Brinsley Schwarz - The New Favourites of Brinsley Schwarz (1974)
mijn stem
9 stemmen
Verenigd Koninkrijk
Rock
Label: United Artists
-
(What's So Funny 'Bout) Peace, Love and Understanding? (3:35)
-
Ever Since You're Gone (4:06)
-
Ugly Things (2:48)
-
I Got the Real Thing (3:37)
-
Look That's in Your Eye Tonight (4:12)
-
Now's the Time (2:07)
-
Small Town, Big City (4:28)
-
Trying to Live My Life Without You (3:23)
-
I Like You, I Don't Love You (3:26)
-
Down in the Dive (4:56)
0
geplaatst: 5 januari 2023, 13:34 uur
Wie na dit album nog steeds geen genoeg kan krijgen van Brinsley Schwarz kan zich vervoegen bij Ian Gomm die vanaf zijn website de verkoop van het in 1975 opgenomen onuitgebrachte album It's All Over Now ter hand heeft genomen:
---IAN GOMM--- - iangomm.com
Daarnaast nog CD's met livemateriaal en een album met zeldzaam materiaal, Rarities.
---IAN GOMM--- - iangomm.com
Daarnaast nog CD's met livemateriaal en een album met zeldzaam materiaal, Rarities.
1
geplaatst: 23 februari 2024, 13:06 uur
Brinsley Schwarz was de eerste groep die van de Britse pers het label 'pubrock' kreeg opgespeld. Dat bij hun derde album Silver Pistol (1972). Wat daar klinkt zijn echter vooral invloeden van countryrock, niet de rauwere pubrock die een jaar later opdook bij Ducks Deluxe en een bescheiden populariteit verkreeg via Dr. Feelgood en Graham Parker & The Rumour.
Ik vervolg na het DDR-debuut van Nina Hagen mijn reis door de invloeden op de latere punk en new wave. Dit met het zesde en laatste studioalbum van Brinsley Schwarz. Het kreeg de ironische titel The New Favourites of ... Geproduceerd door Dave Edmunds, een andere invloedrijke naam uit deze periode.
Opener (What's So Funny 'Bout) Peace, Love and Understanding? zou vooral bekend worden in 1979 dankzij Elvis Costello & The Attractions op de Amerikaanse editie van Armed Forces. Het werd geschreven door Nick Lowe, die nog vele andere coverversies zou verwelkomen, waarover uitgerekend The Financial Times berichtte.
Verder klinkt vriendelijke en melodieuze kwaliteitspop/rock, veel gepolijster dan de associatie met zweterige pubrock doet vermoeden. Zo is Ever Since You're Gone een zwoel midtempo liefdesliedje met saxofoon en de koortjes in een wolkje westcoastecho, The Look That's in Your Eye Tonight een countryballade, in Now's the Time klinkt jaren '60-beat, in Small Town, Big City jaren '50 rock 'n' roll, Tryin' to Live My Life Without You is een cover van soulzanger Otis Clay en Down in the Dive herinnert aan jaren '50 r&b.
Oftewel, Brinsley Schwarz absorbeerde de (op beat na) Amerikaanse wortels van popmuziek en deed die een Engels jasje aan. Wat dat betreft zou de term 'cottagerock' beter hebben gepast, maar die titel is nog niet uitgevonden. Alhoewel... Zojuist gedaan
De groep tourde hierna behalve onder eigen naam tevens als begeleidingsband van Dave Edmunds, om in maart '75 uit elkaar te vallen. Bob Andrews (zang, altsax en toetsen) en Brinsley Schwarz (zang, gitaar, saxofoon) doken op bij Graham Parker & The Rumour, Billy Rankin (drums) werd vaste drummer in de groep van Edmunds, terwijl zowel Nick Lowe (zang, akoestische gitaar en bas) als Ian Gomm (zang, gitaar) niet onverdienstelijke solocarrières startten. Enkele leden doken vanaf 2007 op in reünieversies van Ducks Deluxe, dat terugkeerde voor liveshows. For old times' sake.
Mijn muzikale reis vervolgt in hetzelfde 1974 met het Engelse G.T. Moore and The Reggae Guitars.
Ik vervolg na het DDR-debuut van Nina Hagen mijn reis door de invloeden op de latere punk en new wave. Dit met het zesde en laatste studioalbum van Brinsley Schwarz. Het kreeg de ironische titel The New Favourites of ... Geproduceerd door Dave Edmunds, een andere invloedrijke naam uit deze periode.
Opener (What's So Funny 'Bout) Peace, Love and Understanding? zou vooral bekend worden in 1979 dankzij Elvis Costello & The Attractions op de Amerikaanse editie van Armed Forces. Het werd geschreven door Nick Lowe, die nog vele andere coverversies zou verwelkomen, waarover uitgerekend The Financial Times berichtte.
Verder klinkt vriendelijke en melodieuze kwaliteitspop/rock, veel gepolijster dan de associatie met zweterige pubrock doet vermoeden. Zo is Ever Since You're Gone een zwoel midtempo liefdesliedje met saxofoon en de koortjes in een wolkje westcoastecho, The Look That's in Your Eye Tonight een countryballade, in Now's the Time klinkt jaren '60-beat, in Small Town, Big City jaren '50 rock 'n' roll, Tryin' to Live My Life Without You is een cover van soulzanger Otis Clay en Down in the Dive herinnert aan jaren '50 r&b.
Oftewel, Brinsley Schwarz absorbeerde de (op beat na) Amerikaanse wortels van popmuziek en deed die een Engels jasje aan. Wat dat betreft zou de term 'cottagerock' beter hebben gepast, maar die titel is nog niet uitgevonden. Alhoewel... Zojuist gedaan
De groep tourde hierna behalve onder eigen naam tevens als begeleidingsband van Dave Edmunds, om in maart '75 uit elkaar te vallen. Bob Andrews (zang, altsax en toetsen) en Brinsley Schwarz (zang, gitaar, saxofoon) doken op bij Graham Parker & The Rumour, Billy Rankin (drums) werd vaste drummer in de groep van Edmunds, terwijl zowel Nick Lowe (zang, akoestische gitaar en bas) als Ian Gomm (zang, gitaar) niet onverdienstelijke solocarrières startten. Enkele leden doken vanaf 2007 op in reünieversies van Ducks Deluxe, dat terugkeerde voor liveshows. For old times' sake.
Mijn muzikale reis vervolgt in hetzelfde 1974 met het Engelse G.T. Moore and The Reggae Guitars.
* denotes required fields.
* denotes required fields.