Bruce Springsteen - Tracks II: The Lost Albums (2025)

LA '83 nu 2x achter elkaar geluisterd. Het ene nummer is beduidend beter dan de ander. Het is duidelijk een kliekjesplaat, zo blijkt ook uit verschillende tekststrofes die in meerdere nummers worden gebruikt.
Fugitive's Dream is duidelijk het prijsnummer wat mij betreft.

"Delivery Man" was indeed recorded during the 1983 sessions. While the song was originally recorded in 1983, the version on the "Tracks II: The Lost Albums" release is an updated recording from a later date"

ChatGPT antwoord, maar deze info is simpelweg te vinden. Dit betekent ook dat Delivery Man inderdaad een proloog is tot Darlington County, waarin het verhaal uit Delivery Man een vervolg krijgt.

Ik zat al een beetje te wachten tot deze opmerking kwam. Dingen kunnen naast elkaar bestaan hè, het ene sluit het andere niet uit. Je kunt ook genieten van de boeken van Vlautin met de muziek van Bruce en de muziek van the Delines.

Waar zie je mij anders beweren? Ik dacht ik attendeer je er even op dat Vlautin zelf ook songwriter is, misschien wist je dat nog niet

Zeker wist ik dat. Maar tis fraaie muziek van the Delines ter ondersteuning van zijn boeken, maar soms wil een mens wat anders.

Ook ik ga deze album per album onder de loep nemen en waarschijnlijk pas in september. Maar na de berichten van vinylbeleving en Germ over Vlautin ben ik eigenlijk wel benieuwd of er nog meer schrijvers (heb zelf inmiddels 3 boeken uitgebracht) schuilen, actief zijn op deze site ?

Ik ben meer dan aangenaam verrast door deze Tracks II: The Lost Albums.
Ik vind het eigenlijk meer The Lost Albums als een Tracks II als je het afzet tegen Tracks maar daar denkt The Boss anders over so who am I om daarover te vallen.
Ben vorige week begonnen de albums ‘ietwat losjes’ te beluisteren, nog teveel werk om er echt iets van te vinden maar daar gaat de komende weken verandering in komen, vakantie genoeg dus alle tijd om er echt in te duiken.
Op het eerste gehoor zijn Street Of Philadelphia Session, Faihless en Inyo de albums die me het meest aanspreken.
Mooi vind ik dat La Garage Sessions ‘83 opent met Follow That Dream, het eerste nummer dat ik Bruce Live hoorde spelen, ik dacht april 1981 in Ahoy, in mijn hoofd stond er een klein menneke onder een rood (?) lampje en opende hij het concert met dit nummer.
Ik beloof er later op terug te komen, dit kost wat tijd en als Bruce iets verdiend is het wel dat je de tijd neemt voor zijn werk. Als een van de grote drie (voor mij zijn Dylan en Young de twee anderen) blijf ik hem trouw!

Nu voor de 3e x la aanstaan.. heerlijk. 3.5 *

Nu bij Faithless, deze plaat klinkt wat meer af dan de Streets of Philadelphia.
All god's childeren doet me sterk denken aan Shackeled and drowned....
Ook dit is weer een fijn album, alleen de themathiek staat mij niet aan.
Springsteen die zingt; " I'll be ready wnen the rapture comes " past in mijn ogen totaal niet bij de man.

Want?

Nou ja, Bruce is natuurlijk katholiek opgevoed, en het is niet aan ons om te bepalen of deze religieus getinte nummers wel of niet bij hem passen. In eerder werk hoor ik ook wel eens religieuze echo's terug, al ligt het er doorgaans niet dik bovenop.

Los daarvan is Faithless ooit bedoeld als een soundtrack bij een film die nooit gemaakt is, over een spirituele zoektocht van de hoofdpersoon in het wilde westen. Het is dus moeilijk vast te stellen in hoeverre Bruce zich hier verplaatst in de hoofdpersoon en in hoeverre het zijn eigen spirituele zoektocht is.

Ik kan er online weinig concreets over vinden, maar ik vind dat dit artikel het wel aardig juist verwoordt.

Ik heb deze boxset de afgelopen dagen een beetje diagonaal beluisterd, kris-kras door elkaar dus, om een eerste indruk te krijgen. Niet helemaal eerlijk natuurlijk, maar mijn voorlopige conclusie is dat ik deze box aan me voorbij laat gaan. Ik ben een redelijk grote Bruce-fan van het eerste uur (nou ja,. vanaf Born to run), maar ben na The Rising zo'n beetje afgehaakt.

Bij deze zeven albums zit er naar mijn idee niet één die me voor de volle 100% overtuigt. Sommige albums hebben hun momenten, maar bevatten ook zwakker materiaal. En ik waardeer het als een artiest nieuwe richtingen inslaat (mariachi, Nasville-country-aan-de-goede-kant-van-de-streep, croonerspop), maar ik vind de albums waarop Bruce die richtingen kiest toch niet over de hele linie overtuigend.

Ik snap dat het restjesmateriaal is, maar ik kan m'n geld maar één keer uitgeven. Eigenlijk vind ik een boxset als deze wel goed tot zijn recht komen in het streamingtijdperk (nooit gedacht dat ik dat nog eens zou zeggen). Dan kan ik er toch naar luisteren als de behoefte zich opdringt. Sowieso een voordeel in deze tijd waarin de boxsets van gelouterde artiesten je om de oren vliegen.

Alleen de Philadelphia Sessions vind ik wel overwegend sterk. Heel misschien schaf ik die nog eens aan wanneer deze albums afzonderlijk worden aangeboden - al betwijfel ik enigszins of dat nog gaat gebeuren.

Daar begon ik dus ook mee en dan wordt het een ratjetoe.

Ik kan je echt aanraden deze box per CD/LP/Album te beluisteren en niet alle albums tegelijk op shuffle.

Dat geeft een hele andere indruk.

OK, point taken. Ik was ook nog niet klaar met luisteren...

Eigenlijk raar, die aanpak van mij. Heel erg on-gaucho, vooral omdat ik doorgaans echt een albumluisteraar ben. Het zal wel komen door het overstelpende aanbod: zeven albums in één keer. Die onderling ook nog sterk verschillen. En hoewel ik op het eerste gehoor niet alles even geslaagd vind, dwingt dat toch ook wel respect af.
Daarnaast valt het me op dat - hoewel het muzikaal dus alle kanten op gaat - toch ook wel goed klinkt. Het zijn geen onaffe archiefopnamen. Waarschijnlijk zijn ze deels opgekalefaterd met het oog op deze release, maar ik kan me ook niet aan de indruk onttrekken dat sommige nummers gewoon zó goed zijn uitgewerkt, geproduceerd en gemasterd dat ze eigen helemaal klaar waren om uitgebracht te worden. Dat helpt bij mij wel voor een positieve luisterervaring.

Omdat ik Bruce niet inschat als een aanhanger van de rapture-theorie

Ah oké op die manier. Duidelijk

Bezig met numner 4 nu, Somewhere north of Nashville.
Wereldplaat, dat dit ( lang ) op de plank heeft gelegen is echt onbegrijpelijk.
Heerlijke country rock met een aantal fraaie ballads.
4 sterren nu al