Een meer coventioneel album van Hammill dit keer. Met conventioneel bedoel ik conventioneel in song struktuur en arrangments. Natuurlijk zal Hammill nooit easy listening worden. Ook op dit album niet.

Maar Hammill klinkt geinspireerd! In tegenstelling tot zijn recentere albums zijn dit keer alle nummers raak. En dan zijn er hoogtepunten : Reputation, Torpor, Milked en the Descent.

Weer een topplaat.

Cult heroes never die!!

MIjn persoonlijke favoriete plaat van dit moment. 1000 autunni is een zeldzame plaat omdat het een brug lijkt de slaan tussen 'moeilijke' avantprog en meer toegangkelijke retroprog. Waar veel avant prog zwaar en donker klinkt, is de muziek van Ske fris een kleurrijk. Alles is uitzonderlijk rijk gearrangeerd zonder ergens geforceerd of overgeproduceerd over te komen.

Inderdaad: sprookjesachtig mooi. Ik vermoed dat deze plaat over pakweg 10 a 15 jaar het predikaat 'klassieker' opgeplakt gaat krijgen. Dit is een groeibriljantje dat langzaam maar zeker zijn weg naar bredere erkenning zal moeten vinden.

Het is eigenlijk een wonder dat deze plaat er is.

In 2008 wordt Tim Smith getroffen door een serie beroertes die hem zwaar gehandicapt achterlaat. Hij laat vele niet afgemaakt projecten achter, waaronder deze plaat van de Sea Nymphs.

Het herstel duurt lang en moeizaam, maar eerder dit jaar ging Tim Smith weer de studio in om de laatste opnames voor de tweede Sea Nymphs plaat aan te sturen. En hier issie dan: On the dry Land!

Voor alle duidelijkheid: the Sea Nymphs is niet alleen Tim Smith maar ook Sarah Cuttsy en William D. Drake, beiden ex-Cardiacs leden. Dit is in feite de 3e plaat van dit trio. De eerste werd uitgebracht onder de naam Mr and Mrs Smith and Mr Drake toen alle 3 nog deel uitmaakten van Cardiacs. Tim en Sarah waren destijds getrouwd (Mr and Mrs Smith). Toen het trio aan hun tweede plaat begon niet meer, en er moest een andere naam voor deze samenwerking gevonden worden; The Sea Nymphs waren geboren. The Sea Nymphs zijn eigenlijk de natuurlijke ‘tegenhanger’ van Cardiacs. Waar Cardiacs een hyperactieve progpunk band is, zijn de Sea Nymphs veel rustiger en acoustischer. Géén drums en géén harde electrische gitaren, Piano, orgel en saxofoon domineren het geluid. Psychedelische chamber pop lijkt een goede omschrijving.

Kort na de eerste Sea Nymphs plaat uit 1991 ( een waar meesterwerk!) werden de opnames voor de opvolger gestart. Om onduidelijke redenen zijn deze opnames nooit helemaal afgemaakt en op de plank blijven liggen. Nu, anno 2016, is die er dan eindelijk. Is die zo goed als het briljante debuut uit 1991? nee, natuurlijk niet! Maar dat is werkelijk godsonmogelijk. Het is echter wel een prachtige opvolger geworden. Door Tim Smith geschreven songs als ‘Eating a Heart out’ en ‘bye Bye Spirit’ zijn sublieme zweverige popsong en doen me realiseren hoezeer ik Tim Smith als muzikant mis. Het door William D Drake geschreven ‘Sea Snake beware’ (geweldige titel!) is een andere highlight. Zwakke momenten zijn er niet. Veel variatie en fantasie wél. Opvallend is de grote vocale rol van Sarah met haar engelachtige zang.

Ik kan niet anders concluderen dat ‘on the Dry Land’ gewoon weer een psychedelisch pareltje is geworden voor deze donkere dagen voor kerst. Ik kan alleen maar hopen dat dit Tim inspiratie en kracht geeft om zijn andere liggende projecten ook te gaan afmaken. Deze plaat is te bestellen via www.cardiacs.net . Ook het sublieme debuut is opnieuw uitgebracht. Doe jezelf een groot plezier en duik in de wondere wereld van de Sea Nymphs! Je doet tegelijkertijd een goede daad; de inkomsten komen te goede aan het verdere herstel van Tim.

4 sterren met een extra ‘sentiment-upgrade’ kom ik tot 4 ½ ster voor deze plaat.