Prince - Sign 'O' the Times (1987)

Wat mij betreft is Sign 'O' The Times de Songs In The Key Of Life van Prince Rogers Nelson. En net als Stevie Wonder heeft hij vele andere schitterende albums gemaakt maar allebei maken ze een dubbelabum waar je als luisteraar alleen maar bewondering kan tonen voor zoveel immense kwaliteit en diversiteit. Een kroonjuweel in hun oeuvre.

In de lente van 1987 een must have. Doodzonde dat ik de kaarten miste voor het Galgenwaard concert. Moet geweldig zijn geweest. In 1988 in de herkansing, toen in De Kuip ten tijde van Lovesexy.

Nog steeds tijdloos goed.

Zeker weten, en het desbetreffende concert is ook te vinden in de de-luxe box.

Volgens setlist.fm speelde hij 10 nummers van dit album. Was vast geweldig.
Wisten jullie dat Prince in juni 1987 vier keer in Stadion Galgenwaard speelde en drie keer in Ahoy?
Haast niet voor te stellen hoe populair hij toen was!

En toch kon hij ongestoord uitgaan in Amsterdam , staat me nog iets van bij.

3 keer ahoy had te maken met gecancelde shows in UK vanwege regen. Maar inderdaad...Prince was huge destijds

Ja tuurlijk. In Nederland bemoeide iedereen zich met niemand.
Kan me nog een tv item herinneren waar Ruud Gullit in zijn tijd bij AC Milan afwisselend in Amsterdam en Milaan op een willekeurige plek uit een auto stapte.

Ik kan me herinneren dat Sign o' the times in het lijstje van Muziekkrant Oor van beste albums van de jaren 80 op de eerste plaats stond, maar als ik het nu nog even opzoek blijkt het achter It takes a nation of millions to hold us back van Public Enemy en New York van Lou Reed "slechts" op de derde plaats te staan (tenzij het lijstje in Oors online-archief afwijkt van het indertijd in het papieren tijdschrift gepubliceerde overzicht). Hoe dan ook, hoewel dit ook toen al niet mijn keuze zou zijn geweest (ik zat toen diep in mijn The Queen is dead-fase) kon ik wel vrede mee hebben, want dit is (zoals dat zo mooi heet) "een staalkaart van 's mans kunnen" waarop hij alles uit de kast haalt voor een perfecte mix van pop, soul, funk, rock en psychedelica.
        Achteraf bezien (of beluisterd) kan ik hier toch wat minder enthousiast over zijn. Play in the sunshine was voor mij samen met Ric Ocaseks Keep on laughin' het geluid van de zomer van 1987, The cross heeft een tekst waar ik niets mee kan maar is muzikaal bijzonder spannend met die hypnotiserende melodie en die backwards-achtige gitaar, en de derde elpeekant is werkelijk perfect, met If I was your girlfriend als onwaarschijnlijk ontroerend hoogtepunt (nooit gedacht dat een zo gek "gezongen" nummer zo aandoenlijk zou kunnen zijn). Tegenover die hoogtepunten van zowel toen als nu staan echter ook voldoende nummers die totaal niet aan mij besteed zijn: het titelnummer heb ik altijd een slepend onding gevonden, het enige leuke van Housequake vind ik die boze openingszin, Hot thing is vervelende herriefunk met een irritant synthesizer-loopje, Slow love en Adore zijn flauwe soul-pastiches met echo's van Curtis Mayfield, en als er voor If I was your girlfriend geen superlatieven genoeg zijn geldt voor It's a beautiful night precies het omgekeerde.
        De toppen waarlangs Prince op dit album scheert zijn zelfs binnen zijn grandioze jaren-80-discografie ongekend, maar in sommige dalen verzandt deze plaat voor mij in grove en vormeloze blubber. Die vier sterren die ik desalniettemin geef zijn dan ook voor de eerder genoemde hoogtepunten, maar toch ook voor zijn grenzeloze ambitie en zijn ongebreidelde levenslust en plezier waardoor ik veel door de vingers kan zien. Dat mijn hernieuwde kennismaking met Sign of the times niet helemaal beantwoordt aan mijn herinneringen en bijkomende hoge verwachtingen neem ik dan maar voor lief.

Adore is magistraal van begin tot eind, en er gebeurt heel veel in.. Top R&B song met enige gospel invloeden in mijn beleving.

Volgens mij is er wat mis met de voorkeurstemmen bij dit album. De vier tracks die stonden aangevinkt waren niet diegene die ik had aangeduid. Zo blijkt bonustrack The Ballad Of Dorothy Parker (with Horns) hier veruit de meest favoriete track te zijn. How come?

Die van mij persoonlijk kloppen wel, maar ik kan me dit ook niet voorstellen.

Het origineel (met nog niet goed werkende net geïnstalleerde versterkers in Paisley Park volgens Susan Rogers) is toevallig mijn favoriet, maar volgens mij wordt dat niet zo breed gedragen. Laat staan deze bonus lijkt mij.