menu

Boogie Down Productions - Criminal Minded (1987)

Alternatieve titel: Memory of a Man and His Music

mijn stem
3,82 (154)
154 stemmen

Verenigde Staten
Hip-Hop
Label: B-Boy

  1. Poetry (4:19)
  2. South Bronx (4:31)
  3. 9mm Goes Bang (4:10)
  4. Word from Our Sponsor (4:25)
  5. Elementary (4:26)
  6. Dope Beat (4:13)
  7. Remix for P Is Free (4:15)
  8. The Bridge Is Over (4:21)
  9. Super-Hoe (4:16)
  10. Criminal Minded (4:26)
  11. The Scott La Rock Mega Mix * (6:40)
  12. Poetry #3 * (5:09)
  13. Criminal Minded [Doc Mix] * (6:54)
  14. 9mm [Hot Club Version] * (4:21)
  15. The P Is Free [Hot Club Version] * (4:19)
toon 5 bonustracks
totale tijdsduur: 43:22 (1:10:45)
zoeken in:
avatar van orbit
4,5
Ik heb nog wel een paar jaar gezocht hoor begin jaren 90.. maar eigenlijk was de grap wel van hiphop af wat mij betreft. Heb me ook altijd hogelijk verbaasd over het feit dat er toen pas grote groepen blanke jochies (ik zal het "w" woord niet noemen ) in de muziek geïnteresseerd raakten, het genre was namelijk al dik 10 jaar oud.
Maar daarna heb ik inderdaad niet erg actief meer gezocht. Dus dat ik nu een paar hiaten heb op dat gebied ontken ik niet.

avatar van Sjaakspeare
P Jay schreef:
Dit vind ik een beetje een infantiele reactie... Je vindt hiphop tof, dan moet je ook de klassiekers die ervoor gezorgd hebben dat hiphop is wat het is ook onderkennen en niet zomaar afstempelen als onderontwikkeld.

Vooral dat woord stoort me...er moet eerst een proces van ontwikkeling voorafgaan eer men iets -in jouw ogen dan tenminste- ontwikkeld kan verkrijgen, da's toch vanzelfsprekend.

Na de Run DMC-stijl medio jaren '80 luidden dit album en Paid In Full de Golden Age in, en tilden hiphop naar een hoger niveau, een niveau dat dan weer de basis vormde voor de volgende vernieuwing et cetera...

Zo'n bouwstenen zijn nodig om tot het resultaat te komen van albums die JIJ nu goed vindt. Als jij deze albums niet goed of onderontwikkeld vindt dan respecteer je de muziekstroming waar je van houdt mijns inziens ten dele niet.

Verder vind ik dat dit album zijn tijd vooruit was en nu nog steeds fresh klinkt, maar dat is persoonlijk. Maar het feit dat dit album binnen zijn tijdskader steengoed is, kan je niet ontkennen. Jouw luisterervaring vandaag zonder de achtergrond van toen kan inderdaad minder positief zijn, maar dat is nog geen reden om dit album als niet goed of onderontwikkeld af te schilderen... want dat was het absoluut niet!

Volgens mij heb ik het niet genuanceerd genoeg gebracht, of wil jij me niet begrijpen. Met "onderontwikkeld" bedoel ik niets negatiefs, maar dat begrip heeft een erg negatieve lading. Het is eigenlijk een heel relatief begrip. De ontwikkeling van hiphop gaat namelijk tot op de dag van vandaag door, het is dus niet gestagneerd vind ik; als je die periode afspiegeld vanaf bijvoorbeeld Grandmaster Flash & The Furious Five, dan zie je dat de ontwikkeling voortdurend aanwezig is. En als je die hele ontwikkeling dan bekijkt kan ik niets anders dan concluderen dat hiphop uit de gouden eeuw van de hiphop nog behoorlijk aan het begin van die ontwikkeling stond, ondanks de boost in niveau die jij reeds indiceerde.

En dat jij stelt dat ik de basis van de muziek waarnaar ik nu luister niet respecteerd vind ik ronduit kortzichtig. Ten eerste heb ik helemaal niets tegen samples, hoewel ik er ook niet van ga springen. Daarbij vind ik het persoonlijk uitermate logisch dat je resultaten van een ontwikkeling meer kan waarderen dan hetgeen ten grondslag staat aan die ontwikkeling. Het is per slot van rekening een ontwikkeling, wat inhoudt; dat het zichzelf verandert. En aangezien ik echt een erg grote voorliefde heb voor de hiphopjazz van de vroege jaren 90 en daarna, en weinig op heb met Will Smith in zijn 'The Fresh Prince-tijd'-achtige flows op beats die over het algemeen een slechte geluidskwaliteit hebben, vind ik het vanzelfsprekend dat ik niet van de hiphop uit de gouden eeuw van de hiphop houd, maar wel oprecht van wat daaruit is voortgekomen.

Maar ik respecteer hiphop daar dus echt niet minder door. Ik ben gewoon gewend aan een verder ontwikkelde (dus verder in de ontwikkeling; dat is niets negatiefs) sound, een graffineerder geluid aangevuld met een manier van rappen die nota bene door met name Rakim is geinroduceerd, en vervolgens de nieuwe standaard is geworden. Ik begrijp ook nog steeds niet waarom vrijwel ALLE, want dat was mijn punt, hiphop van voor de jaren 90 hier op MuMe zo wordt gewaardeerd. Dit lijkt mij voort te komen uit dat geloof dat je, wanneer je die pre-oldskool niet kan waarderen, je hiphop als geheel niet kan respecteren. Ik vind dat onzin. Als je jarenlang naar Wibi Soerjadi luistert, en je stuit op een gegeven moment op een opnamen van hem als 7-jarig jongentje, hoef je dat ook nog niet goed te vinden, zonder zijn latere werk niet te disrespecteren.

Trouwens, ik weet dat het een scheve vergelijking is, maar wat betreft Beastie Boys; ik vind het fantastisch, behalve de twee eerste albums, die beiden in de jaren 80 zijn uitgebracht... Waarom? Ik vind ze onderontwikkeld

En ik had het helemaal niet inhet speciaal over deze CD. Ik weet best dat dit voor toen een meesterwerkje was. Maar als ik indenk dat dit vandaag de dag werd gemaakt, verdwijnt die waardering dus als sneeuw voor de zon. Maar misschien heb je gelijk; ik vind het namelijk niet moeilijk om Abe Lenstra, ooit de beste voetballer van de wereld volgens menigeen, te waarderen, omdat ik hem afspiegel tegen de standaard van dat moment. Maar dat is natuurlijk niet hetzelfde; bij muziek speelt ook nog iets als smaak op, en ik heb het niet zo met de standaard van voor de jaren 90...

avatar van P Jay
5,0
fair enough!

Kan je vorig bericht nu wat beter plaatsen!

avatar van Zjapp
4,0
You waited, debated, and now you activated
A musical genius that could not be duplicated
See I have the formula for rockin the house
If you cannot rock a party do not open your mouth

Wat een lines zeg Hoe je met simpele woorden iets klaar en duidelijk kunt maken
Het album dan(na 1 luisterbeurt). Krs One voorziet zijn teksten hier van een goede inhoud. Ik vind zijn stemgeluid hier nagenoeg perfect. De Krs van hier zou ik dagen na mekaar kunnen beluisteren, terwijl dat dat met de Krs solo's toch wel danig anders ligt. Dit album gaat 4* of 4,5 krijgen, maar het neigt toch meer naar de 4,5*. Morgen nog maar eens draaien.

avatar van Zjapp
4,0
Het zijn 4,5* geworden en dit album komt misschien wel eens in m'n top 10. Krs One verdient zowat een oscar voor wat hij op dit album presteert. Scott La Rock zorgt hier voor swingende beats die perfect passen bij Krs' rijmstijl, spijtig dat hij er zo vroeg vandoor moest, want deze man had nog voor heel veel mooie dingen kunnen zorgen, maar dat wordt natuurlijk zoveel gezegd van dode rappers/producers. Het album heeft ook geen mindere track en ik vind hem ook zo goed wegens zijn veelzijdigheid. Je kan er lekker op meehuppelen, maar ook genieten van de (voor die tijd) revolutionaire sound van dit album. Mijn 2 favoriete tracks hier zijn South Bronx en Wa da da dang, wa da da da dang, Listen to my 9 mm go baaaaaang!

avatar van ewalk
4,5
Dan te bedenken dat Scott la Rock zijn hulpverlener was voordat ze smaen het podium beklommen!

avatar van Zjapp
4,0
Hip Hop vanaf '92, dat lag me altijd zeer goed, maar die oeroude olt skoel, nee daar moest ik niets van weten. Tot ik deze ontdekte, ik las overal hoe revolutionair Eric B & Rakim wel niet waren, en daarom ging ik ook Paid In Full beluisteren, maar ik had er gewoon geen binding mee. Ik liet Paid In Full dus maar even voor wat het was, tot ik dit op een keertje tegenkwam. Ik dacht, waarom niet, en heb hem dan maar even beluisterd. Het was één van de mooiste muzikale momenten die ik ooit meemaakte. Krs One behoort tot mijn 5 favoriete mc's, KRS-One staat in m'n top 10, maar hier schat ik hem minstens even hoog in. Komt misschien wel eens in m'n top 10.

avatar van Zjapp
4,0
P Jay schreef:
(quote)


Ik heb toch wel genoten van Sex and Violence, hoor, en wat ik ken van Ghetto Music is ook erg dope...

Ik vraag me af wat er zo verkeerd is aan teksten met een boodschap.

Criminal Minded is trouwens op gelijke hoogte met Paid In Full volgens mij! Uberbelangrijke plaat voor de geschiedenis van de hibbedy hop en KRS steelt de show! Man, wat een knaller!
Deze plaat heeft alles: gewoon kwalitatief goede teksten (Poetry), gangsta-kant (9mm goes bang), rauwe diss song (The bridge is over) en een song dat zijn 'hood' 'rept' (South Bronx)...echt een compleet album. Wat Rakim meer heeft aan zuiver lyrical talent, vangt dit album op door zijn grotere diversiteit!

5 sterren

Mooi toegelicht. Ik ben het eens met het feit dat Rakim meer zuiver lyrical talent heeft en dit album vooral wegens zijn diversiteit waardering verdient. Deze plaat is gewoon tijdloos. Ik ben 2 jaar na de release van deze cd geboren, en ik luister hem de laatste tijd regelmatig en ik geniet er met volle teugen van. Paid In Full bevat natuurlijk lyricale hoogstandjes en goed productiewerk, maar ik vind deze gewoon van een veel hoger niveau. Ik vind Rakim op Paid In Full soms een beetje te eentonig. En dat heb ik hier met KRS niet.

avatar van Zjapp
4,0
Heeft z'n plaatsje in m'n top 10 gekregen.

avatar van AdRock
jongens, weet iemand door welke artiesten the bridge is over allemaal gesampled is? het komt me zo bekend voor, maar ik kan er niet opkomen.

avatar van ewalk
4,5
J-lo in jenny from the block?

eazyfan
AdRock schreef:
jongens, weet iemand door welke artiesten the bridge is over allemaal gesampled is? het komt me zo bekend voor, maar ik kan er niet opkomen.
Nas gebruikte effe dat refrein in Build en Destroy voor zoveel ik weet.

avatar van T.O.
ewalk schreef:
J-lo in jenny from the block?


Nee, die gebruikt South Bronx.

avatar van ewalk
4,5
T.O. schreef:
(quote)


Nee, die gebruikt South Bronx.


Ach ja, dat is ook zo! Stom hè!

avatar van ewalk
4,5
Sjaakspeare schreef:


Volgens mij heb ik het niet genuanceerd genoeg gebracht, of wil jij me niet begrijpen. Met "onderontwikkeld" bedoel ik niets negatiefs, maar dat begrip heeft een erg negatieve lading. Het is eigenlijk een heel relatief begrip. De ontwikkeling van hiphop gaat namelijk tot op de dag van vandaag door, het is dus niet gestagneerd vind ik; als je die periode afspiegeld vanaf bijvoorbeeld Grandmaster Flash & The Furious Five, dan zie je dat de ontwikkeling voortdurend aanwezig is. En als je die hele ontwikkeling dan bekijkt kan ik niets anders dan concluderen dat hiphop uit de gouden eeuw van de hiphop nog behoorlijk aan het begin van die ontwikkeling stond, ondanks de boost in niveau die jij reeds indiceerde.

En dat jij stelt dat ik de basis van de muziek waarnaar ik nu luister niet respecteerd vind ik ronduit kortzichtig. Ten eerste heb ik helemaal niets tegen samples, hoewel ik er ook niet van ga springen. Daarbij vind ik het persoonlijk uitermate logisch dat je resultaten van een ontwikkeling meer kan waarderen dan hetgeen ten grondslag staat aan die ontwikkeling. Het is per slot van rekening een ontwikkeling, wat inhoudt; dat het zichzelf verandert. En aangezien ik echt een erg grote voorliefde heb voor de hiphopjazz van de vroege jaren 90 en daarna, en weinig op heb met Will Smith in zijn 'The Fresh Prince-tijd'-achtige flows op beats die over het algemeen een slechte geluidskwaliteit hebben, vind ik het vanzelfsprekend dat ik niet van de hiphop uit de gouden eeuw van de hiphop houd, maar wel oprecht van wat daaruit is voortgekomen.

Maar ik respecteer hiphop daar dus echt niet minder door. Ik ben gewoon gewend aan een verder ontwikkelde (dus verder in de ontwikkeling; dat is niets negatiefs) sound, een graffineerder geluid aangevuld met een manier van rappen die nota bene door met name Rakim is geinroduceerd, en vervolgens de nieuwe standaard is geworden. Ik begrijp ook nog steeds niet waarom vrijwel ALLE, want dat was mijn punt, hiphop van voor de jaren 90 hier op MuMe zo wordt gewaardeerd. Dit lijkt mij voort te komen uit dat geloof dat je, wanneer je die pre-oldskool niet kan waarderen, je hiphop als geheel niet kan respecteren. Ik vind dat onzin. Als je jarenlang naar Wibi Soerjadi luistert, en je stuit op een gegeven moment op een opnamen van hem als 7-jarig jongentje, hoef je dat ook nog niet goed te vinden, zonder zijn latere werk niet te disrespecteren.

Trouwens, ik weet dat het een scheve vergelijking is, maar wat betreft Beastie Boys; ik vind het fantastisch, behalve de twee eerste albums, die beiden in de jaren 80 zijn uitgebracht... Waarom? Ik vind ze onderontwikkeld

En ik had het helemaal niet inhet speciaal over deze CD. Ik weet best dat dit voor toen een meesterwerkje was. Maar als ik indenk dat dit vandaag de dag werd gemaakt, verdwijnt die waardering dus als sneeuw voor de zon. Maar misschien heb je gelijk; ik vind het namelijk niet moeilijk om Abe Lenstra, ooit de beste voetballer van de wereld volgens menigeen, te waarderen, omdat ik hem afspiegel tegen de standaard van dat moment. Maar dat is natuurlijk niet hetzelfde; bij muziek speelt ook nog iets als smaak op, en ik heb het niet zo met de standaard van voor de jaren 90...


Ik respecteer je mening zeker Sjaak, maar toch maak je een aantal essentiele denkfouten.

Inderdaad HipHop stond in de begindagen zeker aan het begin van zijn eigen ontwikkeling, daarom natuurlijk begindagen geheten. Voorts is HipHop net als alle andere muziekstromingen dynamisch en steeds in beweging, maar om te stellen dat het uitermate logisch is dat je resultaten van een ontwikkeling meer kan waarderen dan hetgeen ten grondslag staat aan die ontwikkeling, gaat wel erg ver en kort door de bocht.

Er zijn tal van situaties denkbaar waarbij er sprake is van een ontwikkeling waarbij men over het algemeen de resultaten van deze ontwikkelingen niet kan waarderen. Wat te denken van radicalisme in geloof? Sociaal maatschappelijke ontwikkelingen in onze samenleving zoals individualisme en materialisme? Door de computer en Playstation wordt er minder buiten gespeeld. Dus resultaten van ontwikkelingen die niet in goede aarde vallen. Zo kun je nog wel doorgaan. Deze kwamen echter nu in me op.

Indien we naar muziek kijken kun je ook niet zeggen dat alle ontwikkelingen op het muzikaal vlak, omdat ze zich verder ontwikkeld hebben, betere waardering vinden. Oude muziek zoals hij vroeger werd gemaakt wordt nog steeds gewaardeerd ondaks technologische ontwikkelingen(klassiek) Sterker nog, het moet exact zo worden gespeeld als toen.
Natuurlijk speelt smaak hier ook een rol, maar tevens is kennis van zaken zeer belangrijk wil men onderscheid kunnen maken in geluid en stijlen. Daar komt bij: een filharmonisch orkest dat uitsluitend op digitale instrumenten speelt is notabene niet per definitie beter dan een orkest dat op de originele instrumenten speelt.

Bij HipHop zie je idd dat er qua rapstijlen het een ander veranderd is. Er zijn tal van rappers die rappers van nu hebben geinspireerd. Zo kwamen Rakim en Big daddy Kane met een nieuwe sound, maar tegelijkertijd diverse anderen die speelden met de 4 kwarts maat in combinatie met hun verses. Dat men indertijd anders rapte wil niet per definitie zeggen dat rap van toen onderontwikkeld was. Het was anders. Melle Mel rapte anders dan Run Dmc en Kurtis Blow had een totaal andere stijl dan Kool Moe Dee. Men had voor die tijd al ieder verschillende stijlen als je goed luistert. Daarnast legde men vaak veel passie in de nummers die men maakte. Indien je naar nbepaalde nummers van Melle Mel luistert hoor je meer pijn en frustratie dan in 10 tegenwoordige rapnummers. Dit heeft te maken met de stijl die hij hanteert die tevens uniek was. Tot nu toe is er geen MC geweest die zijn stijl gebruikte. Zo was KRS ook uniek, zijn manier van rappen is ook ongeevenaard. Daarnaast zijn er tal van rappers opgekomen die elkaars stijlen gapten en byten, waarvan het gros heden ten dage volop in de schijnwerpers staat. Men heeft de laatste tien jaar de beatbox en samples vervangen voor een complete computergestuurde synthesizer en een geavanceerd sequence programma om vaak voorgeprogrammeerde beats te gebruiken. De creativiteit die in de pioniersdagen volop aanwezig was(808, Sl 1200, human beatbox etc. later samples) is hiermee dus weg ontwikkeld. Of dit positief te noemen is?

Billie Holiday zong op een aparte manier haar blues songs wat haar uniek maakte. Nu na 50 jaar kabbelt men voort op haar stijl. Zou je denken dat Blues en Jazz zijn veranderd? Ja, tuurlijk is het moderner geworden en kent het diverse variaties maar men blijft trouw aan dezelfde sound maar dan met modernere instrumenten. Wat je ziet en hoort is dat het gewoon Blues en Jazz blijven. Waarom? Omdat het voldoet aan de basis: een bepaalde sound met bezieling en dat is iets wat niets te maken heeft met ontwikkeling. Zo is het ook bij de Old School rap: je voelt het of je voelt het niet. Nothing you can do about it!

avatar van Weirdo Wizzy
3,0
Goed album dit van BDP. KRS One heeft doorgaans leuke teksten. Er staan natuurlijk een paar echte krakers op dit album zoals The Bridge Is Over, 9mm Goes Bang. Aan de andere kant zijn er ook wel weer een paar nummers die me wat minder weten te boeien zoals Word From Our Sponsor, Poetry en Elementary. Al met al goed voor 3,5 ster.

avatar van Korhymes
3,5
Een leuk debuutalbum van KRS-One. The Bridge Is Over blijft een classic en samen met de tracks Criminal Minded, Elementary en Poetry is dit album goed voor 3,5 sterren

eazyfan
Dit is naar mijn mening gewoon het beste van KRS, erg interessant album op alle vlakken, hierna ben ik KRS steeds minder leuk gaat vinden. 9mm Goes Bang, Poetry, The Bridge Is Over en South Bronx zijn gewoon classic 4,5* (al tijdje gegeven).
Samen met Paid In Full beste Old School

avatar van Zjapp
4,0
Alles hierop is gewoon classic

avatar van Zjapp
4,0
Dat minimalistische piano-deuntje op The Bridge Is Over geeft me telkens weer een energy boost als die erin komt na die drums. Volgens mij is dit ook het beste wat Krs heeft gemaakt, lyrisch gezien dan.

avatar van P Jay
5,0
Me know a crack dealah by da name of Peter
Had to buck em down with my 9 millimeter...


Blijft een heerlijk album

geweldig

avatar van DaRealBerovci
Yo whats the matter with you're mc marley marl dont you know that he's out of touch?
whats the matter with youre dj mc shan on the wheels of steel marley suck!
you better change what comes out ya speaker. you better of talking about ya wack puma sneaker!
becouse bronx created hip hop queens will only get dropped but you still tellin lies to me. everybody's talkin about the juice crew frontin but you still tellin lies to me!!

THE BEST OF BOOGIE DOWN PRODUCTIONS!!!
Dj Scott Larock & Blastmaster Krs One!!
alles is goed aan dit album geen een nadeel

Mezelf
Sjaakspeare schreef:
(quote)

Volgens mij heb ik het niet genuanceerd genoeg gebracht, of wil jij me niet begrijpen. Met "onderontwikkeld" bedoel ik niets negatiefs, maar dat begrip heeft een erg negatieve lading. Het is eigenlijk een heel relatief begrip. De ontwikkeling van hiphop gaat namelijk tot op de dag van vandaag door, het is dus niet gestagneerd vind ik; als je die periode afspiegeld vanaf bijvoorbeeld Grandmaster Flash & The Furious Five, dan zie je dat de ontwikkeling voortdurend aanwezig is. En als je die hele ontwikkeling dan bekijkt kan ik niets anders dan concluderen dat hiphop uit de gouden eeuw van de hiphop nog behoorlijk aan het begin van die ontwikkeling stond, ondanks de boost in niveau die jij reeds indiceerde.

En dat jij stelt dat ik de basis van de muziek waarnaar ik nu luister niet respecteerd vind ik ronduit kortzichtig. Ten eerste heb ik helemaal niets tegen samples, hoewel ik er ook niet van ga springen. Daarbij vind ik het persoonlijk uitermate logisch dat je resultaten van een ontwikkeling meer kan waarderen dan hetgeen ten grondslag staat aan die ontwikkeling. Het is per slot van rekening een ontwikkeling, wat inhoudt; dat het zichzelf verandert. En aangezien ik echt een erg grote voorliefde heb voor de hiphopjazz van de vroege jaren 90 en daarna, en weinig op heb met Will Smith in zijn 'The Fresh Prince-tijd'-achtige flows op beats die over het algemeen een slechte geluidskwaliteit hebben, vind ik het vanzelfsprekend dat ik niet van de hiphop uit de gouden eeuw van de hiphop houd, maar wel oprecht van wat daaruit is voortgekomen.

Maar ik respecteer hiphop daar dus echt niet minder door. Ik ben gewoon gewend aan een verder ontwikkelde (dus verder in de ontwikkeling; dat is niets negatiefs) sound, een graffineerder geluid aangevuld met een manier van rappen die nota bene door met name Rakim is geinroduceerd, en vervolgens de nieuwe standaard is geworden. Ik begrijp ook nog steeds niet waarom vrijwel ALLE, want dat was mijn punt, hiphop van voor de jaren 90 hier op MuMe zo wordt gewaardeerd. Dit lijkt mij voort te komen uit dat geloof dat je, wanneer je die pre-oldskool niet kan waarderen, je hiphop als geheel niet kan respecteren. Ik vind dat onzin. Als je jarenlang naar Wibi Soerjadi luistert, en je stuit op een gegeven moment op een opnamen van hem als 7-jarig jongentje, hoef je dat ook nog niet goed te vinden, zonder zijn latere werk niet te disrespecteren.

Trouwens, ik weet dat het een scheve vergelijking is, maar wat betreft Beastie Boys; ik vind het fantastisch, behalve de twee eerste albums, die beiden in de jaren 80 zijn uitgebracht... Waarom? Ik vind ze onderontwikkeld

En ik had het helemaal niet inhet speciaal over deze CD. Ik weet best dat dit voor toen een meesterwerkje was. Maar als ik indenk dat dit vandaag de dag werd gemaakt, verdwijnt die waardering dus als sneeuw voor de zon. Maar misschien heb je gelijk; ik vind het namelijk niet moeilijk om Abe Lenstra, ooit de beste voetballer van de wereld volgens menigeen, te waarderen, omdat ik hem afspiegel tegen de standaard van dat moment. Maar dat is natuurlijk niet hetzelfde; bij muziek speelt ook nog iets als smaak op, en ik heb het niet zo met de standaard van voor de jaren 90...


Wat een mooi bericht zeg...ik ben het voor 90% met je eens.

avatar van Sjaakspeare
Gast, dit is zonder twijfel mijn meest bevooroordeelde, kortzichtige, subjectieve, kortom meest trieste bericht dat ik ooit geplaatst heb op MusicMeter.

Het punt dat mijn gevoel had willen maken was dat ik in mijn hele referentiekader betreffende hiphop, waardering heb leren krijgen voor een bepaalde manier van rappen en een bepaald geluid, waarop een CD als deze dusdanig slecht aansluit, dat ik het nauwelijks goed kan vinden. Op rationeel vlak kwam dit alles, door dat gevoel (die subjectiviteit) wat ik niet kon plaatsen, echter alles behalve boven; ik vloog totaal de verkeerde kant op met gebazel over onderontwikkeling en fucking Wibi Soerjadi. Ik schaam me ook oprecht...

Dit betekent overigens niet dat ik Ewalk volledig gelijk geef. Ik ging zelf in de fout door 'ontwikkeling' vergaand te generaliseren, en de verschillende manifestaties te minachten. Ewalk ging daarop door, en hoewel hij de op mijn kromme invalshoek volgende kromme beredenering rechttrok, vergat ook hij dat de ontwikkeling van Wibi Soerjadi, voetbal en hiphop alledrie fundamenteel verschillend zijn.

Ik zat bij mijn gedachten blijkbaar bij een voetbal-achtige vorm van ontwikkeling. Dat is dus een ontwikkeling waarbij het ontwikkelende zich almaar verfijnt. Dit idee paste ik ook toe om mijn subjectieve gevoelens te plaatsen. Verkeerd te plaatsen wel te verstaan. Maar 'ontwikkeling' staat voor een geleidelijke verandering, zoals Ewalk terecht aankaartte. Het waarde-ordeel dat gepaard gaat met een dergelijke verandering kan inderdaad ontzettend fluctueren. Echter, en dit is dus mijn enige aanmerking op het stuk van Ewalk, bij muziekontwikkeling vanuit een pioniersstadium totaan een stabiliserend stadium, is een niveaustijging in, zij het beperkte mate, een objectieve factor. Dit hoeft je waarde-oordeel niet te beinvloeden, want je ruilt in deze overgang van het ene stadium naar het andere eigenlijk creativiteit en inventiviteit in voor een bepaalde norm. En waarom zou dat beter zijn? In ieder geval, deze norm is een soort van compromis, een standaard die de artiesten meer dwingt tegen elkaar op te boksen middels niveau, in plaats van goeddeels doormiddel van originaliteit. De artiesten die in zo'n meer op 'skills' berustend stadium boven komen drijven, verleggen de lat dus eigenlijk. Op een gegeven moment zou dit niet meer verder gaan, omdat de talenten van artiesten al optimaal benut werden. Dat is ook precies waarom de blues van nu, om even terug te komen op het bericht van Ewalk, niet beter is dan die van 45, 50 jaar geleden is. Dit genre had zich toen immers al duidelijk onderscheiden; het was de zoekende fase al voorbij.

Dit volgens mij nu toch wel redekundig aardig gegronde niveauverschil is eigenlijk het enige uit mijn bericht wat ergens op sloeg, maar illustratief genoeg kon ik het destijds niet duidelijk maken zoals ik dat nu doe. Vervuld met nederigheid wil ik hierbij dan ook graag mijn excuses maken voor mijn ronduit lompe interruptie in de berichtenlijst van deze CD.

Mezelf
De muziek van tegenwoordig is (vaak) veel beter in kwaliteit vergeleken met die van vroeger. Als je bijvoorbeeld een Big Daddy Kane album luistert zoals Long Live The Kane en dat vergelijkt met pakweg een Hiphop Is Dead van Nas, dan hóór je gewoon dat de kwaliteit van de muziek, de sound, gewoon 100 maal beter is. Kraakheldere producties, tracks die helemaal geperfectioneerd zijn etc.

avatar van thomzi50
3,5
Het is misschien gelikter, gepolijster en verzorgder (betere geluidskwaliteit) - maar (kwalitatief) beter kan ik het toch echt niet noemen. En ik vind juist een beetje gekraak en ruis door een hiphopbeat vaak een pluspunt.

avatar van Kos
4,0
Kos
Mezelf schreef:
De muziek van tegenwoordig is (vaak) veel beter in kwaliteit vergeleken met die van vroeger. Als je bijvoorbeeld een Big Daddy Kane album luistert zoals Long Live The Kane en dat vergelijkt met pakweg een Hiphop Is Dead van Nas, dan hóór je gewoon dat de kwaliteit van de muziek, de sound, gewoon 100 maal beter is. Kraakheldere producties, tracks die helemaal geperfectioneerd zijn etc.


Ja, dat is nou juist het saaie en vervelende er aan. Zeker niet kwalitatief beter.

avatar van Sjaakspeare
Ironisch genoeg heeft 'Mezelf' zijn Top 10 vol staan met hiphopklassiekers van voordat rap het overheersende mainstream-genre werd.

avatar van MJ_DA_MAN
4,0
Mezelf schreef:
De muziek van tegenwoordig is (vaak) veel beter in kwaliteit vergeleken met die van vroeger. Als je bijvoorbeeld een Big Daddy Kane album luistert zoals Long Live The Kane en dat vergelijkt met pakweg een Hiphop Is Dead van Nas, dan hóór je gewoon dat de kwaliteit van de muziek, de sound, gewoon 100 maal beter is. Kraakheldere producties, tracks die helemaal geperfectioneerd zijn etc.
Dat heeft puur met apparatuur te maken. Hiphop is nu gewoon anders, maar het is altijd goed geweest.

Gast
geplaatst: vandaag om 22:27 uur

geplaatst: vandaag om 22:27 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.