menu

Photek - Modus Operandi (1997)

mijn stem
3,83 (71)
71 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Electronic
Label: Science

  1. The Hidden Camera (6:47)
  2. Smoke Rings (6:27)
  3. Minotaur (5:19)
  4. Aleph 1 (8:42)
  5. 124 (6:56)
  6. Axiom (6:01)
  7. Trans 7 (7:48)
  8. Modus Operandi (7:00)
  9. KJZ (7:47)
  10. The Fifth Column (7:07)
  11. Ni Ten Ichi Ryu * (5:58)
toon 1 bonustrack
totale tijdsduur: 1:09:54 (1:15:52)
zoeken in:
avatar van Kos
4,0
Kos
Lekker elitair gedoe. Voor de achteloze luisteraar of als achtergrondmuziek een regelrechte ramp. Voor wie zin heeft om 6 lagen beats die complex door elkaar verweven zijn te analyseren erg prettig

avatar van T.O.
4,5
Geweldig album. Donkere, machinale sfeer, ijzingwekkend scherpe drumgeluiden en mysterieuze melodieën maken dit een perfect album om actief te beluisteren op een regenachtig avondje alleen thuis zijn .

avatar van Sir Odolf III
4,0
De electronische snaredrum op dit album klinkt voortreffelijk; het overige geluid eigenlijk ook wel. De dorre, kunstmatige sfeer wordt wat mij betreft goed gebracht.
Alleen wordt er tot vervelens toe voortgeborduurd op dezelfde beats, waardoor de lengte van de songs me een beetje tegen gaat staan. Vooralsnog geef ik daarom een erg naar de 3,5 neigende 3 sterren.

avatar van Onderhond
2,5
Lekker elitair gedoe. Voor de achteloze luisteraar of als achtergrondmuziek een regelrechte
ramp.

... lekker chill album inderdaad ... althans, dat blijkt na het album enkele keren gehoord te hebben. Misschien mis ik nog wat. Zal later wel wat meer neerpennen.

avatar van Onderhond
2,5
Album dat z'n hoogtes en dieptes kent, al valt de balans wel positief uit denk ik. Heb het album nog een keertje doorgeluisterd, en kan er niks complexer van maken dan dnb, maar dan wel een gekoelde variant.

"The Hidden Camera" is op dat gebied een representatieve track. De dnb invloed is overduidelijk in de ritmes, maar er wordt toch veel meer ruimte gelaten voor de achtergrond waves en de melodie om zich door te drukken. Positief, want die ambient waves met het spaars pianomelodietje erover zijn prachtig. Aan de hele ritmiek verandert in het nummer barweinig, dus analyseren lijkt me niet al te nuttig, want na zo'n minuutje heb je het al wel gehoord. Wel een zeer lekkere track dus, en meteen al een topper om te openen. "Smoke Rings" is een stuk minder boeiend. Niks melodieus meer, enkel wat ritmisch geleuter dat al heel snel begint te vervelen. Slo-mo dnb is niet echt boeiend wat mij betreft. "Minotaur" valt een beetje in hetzelfde straatje, al is de openingswave wel mooi. De rest van de track is te banaal. "Alpeh 1" opent met dezelfde sample, maar weet er een boeiender geheel aan vast te breien. Wat geanimeerdere track, die ten minste niet als dood aanvoelt. Prachtige backgroundwave weer en een leuk melodietje om het af te maken. Tweede topper van het album. Ook "124" weet best te overtuigen, met dezelfde ingrediënten als "Aleph 1". Wel heel letterlijk zelfs, want de melodie is gewoon dezelfde, alleen de afwerking is een stuk chiller. Zeer mooie en dromerige track.

"Axiom" is terug een nosedive. Althans, de eerste helft van de track. Weer die te flauwe beats en snares die een beetje verveeld klinken, zo helemaal alleen. Kort komt er een waveje piepen, maar ook die merkt al snel dat er niks meer van het nummer te maken is, en verdwijnt dan ook al snel. "Trans 7" is net iets beter, maar gaat gebukt onder wat mindere samples. "Mdus Operandi", toch wel de titeltrack, is voor mij het dieptepunt. Vreselijke melodieën, ditto sfeer. Lijkt wel zo'n rokerig, cheesy cafe waar je liever niet gezien wordt. "KJZ" is gelukkig een heel stuk beter, met enkele mooie melodieën en nogal vreemde ritmes. Dit nummer boeit me wel en is het enige nummer dat misschien in de buurt komt van het elitaire waar Kos het over heeft. "The Fifth Column" is een nogal trieste afsluiter van het album. Weer wat te trage en te simpele ritmiek om van een goed nummer te spreken.

Lijkt me dus duidelijk wat ik wel en niet goed vind hier. De melodieuze nummers steken er met kop en schouder boven uit (Modus Opperandi even niet meegerekend), de ritmische nummer zijn zwaar kut. Kom ik uit op 2.5*

avatar van tovenaar
4,0
Photek was rond 1999 de eerste artiest die er voor zorgde dat ik écht geïnteresseerd raakte in drum 'n' bass. Voor tracks als Smoke Rings etc. ging ik op de zaterdagen altijd naar 013, Beats & Beyond om in die rare kleine zaal uit m'n vreemde dak te gaan. Grappige avonden waren dat altijd .

Van die 6 lagen beats waar Kos het over heeft heb ik nog nooit iets gemerkt, op Electronic gebied is Kos waarschijnlijk niet zoveel gewend .

Misschien zit er ook een mooi deel sentiment in m'n cijfer, maar who cares.

avatar van Gyzzz
2,5
Er is heel wat moois te vinden op dit album, maar ook veel vervelends. Zoals Onderhond al zegt is het melodieuze gedeelte hier veruit het beste. Niet in de laatste plaats omdat ik meestal de voorkeur geef aan een melodie die minstens even sterk aanwezig is als de ritmische elementen, maar ook omdat de non-melodische nummers hier wel erg langdradig en vaak saai zijn.

Na de mooie opener is Smoke Rings nogal een teleurstelling. Niks melodie, maar alleen maar een ritme dat wat voortkabbelt. Het is niet alleen vrij matig allemaal, maar er mist ook echt een melodie die het interessant houdt. Nogal vervelend als je daar 6 minuten op wacht maar hij komt niet. Dit geldt helaas nog wel vaker op het album, waardoor de hoogtepunten vrij lastig uit deze ritmische brij te vissen zijn. Niet echt interessant dus. 2,5*

avatar van Fianosther
Kheb dit album eens vluchtig in de platenzaak geluisterd, maar het klonk hopeloos saai en monotoom.

avatar van HaanHoen
2,0
Het klinkt erg vlak dit. Het album begint nog aardig, met 'The Hidden Camera'. Hier kan ik nog wel enigzins wat mee: een aardige beat en de nodige melodie weten mij de eerste paar minuten nog enigzins te boeien, maar dan heb ik het met dit nummer ook wel gezien. De rest van het album vind ik beduidend minder. Het melodische gedeelte is nog schappelijk maar de ritmische nummers slaan totaal niet aan bij mij. Het klinkt te vlak en eentonig, en de meeste tracks beginnen dan ook al snel te vervelen. Het mist gewoon de energie en variatie.

Dan belanden we tegen het eind van de luisterbeurt aan bij het nummer 'KJZ'. Deze track klinkt gelukkig iets beter, de ritmes in combinatie met het bas loopje klinken nog enigzins interesant.

Al met al een vrij matige plaat, met eigenlijk maar 2 nummers die de boel nog een beetje weten op te krikken. 2*

5,0
Hoe mensen dit album vlak kunnen noemen is mij een raadsel. Misschien eens een goeie koptelefoon aanschaffen? Productietechnisch is dit album bijna perfect en voor de liefhebbers van ritme en sfeer is deze plaat een natte droom. Zelden zo'n donkere, intense d 'n b plaat gehoord met zoveel ritmisch brille. Een dikke 5-sterren, iets wat dit album dubbel en dwars verdient.

avatar van jellorum
'smoke rings' is toch wel heel erg goed, zelfs na al die jaren

avatar van John Doe
4,5
een erg fijne plaat vind ik dit nu. lage cijfers hier zijn al gauw te wijten aan een gebrek aan inlevingsvermogen in de ritmes en sfeer. deze clipmaker kan het duidelijk wel waarderen.

als een beheerste samurai is deze producer de spanning tegemoet getreden. fantasie is nodig voor deze fantastische plaat, volg de evolutie, geen afleiding. geef het nog een kans

avatar van Onderhond
2,5
John Doe schreef:
lage cijfers hier zijn al gauw te wijten aan een gebrek aan inlevingsvermogen in de ritmes en sfeer.

Kan je bij elk album wel zeggen zeker ?

Waardeloos clipje trouwens.

avatar van John Doe
4,5
Onderhond schreef:
(quote)

Kan je bij elk album wel zeggen zeker ?
klopt, maar hierbij ervaarde ik het zelf

avatar van Kos
4,0
Kos
Heerlijke complexe ritmes .

avatar van T.O.
4,5
John Doe schreef:
deze clipmaker kan het duidelijk wel waarderen.


Vet, da's mijn favoriete track van Photek denk ik. Staat op geen enkel album helaas.

avatar van John Doe
4,5
een vette remix van kung-fu beoefenaar en drum 'n bass artiest teebee is verschenen op photek's nieuwe album, zie hier een clip met dat nummer

avatar van Tyn
5,0
Tyn
Deze plaat is het meesterwerk van Photek. Wat mij betreft de beste drum&bass plaat tot nu toe. Photek is op deze plaat duidelijk een bepaalde (minimale) richting opgegaan, die niet voor iedereen is weggelegd.
Het is overduidelijk dat dit album puur over de beats gaat en die zijn dan ook perfect. Om deze drumritmes het best tot hun recht te laten komen (the drums are the music) laat hij op de baslijn na, de rest van de muziek grotendeels weg. De nummers zijn kaal, donker, sfeervol en hebben technisch een geluid wat de perfectie zeer dicht benaderd.
Tijdens de voortgang van de tracks, hou hij de aandacht van de luisteraar vast met prachtige subtiele afwisselingen in de drumritmes.
Deze drum&bass is puur, krachtig en technisch perfect, met een donkere sfeer. Verwacht geen gezellige dansplaat, maar meesterlijke beats in een kale maar sfeervolle omgeving.

Tyn

avatar van jellorum
Tyn schreef:
Wat mij betreft de beste drum&bass plaat tot nu toe.


I agree, zelfs tot op dit moment onovertroffen

avatar van orbit
3,5
Niet mee eens, probeer Byte Size Life eens van Omni Trio.

Dwangbuis
Goed in de 'weerbarstige' trant van drum&bass. Deze "vlak" noemen is wel heel erg vreemd, ik vind 'm goed onderbouwd.

avatar van Antie
3,5
In begin vond ik het wat tegenvallend.
Maar na een review die ik ben tegengekomen heb ik het album
anders benaderd en is het me beter gaan bevallen.

"I think I understand Photek's mindset. He has a deep appreciation for excellence, he wants perfection--he is a perfectionist. And he's really good at expressing this urge through music. When you use a computer to make music (I think he mentioned he uses cubase vst mainly), you have complete and total utter control over every aspect of sound, right down to the microsecond. It seems like every beat, every snare, bass drum or symbol is painstakingly constructed to come as close to perfection as possible, without sounding to overly robotic. Some people might say that this stuff does sound too mechanical or unemotional...it may seem like that at first, but when you really listen closely you actually notice that not every beat is precisely accurate. His beats are completely handcrafted, and you can start to tell after many careful listenings. That's what makes it so impressive. He puts so much time and effort into making these tracks that it's hard not to respect the man. I read that he spends about 5 weeks on average to complete just one track! This guy is like a ninja, a kung-fu master of the art of creating sonic excellence. Some of these tracks are simply exhillarating, you really can feel the emotion of the drums in some of these songs. Pure intensity, anger, tranquility, he can do every emotion with drums alone. The sonic textures to accompany these masterful beats only inhance the effect. "

Wat een review soms toch kan helpen om sommige muziek beter te begrijpen

4,5
T.O. schreef:
Vet, da's mijn favoriete track van Photek denk ik. Staat op geen enkel album helaas.

Dat is de track 'Ni Ten Ichi Ryu' en da's ook mijn favoriet, schitterend nummer! Het nummer staat echter wel op een Japanse versie van Modus Operandi (zie hier) en ik heb het nummer dan ook maar even toegevoegd aan deze release.

5,0
Klinkt heerlijk koud, kaal en duister

avatar van Paalhaas
T.O. schreef:
(quote)


Vet, da's mijn favoriete track van Photek denk ik. Staat op geen enkel album helaas.

Niet op een regulier album inderdaad, maar Risc vs. Reward compileert de Hidden Camera EP en de Ni Ten Ichi Ryu single. Ik heb 'm toegevoegd.

avatar van UK-Choonz
4,0
Goede futuristische drum n' bass. Geen gesnoei voor op de dansvloer maar heerlijke luisterplaat voor late uren om bij te lezen.

avatar van Choconas
4,0
Interessant om hier terug te lezen hoe enorm de meningen verdeeld zijn over dit debuutalbum van Photek, dat inmiddels bijna 25 jaar geleden uitkwam. Opvallend ook om te zien dat het laatste bericht hier ruim tien jaar geleden is geplaatst. Ik ken Modus Operandi al zo'n beetje sinds het verscheen, maar ik draai dit album, of überhaupt werk van Photek, niet zo vaak. Vanavond heb ik de plaat weer eens opgezet en dat was als een aangename ontmoeting met een oude vriend. Ik ben eigenlijk altijd wel gefascineerd geweest door dit album. Ook eind jaren negentig, toen ik veel naar Roni Size/Reprazent, Goldie, 4hero, Breakbeat Era, Red Snapper en Portishead luisterde. Deze plaat was in mijn oren toch een wat vreemde eend in de bijt, bij tijd en wijle klonk het toch wat basaler, kaler en monotoner dan wat ik gewend was. Maar toch greep ik er destijds regelmatig weer naar terug. Anno 2022 vind ik het nog steeds een fascinerend album, al viel het me vanavond wel op dat een aantal nummers op het album muzikaal een stuk aangekleder en rijker klonken dan ik me kon herinneren. Modus Operandi en KJZ hadden, bij wijze van spreken, ook wel op een album van Red Snapper of Roni Size gepast. Geen idee wanneer ik deze oude vriend weer zal ontmoeten, maar ik kijk er reeds naar uit!

Gast
geplaatst: vandaag om 12:35 uur

geplaatst: vandaag om 12:35 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.