menu

John Mayer - Where the Light Is (2008)

Alternatieve titel: Live in Los Angeles

mijn stem
4,36 (261)
261 stemmen

Verenigde Staten
Pop
Label: Columbia

  1. Neon (5:55)
  2. Stop This Train (5:00)
  3. In Your Atmosphere (5:45)
  4. Daughters (5:04)
  5. Free Fallin' (4:23)
  6. Everyday I Have the Blues (4:14)
  7. Wait Until Tomorrow (4:19)
  8. Who Did You Think I Was (4:23)
  9. Come When I Call (3:23)
  10. Good Love Is on the Way (4:18)
  11. Out of My Mind (10:10)
  12. Vultures (5:19)
  13. Bold as Love (8:37)
  14. Waiting on the World to Change (3:50)
  15. Slow Dancing in a Burning Room (5:19)
  16. Why Georgia (4:27)
  17. The Heart of Life (3:40)
  18. I Don't Need No Doctor (6:02)
  19. Gravity (9:41)
  20. I Don't Trust Myself (With Loving You) (8:44)
  21. Belief (6:03)
  22. I'm Gonna Find Another You (5:40)
totale tijdsduur: 2:04:16
zoeken in:
4,5
Briljant album was dit. In retroperspectief vraag ik me af; wat is er gebeurt met hem? Zo goed als ik dit en zijn voorgaande werk vind, heb ik zijn laatste album slechts 1 volledige luisterbeurt gegeven en het aantal keren dat ik Battle Studies heb geluisterd valt bijna op 1 hand te tellen.

4,5
Altijd de DVD nemen! Een band die gewoonweg creativiteit en passie uitstraalt.
Niets op aan te merken. Behalve dan dat hij 3 x naar Nederland komt en geen enkele keer naar België .

avatar van pmac
. Iedere gitarist speelt cliche bluesloopjes maar van John Mayer kun je juist zeggen dat hij A meer dan sfeervol doet en B hij wijkt zo nu en dan gezellig af van de gebruikelijke toonladders. Ik vind hem een van de smaakvolste gitaristen van dit moment met overigens een fantastisch geluid

avatar van TEQUILA SUNRISE
4,0
Sterk live album van Mayer.
Deze man kan wel een potje gitaarspelen zeg, ook vocaal is alles dik in orde.
Ik ben toch het meest onder de indruk van de akoestische en band set en dat wordt veroorzaakt vanwege het feit dat ik niet een enorme blues liefhebber ben en juist dat komt in de trio set ruim aan bod.
Scheelt toch een half punt ,desalniettemin een indrukwekkende live plaat.

avatar van tbouwh
4,5
Wat een fijne muziek zeg. Bijna ieder nummer wordt gekleurd door heerlijk gitaarspel en prima zang van John Mayer. Ik vind niet alle nummers even tof, en teveel van hetzelfde wordt af en toe saai, dat is het enige dat ik erop aan te merken heb. Kwalitatief echter het beste van het beste. Vanwege de hoge kwaliteit en het luisterplezier geef ik deze plaat 4,5*

avatar van chevy93
4,0
Erg fijn album. Dit is dan ook waar John Mayer het beste in is: live. De studio-versies zijn maar belegen in vergelijking hiermee en draai ik dan ook zelden nog.

Het vervelende van een plaat als deze is echter wel dat je de lat opeens hoog gaat leggen. Zo vond ik zijn optreden op Pinkpop van het weekend maar niets als je dat vergelijkt met dit.

Als muziekalbum is 2 uur overigens wel erg lang. Ik zet dan ook voornamelijk de DVD op en vandaar dat mijn 4,0* wellicht lager is dan mijn echte waardering voor dit concert.

avatar van Carolaah
4,0
Mja ik weet niet op één of andere manier heb ik een haat/liefde verhouding met Mayer en zijn muziek. Met name zijn laatste albums interesseren me niet meer..
Ik weet nog hoe freaking exciting ik was toen ik een paar jaar geleden een half jaar lang tickets had voor zijn concert, wat vervolgens de avond vooraf geannuleerd werd (terwijl het extra concert daarvoor al plaats had gevonden). Sindsdien is het over. Geen valide reden, I know, maar toch.. ik ging al voornamelijk voor zijn oude werk heen en nu wordt het alleen maar minder en hoef ik hem eigenlijk ook niet meer zo nodig live te zien.

Ik verafschuw het nog steeds dat Mayer mijn #1 overall op last.fm is, ik heb zijn muziek grijs gedraaid voor dat afgelaste concert. Echter luister ik veel albums nog wel met plezier.. maar ik vind hem als persoon wat minder worden, zal wel met media te maken hebben en misschien onterecht.. maar het is ook in zijn muziek(verandering) te horen.. I do not like.

Dit album is echter echt van goede klasse en één van mijn Mayer favorieten. Goed gitaarwerk, minder digitaal geluid, gewoon wat meer roots.

avatar van Ronald5150
4,0
”Where the Light Is” is een geweldige liveregistratie die alle facetten van de muziek van John Mayer uitstekend weergeeft. Het concert is opgedeeld in drie sets. De eerste is een intieme akoestische set met een vijftal kleine mooi gespeelde luisterliedjes. De tweede is een trio set waar Mayer samen drummer Steve Jordan en bassist Pino Paladino scheurende groovende elektrische blues speelt. De sfeer is vergelijkbaar met het album ”Try!” van John Mayer Trio, maar de setlist is net even anders, waardoor beide sets van toegevoegde waarde zijn. De derde is een band set, waar Mayer met een volledige band liedjes van zijn studioalbums speelt, waarbij het zwaartepunt ligt op het album ”Continuum”. Alle drie de sets zijn zeer de moeite waar, zo niet geweldig. Voor mij persoonlijk springt de trio set er toch uit. Zo hoor ik John Mayer het liefst: blues spelen als een echte baas. In die setting komen zijn kwaliteiten als gitarist het beste tot zijn recht. Het gitaarspel van Mayer is overigens binnen alle sets op ”Where the Light Is” dik in orde. Hij bewijst binnen een breed scala aan stijlen meer dan goed zijn weg te vinden. De DVD is trouwens ook aan te raden. Het is fantastisch om hem zo gepassioneerd te zien spelen. ”Where the Light Is” is een geweldig live album, waarop John Mayer net even wat rauwer te werk gaat dan op zijn studioalbums, en dat geeft het geheel toch een extra bite en beleving. Naast een hartendief toont ”Where the Light Is” eens te meer aan dat John Mayer zich mag rekenen tot de beste gitaristen van zijn generatie.

avatar van Jelle78
5,0
Vannacht gekeken naar dit concert op TV.
Als ik nu 15 was geweest, beginnend gitarist en van plan een rock/pop/blues bandje op te richten dan had ik het wel geweten. Dan was John Mayer mijn voorbeeld geweest. Hij is jong, stoer, heeft charisma, speelt geweldig gitaar en beschikt over een groot aantal fantastische songs. Ik zie hem als een soort Eric Clapton van deze generatie. Clapton heeft ook hele generaties gitaristen geïnspireerd en zo denk ik dat John Mayer nu een nieuwe generatie gitaristen inspireert.
Blues puristen zullen het hier ongetwijfeld niet mee eens zijn, maar vergeet niet dat Clapton op zijn platen vaak meer pop dan blues was. En zijn invloed op latere generaties gitaristen is toch evident lijkt me.
Overigens zal het uit bovenstaande tekst duidelijk zijn dat ik deze plaat geniaal vind. Van alle drie de delen kan ik enorm genieten, maar het deel met het trio vind ik toch wel het beste.

avatar van Twinpeaks
4,5
Heerlijk album waarbij Mayer echt laat horen wat hij in huis heeft.
Kan me wel vinden in de bewoordingen van mijn voorganger .Als het fundament goed is , krijgt Mayer de tijd om te schitteren , wat hij hier dan ook in iedere set doet .Zeer allround en prettig in het gehoor.
4 en halve ster voor dit moois.

Gast
geplaatst: vandaag om 12:29 uur

geplaatst: vandaag om 12:29 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.