The Shins - Oh, Inverted World (2001)

Voor mij liep de eerste kennismaking via mijn zoon die het album had aangeschaft. Voor mij ook een herkenning van de ongedwongen muzikaliteit uit de jaren 60. The Move, of The Who bijvoorbeeld, die hoge stem in #7 die mij eerlijk gezegd zo sterk aan Pete Townsend doet denken.
Bij #10 Pressed In A Book dacht ik even dat de The Kinks begonnen te spelen: Tired Of Waiting For You.
Goed zangwerk, sterk gitaarspel, lekkere muziek en een grote keur aan instrumenten.
Voor mij 4 sterren.

New slang is 1 van de mooiste nummers ook maar de rest is ook mooi

Ik luister dit album niet zo vaak meer. Eigenlijk is het lang geleden dat ik naar het geheel geluisterd heb (misschien maar weer eens doen, vooral in de zomer toch wel erg fijn).New Slang, daarentegen, komt misschien wel zo ongeveer tweewekelijks op de een of andere manier langs. Vermoedelijk een van de sterkste popliedjes uit de jaren nul.

In afwachting van hun nieuwe deze nog eens wat rondjes gegund. Heb het me niet beklaagd: zalige plaat: sterke opener, hoogtepunt in het midden, steeds kippenvel bij New Slang, en machtige afsluiter! De rest is ook niet mis. Te koesteren band tussen alle rommel van tegenwoordig

Door de homepage geluisterd naar de nieuwe. Dat maakte me benieuwd naar het begin. Prachtige popsongs idd. Wel behoorlijke schatplichtig aan Split Enz en Crowded House, maar dat is eigenlijk een compliment. Komt ook door de stem, die soms akelig dicht bij die van Neil Finn ligt.

Ken alleen The Past and Pending (zweverig nummer maar wel interessant), moet maar eens de rest opzoeken.

Leuk album van The Shins, waarbij New Slang de absolute uitschieter is. Voor mij is dat één van de beste popnummers ooit gemaakt. Ook de opener vind ik erg leuk.

De rest van het album haalt voor mij datzelfde niveau echter niet. Het wordt zeker nergens slecht, maar voor mij ook niet echt onderscheidend genoeg om een hogere waardering te geven dan een 3,5.

3,5*

Ik luisterde vroeger regelmatig naar ze en alhoewel ze wat glans verloren hebben, is dit album nog steeds een zeer vermakelijk en consistent geheel. De nummers zijn luchtig geproduceerd, maar kennen rijkelijke melodieën met een fijn psychedelisch randje. Simpel, doch gelaagd. New Slang is de absolute uitschieter, met recht een indie klassieker, maar de andere nummers, alhoewel alleraardigst, komen niet in de buurt van dit niveau.

'Girl on the Wing'? toch ook een klassieker, wat mij betreft. Heeft zo'n lekkere neo-jaren zestig feel.

In 1996 formeerde multi-instrumentalist James Mercer de indierockband The Shins in Albuquerque, New Mexico. Vijfentwintig jaar later en zes albums verder bestaat de band nog steeds, zij het tegenwoordig opererend vanuit Portland, Oregon. De groep was net een duiventil, de samenstelling wisselde nogal eens, zo was bijvoorbeeld Eric D. Johnson (AKA EDJ) lid van 2007 tot 2011. Hun legendarische debuut Oh, Inverted World werd een bestseller door de film “Garden State”, waarvoor hun liedjes New Slang en Caring Is Creepy werden gebruikt. Die ingetogen indieliedjes verraden invloeden van legendarische groepen als The Kinks en The Beach Boys, naast van tijdsgenoten Sunny Day Real Estate en Modest Mouse. Alle elf liedjes zijn van de hand van frontman James Mercer, het enige vaste bandlid vanaf het begin. Terecht dat het album nu na twintig jaar, opgepoetst en wel, een jubileumrelease krijgt. Ik denk dat bij nogal wat muziekliefhebbers in 2001 het album niet onder de aandacht is gekomen. Wat jammer is, want de liedjes klinken nog steeds even tintelfris als toen. Het enige wat veranderd is ten opzichte van de originele release is de hoes. Was de hoes oorspronkelijk overwegend blauw nu overwegend wit. Waarschijnlijk een grapje van de band, een knipoog naar de titel. Wellicht kan met deze heruitgave van hun klassieke debuutalbum Oh, Inverted World een nieuw publiek aangeboord worden.

Fantastisch album met frisse lentesongs, "New Slang" simpelweg één van de mooiste nummers ooit geschreven!

Blijft voor mij een van de meest perfecte platen ooit. Dan is zo’n remaster natuurlijk per definitie een ietwat tricky kwestie. Het resultaat blijkt nog wel mee te vallen, maar niet alleen is het vrij overbodig (het origineel klinkt nog steeds als een klok), ook haalt het ‘vollere’ (zeker op koptelefoon) een deel van het karakter uit dit album. Juist de zweverige leegte waar deze liedjes zich in bevonden vormde voor mij een groot deel van de magische aantrekkingskracht. Nou ja, de songs zelf staat natuurlijk nog steeds als een huizenblok.

Niks is zo lekker als de eerste keer. Een ervaring die vaak in het leven terugkomt, zo ook bij de eerste kennismaking met The Shins. En vervolgens kom je tot het besef dat hun sprankelende debuut Oh, Inverted World ondertussen alweer twintig jaar oud is. Dan is het heerlijk dat zo’n plaat opnieuw onder de aandacht gebracht wordt. Het grote voordeel van de vinyl revival. Er is blijkbaar veel behoefte naar albums die in de loop der jaren tot ware klassiekers zijn uitgegroeid en nu lastiger te vinden zijn.

The Shins die in hun frisse indiepop de nodige country-folk en sixties invloeden verwerkten. Een stamboom van verschillende vertakkingen welke gegrond zijn in de band van James Mercer, die samen met drummer Jesse Sandoval, keyboardspeler Marty Crandall en bassist Neal Langford al vanaf 1992 een verleden hebben opgebouwd in Flake Music. Het zou een mooi gebaar zijn als het 25 jaar oude When You Land Here, It’s Time to Return in de nabije toekomst ook een waardige re-release krijgt toegekend.

Toch begint het ware succesverhaal bij de ontroerende single New Slang waarbij James Mercer definitief afscheid neemt van zijn geboorteplaats Albuquerque, om al rondzwervend een toekomst in de muziek veilig te stellen. Een prachtige ingetogen track welke zich mede door het gebruik in reclames en films ontwikkelt van publiekelijk geheim gehouden cultsong tot de openingsdans van het zonnige 2001. Op de vinylversie zal hierdoor vaak teruggegrepen worden naar dit eerste nummer van de B-kant. Een sleuteltrack welke een vervolg krijgt in het afsluitende The Past and Pending, waarbij relaties verbroken worden door die muzikantendroom om te zetten in realiteit.

Zoekende naar een nieuwe start in een grabbelton aan jeugdherinneringen. De rammelende Paisley Underground psychedelica van One by One All Day is een geluksknikker die bij het resetten van primitieve gedachtes hervonden wordt. Maar Oh, Inverted World is ook het wegwuiven van de tienerangst voor zure regen in Weird Divide en het naargeestige spookachtige Your Algebra. Tekstueel roept het de nodige vraagtekens oproept waarvan alleen James Mercer de antwoorden bezit. De verlossende kinderstemmen aan het einde verwijzen naar het loslaten om verder te komen.

Levensvragen van een prille dertiger die dan pas op latere leeftijd de overstap naar het volwassendom maakt. Een achterstand die ruimschoots hersteld wordt op het door onschuld verrijkte Oh, Inverted World. Bedrieglijke vrolijkheid welke als een camouflerend dekzeil een isolerende werking uitoefent op de daaronder verschuilende melancholiek. De grimmige ondertoon in de zang heeft een buitengewone aantrekkingskracht waar ook het in Seattle gevestigde Sub Pop label interesse heeft. Begrijpelijk dus dat ze zich al vanaf de prille beginpunt aan The Shins willen verbinden.

Caring is Creepy is postpunk op antidepressiva. Liefdesverdriet bestreden door een positieve toekomstvisie. In mineur gestemde gitaren die stevige bouwstenen leggen in de dromerige virtual reality wereld van James Mercer. Een rondfladderende hedendaagse Summer Of Love song welke langzaamaan veranderd in een donkere nachtvlinder. Warme orgelkleuren, opgeschrikte verjagende akkoorden en Neal Langford die het geheel illustreert met zijn lome zomerse baspartijen.

Maar waar ligt nou die kracht van The Shins precies? Het is een combinatie van factoren welke een vreemd soort van good feeling sixties hippiecommune romantiek herplaatst in pessimistische jaren tachtig echo’s met een uitloop naar de grijze verregende nineties. Pet Sound perfectie teruggebracht tot Do It Yourself huis-tuin-en-keuken knutselwerk. De hunkering naar de ongrijpbare tijd waarin zijn ouders leven, vervormd door eigen opgespaarde jeugdherinneringen.

The Shins - Oh, Inverted World (20th anniversary edition) | Alternative | Written in Music - writteninmusic.com