Helemaal eens met de berichten hier boven mij. Dit klinkt als de logische opvolger van Trilogy en laat dat nou net een van mijn favoriete Malmsteen werkjes zijn
.
Het is alsof we weer helemaal in de jaren 80 zijn en volgens mij heeft Malmsteen ook wat oeroud Rising Force materiaal van stal gehaald voor dit album. Voodoo Nights en Playing With Fire bijv. stonden ook op een oude demo.
Mark Boals heeft nog steeds een geweldige strot. Sowieso één van de beste zangers met wie hij mocht samenwerken, en dat waren er nogal wat
De productie is ruw, rauw en in your face. Ik houd daar wel van, beter dan dat gepolijste gedoe van zijn voorgaande werkjes. Helaas werden de albums hierna nog beroerder opgenomen waardoor het storend werd. Maar hier vind ik het juist een meerwaarde hebben.
Klein minpuntje is de te lange speelduur. Met 3 nummers minder was dit een perfecte plaat geweest, gewoon 10 tracks en driekwartier knallen, net als vroeger. Nu is het toch een beetje een overkill.
In een parallel universum is dit album uitgebracht in 1987 zonder Stand, Blue en Legion Of The Damned.