menu

Gorki - Eindelijk Vakantie! (2000)

mijn stem
3,99 (168)
168 stemmen

België
Pop / Rock
Label: Columbia

  1. Ode an die Freude (1:52)
  2. We Zijn Zo Jong (3:37)
  3. XTC (4:38)
  4. Bij Nacht en Ontij (4:06)
  5. Red Mijn Ziel Vooral (4:22)
  6. In Mijn Betere Wereld (4:01)
  7. Later Zeker Misschien (4:00)
  8. Geld en Olie (4:47)
  9. Mijn Bed Is Zwaar en Groot (4:21)
  10. Duitsland Wint Altijd (4:05)
  11. Destroy (3:08)
totale tijdsduur: 42:57
zoeken in:
avatar van titan
4,5
titan (crew)
De beste Nederlandstalige rock komt al jaren uit Belgie, met Gorki en Noordkaap als belangrijkste vertegenwoordigers. Luc de Vos grossiert weer in prachtige teksten vol lozers en meelijwekkende figuren. 4,5*

avatar van Zachary Glass
5,0
Waarom exact weet ik niet (niet zo erg: ik weet zo al niet veel en zelfs dat weet ik niet helemaal zeker ) maar dit is denk ik mijn meest geliefde Gorki-cd.

Licht het aan de Bach-opener "Ode an die freude" Alle menschen werden brüder .

Meelijwekkende figuren ... schreef titan, misschien wel. Losers ... misschien ook wel. Maar altijd winnen in het leven ... saai, hé?

In elke nederlaag ligt de kiem van een nieuwe overwinning ... zo zeg ik altijd maar en da's exact waar We zijn zo jong nu over handelt volgens mij.

Stamelend en strompelend door het leven wandelen en toch de goeie combinatie vinden! Ja ja - Luc de Vos mijn bewondering voor meneer de Vos gaat diep. Geniaal is-ie, maar dat weet Luc ook zelf wel

avatar van andré
3,5
Inderdaad, Luc is een genie. In Nederland ontbreekt het aan zulke fantastische (en ook humorvolle!) artiesten. Ik zou echt bij gOD niet weten welke Nederlander zijn songschrijverschap enigzins kan evenaren.

Dit album vind ik als geheel iets minder dan de opvolger 'Vooruitgang', maar een nummer als 'XTC' behoort m.i. tot de 3 beste nummers ooit door Sir Luc geschreven, shappoo!

Het wordt tijd dat ie zijn gezicht weer eens op een Nederlands podium laat zien.

avatar van bonothecat
4,5
Ooit deze cd bij een vriend van mij uit de kast geplukt. En ik vond hem al snel prachtig. De zang van Luc de Vos is niet bepaalt subtiel te noemen, en zijn bereik is ook niet al te groot (in mijn oren dan). Maar het doet toch iets met mij. Vooral de melancholie in de liedjes is mooi. Misschien wel door de losers en meelijkwekkende figuren zoals Titan ze noemt. Het liedje wat bij de laatste luisterbeurt het meest opviel was "Bij nacht en ontij" over het leven van een kat, en hoe heerlijk het is voor dat beest om lekker de wereld in te kunnen trekken (of terwijl de straat voor de deur).....en ik maar denken Bono where are you. Wat ook heerlijk is is de tegendraadse piano aan het einde van "We zijn jong"....en natuurlijk de regel "Duitsland wint altijd". Het is dus niet alleen in de belevingswereld van Nederland zo, dat ze altijd winnen....ook de Belgen komen tot dit oordeel.

Dit album is samen met de laatste Homo Erectus het mooiste wat ze gemaakt hebben. De andere albums doen mij een stuk minder.

avatar van levenvergeten
3,0
andré schreef:
Inderdaad, Luc is een genie. In Nederland ontbreekt het aan zulke fantastische (en ook humorvolle!) artiesten. Ik zou echt bij gOD niet weten welke Nederlander zijn songschrijverschap enigzins kan evenaren.

Alleen Spinvis komt in de buurt, maar zelfs hij moet een sprong met een zeven-mijls laars nemen wil hij op gelijke hoogte met Luc de Vos staan.

Luc de Vos schrijft mooie teksten.

avatar van Savant
4,5
Het gebed van de Vos:

Red Mijn Ziel Vooral
Maar Ook Mijn Mooie Lichaam.

Zo wil ik, eenmaal bij het einde aangekomen, ook kunnen geloven.

avatar van dix
5,0
dix
deze gorki durf ik wel 5 punten te geven hoor.

alle zinnen van luc's teksten zijn pure poëzie
bovendien laat hij hier nogal eens een aggressieve kant van zichzelf zien.

neem dit:

in geheime discotheken
waar de geldstromen vloeien
brandt het nog niet
maar ik bel alvast de brandweer
want wie weet word ik dol
en gooi ik alsnog die bom
ik schop die bende een geweten
tot ze er bont en blauw van zien
en tot zij niet meer twijfelen
dat het vierde rijk er komt

herkenbare gevoelens, niet?

avatar van herman
4,5
Volgens mij is dat een verwijzing naar Louis Paul Boon's opmerking "de mensen een geweten schoppen". Dat was ook zo'n fijne cynicus.

avatar van dix
5,0
dix
enne .. waar verwijst deze geweldspleging naar?

"de rijken worden mooier
en rijker dan zij droomden
de armen sterven uit
en branden in de hel
de meisjes worden blonder
en slimmer dan ooit
ik grijp ze naar de keel
tot ze buigen voor mijn wil"

avatar van citizen
4,0
Naar het volledige werk van Herman Brusselmans, misschien?

avatar van Savant
4,5
De kwaliteit van de Nederlandstalige songtekst laat vaak behoorlijk te wensen over. Op enkele gunstige uitzonderingen na (Spinvis, Huub van der Lubbe, Bram Vermeulen en natuurlijk Lennaert Nijgh) wordt er gesinterklaasrijmd dat het een lieve lust is. Op zich niet erg, maar op het moment dat het als Grote Kunst wordt verkocht krijg ik altijd spontaan een balverzakking van al die opgezwollen pretenties. Gelukkig hebben vele anderen daar geen last van. Die deinen massaal, met aansteker en al, cultureel verantwoord mee op de loodzware candlelightteksten van o.a. Bløf en Borsato, die Grote Woorden, Krachtige Emoties en Diepe Symboliek als slecht drogende behangerslijm over de onwetende luisteraar uitsmeren. Plakkende muziek, ik kan er geen beter woord voor bedenken. En ik zeg met opzet onwetend, want echt goede dingen krijgen (ook op de radio) nauwelijks een kans bij deze zogenaamde groep cultuurkenners. Zoals het spreekwoord al zegt: onbekend maakt onbemind. Wat goed van toepassing is op Luc de Vos van de Belgische band Gorki: in eigen land een absolute held, in ons land nagenoeg onbekend.

Luc de Vos trapte in 1991 met zijn band Gorky (Russisch voor 'de bittere', de band werd een paar jaar later omgedoopt tot Gorki) de Belgische muzikale deuren wijd open met nummers als 'Anja', 'Lieve Kleine Piranha' en 'Soms Vraagt Een Mens Zich Af'. Het B-kantje van dat laatste nummer, Mia, is door de luisteraars van Studio Brussel al drie keer tot Plaat van de Eeuw uitgeroepen. Het is verkozen tot beste Belgische nummer allertijden en stond daar een paar jaar geleden met kerst op 1 in de tijdloze 150. Nu weet ik wel dat dit soort verkiezingen niet alles zeggen, en dat Luc de Vos zelf Mia een nummer vindt dat 'nergens over gaat', maar toch. Blijkbaar missen we iets. Het is mij al geruime tijd een volslagen raadsel waarom Gorki in ons land niet tot de allergrootsten behoort. Aan de muziek kan het niet liggen: stevige, melodieuze rock met een scherp en rafelig randje, op latere platen afgewisseld met ingetogener en dromerig werk. De stem van de Vos schijnt ook niet iedereen over te streep te trekken. Toegegeven, het is geen 'mooie' zanger. Maar wat hij doet past wel uitstekend bij de teksten en de muziek. En de teksten zijn van eenzame klasse. Toch zet Gorki bij ons nog geen meter cd's weg, en treedt dientengevolge amper op in ons land. Het droevige feit is dit: in een land dat voornamelijk geilt op Xander de Buisonjé, Syb van der Ploeg, Pascal Jacobs en Marco Borsato (toch ook vertegenwoordigers van 'de betere nederlandstalige popmuziek') is blijkbaar geen ruimte voor Gorki. In interviews heeft Luc De Vos wel eens gezegd dat het zou kunnen zijn dat zijn teksten te 'diep' zijn voor het Nederlandse Volk. Nederlanders horen volgens hem liever platte teksten als 'Ik zit op een kruk en ik voel me alleen' dan zijn teksten. Wat het ook mag zijn, we snappen het hier niet of, erger nog, we willen het niet snappen. Welke van de twee het ook is (of een combinatie), de optelsom blijft dezelfde: we zijn stom. Stom, dat we zoiets moois als Gorki aan ons voorbij laten gaan.

Eindelijk Vakantie (geweldige titel) is een plaat van alweer een aantal jaren terug. De meest recente heet Homo Erectus, ook een goede plaat, maar Eindelijk Vakantie was voor mij de eerste echte kennismaking met het werk van Luc de Vos. Hier komt de essentie van Gorki al perfect samen: surrealistisch aandoende teksten die handelen over het leven van alledag. Gezet op muziek die experimenteert met electronica en geprogrammeerde beats, zonder een organisch groepsgeluid uit het oog te verliezen. Kenmerkend voor veel teksten is de humor die, bij nadere beluistering, over kan gaan in zwaarmoedig aandoende observaties, die ook weer heel kinderlijk kunnen aandoen. Want dat kenmerkt Luc de Vos misschien nog wel het meest: hij is een jongetje gebleven dat zich, met alle naïviteit die daar bij hoort, blijft verwonderen over wat hij ziet en meemaakt. Een jongetje in een groot, vreemd aanvoelend lichaam dat liever geen duidelijke keuzes wil maken ('red mijn ziel vooral, maar ook mijn mooie lichaam'). Een groot kind dat niets liever wil dan geliefd te worden door iedereen, maar dan zonder zijn positie van buitenstaander op te geven. Een jongetje dat vlucht in zijn eigen, rijke, veelkleurige droomwereld ('in mijn bed doe ik niemand kwaad') als de harde grauwe werkelijkheid té dichtbij komt. Waar hij vervolgens wel naar uithaalt, getuige zijn sneer naar het oprukkend rechts gedachtegoed in Belgïe ('ik schop die bende een geweten, tot ze er bont en blauw van zien'). Tegelijkertijd ademen zijn teksten voldoende ruimte om er op de openvallende stippellijntjes allerlei eigen betekenissen aan toe te kunnen voegen, zonder dat het afbreuk doet aan het geheel. Luc de Vos weet beelden in je op te roepen waarvan je niet wist dat ze er waren; beelden die ontroeren, die de fantasie prikkelen en die je tot actief luisteren aanzetten. Je kijkt als het ware naar mini-schilderijtjes, gemaakt door een getalenteerd wonderkind. Het cd boekje is wat dat betreft illustratief: een ouderwets aandoende kindertekening, met nummers in de vakjes die je vervolgens zelf in mag kleuren. Zo heeft iedereen zijn eigen Gorki. Wat volgens mij ook precies de bedoeling is. In Belgïe is dat ruimschoots gelukt. Nu wij nog.

avatar van dix
5,0
dix
Mooi stuk over een heel mooie plaat. Inderdaad zijn het vooral de teksten van Gorki die het 'm doen, en de muziek blijft daarbij nauwelijks achter.

De kans dat Nederland op terijn voor deze muziek gaat vallen ... Luc de Vos heeft het zelf al lang opgeheven, omwille van zijn opmerking dat hij hier niet graag meer optreedt. Dat had ook te maken met 'de twee kleffe witte kadetten met kaas' die hij doorgaans voorgeschoteld krijgt bij nederlandse poppodia. Niet alleen hebben wij in Nederland minder verstand van goede Nederlandstalige teksten, ook onze belegde broodjes zijn ondermaats.

avatar van P Jay
Zachary Glass schreef:
Licht het aan de Bach-opener "Ode an die freude" Alle menschen werden brüder .

Is toch Beethoven?

avatar van Zandkuiken
4,0
Voor mij persoonlijk is Eindelijk Vakantie! misschien wel de allerbeste Gorki-plaat. Of toch één van de allerbeste. Dit compacte album loopt over van de melancholische pareltjes, en slaagt erin nergens uit te glijden. Luc de Vos klinkt hier nog diep oprecht, terwijl hij op de latere albums toch vooral 'n rolletje lijkt te spelen als eeuwige underdog.
Het begint al meteen prachtig met een mooie versie van Ode An Die Freude, dat met behulp van de ontwapenende stem van de Vos door merg en been weet te snijden. Ook mooi ten berde gebracht op de Oost-Vlaamse sporen in de sterke documentaire van Lola da Musica.
We Zijn Zo Jong, één van dé klappers van het Gorki-oeuvre, koppelt een sublieme tekst (dit soort lappen tekst mis ik toch ook wat op de recente albums) aan een aangrijpende melodie. Deze song weet me na talloze luisterbeurten nog steeds bij het nekvel te grijpen.
XTC en Bij Nacht en Ontij gaan op het uitstekende elan verder en tonen 'n Gorki in optima forma. De inventiviteit van deze periode (ook Ik Ben Aanwezig is 'n subtiel schijfje) heeft toch moeten plaatsruimen voor 'n traditionelere aanpak en dat vind ik best wel zonde.
Red Mijn Ziel Vooral is opnieuw een topper van jewelste, dat zich afvraagt waarom mensen de Gentse groep toch altijd associëren met Mia en Lieve Kleine Piranha. De liederenschat die de Vos op de mensheid heeft losgelaten mag best wel eens ontdekt worden.
In Mijn Betere Wereld, dat in het refrein naar adem doet snakken, durft na al die tijd al eens wat te slepen maar is zeker geen inzakker.
Dan volgt het mooie Later Zeker Misschien, een vintage Gorki-song.
De weemoed ruimt in het héérlijke Geld En Olie voorzichtig plaats voor de moddervette gitaarsound van David Dewaele: fenomenaal!
Het akoestische Mijn Bed Is Zwaar En Groot neemt wat gas terug en kan ook bogen op 'n erg mooie tekst. Een sleutelnummer binnen Eindelijk Vakantie!
Ook Duitsland Wint Altijd is 'n rustig liedje, dat niet echt gedenkwaardig voor de dag komt, maar toch heel mooi is.
Destroy!, een verborgen pareltje van de hand van de bassist, is 'n bloedmooi schetsje waar ik 'n bijzondere band mee heb. Dit instrumentale luisterstukje weet mij om de één of andere reden keer op keer diep te raken.
Mijn Gorki-obsessie is ondertussen weggeëbt, maar toch kan ik nog steeds intens genieten van dit ietwat vergeten briljantje.

avatar van herman
4,5
Mooie recensie Zandkuiken.

Ik kan me er goed in vinden. Heb ook wel het gevoel dat Luc de Vos daarna iets teveel een rol ging spelen.

4,5
ik heb traangas in de kast
en films met naakte dieren
elke middelgrote storm kan ik overleven


pure poëzie

4,5
Eindelijk Vakantie! is de afgelopen dagen nauwelijks uit mijn cd-speler geweest, wat een plaat! Ik was altijd al gecharmeerd van Gorki, die poëtische haast dadaïstische teksten, in combinatie met de slepende, haast dreinende, stem van Luc de Vos, geweldig. Maar wat dit album voor heeft op de andere (oudere) albums die ik van Gorki ken, is de betere en modernere istrumentatie.

Het album opent met Ode an die Freude, behoorlijk paradoxaal als je bekijkt het album thema's als verlatenheid, wanhoop en een apocalyptisch toekomstbeeld heeft. Daarom juist wel een terechte opener, al vind ik het er muzikaal niet echt tussen passen.
We Zijn Zo Jong is een prachtig, rustig nummer met pianobegeleiding, waar de wanhoop gewoon vanaf spat.
XTC zit muzikaal het dichtst tegen het oude Gorki-werk aan. Verder is het nummer het prachtige metafoor van drugsgebruik en de verharding van de buitenwereld.
Bij Nacht en Ontij heeft een repeterende beat, en lyricaal houdt Luc de Vos ons weer allemaal voor gek door te beginnen over sex en opeens over een kat te beginnen.
Red Mijn Ziel Vooral is een aanklacht tegen het narcisme, heel sterk nummer ook.
In Mijn Betere Wereld is wat rustiger nummer, waarbij de vioolarrangementen een beetje doen denken aan Geef Al Je Geld aan de Arme Kinderen.
Later Zeker Misschien bevat alleen al in de titel een prachtige paradox. Het nummer zelf heeft een lekkere gitaarbegeleiding en bezingt het sombere toekomstbeeld dat door het hele album heen steeds terugkomt.
Zo ook in Geld en Olie, dat gaat over de olie die over 100 jaar op is. Voor de rest heeft het nummere door de up-tempo beat en het sterke gitaarspel van Dewaele een haast on-Gorkiaanse sound.
Met Mijn Bed Is Zwaar en Groot gaat het tempo weer omlaag, met idd een sterke tekst over een ontzettend kansloos figuur.
Duitsland Wint Altijd is alleen door de titel al een geweldig nummer. Prachtige tekst ook:

Op mijn trouwfeest was mijn nonkel dronken
De dj draaide La Paloma
Tante die zong mee
Wat gebeuren moest, gebeurde
De auto's reden naar zee

Duitsland wint altijd
Voor of na de oorlog
De handel bloeit en wij dansen
Duitsland wint altijd


Destroy! tenslotte is de instrumentale afsluiter van het album, maar is eigenlijk niet echt bijzonder.

Al met al een geweldig album dus, 5 sterren, en vooruit, ook een plaatsje in mijn top 10.

avatar van gemaster
4,0
De teksten zijn niet altijd even begrijpelijk, maar er zit wel een idee achter. Daarnaast zijn ze heel vaak wél te begrijpen en dan meteen ook hemeltergend mooi.

De muziek is mooi, met grootse gitaren. De stem van De Vos zal niet ieders kopje thee zijn, maar mij bevalt het goed. Eigenlijk heb ik nooit problemen met stemmen. Toch mis ik een beetje de afwisseling. Dat is dan ook de reden dat ik 'slechts' op 4 sterren blijf steken.

avatar van levenvergeten
3,0
gemaster schreef:
Toch mis ik een beetje de afwisseling.


Precies de reden dat ik op slechts 3* blijf steken. De muziek is afwisselend maar de stem van De Vos blijft maar op dezelfde manier doorzingen. Dan gaan er toch wel wat punten vanaf.

avatar van Teunnis
4,0
"Oei, Gorki" was het eerste dat ik dacht toen ik deze tip van jassn kreeg. Ik kende Gorki eigenlijk alleen van het nummer Mia en dacht een saaie Boudewijn de Groot-achtige zanger met gitaar te krijgen. Ik heb geen idee waar ik deze associatie vandaan haalde, Mia lijkt niet op Boudewijn en Boudewijn vind ik helemaal niet saai. Ook Mia vind ik nu een uitstekend nummer.

Toen ik het artwork zag met de tracktitels en jaartal had ik al zo'n vermoeden dat ik het misschien aan het verkeerde eind had. Na Ode an die Freude had ik echt geen benul meer van wat ik ging krijgen. Toen de electrische gitaar inviel op We Zijn Zo Jong werd het allemaal wat duidelijk, dit is helemaal geen saaie muziek! Toch vond ik de teksten nog niet helemaal overtuigen - het belangrijkste onderdeel bij dit soort muziek - ik vond het iets te makkelijk op het eerste gezicht. Maar naarmate het album vorderde kreeg ik ook steeds meer vat op de teksten. Vanaf "red mijn ziel vooral, maar ook mijn mooie lichaam" was ik wel redelijk om. Al was het nog altijd oppassen voor de Spinvis/Roosbeef valkuil om dit soort teksten iets te ver door te draven.

Na een hoop luisterbeurten ben ik er wel over uit: Luc de Vos schrijft geniale teksten. Het enige minpunt is dat het wat te eentonig is en ik denk dat dat ligt aan de melodielijnen van de zang van Luc de Vos. Bijna elke zin zingt hij op dezelfde manier. Maar desalniettemin een mooie verrassing!

4*

avatar van CHIEP
CHIEP (crew)
Teunnis schreef:
Toen ik het artwork zag
Met dank aan Bent Van Looy .

avatar van Vinck
5,0
Enorm sterk album van Vlaamse bodem! De productie is geweldig, de sound gevarieerd en lekker melancholisch. Luc De Vos pent hier weer magnifieke teksten neer om duimen en vingers bij af te likken. Ergens las ik dat hier wordt gegaan voor het OK Computer geluid? Voor mij mag deze plaat gerust de Belgische OK Computer genoemd worden, pure klasse! Mijn favoriete album blijft echter het debuut, waar ik wel eens een diepgaande recensie aan wil wijden

avatar van dix
5,0
dix
Luc heeft Eindelijk Vakantie

Toen ik op Musicmeter inschreef, had ik deze hoog in mijn top10. En wat mij betreft is het nog steeds het beste Nederlandstalige rock-album. Jammer dat dit dan zijn meesterwerk moet blijven, maar wát een meesterwerk ...

".......Red mijn ziel vooral......."

avatar van pdonidvie
5,0
Eindelijk Vakantie

Aan Luc De Vos, de man die ik nooit persoonlijk heb gekend, maar mijn muzikale ziel heeft geraakt als geen ander.

Je bent gisterenavond onverwachts van ons heengegaan. Hoe en waarom weten we niet. Maar antwoorden op die vragen brengen je niet terug. Ik kan niet veel doen. Als eerbetoon heb ik dan maar besloten om mijn favoriete Gorki-plaat te bespreken. In tegenstelling tot de rest van Vlaanderen (zo blijkt) ga ik niet voor je debuut, maar voor ‘Eindelijk Vakantie’ uit 2000.

Laten we beginnen met een citaat van jezelf:

‘Je moet in de eerste plaats trachten je eigen ziel te redden. Gewoon door heel hard je best te doen, door niet lui te zijn en niet stil te zitten, maar elke dag op te staan met het idee van een lied te schrijven zo mooi als dat van Ludwig van Beethoven.’

De plaat opent met ‘Ode an die Freude’, het nummer waar je naar verwijst. Ontstaan uit de combinatie van de negende symfonie van Beethoven en een gedicht van Friedrich von Schiller, iets wat je duidelijk inspireerde. Het wordt her en der wel eens weggelachen als een verkrachting van het origineel, maar ik zie het als een ode aan wat jij muzikaal wou bereiken met de nodige dosis humor waar je doorheen de jaren zo bekend om bent geworden.

Daarna schiet het album echt in gang met meteen één van zijn sterkste nummers: ‘We Zijn Zo Jong’. Zoals je hier mooi omschrijft moeten we ondanks de tegenslagen voort gaan met ons leven, met opgeheven hoofd. Trots over wat we bereikt hebben en waarin we gefaald zijn. Wat ons maakt wie we zijn. Heerlijk hoe die piano op het einde de woede van het nummer probeert te relativeren.

Daarna komt voor mij het hoogtepunt van het album, de single die net boven de rest uitsteekt. ‘XTC’ Een nummer dat naadloos aansluit bij elke Gorki-klassieker die elk radiostation al heeft plat gespeeld. Het verhaalt je frustratie omtrent het aanhoudende druggebruik, de consumptiemaatschappij en de macht die geld je kan kopen. Het is een ware working class-song. En zoals velen onder ons wou ook jij dat je daar geen zorgen over moest maken en dat je dat ook allemaal kon. Want eerlijk is het allemaal niet.

Alweer wordt er geknipoogd naar de klassieke muziek wanneer de violen van ‘In Mijn Betere Wereld’ beginnen te jammeren. Ze krijgen een hoofdrol in dit melancholische lied dat mij doet terug denken aan mijn tijd bij de jeugdbeweging. We hoorden er allemaal bij, willen of niet. De drum is bewust achterwege gelaten, zijn afwezigheid maakt het eens zo intens.

‘Mijn bed is zwaar en groot
Het moet hier blijven staan
Tot ik niet meer besta
In mijn bed doe ik niemand kwaad.’


Een somber, grijs toekomstbeeld is een terugkerend thema doorheen de gehele drieënveertig minuten. We moeten knikken, braaf in ons bed blijven liggen, democratie of niet. ‘Geld En Olie’ bezingt de uitputting van onze energie, van de samenleving waar we zelf voor verantwoordelijk zijn. En ‘Later Zeker misschien’ belooft ons (misschien) dat het allemaal wel beter zal worden. Zoals een ware politieker (misschien) liegt in je gezicht. Zijn we wel te redden? Kan zoiets wel beloofd worden? En vooral, willen we de waarheid wel horen?

De plaat eindigt met ‘Destroy!’ ironisch met zachte plukkende gitaren. Iets waar luisteraars, zoals ik, ongetwijfeld eens goed om lachen. Humor is nu eenmaal belangrijk en maakt een groot deel uit van het oeuvre van Gorki (en Gorky) en van deze wereld. Een perfect einde voor een pareltje in mijn platenkast.

‘Je moet in de eerste plaats trachten je eigen ziel te redden.’

‘Red mijn ziel vooral, maar ook mijn mooie lichaam,’ smeekte je ergens op dit album.

Ik denk dat jij en je ziel nu eindelijk je welverdiende vakantie verdient hebben.

En in mijn hart blijft niet alleen Elvis bestaan.

Arbeidsdeskundige
Zandkuiken schreef:
Voor mij persoonlijk is Eindelijk Vakantie! misschien wel de allerbeste Gorki-plaat. Of toch één van de allerbeste. Dit compacte album loopt over van de melancholische pareltjes, en slaagt erin nergens uit te glijden.
Ik ben het volledig eens met je tweede en derde zin.

Arbeidsdeskundige
Teunnis schreef:
Het enige minpunt is dat het wat te eentonig is en ik denk dat dat ligt aan de melodielijnen van de zang van Luc de Vos. Bijna elke zin zingt hij op dezelfde manier.
Dat is juist zijn grote kracht.

Arbeidsdeskundige
Dit is het corona album bij uitstek. Het lijkt wel of Luc de Vos dit tijdperk heeft voorzien. Al zijn geniale teksten relateer ik aan deze tijd.
- We zijn zo jong
"wij treuren niet langer dan nodig over dingen waaraan niets valt te doen, ondanks tegenslagen doen wij altijd verder"
- XTC
"maar ik heb water in mijn kelder, mijn voorraad voor later, als de woestijn naderbij komt zit ik veilig op rozen, ik heb pillen voor mijn geest en pillen voor mijn buik"
- Red mijn ziel vooral
"de rijken worden mooier en rijker dan zij droomden, de armen sterven uit en branden in de hel"
- Later zeker misschien
"dit jaar nog niet en deze eeuw nog niet maar later zeker misschien"
- Duitsland wint altijd
"laat deze beker aan mij niet voorbij gaan, vul hem op tot aan de rand, blijf bij mij, laat mij hier wat rusten als het kan"
Ik put veel troost uit het luisteren naar deze teksten. Luc de Vos zingt ze met veel weemoed in zijn stem. Hij sleept mij door deze diepe crisis.

avatar van John Self
4,0
Sommige dingen raken je ook al kun je niet altijd je vinger leggen waarom dat zo is. De eerste keer dat ik Gorki hoorde was ik bevangen. De muziek, de raadselachtige teksten die soms niet helemaal lekker lopen in de muziek, de weemoed. Ik vind het prachtig en ik ben blij dat ik niet alleen ben.

avatar van aerobag
4,5
Gorki kwam bij mij in de picture kwam na het onfortuinlijke en in alcohol doordrenkte overlijden van Luc de Vos. In Nederland, zo arrogant als we zijn, ging er ook nooit zoveel aandacht naar de Belgische formatie rond de Vos. Althans niet dat ik meekreeg.

Dit is de eerste keer dat ik echt goed ga zitten voor een album van Gorki en ik ben zwaar onder de indruk geraakt. In eerste orenblik viel het omvangrijke geluid op, die aanzienlijk afwijkt van de gemene deler der singer/song writers. Dynamisch, rauw, maar ook weer weemoedig. De teksten zijn echter hetgeen wat mij volledig heeft binnen weten te hengelen. Songteksten van poëtische proporties waar ik direct de uitgetypte teksten van opgezocht heb. Het raakt, verwondert en doet lachen. Paar users hierboven hebben al een paar mooie hoogtepunten aangestipt. De stem van De Vos is ook karakteristiek en sluit uitermate treffend aan op de materie. Ik strooi soms nogal veel met lovende termen, maar dit gaat toch wel richting een meesterwerk. Het is in ieder geval een juweeltje.

Gast
geplaatst: vandaag om 23:13 uur

geplaatst: vandaag om 23:13 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.