Sjaakspeare schreef:
Volgens mij heb ik het niet genuanceerd genoeg gebracht, of wil jij me niet begrijpen. Met "onderontwikkeld" bedoel ik niets negatiefs, maar dat begrip heeft een erg negatieve lading. Het is eigenlijk een heel relatief begrip. De ontwikkeling van hiphop gaat namelijk tot op de dag van vandaag door, het is dus niet gestagneerd vind ik; als je die periode afspiegeld vanaf bijvoorbeeld Grandmaster Flash & The Furious Five, dan zie je dat de ontwikkeling voortdurend aanwezig is. En als je die hele ontwikkeling dan bekijkt kan ik niets anders dan concluderen dat hiphop uit de gouden eeuw van de hiphop nog behoorlijk aan het begin van die ontwikkeling stond, ondanks de boost in niveau die jij reeds indiceerde.
En dat jij stelt dat ik de basis van de muziek waarnaar ik nu luister niet respecteerd vind ik ronduit kortzichtig. Ten eerste heb ik helemaal niets tegen samples, hoewel ik er ook niet van ga springen. Daarbij vind ik het persoonlijk uitermate logisch dat je resultaten van een ontwikkeling meer kan waarderen dan hetgeen ten grondslag staat aan die ontwikkeling. Het is per slot van rekening een ontwikkeling, wat inhoudt; dat het zichzelf verandert. En aangezien ik echt een erg grote voorliefde heb voor de hiphopjazz van de vroege jaren 90 en daarna, en weinig op heb met Will Smith in zijn 'The Fresh Prince-tijd'-achtige flows op beats die over het algemeen een slechte geluidskwaliteit hebben, vind ik het vanzelfsprekend dat ik niet van de hiphop uit de gouden eeuw van de hiphop houd, maar wel oprecht van wat daaruit is voortgekomen.
Maar ik respecteer hiphop daar dus echt niet minder door. Ik ben gewoon gewend aan een verder ontwikkelde (dus verder in de ontwikkeling; dat is niets negatiefs) sound, een graffineerder geluid aangevuld met een manier van rappen die nota bene door met name Rakim is geinroduceerd, en vervolgens de nieuwe standaard is geworden. Ik begrijp ook nog steeds niet waarom vrijwel ALLE, want dat was mijn punt, hiphop van voor de jaren 90 hier op MuMe zo wordt gewaardeerd. Dit lijkt mij voort te komen uit dat geloof dat je, wanneer je die pre-oldskool niet kan waarderen, je hiphop als geheel niet kan respecteren. Ik vind dat onzin. Als je jarenlang naar Wibi Soerjadi luistert, en je stuit op een gegeven moment op een opnamen van hem als 7-jarig jongentje, hoef je dat ook nog niet goed te vinden, zonder zijn latere werk niet te disrespecteren.
Trouwens, ik weet dat het een scheve vergelijking is, maar wat betreft Beastie Boys; ik vind het fantastisch, behalve de twee eerste albums, die beiden in de jaren 80 zijn uitgebracht... Waarom? Ik vind ze onderontwikkeld
En ik had het helemaal niet inhet speciaal over deze CD. Ik weet best dat dit voor toen een meesterwerkje was. Maar als ik indenk dat dit vandaag de dag werd gemaakt, verdwijnt die waardering dus als sneeuw voor de zon. Maar misschien heb je gelijk; ik vind het namelijk niet moeilijk om Abe Lenstra, ooit de beste voetballer van de wereld volgens menigeen, te waarderen, omdat ik hem afspiegel tegen de standaard van dat moment. Maar dat is natuurlijk niet hetzelfde; bij muziek speelt ook nog iets als smaak op, en ik heb het niet zo met de standaard van voor de jaren 90...
Ik respecteer je mening zeker Sjaak, maar toch maak je een aantal essentiele denkfouten.
Inderdaad HipHop stond in de begindagen zeker aan het begin van zijn eigen ontwikkeling, daarom natuurlijk begindagen geheten. Voorts is HipHop net als alle andere muziekstromingen dynamisch en steeds in beweging, maar om te stellen dat het uitermate logisch is dat je resultaten van een ontwikkeling meer kan waarderen dan hetgeen ten grondslag staat aan die ontwikkeling, gaat wel erg ver en kort door de bocht.
Er zijn tal van situaties denkbaar waarbij er sprake is van een ontwikkeling waarbij men over het algemeen de resultaten van deze ontwikkelingen niet kan waarderen. Wat te denken van radicalisme in geloof? Sociaal maatschappelijke ontwikkelingen in onze samenleving zoals individualisme en materialisme? Door de computer en Playstation wordt er minder buiten gespeeld. Dus resultaten van ontwikkelingen die niet in goede aarde vallen. Zo kun je nog wel doorgaan. Deze kwamen echter nu in me op.
Indien we naar muziek kijken kun je ook niet zeggen dat alle ontwikkelingen op het muzikaal vlak, omdat ze zich verder ontwikkeld hebben, betere waardering vinden. Oude muziek zoals hij vroeger werd gemaakt wordt nog steeds gewaardeerd ondaks technologische ontwikkelingen(klassiek) Sterker nog, het moet exact zo worden gespeeld als toen.
Natuurlijk speelt smaak hier ook een rol, maar tevens is kennis van zaken zeer belangrijk wil men onderscheid kunnen maken in geluid en stijlen. Daar komt bij: een filharmonisch orkest dat uitsluitend op digitale instrumenten speelt is notabene niet per definitie beter dan een orkest dat op de originele instrumenten speelt.
Bij HipHop zie je idd dat er qua rapstijlen het een ander veranderd is. Er zijn tal van rappers die rappers van nu hebben geinspireerd. Zo kwamen Rakim en Big daddy Kane met een nieuwe sound, maar tegelijkertijd diverse anderen die speelden met de 4 kwarts maat in combinatie met hun verses. Dat men indertijd anders rapte wil niet per definitie zeggen dat rap van toen onderontwikkeld was. Het was anders. Melle Mel rapte anders dan Run Dmc en Kurtis Blow had een totaal andere stijl dan Kool Moe Dee. Men had voor die tijd al ieder verschillende stijlen als je goed luistert. Daarnast legde men vaak veel passie in de nummers die men maakte. Indien je naar nbepaalde nummers van Melle Mel luistert hoor je meer pijn en frustratie dan in 10 tegenwoordige rapnummers. Dit heeft te maken met de stijl die hij hanteert die tevens uniek was. Tot nu toe is er geen MC geweest die zijn stijl gebruikte. Zo was KRS ook uniek, zijn manier van rappen is ook ongeevenaard. Daarnaast zijn er tal van rappers opgekomen die elkaars stijlen gapten en byten, waarvan het gros heden ten dage volop in de schijnwerpers staat. Men heeft de laatste tien jaar de beatbox en samples vervangen voor een complete computergestuurde synthesizer en een geavanceerd sequence programma om vaak voorgeprogrammeerde beats te gebruiken. De creativiteit die in de pioniersdagen volop aanwezig was(808, Sl 1200, human beatbox etc. later samples) is hiermee dus weg ontwikkeld. Of dit positief te noemen is?
Billie Holiday zong op een aparte manier haar blues songs wat haar uniek maakte. Nu na 50 jaar kabbelt men voort op haar stijl. Zou je denken dat Blues en Jazz zijn veranderd? Ja, tuurlijk is het moderner geworden en kent het diverse variaties maar men blijft trouw aan dezelfde sound maar dan met modernere instrumenten. Wat je ziet en hoort is dat het gewoon Blues en Jazz blijven. Waarom? Omdat het voldoet aan de basis: een bepaalde sound met bezieling en dat is iets wat niets te maken heeft met ontwikkeling. Zo is het ook bij de Old School rap: je voelt het of je voelt het niet. Nothing you can do about it!