Van mij ook dank aan Vigil en Dazzler voor uitgebreide info. Hulde.

Kneitergoede plaat, dit!

Dit voortreffelijke album vertegenwoordigt, samen met Immortal ? en Contagion naar mijn altijd bescheiden oordeel het allerbeste wat neoprog heeft voortgebracht. Driewerf hulde voor dit drieluik van Arena, waarvan deze plaat het meeste in huis heeft. Schitterend dat er muzikanten zijn die dit op plaat hebben kunnen zetten, zodat wij luisteraars er van mogen genieten. Echt onsterfelijke, tijdloze muziek waarvan je intens gelukzalig wordt, die troost, inspireert, heelt. Dank, dank, dank heren!

Bepaald nog geen meesterwerk dit debuutalbum van Benny en co, maar wel heel leuk om te horen. En 10 x beter in alle opzichten dan het erbarmelijke Voyage....

Matige Rush plaat met wel een hele leuke hoes!

Prima album idd van Everon. Toch bekruipt mij het gevoel altijd bij deze band dat, ondanks dit tweeluik, ze hun ultieme album nog niet hebben kunnen maken. Een echte klassieker bedoel ik. Misschien komt het er nog eens van?

Weergaloos goede popplaat van Abba in hun absolute hoogtijdagen. Inderdaad inhakend op de discotrend van die tijd, maar met hun trademark sound en met uitstekende, vernuftig gearrangeerde songs. Alleen the king hast lost its crown is een beetje moeizame song, en Chiquita en I have a dream kunnen als teveel van het goede worden ervaren, maar zijn geen slechte nummers, sterker nog eigenlijk ontroerend mooi , mits je je daarvoor openstelt en niet eerder op de dag een Metallica album hebt geluisterd. 4,5 ster, briljante popmuziek.

Bij vlagen wanstaltig zeg je. Ik weet niet zeker of je wel het juiste album recenseert hier. Check even of je CDs wel allemaal in het goede doosje zitten, ik vermoed van niet.

Zeker. Ik denk dat mensen die bij deze verzamelaar uitkomen die albums ook allemaal in de kast hebben. Progliefhebbers, de kurk waarop de muziekindustrie draait!

Ruim 15 jaar na dato, mag de vraag beantwoord worden, is dit een klassieker? Antwoord: volmondig Ja! Misschien wel het beste progalbum van deze eeuw! De melodieën, het spel, het ietwat drukke maar boeiende verhaal, de produktie, de afwisseling, het wil maar niet gaan vervelen, dit geweldige album. Briljant en Groots, en wat mij betreft een van de beste progalbums ooit, zeker in deze eeuw. Tot nader order.

Ik ben ook niet zo onder de indruk van deze zwanenzang. Wel een prachtige hoes.

stem gewijzigd, oorspronkelijke stem was 3,5 sterren

Dat klinkt somber Vigil. Ik vind Posthumous Silence zon beetje het beste album aller tijden, maar de albums daarna deden mij niets. Dit is dus ook geen echte aanrader begrijp ik, want krappe voldoendes daar gaan we niet voor op MuMe...

Twee prima eerste aankopen..

Radio Gaga een van de mooiste nummers aller tijden!

stem geplaatst

Een groeialbum, maar het groeit bij mij niet verder dan 3 sterren. Iets te vlak en gewoonweg wat te saai.

Ik luister ook altijd zijn nieuwste albums, maar ik ben een andere mening toegedaan daarover, tevergeefs wacht ik al 30 jaar op nieuwe songs a la perfect skin.

Begrijpelijk:)

Blijft een monsterlijk goede verzamelaar dit, zonder meer de beste compilatie van deze band. Wat een songs. Wow

Fenomenale boxset van de grootmeesters van electronische muziek , beslaande de periode 73-83. Niet te missen.

Idd behoorlijk wat grote namen. Geweldige film!

Consumptiepop, maar goed in zijn soort. Er staan namelijk toch doodleuk een paar mooie pareltjes op dit album zoals het betoverend mooie I see you. En welke artiest kan dat tegenwoordig nog zomaar zeggen over zijn album. Daarom toch 4 sterren, dit is echt prima popmuziek voor mensen die een hekel hebben aan Dylan en Waits. Zoals ik.

Waarom is dat toch? Snap ik niet. Artiesten als Dylan, the Boss en Waits kunnen altijd op een warm onthaal rekenen hier maar kwaliteits popdance albums als deze niet? Dan zit er ergens iets goed fout.

Dit is inderdaad een geweldige boxset van Tangerine Dream, met opnieuw opgenomen stukken uit de jaren 70 en 80. Prachtige versies van o.a. stukken uit het album Le Parc, Tyger en Livemiles, onder handen genomen door Edgar Froese. De puristen zullen daar kritiek op kunnen hebben , maar de muziek is verzorgd en schitterend opgenomen. Als uitsmijter een geweldige disc vol bonus tracks die zeer de moeite waard zijn. Het is al eerder gezegd, maar hier nogmaals herhaald: De geschiedenis van Tangerine Dream is de geschiedenis van electronische muziek. Hier wordt dat duidelijk hoorbaar. Al dit moois begeleid door een prachtige boxhoes met mooi artwerk en een zeer uitgebreid fotoalbum. Schitterende release!

[quote=7407960 Niemand die betwist dat het een populair album is overigens, maar dat zegt niks over de inhoud. En dat oudere albums het weer voorbijgestoken zijn in verkoop toont volgens mij wel de beperkte houdbaarheid ervan. Tegen midden jaren negentig was dit soort hardrock hopeloos verouderd en dat is nooit meer goed gekomen. [/quote]

Zelden heb ik zoveel onzin gelezen in 1 bericht. Als een album in zijn genre een tijdlang het beste verkochte aller tijden (!) is , dan heeft dat album natuurlijk een bepaalde intrinsieke kwaliteit. Dat jij die kwaliteit niet onderkent, dat kan natuurlijk, maar dat zegt vooral wat over jou in plaats van andersom. Dat oudere albums ook prima door blijven verkopen zegt werkelijk helemaal geen ene moer over de houdbaarheid van een ander album. En dat dit soort hardrock hopeloos verouderd was jaren 90 is jouw mening maar geen feit of algemeen gedeelde mening. Def Leppard, en bv ook Bon Jovi, zijn anno 2023 nog steeds zeer grote internationale acts. Dus kortom, je kletst maar wat uit je nek.

Het is een andere stijl dan de platen waar jij op doelt. De kwalificatie uitermate zwak vind ik hier echt ongepast.

Ik ben wat minder enthousiast. De singles zijn aanstekelijk en de hoes is mooi, maar de rest van het album vind ik helaas maar middelmatig. 2,5 ster

En ben je hierdoor de "slappe hap van 1978-80" ook meer gaan waarderen? Zo slap was dat namelijk niet. Een van de beste symfo groepen uit Amerika in die periode ....

Bewonderenswaardig wat van Duin muzikaal heeft gepresteerd in de nationale hitparade.

Dit is inderdaad een ondermaats product met trouwens een andere hoes dan hier afgebeeld. Maarrrrrr...wat was dat nummer Fly Away een sterk moppie! Echt een heerlijke song, beter dan wat Lynne nadien zelf nog heeft gepresteerd. Daarom toch 2,5 ster.

Aahh.. verhelderend

Pfoeh , klasse plaat. Geweldige muziek. Dit niveau haalden ze niet meer.

Vreselijk goed album. Het ene nummer nog mooier dan het andere. Wat een songwriter die kerel. 5 sterren!

Prima albumpje idd van the League, niet vernieuwend of enigszins verrassend maar behoorlijke synthpop oude stijl en het songmateriaal is heel aardig. Leadsingle Heart like a wheel vind ik ijzersterk, een van hun beste singles. Jammer dat deze weinig deed hier, in Engeland was het een hit. 3,5 ster

Prima plaat met een geweldige hoes. 4 sterren

Dit album is k met peren. Maar de opener Higher Power vind ik een vrij sterke song. Verder matig tot slecht. 2 sterren voor de moeite

Ik moet wel zeggen dat er een hoop bonus tracks op de re release staan.

stem geplaatst

Dit album is in potentie heel aardig, maar 2 dingen zijn het probleem hier. In de eerste plaats is de leadsingle niet sterk genoeg. All i ever wanted is een aardig moppie maar vergeleken met de grote singles van eerdere albums meer een kandidaat voor de Tipparade. In de tweede plaats wordt er teveel en te geforceerd gebruik gemaakt van drumcomputer en ritmes. Daardoor verdwijnt alle soul uit de muziek. Het gebruik van ritmes moet in dienst staan van de composities en niet andersom zoals hier het geval is. Blijft over een middelmatig album met slechts een handvol aardige songs. Toch is dit een meesterwerk vergeleken met wat hierna kwam nog. Jammer en teleurgesteld dat zon grote band al nagenoeg 20 jaar lang helemaal niets meer heeft gepresteerd.

Dit album is 1 grote, bittere teleurstelling. Helaas.

Klopt wel Gaucho. In 1990 zat de muziekwereld niet echt meer te wachten op een, niet hoogdravend maar zeker aardig, Human League album. Voor de sessies van dit album hadden Oakey en co, beetje lui zoals de HL dat is, maar een stuk of 5 songs. De rest kwam allemaal uit de koker van Jam en Lewis. Commercieel dus een succes maar het is veruit hun minste album, met daarop dus wel 1 klassieker.

Haha Michiel, eerste goede stap is gezet. Nu nog even album uit hoes halen, opzetten en lekker voor gaan zitten. Zoals mijn moeder vroeger altijd zei tegen mijn en mijn broers: toe maar! Niet bang zijn!

Deze artiest wordt vrij laag gewaardeerd op MuMe , maar dat is toch wat onterecht. Zeker, het is consumptiepop en andere koek dan Tom Waits of Dylan. Maar toch, in deze tijd van ene oor in andere uit, klinken zijn albums toch zonder uitzondering onderhoudend, verzorgd en met altijd een paar prima songs. Ook dit album weer. Waarvan akte!

Uit de tijd dat Whitesnake nog een geinig bandje was zonder al teveel opsmuk

Ik niet. The kids American is wel een aardig moppie en Break my stride natuurlijk een geweldige 80s classic. Maar dat ie zelf nooit een popster is geworden, verbaast me niet, want hij zag er in die periode al uit als een oude, wat dubieuze, oom die ongevraagd op je feestje kwam...

Heel apart! Ik begrijp werkelijk helemaal niets van de lage waardering voor dit album. Ik vind de tracks geweldig, met name ook door een nieuw element hier, het prachtige saxofoonspel van Linda Spa. Dat geeft de muziek juist wel een rustig element vind ik, waardoor het geheel prettig is om naar te luisteren en de melodieën zijn prima. Opener Catwalk is boeiend en Little blond in the park of attractions is ontroerend mooi. De nieuwe stratosfeer is niet opzienbarend maar geen slechte track. Maar dan. De wonder wonder wonder schone afsluiter opeens. Een prachtige, fenomenale versie van (Duitser!) Handels ' Largo uit Xerxes. Tranen in mijn ogen. Werkelijk een adembenemende 5 sterren track die ik totaal verbluft hoorde in de platenzaak de eerste keer . Hoe mooi kan muziek zijn?

Nu ik het album nog eens beluisterd heb, valt het me op dat het eigenlijk een plaat is waarin alle kenmerken van Jarre samenkomen. Analoge synths, effecten, symfonische stukken, electronische gitaren, vlotte melodieën, koren, moderne invloeden, en natuurlijk weer een "hitsingle" in de vorm van part van 4 (zijn allerbeste track ooit vind ik). Dit alles bij elkaar maakt dat ik dit zijn beste album vind. 5 sterren

Sterk album inderdaad. Beter wordt neo prog niet.

Opnieuw een ongekend sterk Arena album met voorbeeldige, briljante symfo. Dramatisch, donker maar ook verrassend en met geweldig goede songwriting wat zo belangrijk is in dit genre met name vind ik. Ook ik vind de volgorde van de tracklist vreemd, en waiting for the flood een raar niemendalletje, maar ik ben in ieder geval blij dat alle songs erop staan. Fridays dream is ontroerend mooi en geeft toch wat verlichting en hoop. 5 sterren, dit is geweldige kost!

Fenomenaal album van Arena. Zeer sterke, geconcentreerde songwriting en geweldig spel. Briljante symfo, beter wordt in het niet in het neo prog genre. 5 dikverdiende sterren.

Tjonge. Ik ben jaloers op je Steve. Er liggen drie heerlijke synthpop albums van deze band op je te wachten!

Late at night is een Nederpop klassieker. Driewerf hulde! Over de rest van hun oeuvre kunnen we het beter niet hebben, vind ik.

Heerlijke 80s hoes! Een second date kwam er niet meer helaas. Zo gaat dat soms.

Ik vind dit veruit zijn beste solo album. Het blaast je niet omver, ik ervaar met Waite solo altijd dat ik er misschien wat teveel van verwacht, maar dit is een prettig wegluisterende plaat. Misschien mogen we ook niet meer verwachten van de man.

Vind ik ook. Heel aardige plaat maar niet hemelschokkend en zeker niet beter dan hun albums hiervoor. De opener vind ik wel geweldig maar die song met Smith doet mij niks. 3 sterren

Kijk! Dan hoef ik je niks meer te vertellen!

Oude wijn, nieuwe zakken, etc

Dit is toch wel een zeer goed live album van Arena, waarop het beste van hun albums the Visitor and Immortal? te beluisteren valt. Absoluut indrukwekkend, met bevlogen versies van geweldige songs. Ik ken weinig betere symfo live albums. The hanging tree blijft een pronkstuk van jewelste en Enemy without de afsluiter van het geweldige the Visitor is niet minder dan fenomenaal. Puur genieten.
5 sterren!

Deze band komt dichtbij de sound van Queensryche. Alleen al daarom is het de moeite waard hun muziek te checken. Dit album is geen klassieker maar op momenten genietbaar, zoals bij de titeltrack en het markante Song for angels.

Leuk om te lezen. Ze komen idd erg sympathiek over en no nonsense. Ben een groot fan vanaf Pyromania vooral. Luister vooral ook naar de titeltrack van Hysteria. Goodbye for this time van deze plaat nog even geluisterd, wel aardig trackje idd nog, maar kan mi toch niet in de schaduw staan van hun beste werk. Onder dat beste werk schaar ik het fenomenale Paper Sun van Euphoria. Brian May gaf ooit in een interview toe dat hij "weggeblazen" werd toen hij die track voor het eerst hoorde.

Erg leuk. Ik hoop op een release daarvan!

Piet Veerman is wel zon grens

De eerste twee tracks zijn prima, maar daarna is de koek op.

R.i.p.

Een degelijk, maar nergens bijzonder Alan Parsons album. Hier had hij reeds al zijn kruit verschoten, leek het.

Mwoah dit is toch niet zo geweldig. Helaas. Alan Parsons hoort niet op de achtergrond aan zoals H hierboven stelt. Dan weet je het wel.Geen urgentie en nergens meer in het songmateriaal de magie of klasse van eerder werk, zelfs vergeleken met Try Anything Once. Downhill from hier.

Geweldig album van een heerlijke band. Dit is popmuziek zoals het bedoeld is. Ik weet nog dat Oor dit wegzette als "gladde, op Roxy Music georiënteerde band". Ik begreep dat negatieve sentiment nooit zo. Roxy Music was toch geweldig? Zeker ten tijde van Avalon m.i. De zogenaamde kenners vonden dat album mistige muziek, maar waarom niet iets op zijn eigen merites beoordelen? Gewoon goede popmuziek met lekkere songs, veel synths en goed geproduceerd. Net als dit album dus. Genieten!

Haha hij heeft in ieder geval ongewenst Angela Groothuizen getongd in 1993. Dat is alvast een half puntje aftrek.

Bewonderenswaardige instelling Aladdin! Blijf vooral je eigen koers varen!

Geinige verzamelaar. Dat ze de platen aan elkaar opdroegen blijkens de hoes was natuurlijk absolute bullshit. Als iets duidelijk wordt hier dan is dat Paul Stanley in een andere league zit dan de rest. Zijn nummers hebben soul, feeling, rocken. De rest steekt daar erg bleekjes bij af. Ik vond het solo album van Criss verrassend en de beste na die van Stanley. Het was van de 4 ook de minst succesvolle waardoor zijn frustraties toenamen. Toch had ie beter gewoon achter de drumkit kunnen blijven zitten....

stem geplaatst

Verzorgde symfo maar het kabbelt in mijn oren allemaal maar wat voort zonder echte hoogtepunten. Iets meer vuurwerk in de songwriting zou deze band ten goede komen, talent hebben ze zeker.

Wtf is dit!??

Zeer grappige en uitvoerige recensies hierboven van deze nieuwe plaat van cultheld Mesie, die overigens niet erg uitnodigen om het album te gaan luisteren. Ik heb toch een poging gedaan, maar na een minuutje geef het maar toe, een vreselijke tausendmal du rip off waarmee Mesie een parodie van zichzelf maakt, heb ik besloten dit album verder links te laten liggen.

Die collected serie is tamelijk geweldig en zeer compleet. Ik pik ze tweedehands zeker op, ook al heb ik de meeste studioalbums.

stem gewijzigd, oorspronkelijke stem was 4,0 sterren

Een van de weinige Nederlandse popbandjes met internationale allure, en alleen al daarom moeten we ze koesteren. Beautiful stond volgens mij op no 1 in Portugal. En Feel my love is een waardige opvolger van You, hun internationale doorbraakhit die overal in de wereld in de hitlijsten stond. Verzorgde pop, ietwat braaf maar toch verdienen ze respect voor hun prestaties.

Geen geweldig album inderdaad, maar toch ook niet heel slecht. Op dreamhome klinken ze in ieder geval als dat lekkere frisse popbandje. De rest is beetje tam, met als gevolg dat dit album ietwat klinkt als een achterstallig moederdagscadeau. Toch valt er nog wel wat te genieten van oa As i Remember Rumour en Fly away. 3 sterren

Dit album is inderdaad helemaal niks aan. Apart.

stem geplaatst

stem gewijzigd, oorspronkelijke stem was 1,5 sterren

Ben hier wel benieuwd naar. Iemand?

Moet het met Lennon eens zijn hier, de prima single Qualified uitgezonderd, is dit album maar matig. Het klinkt halfbakken, de songs komen niet over, dat nummer Sex slaat nergens op en Lois Lane had eigenlijk Prince helemaal niet nodig gehad. Jammer want dit was daarmee eigenlijk een definitieve gang naar het clubcircuit Maar goed, sla zon uitnodiging van his Royal Badness maar eens af. 2 sterren

Dit is inderdaad een prima Nederlandse new wave plaat. En daar zijn er niet zoveel van!

Ik heb de aantrekkingskracht van deze groep nooit begrepen en vind de muziek ook te weinig aansprekend, de leadsingle doet mij helemaal niets. Idd wel een mooie hoes.

Zonder meer hun beste album. Prettige, soms wat lieflijke pop, zwoel gebracht. Geen wonder dat dit de aandacht van Prince trok, hetgeen hun muziek overigens geen goed deed, integendeel. 4 sterren

Prima mini album dit van Lois Lane. Als underdogs hadden ze de nodige sympathie in Hilversum weten te wekken en ze laten hier een paar sterke songs horen. Amsterdamned vind ik nog altijd een heerlijke song, lekker brutaal en fris gezongen. 3,5 ster

In retrospect de enige Nederlandse meidengroep met echte internationale allure. De single Female Intuition blijft ijzersterk en was een internationale hit, onder meer in de Billboard Top 100 in Amerika. Waarvan akte!

Late at night heuse Nederpop klassieker idd!

Zijn eerste maar ook gelijk zijn beste solo album. Dit niveau haalde hij nooit meer, alhoewel je hem er niet van kunt beschuldigen dat hij dat niet meer probeerde.

Ja dit is niks. Merkwaardig album.

Nipte voldoende? Elke plaat waar een monsterlijk goede, overpletterende song als Paper Sun op staat krijgt van mij 5 sterren. Bryan May gaf in een interview toe dat hij "weggeblazen" werd toen hij dit nummer voor het eerst hoorde. Wat een song! Wow.

Helemaal mee eens! Een prima synth wave plaat.

Ik ben het voor 1 keer roerend eens met Kronos: Borderline is geweldig. Ik zou het persoonlijk zelfs de beste single van dat jaar willen noemen. Een all time classic!

Zeker. En heel mooi gezegd hierboven door Marco, een klassieker in zijn door Enigma zelf gecreëerde genre. Want uniek was dit zeker. Feitelijk een kruisbestuiving van dance, new age, ritmes als in triphop en gregorian chant. En zeer, zeer succesvol. Knap werk van die Cretu. Bij mij liggen de Enigma CDs op de stapel "Electronic Music".

Aardig album met idd die ene klassieker, misschien wel het mooiste nummer uit de 90's: sleeping satellite.

stem gewijzigd, oorspronkelijke stem was 4,5 sterren

Dit blijft toch fier overeind staan als een ijzersterk jaren 80 album. Merkwaardig dat deze band als een one hit wonder is weggezet in de pophistorie. Dit album verraadt toch veelzijdigheid, kwaliteit en talent. Hetgeen ook blijkt uit het feit dat iedereen hierboven een andere song als favoriet aanwijst! Luister eens naar all or nothing , panic of did your lose your heart in nature van het tweede album. Geweldige synthpop!

Opvallend hitsige hoes ook. Zo ongeveer de enige keer dat ik TD en Froese associeer met seksualiteit. Het zal de geest van Dali zijn geweest!

Normaal zeker, the Scene vind ik een twijfelgeval.

Wat een hoes!

Die mening mag je zeker toegedaan zijn. Daarentegen vind ik wel dat je gewoon mag stemmen als iets je ding niet is. Ik geef ook aan waarom ik het niks vind. Niet iedereen vind Bob Dylan goed en dat mag gewoon gezegd worden. En het geval van Volumia/de Buisonje voelde ik me eenmalig geroepen de ondergrens te bewaken. Ook dat mag, het is maar een mening nietwaar?

Mooi verhaal Marco! Ik ga zeker luisteren.

Ik begrijp ook helemaal niets van de lage waardering van dit album. Uitstekende plaat met het spannende en beetje ongrijpbare I want more part 1 en 2, en daarna ook nog een aantal prima dance achtige tracks die idd wat aanschuren tegen de betere Underworld nummers. 4 sterren

Zoals Otto ooit zei in a Fish called Wanda: "Disappointed!"

Vind het toch een beetje een richtingloos album met te weinig goede songs. 2 sterren

De krakers zijn fenomenaal goed. De rest valt toch wat tegen.

Alan Parsons? Wow ...ik dacht dat dit een wegwerp album was van een typische one hit wonder gevalletje, maar dan moet ik het toch maar eens serieus gaan luisteren

. Mooiste nummer van dit album is m.i. "Het is over" Echt jammer dat deze groep ter ziele is.

Ik vind het oprecht shockerend dat iemand dit kan vinden. Alles wat popmuziek de moeite waard maakt is namelijk afwezig in dit nummer. Gewoon een parodie op een love song. Zoals een goede vriend van mij altijd zegt, "Dit kan niet waar zijn ! "Absurd slecht.

stem geplaatst

Dit is veruit het beste solo album van Roger. Prima songs, waaraan hoorbaar zorg is besteed met kop en staart en met die geweldige stem als doeltreffend wapen. Zeer genietbaar en een onverwachte meevaller! 4 sterren

Ja Prostitue dat is idd een sterk album ook. Mooie late uitschieter!

Mierzoet idd en volstrekt waardeloos.

Oke. Cars en 80's synths klinkt in ieder geval goed en ook de cover wekt interesse. Ik ga het luisteren kom erop terug!

Ik ben met je eens Luc, dat de muziek van Kane bij tijd en wijlen zeer dicht tegen de ondergrens aanschuurt, maar ik vind die band, net als Blof trouwens, nog wel een paar klassen beter dan Volumia. Dat is denk ik echt het dieptepunt van wat Nederland ooit heeft voortgebracht op pop gebied. Get ready is mij volledig ontgaan maar daaraan heb ik niet veel gemist, begrijp ik?

Ze schrijft het meeste zelf, zoals de sterke hit Schaduw, samen met componist Daniel Gibson. Maar haar laatste hit dateert uit 2011. Dus wellicht kunnen wat nieuwe songwriters haar carrière nieuw leven inblazen en naar een hoger niveau lanceren. Dat verdient ze zeker, vind haar de Nederlandse Taylor Swift!

Dat deze live cd vooral gevuld wordt met nummers van andere acts, zegt alles.

Yep. Helaas voor mij. Normaal gesproken heb ik altijd sympathie voor Nederlandse producten hier en mededogen, maar er zijn grenzen. En die worden hier overschreden naar mijn altijd bescheiden mening!

Dat deze artiest enige mate van succes heeft genoten, is gelet op de kwaliteit van het gebodene niets minder dan een godswonder. De slechtste Nederlandse artiest ooit? Het zou zomaar kunnen.

Idd geen slechte zanger, maar wel hele slechte liedjes. Hemeltergend dit.

Opnieuw een totale afgang voor het product Nederpop. Wat is dit album waanzinnig slecht in ieder opzicht. Gelukkig was dit het laatste album van deze band. Echt om te kotsen. 0 sterren

Zelden tot nooit heb ik zoiets slechts gehoord als dit album. De cover suggereert nog een stoere Nederpop sound met ballen, maar het tegenovergestelde is het geval. Er is werkelijk helemaal niets van te maken. Geen goede teksten, geen goede muziek, geen enkel greintje bezieling. Compleet waardeloos en een totale afgang voor het product Nederpop. Nul sterren.

Alleraardigste , tamelijk unieke, verzamelaar van Nederlandse EM artiesten uitgebracht op het Groove label van Ron Boots. Rene van der Wouden heeft een groot aantal albums uitgebracht bij Groove , net als Synth.nl, en in eigen beheer, Gert Emmens groeide uit tot een van de belangrijkste muzikanten in de retro Berlijnse School scène. Maar de belangrijkste en beste artiesten hier vind ik Splinter en v.d. Heijden, die samen als Unisphere inmiddels aan de weg timmeren en twee originele en zeer goed ontvangen albums hebben uitgebracht die behoren tot het beste wat in Nederland uitkwam qua electronische muziek in het laatste decennium.

Ron Boots is een belangrijke figuur in de Nederlandse EM scène en hij zette zichzelf met een hele reeks albums, waaronder deze, op de kaart. Hoewel technisch goed onderlegd weet zijn muziek me echter niet zo te boeien. De vergelijking met de muziek van de grote namen in dit genre valt bepaald in zijn nadeel uit. Waarbij opgemerkt moet worden dat zijn albums niet slecht zijn, maar je moet zijn muziek weten te waarderen. Is vooral ook actief als label eigenaar en muziek en festival promotor, zoals E-live.

Redelijk electronisch allegaartje, maar niet meer dan dat. Een eigen stijl valt niet echt te onderkennen op dit album. 2,5 ster

Idd iets minder album van Eric waarbij hij vervaarlijk terugzakt naar het niveau van beetje nietszeggende new age achtige 13 in een dozijn muziek. 2 sterren

Prima synthesizer muziek van eigen bodem. Rustige melodieuze EM met voldoende afwisseling. 4 sterren

Inderdaad een zeer sterk album met een mysterieuze, hoopgevende sfeer. Voorloper der alle dream pop acts. 5 sterren.

Een krappe voldoende nog, maar de koek was hier duidelijk op. Voor dit moment.

Prima AOR opnieuw te beluisteren hier. Asia , de ongekroonde koningen van de Melodic Rock!

Ik blijf het ook proberen bij deze band en dit album vanwege zijn hoge waardering. Maar elke keer moet ik hetzelfde concluderen, het is het allemaal net niet. De aanzet is er, het talent ook, maar de songs pakken me gewoon net niet bij de lurven. En net niet is hetzelfde als helemaal niet in dit geval. Waar bands als Threshold, Shadow Gallery en Fair to Mydland en Queensryche dat wel doen, met ongelofelijke songs je omver blazen, ervaar ik dit hier helaas niet.

Dit album ( en die hiervoor ook overigens) verveelt nog steeds geen seconde. Absoluut unieke muziek in de metal/prog scène, simpelweg met niets te vergelijken, maar verrassend genoeg, zeer toegankelijk, melodieus en inventief. De band verdiende wereldfaam....

Elk album waar een magische track als Fantasy opstaat verdient 5 sterren. Een van de absolute hoogtepunten of all time in het funk/dance genre.

Vind dit ook een prima band met behoorlijke songs. Heel aardige AOR met een eigen sound. Lekker als tussendoortje af en toe. 3 sterren

Een heel aardig album van een van de betere pure mainstream popbandjes van de wat magere jaren 90.

Hugh Cornwell is natuurlijk een levende legende, maar datzelfde kan niet gezegd worden van zijn flauwe solocarrière. Dit album heb ik geluisterd maar brengt daar helaas geen enkele verandering in. Twee sterren, ondanks de wel leuke hoes.

Ja klopt helemaal Gaucho. Na dit album werd het gebodene bleker en bleker, erg jammer. Hier schitteren Mike en zijn mechaniciens voor het laatst echt. Koesteren dus deze plaat. Nog even een tipje voor de Paul Young liefhebbers: luister eens naar de song Trying to reach you van Sad Cafe. Heerlijke AOR!

Ietwat tegenvallend na het sterke debuut, wel commercieel aanmerkelijk succesvoller, uiteraard vanwege de gevoelige hitsingle. 3 sterren

Raar inderdaad dat deze singles niks deden. Ik zag dat Word of Mouth hun grootste hit was hier ik dacht the living years , no 18 om 20. Ik zou graag een re issue zien van dit album met bonus tracks maar weet niet of de aandacht daarvoor groot genoeg is commercieel gezien....

Best een aardig album. Gedurfd en paar aardige songs.

Ik vind dit ook een prima plaat. Verzorgde popmuziek met een aantal prima songs waaronder de titeltrack en Lets pretend it didnt happen, en Everybody gets a second chance is een heuse Motown pastiche met Phil Collins achtige zang! Een album met geweldige zangers, vooral Paul Young is in grootse vorm. Eeuwig zonde dat hij zo vroeg is overleden. Ietwat onderschat deze plaat. 4 sterren.

Ik vind dit juist met afstand de beste PT plaat bijna alle songs zijn zeer sterk en ik kan niet zo veel met de metal achtige uitspattingen op latere platen. De ingetogen versie die we hier horen van PT , vrij van te vage psychedelische invloeden en teveel metal, geniet mijn voorkeur.

Ik dacht even met een nieuw Wet Wet Wet album van doen te hebben

Die zie ik trouwens hier op mume een hogere waardering hebben dan de eerste drie. Bizar

Adams heeft natuurlijk een paar rock classics gemaakt maar zon nummer als Have you ever really loved a woman verpest zijn oeuvre bijna volledig. Wat een ongekend slappe hap.

Zeker. En terecht. Ik bedoelde dat de single Kontakt ook een tophit had moeten zijn.

Ik heb gelijk even een boxje van powerplay besteld in de serie Golden years of Dutch popmusic. Ben benieuwd ken het niet goed.