Anna von Hausswolff - Iconoclasts (2025)

Het nummer met Iggy Pop is bekend. Ben erg benieuwd naar het nummer met Ethel Cain (Aging Youg Women).

HEULA veel zin in!
Nummer met Iggy pop is goed, evenals stardust.
Alleen die stem van iggy

Wat een hoes.
Misschien moet ik nu toch maar eens op downloads overstappen.

Stardust dan, wat een song.
Genoemd naar stardust_be wed ik.

Ah, geweldig. Weer een nieuw album van Anna! Net een kaartje gescoord voor Paradiso. Anna is 1 vd weinige artiesten waarvoor ik bereid ben te reizen om een optreden te zien De eerste nummers beloven veel goeds. Erg benieuwd naar de rest.

Facing Atlas is ook al zo goed. Hier kijk ik nu enorm naar uit zeg.

Voor dit album wil ik na lange tijd even inloggen. De eerste nummers zijn prachting. Ook een kaartje voor paradiso gekocht, zin in!

Het nummer ''Stardust'' hakt er even goed in zeg, in de goede zin van het woord!

Had nog helemaal niet gezien dat ze naar Paradiso kwam, gelijk ticket gehaald
Erg benieuwd naar het album.

Struggle with the Beast.......

Gaan we hier het album van het jaar tegemoet?!

Struggle with the Beast is echt geweldig inderdaad. Ik ben zo benieuwd naar de rest!

Het nummer met ethel cain is ook prachtig.
Denk dat dit album nog wel eens in mijn top 10 kan komen.

Aging young women, voor mij de beste single so far!
Zin in vrijdag zeg..

Prachtig nummer!!!! Echt alles wat nu is uitgebracht schreeuwt album van het jaar voor mij.

Op basis van uitgekomen tracks zijn mijn verwachtingen hoog.

Hoge verwachtingen... altijd spannend of ze dan ook uit gaan komen.

Nu heb ik Anna sowieso al hoog zitten sinds ze me wist te overdonderen met haar album Ceremony. Toen ik haar snel daarna live bezig zag als voorprogramma van Efterklang en even zo snel daar weer na haar eigen show in dezelfde zaal (Rotown, Rotterdam) was het duidelijk dat ze mijn muzikale hart veroverd had.

Opvolger The Miraculous had iets minder impact maar beviel ook goed, net als Dead Magic, maar bij All Thoughts Fly ging het even een beetje mis. Dat album vond ik niet zo'n succes. Debuut Singing from the Crave beviel ook goed trouwens, maar vind ik een buitenbeentje.

Dus toen Iconoclasts werd aangekondigd was er nog geen enkele nieuwsgierigheid, maar dat veranderde toen het duet met Iggy Pop uitkwam. The Whole Woman wist me te pakken en de nieuwsgierigheid naar dit album was aanwezig en dat werd alleen maar groter per nieuwe release. Zo erg zelfs dat dit ging voelen als een geweldig en majestueus album. Net zo goed als Ceremony wellicht.

De vraag stellen is hem beanwtoorden: ik zeg volmondig ja op de vraag of dit kan wedijveren met Ceremony, mijn persoonlijke favoriet die toen zoveel impact had.

De instrumentale opener laat een knorrende saxofoon horen en dat was niet helemaal verrassend omdat we dit al konden horen op de eerder vrijgegeven nummers. Het keert zeker nog terug op het album zoals op die andere instrumentale track Consensual Neglect.

Iconoclasts is groots, bijna pompeus, maar toch heeft het ook iets compacts. Niet zozeer gezien de lengte van de nummers, maar het is allemaal wat toegankelijker voor zover je de term toegankelijk in je mond kunt nemen bij dit soort muziek.

Het doet me denken aan het Kate Bush album The Dreaming: experimenteel maar toch ergens nog genoeg toegankelijk. Sprookjesachtig en tegelijkertijd aards.
Het album dendert heerlijk voort in een doorgaand ritme dat af en toe onderbroken wordt door wat rare zijwegen.

En dan die stem! Ja, die stem is natuurlijk nog steeds magistraal. Ik snap best dat mensen het juist niet trekken (net als bij Kate Bush), maar bij mij komt ze wel binnen. Opvallend veel gastvocalen ook: Iggy Pop en Ethel Cain zijn niet bepaald de minsten en dan vind ik de samenwerking met Cain net wat beter uitpakken alhoewel het nummer met Iggy me toch ergens ook goed weet te grijpen. Zijn bijdrage heeft iets breekbaars.

Stardust geeft me trouwens een Dead Can Dance gevoel.

Verder is het een bonte toverbal van stijlen: folk, doom metal, pop, orkestrale rock en ga zo maar door en toch weet ze het allemaal binnen de lijnen te houden. Het levert spannende contrasten op zonder te irriteren als 'kijk mij eens lekker tegendraads bezig zijn'.

En dat is het knappe aan dit album: het bevat zoveel indrukwekkends dat je hier nog wel even mee zoet kunt zijn.

Of dit mijn album van het jaar gaat worden is nog even afwachten als de tijd wat meer z'n werk heeft gedaan wordt dat wel duidelijk. Nu zou ik onmiddellijk zeggen dat dit een grote kanshebber is voor die titel, maar het kan ook mijn enorme enthousiasme van dit overdonderende eerste gevoel zijn dus ik wacht het nog even af.

Wat wel zeker is: Iconoclasts is een dijk van een album geworden waar ik denk ik wel eens enorm van zou kunnen gaan houden. Maar die hoes had toch wel anders gekund?!

Holy smokes, wat een overrompeling is me dit. Ik had nog niet eerder van deze artiest gehoord maar wat een ontdekking. De stem, de melodieën, de arrangementen. Top stuff

Woohoo! Wederom een supertof album van Anna

Dead magic overtreffen werd erg lastig (staat momenteel in mijn top 10 zelfs) dus ik probeerde het niet teveel te vergelijken met dit album.
Zo overdonderd als bij Dead magic ben ik ''helaas'' niet.

Groots en bombastisch is Anna hier nog steeds, iets wat haar heel goed ligt. Verder vind ik deze plaat wel wat meer gekunsteld dan een normale Anna plaat. Iets meer met het hoofd, en iets minder met het hart. Althans, zo voelt het. En dit is zeker niet perse negatief imo.
4* voor nu! Maar een groeier kan dit zeker worden!

Damn wat kijk ik uit naar het concert zeg!

The iconoclast en struggle of the beast zijn echt magistraal. Unconditional love is ook prachtig zeg (oke de laatste is mijn favoriet #huilen).

Vooruit, dat halfje er toch maar meteen bij. Pohh wat staan hier een aantal prachtige pareltjes op. Tranen in mijn ogen bij de track met Ethel, kippenvel bij Unconditional Love en ook Facing Atlas en Stardust zijn hemels mooi. Maar eigenlijk het album als geheel, waarbij de gehele som der delen het succes maakt. Een volledig document, wat bijna als een avonturenfilm (van het leven) aan je voorbij komt. Voor mij tot nu toe album van het jaar.

Tickets voor Paradiso zijn besteld!

Schitterende, opzwepende en ambitieuze plaat!

Ticket voor Paradiso ook in de pocket.

Tot nu toe éénmaal beluisterd, maar de hoeveelheid pathos in het begin stuit me in eerste instantie tegen de borst. Wellicht behoef ik de mildstemmende werking van een toxicum om dit in balans te kunnen beluisteren. Zoals ik er nu tegenaan kijk, stemt het epitheton mogelijk het album van het jaar mij nog treuriger dan de verkiezingsuitslag vorige week.

Maar goed - dat leerde datzelfde resultaat ook - niets is veranderlijker dan de mens

Anna kwam ik via Swans bijdrages op het pad tegen.
Hierop had ik haar recentere werk beluisterd.
Niet overdonderd of boeiend, wel knap in elkaar gezet.
Nu door meerdere eerdere (1 m verschil) posts deze worp beluisterd.
En ja dit bevalt een stuk beter.
Ik zal het al eerder bejubelde Ceremony ook een kans gaan geven.

Hele fraaie plaat. Kan hier ook uren naar luisteren zonder dat het gaat vervelen.
Zelfs het "getoeter" waar ik normaal slecht tegen kan, doet het hier wel voor me.

Wow wat maakt deze vrouw toch keer op keer immense albums.
Ik ben blij dat ze na het wat meer instrumentale werk haar stem eindelijk weer volop tentoonstelt op dit nieuwe album, want hallelujah wat een strot heeft ze.
Ik was persoonlijk groot fan van "Dead Magic" en ben daarom ook blij dat ze het toegankelijke van "Ceremony" heeft kunnen balanceren met de intensiteit van DM.
Mijn favoriete album van t jaar gekoppeld met een ander album waar ik hier niet teveel over zal zeggen want anders krijg ik vast tomaten naar mn kop haha.

Voor mij HET album 2025!

Voor mij ook. En waarschijnlijk zelfs in mijn eigen top 10 favo albums. Zin in het concert in Amsterdam.

ik ken haar louter van dit rescente werk. Komt Iggy eveneens mee naar Paradiso?

The Iconoclast is hemels! Wat een schitterend nummer. Verder vind ik Struggle with the Beast en Unconditional Love erg mooi.