook niet verkeerd maar ook die extra nummers klinken geweldig en zijn de aanschaf meer dan waard. Zelf vind ik het nummer I Have The Touch nog steeds vreselijk swingen. Heerlijke plaat.

Ja, ik snap ook niet dat de remaster ook die verfoeide 'Highlights' versie is. Het live dubbel album op CD moet inmiddels toch redelijk moeilijk te vinden zijn. Gelukkig heb ik die nog wel.
Lijkt me top. Speelde hij 'We Do What We're Told' toen ook al? Dat is feitelijk een nummer van een later album. Ik heb wel een aantal Gabriel-bootlegs, ook uit deze periode, waarop ik trouwens 'Wallflower' en 'Kiss of Life' ook nog nooit ben tegengekomen. Aangezien ze tot mijn favoriete numemrs behoren ben ik er erg beniewd naar.

Hij speelde het nummer (We do what were told) in ieder geval op Werchter 83 net na het uitkomen van dit album. Hier heb ik een geweldige radio opname van! De live versie van Kiss of life staat op de 12 inch versie van I go swinging.

Dank, klopt ja. Die versie van We Do What We're Told ken ik wel. Had ik een cassette bandje van dat is ergens verloren gegaan bij een verhuizing of zo. Kwaliteit was ook beroerd van tape op tape en zo.

Die vinyl versie met Kiss of Life ken ik helaas niet. Tijd voor een rerelease met alle tracks dus!.

You Tube biedt natuurlijk uitkomst. Vreemd om na zoveel jaren dan eindelijk een live versie te horen van één van mijn favoriete Gabriel nummers.

Vind ik een herkenbare opmerking. Het is een goede liveplaat, maar de meerwaarde t.o.v. de studioversies - die ik graag draai - heb ik nog niet ontdekt. Of het moest zijn dat Gabriel een strakke begeleidingsband heeft/had, die hem perfect bijstond.

Alleen al voor de live versie van Solsburry Hill moet je deze plaat kopen. Geweldige live cd.

Zelden overstijgt een live cd het origineel. Maar in dit geval is dat zeker! Nummers als San Jacinto(absolute top) en Family Snapshot worden door mijn idool zo fijngevoelig gezongen, kippenvel...En dan heb ik het nog niet over het openingsnummer The Rhythm of the Heat, maar ook Solisbury Hill. Hier kan zijn 2e Live album absoluut niet aan tippen.