menu

Lucky Fonz III - Life Is Short (2007)

mijn stem
3,69 (68)
68 stemmen

Nederland
Folk
Label: MyStreetIsMine

  1. Draw Me a River (2:55)
  2. Once I Was a Lady (3:17)
  3. Jane on the Roof (3:30)
  4. All My Days (1:59)
  5. Seven Years of Observation (2:21)
  6. Drops of Water (1:15)
  7. Christmas Lights in a Cave (3:10)
  8. The Island (3:44)
  9. Around the Backdoor (1:17)
  10. In Search of the Miraculous (2:31)
  11. From the Mountain (2:40)
  12. The Lowlands (3:20)
  13. Don't Knock on My Door (2:50)
  14. All the Clocks (2:25)
totale tijdsduur: 37:14
zoeken in:
avatar van musicinmyhead
5,0
Na zijn zeer mooie debuut ben ik erg beniewd naar deze niewe cd. Hopelijk staat ook deze vol mooie liedjes!

(verwijderd)
echt weer een hele leuke cd.. zelf vond ik het debuut erg sterk, maar vond het wel lijken op een cd met allemaal losse liedjes.. dit album in zijn geheel iets sterker.. nog veel luisteren de aankomende tijd..

Staat momenteel in de luisterpaal op 3voor12.nl

avatar van luc011190
4,0
The Island is echt een prachtig liedje.

avatar van aERodynamIC
4,0
Gelukkig maar............... het zijn niet alleen Belgische bandjes die geweldig zijn.
Er worden in Nederland wel degelijk ook nog pareltjes afgeleverd o.a. in de vorm van Life is Short van Lucky Fonz III.
Van wat ik ken wil ik dit nu wel op een na beste plaatje van eigen bodem dit jaar noemen. Maar het zijn vooralsnog 2 Belgische bands die mijn top 10 over dit jaar bevolken en of deze daar bij gaat komen valt te betwijfelen
Goed is het zeker!

avatar van levenvergeten
4,0
Heb je het debuut al beluisterd, aERo? Daar staan ook een aantal prachtige liedjes op. Wel redelijk vergelijkbaar, allemaal mooie eigenzinnige folkliedjes.

avatar van aERodynamIC
4,0
Nee, maar dat ben ik zeker wel van plan.

avatar van luc011190
4,0
De grootste aanrader vind ik nog altijd zijn liveshows, die op fabchannel is echt fantastisch!

avatar van aERodynamIC
4,0
Ik heb deze cd vandaag gekocht en het debuut beluisterd (dat wil zeggen er doorheen gezapt). Toch nog heel even laten liggen. Eerst dit album maar eens heel goed op me laten inwerken.
Wat ik van het debuut hoorde, zo snel in de winkel, deed me iets minder dan dit album (dat ik al kende). Maar wie weet op de lange termijn begin ik er toch aan en die kans is nog steeds erg groot.

debuut is mooier, tis toch een beetje herhaling van hetzelfde kunstje nu... maar ik moet m nog vaker beluisteren

4,5
Erg mooi album, en The Island is een uitschieter. Live nog veel mooier dan op de plaat

avatar van korenbloem
ik heb hem life gezien in hedon in het voor programma van Gert flok nel, toen groten deels van deze cd gehoord. vond het niet heel byzonder maar goed. zal hem binnen kort weer eens draaien

*Laura*
Prachtige plaat, ik heb er een review over geschreven...


Nederland - en in mindere mate België - maakte kennis met Otto Wichers ofte Lucky Fonz III toen deze jonge Amsterdammer in 2006 de Grote Prijs van Nederland voor Songwriters binnenreef. Een jaar eerder had hij in eigen beheer al een debuutalbum uitgebracht, dat vooral na zijn overwinning de aandacht trok en duchtig bewierookt werd. Het was echter meteen vooral uitkijken naar een opvolger voor het titelloze debuut. Zou Fonz de belofte kunnen waarmaken? De fans mogen opgelucht ademhalen: ‘Life is Short’ laat daar geen twijfel over bestaan.

‘Draw me a River’ roept meteen weer dezelfde vergelijkingen op die me ook te binnen schoten toen ik Lucky Fonz een tijdje terug aan het werk zag als voorprogramma voor onze Zweedse vriend Jens Lekman. Qua songs schurkt de Nederlander dicht aan bij het werk van Vlaamse trots The Bony King of Nowhere. Maar daar waar diens zanger Bram Vanparys vocaal bijzonder sterk uit de hoek komt, is de stem van Fonz eerder beperkt. Dat kan voor sommigen een serieuze hinderpaal zijn, maar voor wie houdt van een eerlijk, breekbaar en verhalend stemgeluid (denk Bonnie ‘Prince’ Billy of Bright Eyes) zal dit als zoete koek naar binnen gaan.

Een andere gelijkenis met alle voorgaande referenties is het songschrijvertalent waarover Lucky Fonz zonder twijfel beschikt. Nergens pakt hij uit met ingewikkelde melodieën, maar desalniettemin staan er heel wat prachtsongs op ‘Life is Short’. Je moet al flink op zoek gaan om een plaat te vinden die een even mooie waslijst aan topnummers kan tentoonspreiden. Naast de openingssong is ook bijvoorbeeld ‘Once I was a Lady’ het perfecte visitekaartje voor Fonz. Een melancholische song die op je afkomt als een charmant folkloristisch verhaal met hier en daar een humoristische noot. Simpel maar uiterst doeltreffend. Absolute kippenvelmomenten zijn echter ‘Seven Years of Observation’ en ‘The Island’, nummers waarmee Wichers zich kan meten met de allergrootsten in het genre. Minder indrukwekkend, maar nog steeds uitstekend zijn ‘Christmas Lights in a Cave’, ‘In Search of the Miraculous’ en de bijzondere afsluiter ‘All the Clocks’.

Positief is ook het feit dat Lucky Fonz de plaat nergens laat verdrinken in een zee van weemoed. Hoe mooi ze ook zijn, het is goed dat de talrijke melancholieke songs hier en daar afgewisseld worden met een vrolijkere melodie. De opgewekte meefluiter ‘All my Days’ doet het steevast prima tijdens optredens, maar is ook meer dan welkom op deze cd. En het Beatlesque ‘Around the Backdoor’ doet tijdig relativeren.

Niet alleen de melodieën van Lucky Fonz III blijven bij, zijn teksten laten eveneens een diepe indruk na. Vooral in ‘Seven Years of Observation’ springt Otto Wichers wonderlijk met zijn woorden om. “In the holiest of places you’ll find the loneliest of man/And after seven years of observation you find that you are one of them”. Een verwoording uit de duizend. Maar ook elders op de cd bruist het van de poëtische hoogstandjes. Zo nu en dan een kleine banaliteit à la ‘Around the backdoor/Honey I called your name/Oh baby baby baby/Honey I called your name’ wordt ruimschoots gecompenseerd door stukjes om je vingers bij af te likken:’‘When you said your heart beat somewhere else outside of you, outside of yourself/You took the stones out of my street to lay your head down upon my beach’ en ‘We’ll drown out the noise by the sound of our whispering’ zijn maar enkele voorbeelden.

Ik denk dat ik inmiddels mijn punt wel al gemaakt heb. Lucky Fonz III weet met zijn tweede plaat probleemloos te bevestigen en mag zich nu al bij de grootste singer-songwriters van zijn generatie rekenen.

http://www.digg.be/articles.php?id=2264

4.5*

(verwijderd)
het concert was ergens in maart 2008.. zo jong en onervaren was hij toen al niet meer.. maar het schijnt een beetje aan het karakter (enige neiging naar ADHD heb ik ooit gelezen) te liggen dat het soms een beetje heen en weer zwalkt..

Maar het doet niets onder voor zijn kwaliteit als songschrijver.. want o-o wat is dit een verdomd lekker plaatje

avatar van bonothecat
3,0
De naam Lucky Fonz III ging al een tijdje rond in mijn hoofd, voordat ik besloot om dit zoveelste britpop-bandje te checken. Mijn verbazing was groot dat dit bleek te gaan om een nederlandse singer-song writer. De cd bestaat uit allemaal mooie luisterliedjes, waarvan je denkt hier ga ik eens lekker voor zitten. Maar het lekker gaan zitten gaat al snel over in verveling. De sfeer is wel ok, maar ook wel erg eentonig. En wat 'Laura' in haar recentie al benoemde, de stem is niet erg bijzonder. En de combinatie van eentonige sfeer en "monotone" stem, maakt voor mij dat de beleving niet helemaal wordt, dan wat de eerste noten deed vermoeden.

Kortom dit is een cd, waar het beluisteren van een aantal nummers best aangenaam is, maar de gehele cd is voor mij toch wel taaie kost. 3,0*

avatar van tuimel
4,0
Fantastisch album van één van de beste
Singer/Songwriters van Nederland.
Nu voortaan ook te zien bij de "Wereld draait door"
Iedere laatse vrijdag van de maand.
Als opvolger van Moke(thank god!)

modernvideo
goede cd, maar wist mij niet non-stop te boeien.
voor nederlandse artiesten is dit album sowieso boven-gemiddeld.
The Island, Draw me a river, Drops of water en Jane on the roof hebben wel iets magisch, maar bij vele andere nummers op dit album heb ik dit gevoel niet.
Het gevoel dat dit uit gaat groeien tot een cd die ik 10x achter elkaar kan draaien is jammergenoeg ook niet, maar dat neemt niet weg dat ik er erg van geniet naar deze cd te luisteren.

4*

tuktak
Emotionele breekbare liedjes die je van binnen doen glimlachen. Puurder kan het amper, en het komt gewoon uit nederland. Hoezo het gras bij de buren is altijd groener?

avatar van Lars11
4,0
Ik begin met een 4. Laatste 2 albums vond ik goed hoor, alleen een beetje saai. Deze plaat laat zoveel zien op het eerste gehoor...Ga nog even door met luisteren...

avatar van vin13
Wanneer deze plaat net zo "goed" is als zijn live-optreden dan laat ik hem graag liggen. Daarintegen Madonna zingt live ook niet zo best dus tot nu toe voordeel van de twijfel.

avatar van levenvergeten
4,0
Hij vind zichzelf beter als live-artiest. Ik ben het daar mee eens.

avatar van music4life
Dit is gewoon goed!
Er zijn genoeg mensen, die zeiken dat ie niet kan zingen, dat ie vals zingt, dat het saai is, nerdy etc. Het is nou eenmaal niet wat tegenwoordig populair is bij het grote publiek. Maar vaak zijn juist die dingen het verfissendst.
Dit is mooie, pure muziek in de stijl van de jaren 60 folk, en als je daar niet van houdt... smaken verschillen, maar ga het dan niet afzeiken

(Dit geldt uiteraard niet voor de meesten op deze zite)

avatar van Slowgaze
4,5
Soms bekruipt me het gevoel dat als iemand een van mijn besprekingen heeft gelezen en hij de plaat niet kent, geen idee heeft hoe het klinkt, maar wel waar het nou allemaal over gaat. Voor diegenen zal ik eerst eens vertellen dat we te maken hebben met een folkplaat, die we ergens tussen Leonard Cohen en Bright Eyes kunnen plaatsen, dat de liedjes uitgevoerd worden op gitaar en/of piano, soms aangevuld met een zangeres of Franse hoorn, er twee opgewekte pianoliedjes op staan, een lo-fi-electropop de plaat afsluit en dat de Fonz geen mooizanger is, maar dat dat niet uitmaakt. Hebben we nu een beetje een plaatje van het geluidsbeeld? Mooi zo.

Nu ga ik weer schaamteloos mijn tekstenfetisj botvieren. Mocht je daar geen behoefte aan hebben, hou dan maar op met lezen en koop die cd. Want waarom iemand als Tom Barman bij het uitkomen van elke nieuwe dEUS-plaat een hoop plek krijgt in de OOR om zijn teksten te bespreken, het is mij een raadsel. ‘Vantage Point’, leuke plaat, maar tekstueel wel zo straight-forward dat we al aan het tekstboekje genoeg hebben, Tommeke. De nieuwe, ‘Keep You Close’ wordt-ie genoemd, heb ik nog niet gehoord, maar de tekstfragmenten die ik in de, wederom, OOR las, geven me toch weer een gevoel dat Tom al die uitleg niet hoeft te geven. De bevindingen die ik opdeed uit het schandalig korte interview dat verscheen, naar aanleiding van deze cd, zijn een stuk boeiender.

Want de Fonz, Otto Wichers staat er op z’n ID-kaart, noemt zowel de spirituel-romantische benadering van Leonard Cohen, als de aardse benadering van Seamus Heaney, die zelfs over aardkloten schrijft. Tekstueel blijkt Otto zich ook van simpel taalgebruik en eenvoudige beelden te bedienen, die evenwel wel sterk evocerend werken. Het verhaaltje is makkelijk te volgen, maar ondertussen gebeurt er genoeg achter de tekst. Zo is één van de terugkerende thema’s de zoektocht naar schoonheid. Dit wordt gevonden en leidt tot verlichting van de aardse banaliteiten, dit wordt niet gevonden en leidt tot eenzaamheid, het is misschien al gevonden maar is niet als zodanig herkend en nu is het te laat; er is voor een aantal verschillende invalshoeken gekozen.

Het kan er behoorlijk schrijnend aan toe gaan: zelden zo’n subtiele, maar daarom zo pijnlijke verwoording van het onvermogen om een overzicht van de situatie te schetsen: ‘She wore my bracelets nearly every day/You know I used to smoke her cigarrettes/and I don’t know what went wrong’. De titel van het liedje geeft aan dat er gezocht wordt naar het miraculeuze, maar de ik-persoon heeft het niet als zodanig herkend. Dat wordt pijn lijden en inderdaad, als de ik ergens wordt aangetroffen op een zwerftocht, blijkt hij vol spijtgevoelens te zitten.

Zo zit bijna elk nummer (de opgewektere pianoliedjes uitgezonderd) vol onderhuidse spanning: ‘I used to wear my rings underneath my skin’. Af en toe komt dat tot uitbarsting, zoals in het pijnlijke ‘Christmas Lights in a Cave’, waarvan de conclusie me nog geregeld zachte ogen oplevert. Ontevredenheid, masochisme, fatale onverschilligheid, verlangen dat bijna niet meer te houden is; het is allemaal niet vrolijk, deze zoektocht naar schoonheid, maar juist daarom komt Otto een heel eind.

avatar van deric raven
2,5
Deze voor minder dan een Euro kunnen scoren, hem ooit live gehoord, waarbij hij niet stemvast was, maar dit klinkt zo beroerd nog niet.

avatar van habada
2,5
Bij kringloop gevonden
Best aardig gedaan maar wat storend is zijn matige Engels.
Ook niet altijd toonvast en te lange uithalen.
Nummers zijn qua composities wel ok

Gast
geplaatst: vandaag om 15:44 uur

geplaatst: vandaag om 15:44 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.