menu

Hans Zimmer - The Thin Red Line (1999)

mijn stem
4,15 (95)
95 stemmen

Duitsland
Score
Label: RCA

  1. The Coral Atoll (8:00)
  2. The Lagoon (8:36)
  3. Journey to the Line (9:21)
  4. Light (7:19)
  5. Beam (3:44)

    met John Powell

  6. Air (2:21)
  7. Stone in My Heart (4:28)
  8. The Village (5:52)
  9. Silence (5:06)
  10. God U Tekem Laef Blong Mi (1:58)
  11. Sit Back and Relax (2:06)

    met Francesco Lupica

totale tijdsduur: 58:51
zoeken in:
avatar van Daan
4,0
Er staat ook een andere soort muziek op de DVD van The Thin Red Line. Dat was volgens mij de muziek van die oorspronkelijke mensen die daar woonde. Was naar mijn mening nog iets mooier dan deze CD. Maar toch 4 sterren.

5,0
neo
Inderdaad die muziek is op de dvd te beluisteren, waarvan alleen 1 track ''God U Tekem Laef Blong Mi'' op de score van Zimmer staat geplaatst.

avatar van Daan
4,0
Ja, die stond er inderdaad ook op. Prachtige muziek was dat. Meestal hou ik niet zo van volszangeren, maar hiervan was ik toch wel erg onder de indruk van.

5,0
neo
Wat Zimmer wel vaker doet is een naadloze overloop in de volgende track. In Principe zou je zonder het te kunnen merken van The Lagoon ineens het emotionele Journey to the line belanden. Silence herhaalt in 5 min het thema met subthemaatjes wat langzaam dan afloopt. Hierop volgt dan de volkszang track wat naar mijn mening verkeer op het album gezet is. Het haalt je als het ware uit de droom waar je in zit, waar met Sit Back and relax je weer moeilijk in kunt komen. Desondanks 5 sterren

5,0
neo
[knip]
Zimmer werd gevraagd voor Thin Red Line en schoof daardoor een ander project (Endurance, een docu die ook werd geproduceerd door Malick) door naar collega John Powell. En diezelfde Powell reageerde over Malick:

"It takes a while for Terry to trust you and feel comfortable,"

Aangezien Zimmer in zijn eigen media ventures studio een apart gedeelte liet maken voor de score van de film, was Malick naar alle waarschijnlijkheid niet op zijn gemak.Wat ik uit een stuk interview van een een assistent van Powell heb begrepen, die wel een stukje additional music deed, blijkt dat Zimmer inderdaad nogal gek werd van Malick die iets voor ogen had waar Zimmer zich niet in kon vinden en vertrouwde de componist nog niet volledig. De geruchten gingen, als ik ze moet geloven, dat Journey To The Line muziek niet spannend genoeg was volgens Malick. Tja als ik het eindresultaat hoor weet ik niet precies wat Malick nou zat te zeuren, want vanaf de start had Zimmer dit stukje muziek al gecomponeerd. Dus dat er wat ruzies zijn geweest verbaast mij niks.[plak]

Diesel
Hans Zimmer is een genie, dat bewijst hij hier nogmaals.

avatar van FisherKing
neo schreef:

Tja als ik het eindresultaat hoor weet ik niet precies wat Malick nou zat te zeuren, want vanaf de start had Zimmer dit stukje muziek al gecomponeerd. Dus dat er wat ruzies zijn geweest verbaast mij niks.[plak]
Een goede regisseur houdt zijn componist op scherp

5,0
neo
Diesel schreef:

Hans Zimmer is een genie, dat bewijst hij hier nogmaals.


heeft hij het dan pas naast deze 1 maal eerder bewezen

Diesel
Vooral 'God U Tekem Laef Blong Mi' is gewoon ongelofelijk prachtig. Hij zit zelfs in mijn 'slaap-liedjes' playlist.

5,0
neo
Mallick liet Zimmer trouwens al voor het begin van de opnames van de film beginnen aan de score. Wat in dit geval neer kwam op 9 maanden de tijd, en dan alsnog was er een ''werkdruk''. Prescoring ook wel genoemd, iets wat zowel gewaagd als slim kan zijn. Prescoring kan en wordt vaak beschouwd als een gewaagde onderneming, zie ook Don Davis, die bepaalde stukken weg zag vallen. Zimmer eenmaal bezig componeerde aardig wat uurtjes, die Mallick op de set draaide om iedereen in de juiste stemming te krijgen. Grotendeels ongebruikt en bij het vuilnis gezet als het ware, wat maar weer eens aangeeft dat in veel gevallen prescoring een waste of time is. Zo is er wat dat betreft met de cd uitgaven een zooitje; ''he dit stukje heb ik nog nooit in de film gehoord''.En in hoeverre had Powell hier alles iets mee te maken. Componisten die een handje helpen, meestal slechts voor een streepje hier en daar als Powell, wanneer was die erbij gebracht. Of was het Zimmer die hem vanaf het begin erbij haalde? Wetende dat Powell rond dezelfde periode werkte aan ''Endurance'' een project waar Mallick ook wat mee te maken had. ''Beam'' is voor zover bekend het enige stukje muziek wat Powell schreef,precies de zelfde leegte, emotie en het alleenstaande gevoel als Zimmer's score en nog een extra lichtpuntje toevoegde aan het geheel. Over licht gesproken... Zimmer had meerdere malen met Mallick gesproken over kunst en lichtinval.Kunst als droomobject waar het licht een extra dimensie geeft aan het beeld. De regisseur was hier zo op gefixeerd dat hij zoiets dergelijks in zijn film wilde verwerken. Maar lukken wilde het niet, de precies lichtinval die een bepaalde kleur zou voortbrengen bleef maar weg. Zimmer schreef naar meerdere gesprekken een stuk muziek geinspireerd door 17e eeuwse renaissance schilderijen. Een stijl ook wel gekenmerkt door het gebruik van lichtinval in het kunstwerk om de afgebeelde omgeving een fascinerende kleur te geven. Dit stuk eenmaal klaar en gemonteerd bij een bepaalde scene bracht het gewilde rennaissance licht effect teweeg. Beiden konden niet begrijpen hoe zoiets als muziek hen een andere kijk op de beelden gaf. Na de muziek onder deze scene te hebben weggehaald en opnieuw te bekijken en vreemd genoeg was het licht van de aardbodem verdwenen. Vandaar de naam van de opvolger van de Adagio:

''Light''.

5,0
neo
''Sit Back and Relax'' is trouwens wel erg misleidend want halverwege dat laatste nummer sta ik vaak alweer met mijn hand bij de knoppen om weer op play te drukken voor een 2e ervaring van de dag

5,0
Dromen wil niet lukken? Succes verzrkerd met de drome der dromerscores! Een traan bij elke track, terwijl Journey een liter kan vol krijgt bij moi.

avatar van JoeHallenbeck
neo, weet jij toevallig of Zimmer ook de score doet van Mallick's nieuwste film The New World?

5,0
neo
Dat zou haast niet anders kunnen zou je zeggen. Echter imdb geeft James Horner en J. Peter Robinson aan. En dit is het punt waar ik het niet zeker weet, aangezien iedereen in de hele wereld crew t/m trivia kan toevoegen zonder dat het waar hoeft te zijn. Echter Horner heeft de laatste tijd weinig gedaan, wat zou kunnen aangeven dat ie al een tijd muziek aan het componeren is zoals Zimmer dat ook maanden deed (wat voornamelijk op de set werd afgespeeld).

5,0
Op dit moment is eigenlijk nog niets zeker. New Line heeft aangegeven dat James Horner op het moment nog in besprekingen is, en dat het gerucht dat hij aan het project vastzit op dit moment nog vals is...

Door de besprekingen wel grote kans dat hij 'm krijgt, of misschien inmiddels al heeft... we zullen zien

5,0
Horner kent al genoeg van Indianen, zie The Missing. Ik verkies toch Zimmer boven Horner voor dit project. Niet alleen omdat Zimmer een favoriet is, maar ook omdat hij mpet The Thin Red Line een van z'n beste scores heeft geschreven. Maar aan de andere kant kwmane Malick en Zimmer niet altijd goed overeen.

Horner heeft trouwens werk tegenwoordig. The Chumscrubber en Ask The Dust. Waarschijnlijk ook het vervolg op The Mask of Zorro. Dus die mag gewoon daaraan verderdoen.

5,0
neo
Bregt schreef:

Horner kent al genoeg van Indianen, zie The Missing.


En Windtalkers en Thunderheart en...

Ik zie ook liever Zimmer omwille van het vorige resultaat. Overigens kan Mallick met niemand goed door 1 deur, behalve als die persoon ooit in een ver verleden kluizenaar was. Bij Badlands nam Mallick ik meen Keetman eerst in handen, vond dat ie het niet alleen kon waarop Taylor en Tipton werden opgetrommeld. Naast ruzie met Mallick hadden de drie ook nog met elkaar fikse ruzie. Het kwam er vooral op neer dat Keetman erop stond dat hij Orf's ''Musica Poetica'' zou gebruiken, terwijl de andere er tegen in gingen. Wat ik graag zou willen weten is wat de ervaringen zijn van Morricone bij Days Of Heaven, maar die en andere hebben er nooit iets over losgelaten.

avatar van brooklyn
4,5
Mooie score. Journey to the line is wel heel briljant zeg...

5,0
neo
Merkwaardig was de manier waarop de score van The Thin Red Line bekend werd, of eerder gezegd bekender. Toen Journey of the Line verscheen in de trailer van Pearl Harbor waren er wellicht weinigen die kritiek hadden op de gebruikte muziek, in tegenstelling tot de filmbeelden. Hierbij kwam dan ook weer duidelijk naar voren hoe waardeloos bepaalde studio's hun films zo nu en dan promoten. Volgens de componist had deze trailer veel meer gedaan dan alle promotie van Fox voor de film. Vreemd eigenlijk terwijl de de film en score enorm in de schijnwerpers waren gezet als tegenklank van Saving Private Ryan bij oa. de Oscars. Opzienbarend ook hoe niet-perse-geinterresseerde-in-filmscores finaal verliefd werden op Ligne Rouge. Echter sommige voelde zich bedonderd na het Pearl Harbor score album te kopen, en het er niet op aan te treffen. Hoorde Journey to the Line toevallig nog toen een vriendin naar de teaser van War of the Worlds zat te kijken.

avatar van Zachary Glass
5,0
neo schreef:
Over licht gesproken... Zimmer had meerdere malen met Mallick gesproken over kunst en lichtinval.

Kunst als droomobject waar het licht een extra dimensie geeft aan het beeld.

De regisseur was hier zo op gefixeerd dat hij zoiets dergelijks in zijn film wilde verwerken. Maar lukken wilde het niet, de precies lichtinval die een bepaalde kleur zou voortbrengen bleef maar weg.

Zimmer schreef naar meerdere gesprekken een stuk muziek geinspireerd door 17e eeuwse renaissance schilderijen. Een stijl ook wel gekenmerkt door het gebruik van lichtinval in het kunstwerk om de afgebeelde omgeving een fascinerende kleur te geven.

Dit stuk eenmaal klaar en gemonteerd bij een bepaalde scene bracht het gewilde rennaissance licht effect teweeg. Beiden konden niet begrijpen hoe zoiets als muziek hen een andere kijk op de beelden gaf. Na de muziek onder deze scene te hebben weggehaald en opnieuw te bekijken en vreemd genoeg was het licht van de aardbodem verdwenen. Vandaar de naam van de opvolger van de Adagio:

''Light''.


Kijk 'ns dat soort dingen zijn razend interessant om weten - bedankt neo

Ik ben er nu voor de tweede maal naar aan het luisteren. Het is toch extreem krachtige muziek in al z'n subtiliteit

Langste muzikale incubatietijd ooit trouwens voor mezelf: in '99 wou ik deze soundtrack al aanschaffen. In '05 is het eindelijk zover

5,0
neo
Beter laat dan nooit zullen we maar zeggen Zachery. Je zult waarschijnlijk indien je de film een beetje of goed kent, wel merken dat niet alles op deze cd aanwezig overeenkomt met datgeen in de film. Vooral de film is regelmatig voorzien van ingekorte versies van Journey to the Line, als het ware uitgesmeerd, doch nog steeds erg effectief. Let ook op de opbouw en intrigerende overgang van de schooonheid van de natuur muzikaal gezien met scenes met soldaat Witt die dan na een tijdje overgaat in het omgekeerde met de zinderende dreiging voor de introductie van de soldaten, wat dan weer is terug te horen in bv. het korte gesprek tussen Quintard (Travolta) en Tall (Nolte) op het marineschip.

Dat was zomaar weer even wat tussendoor

avatar van Zachary Glass
5,0
neo schreef:

wat dan weer is terug te horen in bv. het korte gesprek tussen Quintard (Travolta) en Tall (Nolte) op het marineschip.

Dat was zomaar weer even wat tussendoor


Vreemd, ik herinner me meestal de monologen die de protagonisten in The Thin Red Line in hun hoofd voerden

Mijn geheugen voor gesproken dialogen beperkt zich hoofdzakelijk tot:

"Where's your spark now?"

Toen ik die film bekeek, luisterde ik niet echt met "ingeschakeld" gehoor ... Maar toen ik buitenwandelde, had ik zoiets van Die soundtrack moet ik toch nog maar 'ns horen ... Het viel niet op, en toch bleef het bij ... Zéér fijn dus

5,0
neo
Zachary Glass schreef:

Vreemd, ik herinner me meestal de monologen die de protagonisten in The Thin Red Line in hun hoofd voerden


Ooh vergat ik de ''kort''.

Een korte schets van wat een componist doet is natuurlijk praktisch niet vanuit een instrument werken, maar vanuit een emotie, een dramatisch punt. De combinatie van prachtige beelden, camerahoeken, voice overs en de score vormen samen dat geheel waarin met gemak het eerder als geheel herinnerd kan worden dan los van elkaar genomen worden. Vaak spreek ik over organische gehelen als bv. verscheidene muzikale uithoeken, neem bv simpelweg ambient geluiden die met orchestrale samenkomen, maar hier is dat ook een goed voorbeeld van hoe dat met allerlei facetten bij elkaar kan. Nog even een leuk voorbeeldje van hoe je bv een extreem confronterende oorlogsscene emotioneel voelbaar kan maken. Stel je hebt een scene waarin grof geschut overheerst. Dit betekent dat al die herrie nooit een muzikale begeleiding kan hebben, het krijgt de kans niet, tenzij die effecten naar beneden worden gemixt en grootse muzikale gebaren worden ingezet. Echter als je sound design of score alleen een scene laat dragen qua geluid kom je als aanschouwer terecht in de belevenis van specifieke soldaat of tenminste als emotioneel voelbare toeschouwer. Sound design kan bv. betekenen dat je een zoemend geluid gebruikt, wat desorienterend klinkt en flink emotionele schade in iemands hoofd kan weergeven. Wat sterk wisselend en goed werkt is alle herrie die ondertussen steeds omwisselt met of sound design en of score. De scene in TRL waar de climax met Journey to the Line is bereikt en een briljant voorbeeld waar minimalistische composities zegeviert boven ander geluid terwijl tal van mensen huilden, kruisend op de grond zitten/liggen.

Dat was nog een extraatje op deze regenachtige zondag.

avatar van Zachary Glass
5,0
neo schreef:

De scene in TRL waar de climax met Journey to the Line is bereikt en een briljant voorbeeld waar minimalistische composities zegeviert boven ander geluid terwijl tal van mensen huilden, kruisend op de grond zitten/liggen.

Dat was nog een extraatje op deze regenachtige zondag.


Dank u voor het extraatje

Vreemd, tijdens het beluisteren denk ik een beetje aan een ingehouden Richard Wagner

5,0
neo
En heb je al een idee wat deze gaat krijgen voor waardering?

avatar van Zachary Glass
5,0
neo schreef:

En heb je al een idee wat deze gaat krijgen voor waardering?


Iets tussen de 4.5* en de 5*. Nog twee keer luisteren, kunnen we hem waarderen ... en daarna * terug luisteren *

5,0
neo
Zachary Glass stem gezocht

avatar van Zachary Glass
5,0
neo schreef:

Zachary Glass stem gezocht


gevonden

5,0
neo
Zocht er eigenlijk nog meer, dus een boel mensen laten mij en TRL score enorm in steek. Nog extra gedachte kronkels erover of een vraag?

avatar van Zachary Glass
5,0
neo schreef:

Zocht er eigenlijk nog meer, dus een boel mensen laten mij en TRL score enorm in steek. Nog extra gedachte kronkels erover of een vraag?


Wel, ja Wat me opvalt aan deze score is dat ze tegelijk krachtig en o-zo veel melancholie bevat. Geen gespierde kracht, maar er lijkt zo'n natuurlijke gebalde sequentie in de muziek geslopen ...

terwijl bij de meeste soundtracks me de drive opvalt, is het hier eerder de overweldigende rijkgeschakeerde klankenpracht

Nog tips, wetende dat ik het werk van Preisner ook zeer goed kan pruimen?

En ja - neo: ik ga 'ns ernstig denken om me een soundtrack van Craig Armstrong aan te schaffen

Gast
geplaatst: vandaag om 11:28 uur

geplaatst: vandaag om 11:28 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.