menu

Alanis Morissette - Flavors of Entanglement (2008)

mijn stem
3,49 (100)
100 stemmen

Canada
Pop / Rock
Label: Warner Bros.

  1. Citizen of the Planet (4:22)
  2. Underneath (4:06)
  3. Straitjacket (3:07)
  4. Versions of Violence (3:34)
  5. Not as We (4:45)
  6. In Praise of the Vulnerable Man (4:06)
  7. Moratorium (5:35)
  8. Torch (4:47)
  9. Giggling Again for No Reason (3:47)
  10. Tapes (4:26)
  11. Incomplete (3:30)
  12. Orchid * (4:21)
  13. The Guy Who Leaves * (4:12)
  14. Madness * (6:21)
  15. Limbo No More * (5:21)
  16. On the Tequila * (3:42)
  17. It's a Bitch to Grow Up * (4:03)
  18. 20/20 * (4:17)
toon 7 bonustracks
totale tijdsduur: 46:05 (1:18:22)
zoeken in:
avatar van Mandylion
4,0
Mandylion schreef:
Hoewel de tijd zal moeten uitwijzen of dit niet misschien groeiers zijn, ben ik bang dat die nummers me nooit echt zullen bekoren.


Een herbeluistering heeft uitgewezen dat ik dit album nu een stuk hoger heb zitten dan eerst. Ik raakte behoorlijk tevreden over het album als geheel, want vooral door de prachtige productie is het album echt een geheel geworden, wat best zeldzaam is bij popalbums, want áls die al samenhang vertonen, is het meestal een saaie brei met tien keer hetzelfde kunstje geflikt. Dat is bij dit album duidelijk niet zo. Het is een gevarieerde, maar bij elkaar passende eenheid. Maar eigenlijk is dat, als je naar de voorgaande cd's kijkt, behoorlijk eigen aan mevr. Morissette: dat waren ook samenhangende albums. Dus eigenlijk is dit album, ondanks zijn vernieuwing, juist een typische Alanis-plaat. Oud en vertrouwd zijn samengevoegd en hoewel ik er wat laat mee kom, wil ik dit toch wel een comeback noemen.

Ook de teksten zijn, zoals we gewend zijn, van prima niveau met de meest vage woorden (zoals we ook gewend zijn), maar soms ook wat anders en poëtischer, zoals in Citizen of the Planet. Nummers die ik eerst minder vond (Underneath, Torch en Giggling Again for No Reason) zijn nu een stuk sterker naar voren gekomen; opgewektheid hoeft lang niet altijd een nadeel te zijn. In Praise of the Vulnerable Man is ook best aardig en eigenlijk weet ik het alleen met Incomplete nog niet helemaal. Tapes was een zoveel betere afsluiter geweest. Maar goed, uiteindelijk is dit album als geheel helemaal niet verkeerd; het is gewoon een goed popalbum en ik moet zeker eens de bonusnummers gaan opzoeken. Erg mooi artwork ook trouwens. En de combinatie fucking disrespect in het nog altijd heerlijke Straitjacket blijft een briljante.

avatar van MusicFreak
3,5
Not as we . een plaat met een verhaal (voor mij althans)
Een voor mij herkenbare text waar ik me destijds erg goed in kon vinden. Veelvuldig gedraaid toen en nu onlosmakelijk verbonden met die situatie. Toch blijft het een prachtig nummer!

haveman
Of het een echte comeback is weet ik niet. Daarvoor ken ik te weinig albums na Jagged Little Pill. Wel opvallend dat het gemiddelde van dit album hetzelfde is als voorgenoemde. Waarschijnlijk gevalletje van hoge bomen vangen veel wind. Want wat was Jagged een succes. 173 weken in de album top 100 en het meest verkochte debuutalbum aller tijden. Ze zal er nooit aan ontkomen dat iedereen bij haar naam meteen dit album noemt. Er zijn ergere zaken om aan herrinerd te worden.

Hier gaat het om Flavors of Entanglement. Zoals eerder genoemd zijn hier nogal wat dance invloeden te bespeuren. Had ik dat van tevoren geweten was ik hier waarschijnlijk niet eens aan begonnen. Toch is het geen slechte combinatie. De nummers met de meeste dance invloed bevallen mij het beste; Citizen of the Planet en Versions of Violence. Samen met Underneath en Straitjacket 4 geweldige openers. Helaas wordt dit niveau niet het hele album volgehouden. Nog een aantal mooie ballads, maar het hele album uitzitten lukt me zelden.

De productie van een aantal nummers is zeer sterk, maar de stem van Alanis zo op de voorgrond en glad gaat me naarmate het album vordert toch wat tegenstaan. Niettemin geen verkeerd album, maar zeker niet van het niveau Jagged Little Pill.

4,0
Dit album kan mij niet super bekoren. De tracks Underneath en Not as we horen tot het beste wat ze ooit gemaakt heeft en ook Giggling again..., Torch, Tapes en Incomplete zijn goed. Maar daarentegen staan er ook wat matige nummers op (Citizen of the planet, In praise of the vulnerable man en Moratorium).

4,0
Ik zie net bij de statistieken dat Giggling again for no reason en Incomplete onderaan staan qua aantal stemmen, dat verbaast mij, ik vind deze nummers, na Underneath en Not as we, de beste van het album. Citizen of the planet en Moratorium vind ik juist niks aan...

avatar van Supersid
2,5
Openingsnummer is onverwacht geweldig, maar blijkt voor mij achteraf toch een valse (positieve) start te zijn. De rest is zeer matig...

avatar van Twinpeaks
4,0
Alanis met wat beats en wonder boven wonder werkt het . Soms komt de stoere rockchick om de hoek kijken ,maar vaker werpt ze zich op als een soort Madonna light. De link met Ray Of Light hoor ik niet ,maar daarvoor ken ik dat album niet goed genoeg. Deze heeft in ieder geval genoeg eigen smoel om te kunnen blijven boeien. Ik zet in op 4 sterren

Gast
geplaatst: vandaag om 16:42 uur

geplaatst: vandaag om 16:42 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.