menu

Muziek / Algemeen / Wie is je favoriete artiest?

zoeken in:
avatar van Jelgher
1. The beatles
2. Bruce springsteen
3. oasis

Vraagje, weet iemand op welke cd het lied land of hope and dreams van bruce springsteen staat?

Lukk0
1. Porcupine Tree
2. The Velvet Underground
3. Joy Division

Deze volgorde denk ik op dit moment. Porcupine Tree heeft voor zover ik beluisterd heb nog geen slecht album gemaakt, de eerste drie albums van The Velvet Underground zijn alle drie erg goed tot briljant en van Joy Division kan ik alles waarderen (niet erg moeilijk met maar twee albums en twee verzamelaars).

avatar van Paap_Floyd
1. Can

Tweede lijn, in willekeurige volgorde:
- Sergei Rachmaninov
- The Doors
- John Coltrane
- Frédéric Chopin

Derde lijn, in willekeurige volgorde
- Captain Beefheart
- The Velvet Underground
- The Fall
- Sonic Youth
- Charles Mingus
- Philip Glass
- Built To Spill
- Richie Hawtin
- Keith Jarrett
- Ludwig van Beethoven

beaster1256
neil young

erwku
1 pop

THE BEATLES

2 rock

yes

3 JAZZ

Louis Armstrong

4. RB / Soul/ hiphop

2 pac

5. Country

Johnny Cash

6 Klassiek

John Adams

Pastichio Rocker
Leuk al die opsommingen hoor, maar ik zou er ook graag bij lezen waarom dit jullie favoriete artiest(en) is/zijn.


avatar van Ceasar
1. David Bowie
2. Tori Amos
3. The The
4. New Musik
5. The Dutch

Stijn_Slayer
1. Met kilometers afstand: Chuck Schuldiner, favoriete band is dus Death. Omdat hij een geweldige (en zeer complete) gitarist was. Hij heeft (min of meer) eigenhandig de grunts erin geholpen en het genre death metal gemaakt. Zijn ietwat filosofische teksten waren ook geniaal. Hij is wel eens de hedendaagse (metal) Mozart genoemd, dat lijkt me genoeg zeggen over zijn composities.

Verder in willekeurige volgorde: Neil Young, Velvet Underground, Mercyful Fate, Possessed, Led Zeppelin, Slayer, Nirvana, Frank Zappa.

avatar van Von Helsing
KISS
Savatage
Death
Queensryche
Lou Reed
Frank Zappa
The Kinks
Empyrium
Elend
INXS
The 3rd And The Mortal
Iron Maiden
The Beatles
Leonard Cohen
Depeche Mode
Arcana
Thin Lizzy
Black Sabbath
Kingdom Come
Shape Of Despair
Sacred Reich
King Diamond
Bad Sector
The Moon Lay Hidden Beneath A Cloud
Candlemass
Paul Weller
Kreator
Van Halen
Led Zeppelin
House Of Lords
Summoning
Obituary
Cannibal Corpse
Ancient Wisdom
Katatonia
Carcass
Bolt Thrower
Miles Davis
Roy Orbison
Brahms
Mahler
Bon Jovi
Nine Inch Nails
Revolting Cocks
The Young Gods
Possessed
Ministry
Rammstein
Whitesnake
AC/DC
Die Verbannten Kinder Evas

Lukk0
Noem de andere 6000 ook nog even op, dan heeft het nog minder boodschap dan nu. In de topictitel staat al enkelvoud, als je dan een lijstje van vijf maakt dan snap ik het nog, maar 51 is toch wel een beetje overdreven, zeker zonder volgorde of toelichting.

avatar van joyce19791
Met afstand: Oasis!!
Waarom:
Het is jeugsentiment. Daardoor zullen ze altijd een streepje bij me voor hebben.
Ze hebben me nog nooit teleurgesteld met hun albums.
Noel is de enige zanger die me kippenvel kan bezorgen (vooral als hij accoustisch gaat spelen en zingen)

Antonio
Z
A
P
P
A


avatar van Rhythm & Poetry
Ik vind het erg lastig om een favoriete artiest/groep aan te wijzen. Ik heb wel een aantal artiesten die ik erg graag en vaak beluisteren maar die nu bijvoorbeeld een mindere periode kennen (Common bijvoorbeeld). Verder vind ik het sterk afhankelijk van het moment, de ene week draai ik The Roots helemaal grijs en de andere week is dat bijvoorbeeld Method Man. Hier mijn top 5 van artiesten die ik al een hele tijd sterk kan waarderen en waar ik geen genoeg van krijgen:

1. The Roots - Live zijn ze ook zo ontzettend goed , daarnaast heb ik veel cd's van de groep. Lyricaal hebben ze altijd wel wat in de melk te brokkelen en ook de instrumentaties zijn van een erg hoog niveau. De jaren '90 was hun sterkste periode maar ook deze eeuw doen ze het gewoon erg goed.
2. Jay Dee - Niet eens zozeer de beste producer, maar het is een legende. Jammer dat hij is overleden; eerlijk is eerlijk anders stond hij denk ik niet in mijn top 5. Ook van hem heb ik erg veel cd's en ik weet ook redelijk veel van hem. Op het allerlaatste moment was hij bezig met zijn muziek. Niks dan respect voor deze man.
3. CYNE - De groep waarvan ik de albums helemaal grijs draai en waar ik ook veel geld voor over heb (albums zijn moeilijk te verkrijgen). Tekstueel gezien behoren zij (Cise Star en Akin) tot de grote der aarde en ook productioneel (Speck en Enoch) zijn ze van wereldklasse.
4. Atmosphere - Begonnen als een trio maar dat was maar een hele korte periode. Tegenwoordig zijn het Ant (producer) en Slug (MC) die voor de meest fraaie hiphop zorgen. Tekstueel weet het mij vaak te raken, de onderwerpen die ze aansnijden zijn erg divers. Ook hier heb ik de nodige cd's van en ik zou ze graag live willen zien (en dat gaat er zeker van komen). Atmosphere is het gezicht van Rhymesayers.
5. Evidence - Als ik met iemand zijn leven wil ruilen dan is het wel met Evidence. Wat komt deze man relaxt en gelukkig over. Hij maakt erg fijne muziek en ik ben een groot fan van hem. Sterker nog ik heb zelfs een shirt van deze rapper (en veel hiphop shirts heb ik niet). Het is voor mij de rapper met de fijnste stem, zijn bijnaam Mr. Slow Flow past perfect bij hem. Daarnaast zijn de clips van hem erg fijn om te zien. Dilated Peoples is de groep waarin deze man rapt en ook daar vind ik hem geniaal.

avatar van Kill_illuminati
Mooi R&P

Oke dan is het nu mijn beurt.

Tupac:

Laat we beginnen met het feit dat de man is overleden, iets waardoor z'n naam het gevaar loopt om overrated te worden. Ik snap natuurlijk de ophef van tupac als top 1 of beste rapper allertijden. Maar daar draait het nu effe allemaal niet om.

Tupac weet mij altijd op de een of andere manier te raken. Komt het niet door z'n stem dan wel door de kracht die achter z'n manier van rappen schuilt. Hoewel Tekstueel hij niet de meeste briljante rappers is houd ik toch van z'n teksten.

De periode rond '96 waarin 2pac vele nummers opnam vind ik het interessantse. Als een 25-jarige volwassen man heeft hij een stem ontwikkelt die veel verschillende emoties kunnen uitdrukken, deze varieren van pijn en woede tot liefdevol en erotisch.

Ook de onderwerpen lopen uiteen. Zo gaat het ene nummer over erotiek Tonque Kissing het andere bevoordert een ruzie Hit Em Up en een andere over donkere mensen in een blanke wereld ( White mens World, Everything They Owe), zo schreef hij zelfs nummers voor z'n geliede en belangrijke mensen (Letter 2 the president, Letter 2 my unborn child, Happy Home).

Zoals Niek het ooit zei, 2pac gaf z'n ziel in elk nummer ookal was het soms commerciele troep. Hij deed iets met z'n stem wat geen andere rapper heeft kunnen nadoen.

Om verschillende redenen staat er ook een album van hem op nummer 1 van m'n Top 10. Mensen die nog steeds sceptisch zijn tegenover z'n stem moeten eens het net verschenen album One Nation luisteren..

Father McKenzie
Herman Finkers, helaas hij zingt niet!

avatar van Silver
Interpol

Paulie Walnuts
André Rieu

kiriyama
01 - John Coltrane
02 - Charlie Haden
03 - World's end Girlfriend
04 - Somatic Responses
05 - Herbie Hancock
06 - Ludwig van Beethoven
07 - Tom Waits

bennerd
Nasum.

Stijn_Slayer
1. Chuck Schuldiner
2. Neil Young
3. Gram Parsons
4. Keith Emerson
5. Led Zeppelin
6. Velvet Underground
7. Frank Zappa
8. Mercyful Fate
9. Todd Rundgren
10. George Harrison

Zal altijd wel ietwat rouleren en wijzigen, maar dit geeft een aardige indicatie.


avatar van Pietro
Ik heb niet echt een favoriete artiest, want dat is voor mij met een collectie van ruim 1200 albums – waarin honderden artiesten uit verschillende genres zijn vertegenwoordigd – vrijwel onmogelijk. Puur kijkend naar mijn stemmenlijst en de impact die de artiest op mij heeft, kom ik tot een rijtje van vier: Bruce Springsteen, The Smiths, R.E.M. en Drive-By Truckers. Van deze artiesten is mijn discografie nagenoeg compleet, wat uitgebrachte platen betreft (en soms ook wat cd-singles, dvd’s en ander materiaal). Wat deze vier artiesten verbindt, is dat ik hen in hun oeuvre nog nooit op een misser heb kunnen betrappen.

Een van die vier artiesten is niet zo bekend in Nederland en dat is jammer. Dan heb ik het uiteraard over Drive-By Truckers. Een album moet wel nagenoeg perfect zijn, wil ik er een beoordeling van 5 sterren aan geven. De Truckers is dat als enige artiest met drie albums gelukt. Hierbij een korte samenvatting van een recensie die ik ooit eens schreef bij het meesterwerk The Dirty South, dat al ruim 10 jaar op de nummer 1-positie prijkt in mijn top 10:

Zo heel af en toe heb je het gevoel dat muziek je pakt en niet meer loslaat. Ik had dat gevoel bij deze plaat, die mij vastgreep en nooit meer echt heeft losgelaten. Er zijn momenten in je leven die je voor altijd bijblijven. De eerste kennismaking met dit album is één van die momenten voor mij.

Het klinkt cliché, dat woord "groeiplaat", maar het is hier echt het geval. De muziek is als goede wijn die steeds beter wordt naarmate de jaren vorderen. Je proeft als het ware het leven in Athens, Georgia als je deze plaat tot je door laat dringen. Je proeft de sfeer van verlaten dorpjes in de diepste binnenlanden van zuidelijk Amerika, temidden van uitgestrekte, schier eindeloze woestijnvlakten. Het is een sfeer die kennelijk voldoende inspiratie heeft geboden, zo blijkt wel uit dit album.

Daar waar 95% van de hedendaagse artiesten pretentieus en weinig origineel klinkt en bovendien maar al te graag een gooi doet naar commercieel succes, klinken de Truckers nog echt authentiek. Tegelijkertijd is echter ook vernieuwing hoorbaar in hun muziek en heeft de band een uit duizenden herkenbare stijl, waardoor het feitelijk de concurrentie mijlenver voor is. Op deze plaat komt dat het best tot uiting. De mix van southern rock met alt-country en modernerere invloeden uit de popmuziek is op het eerste gehoor misschien voor de hand liggend, maar is het allerminst omdat geen enkele andere band een geluid weet te creëren dat in de buurt komt bij dat van Drive-By Truckers.

Vanaf de eerste tellen van de majestueuze opener Where the Devil Don’t Stay raakte ik in een haast hypnotiserende trance, waarin ik na ruim een uur – toen het met melancholie doordrenkte Goddamn Lonely Love ten einde liep – pas ontwaakte. De band klinkt als een dampende Rolling Stones als in hun beste dagen, gecombineerd met de boogie woogie van Creedence Clearwater Revival en de absolute bevlogenheid van Bruce Springsteen en voegt daar een bijzonder overtuigende hedendaagse sound aan toe.

Ik zou over iedere song een aparte recensie kunnen schrijven, zo goed is deze plaat. Tel daar de mooie verhalen in de songs en de authentieke sfeer bij op en je hebt een topalbum in handen.


Wie nog niet (of juist wel) overtuigd is, raad ik van harte aan om eens kennis te maken met de muziek van deze band. Hier een voorproefje: Drive-By Truckers - Women Without Whiskey

avatar van spinout
Elvis Presley

Arbeidsdeskundige
1. Mark Hollis
2. Talk Talk
3. Joe Jackson
4. Morrissey
5. The Smiths

Moffel
Momenteel is dit Ben Howard.

Gast
geplaatst: vandaag om 11:11 uur

geplaatst: vandaag om 11:11 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.