menu

Mercyful Fate - Melissa (1983)

mijn stem
4,02 (120)
120 stemmen

Denemarken
Metal
Label: Roadrunner

  1. Evil (4:45)
  2. Curse of the Pharaohs (3:57)
  3. Into the Coven (5:11)
  4. At the Sound of the Demon Bell (5:23)
  5. Black Funeral (2:50)
  6. Satan's Fall (11:23)
  7. Melissa (6:40)
  8. Black Masses * (4:31)
  9. Curse of the Pharaohs [BBC Radio 1 Session] * (3:52)
  10. Evil [BBC Radio 1 Session] * (4:02)
  11. Satan's Fall [BBC Radio 1 Session] * (10:29)
  12. Curse of the Pharaohs [Demo] * (4:26)
  13. Black Funeral [Demo] * (2:54)
toon 6 bonustracks
totale tijdsduur: 40:09 (1:10:23)
zoeken in:
avatar van Rinus
3,5
Deze heb ik al een hele tijd niet meer gehoord. Zal hem weer eens uit de kast halen. Ik hen hem op vinyl, gekocht toen die uitkwam.

Nieuwstad
Ta King's stem... Ik kon er destijds in eerste instantie niks mee, heb er echt naar moeten leren luisteren. Had ik er graag voor over omdat ik de muziek zo ontzettend goed vond. Maar langzamerhand viel alles wel op zijn plaats en was het echt genieten geblazen.

Nu jaren later moet ik wel een beetje lachen om dat hoge gegil, toch best knap dat ik hier zo een hele avond naar kon luisteren .

Tegenwoordig is dit echt iets wat ik nog draai uit pure nostalgie en dan niet meer dan een paar nummers achtermekaar. Blijft desalniettemin een klassieker in het genre. Hoogtepunten zijn natuurlijk het lugubere "Satan's Fall" en duveltje in een doosje "Black Funeral".

avatar van wizard
3,0
Maar weer eens aangezet vanochtend. Prima album (hoewel de opvolger beter is). De zang trekt de aandacht maar de rest van de muziek is minstens zo goed.

avatar van AOVV
3,0
Deze plaat heb ik als tip gekregen van Don Cappuccino. Waarom hij dit aanraadt, is me zeker en vast geen raadsel; muzikaal zit het echt goed in elkaar, en van de zang kan je houden of het verafschuwen, maar het klinkt in ieder geval apart genoeg om op te vallen. Deze ga ik wel meer beluisteren.

avatar van Don Cappuccino
4,0
Ik moest heel erg wennen aan de zang maar hoe meer ik er naar luister hoe beter ik de zang vind. Het is inderdaad apart en instrumentaal zit het echt heel erg goed in elkaar, vooral het gitaarwerk is om van te smullen!

avatar van Kronos
5,0
Toen ik dit album voor het eerst hoorde was ik een beetje jonger dan jij Don. Ik heb toen eigenlijk niet moeten wennen aan de zang van King Diamond, vond het meteen geweldig. Maar zulke hoge stemmen waren ook iets gebruikelijker en van hun EP had ik al A Corpse Without Soul gehoord.

avatar van Don Cappuccino
4,0
Ik ben nooit zo van de hoge stemmen geweest, ik hou meer van een lage bulderende stem. Maar het zou echt doodsonde zijn om dit album te laten liggen vanwege de zang. Ik moest ook wennen aan de zang van Geddy Lee (Rush), die heeft ook een hoge stem.

avatar van Kronos
5,0
En Rob Halford ook al. Maar het gaat nog wat verder terug. Led Zeppelin en Deep Purple waren de eersten denk ik.

Maar goed, King Diamond is toch nog een ander paar mouwen.

avatar van Sir Spamalot
4,0
1983, mensen. Volgens mij stond metal nog in haar kinderschoenen. Ik heb het altijd gehad voor de opvolger, Don't Break the Oath, maar dit is ook een krakertje en zeker sinds ik deze op vinyl heb kunnen binnendoen. Parel van de Metal en grondbreker.

avatar van Cabeza Borradora
5,0
Een derde van de Heilige metalen Drievuldigheid uit 1983...



(Voor wie er niet bij was: Show no Mercy, Kill 'm All en deze Melissa.)

avatar van Spock2011
5,0
Tja, King Diamonds zang. Volgens mij is menige muziekluisteraar in de lach geschoten toen die zoiets voor het eerst hoorde, om er een paar minuten later van te houden.

avatar van Rockfan
4,0
Cabeza Borradora schreef:
Een derde van de Heilige metalen Drievuldigheid uit 1983...



(Voor wie er niet bij was: Show no Mercy, Kill 'm All en deze Melissa.)


Ik was er wel bij. Melissa en Kill em all waren absoluut top maar met Slayer had (en heb) ik helemaal niks. Dus Show no Mercy hoort daar voor mij niet bij.

avatar van Dream Theater
4,0
Mercyful Fate durft in 1983 met een vorm van heavy metal te komen die zeer opzienbarend is. Evil laat dit al meteen horen want binnen een halve minuut komt er al een gitaarsolo uit je geluidsboxen rollen en er zullen nog vele volgen! Henk Sherman en Frank Denner zijn er verantwoordelijk voor en ze wisselen elkaar voortdurend af met snelle of melodieuze soli. Ook opvallend het hoge stemgeluid van King Diamond wat uitstekend past bij de stijl die de band hanteert. De band zit duidelijk qua teksten in de occulte sfeer en zanger King valt dan ook op met zijn beschildert gelaat. Absolute hoogtepunt is Satan`s Fall met veel sfeerwisselingen en geweldig gitaarwerk.

avatar van AOVV
3,0
Deze plaat werd me aangeraden door Don Cappuccino, een paar maanden geleden. Ik heb 'm toen een paar keer beluisterd, maar een blijvende indruk maakte ie niet. Lekkere gitaarsolo's, dat wel, maar zo bijzonder vond ik het nou ook weer niet. En die zang.. Ik kreeg er hoofdpijn van. Ik dacht dat het wel niets voor mij zou zijn, en heb 'm na die paar keer luisteren snel links laten liggen.

De laatste weken ben ik 'm weer met enige regelmaat gaan luisteren. Don Cappuccino tipt natuurlijk niet zomaar albums, en in veel gevallen komt zijn smaak overeen met de mijne. Tijd voor een tweede kans, dus. 'Melissa', het debuut van Mercyful Fate, kreeg de laatste dagen zelfs een luisterbeurt of drie à vier. En dan merk je toch dat je zo'n plaat eventjes in de kast moet laten liggen. Althans, dat dacht ik aanvankelijk.. 'Evil' vind ik persoonlijk meteen het beste nummer, met aanstekelijk gitaarwerk (en gierende solo's), dat stond me wel aan. De zang? Die besloot ik voorlopig maar in de armen te sluiten. Voorlopig, inderdaad.

Want de tweede luisterbeurt in deze "tweede kans"-periode kon ik het werkje reeds een pak minder waarderen, de derde keer viel zelfs ronduit tegen. Ik knap gewoonweg af op de pijnlijk hoge uithalen van King Diamond, dat scheelt een pak. Ook zijn gewone zangstem vind ik niet om naar huis te schrijven; enfin, anderen zullen het geweldig vinden, en perfect bij de muziek passen, maar dat gevoel heb ik niet, en je moet zoiets ook niet gaan faken. Ik bedoel daarmee dat ik niet iets goed zal gaan vinden, omdat anderen het ook waarderen. Peer pressure is mij tamelijk vreemd.

Maar goed, over naar het sterke punt van de plaat, het gitaarwerk. Dat vind ik grotendeels erg solide, met soms een positieve uitschieter ('Evil'). Er zit een zekere vorm van melodie in die me wel aanstaat, met soms van die lekker meanderende gitaarsolo's ('Into the Coven'). De drummer doet z'n ding, in functie van het geheel, en dat is zonder meer oerdegelijk. De thematiek in de teksten was in die tijd misschien redelijk straf en opzienbarend, maar dat zou nu niet meer het geval zijn. Knap van hen om dat in die tijd te doen, maar een tikkeltje gedateerd? Misschien wel.

'Satan's Fall' is met voorsprong het langste nummer, en tikt pas af ruim na elf minuten. Het is dan ook de song met de meeste wendingen, dat spreekt voor zich. Monotone muziek is het zeker niet. Afsluiter 'Melissa' spreekt me dan weer niet echt aan; 't gaat een beetje tegenzitten na een tijdje, en, zoals wizard het in zijn bespreking noemt, zeurderig klinken.

Al bij al toch een voldoende voor deze plaat, zij het een krappe. Ik onthoud vooral het goede, afwisselende gitaarspel, en dat zal ik dan ook meenemen naar hun andere "bekende" plaat, 'Don't Break the Oath'. Die ga ik zeker nog proberen.

3 sterren

avatar van Kronos
5,0
AOVV schreef:
Ik knap gewoonweg af op de pijnlijk hoge uithalen van King Diamond, dat scheelt een pak. Ook zijn gewone zangstem vind ik niet om naar huis te schrijven; enfin, anderen zullen het geweldig vinden, en perfect bij de muziek passen, maar dat gevoel heb ik niet, en je moet zoiets ook niet gaan faken. Ik bedoel daarmee dat ik niet iets goed zal gaan vinden, omdat anderen het ook waarderen.

Nee, dat zou al te gek zijn. Er zijn genoeg mensen die afknappen op de stem van King Diamond. Het valt in je smaak of niet. Ik betwijfel of je er echt van kan leren houden.

Het zal misschien helpen als je jezelf voorstelt dat het 1983 is en dat de muziek van Mercyful Fate met de ijselijke uithalen van King Diamond de best mogelijke weergave is van muziek uit die tijd goedgekeurd door Beelzebub himself.

Later bleek Kim Bendix Petersen gewoon iemand die graag griezelige verhaaltjes vertelt, maar bij het verschijnen van hun drie eerste was de band omgeven door duister mysterie.

Zoals ik het heb ervaren in die jaren had Mercyful Fate hetzelfde effect als Black Sabbath dik 10 jaar eerder. Van hun duivelse muziek gingen je nekharen overeind staan. Kippevel in het kwadraat.

avatar van AOVV
3,0
Kronos schreef:
(quote)

Nee, dat zou al te gek zijn. Er zijn genoeg mensen die afknappen op de stem van King Diamond. Het valt in je smaak of niet. Ik betwijfel of je er echt van kan leren houden.

Het zal misschien helpen als je jezelf voorstelt dat het 1983 is en dat de muziek van Mercyful Fate met de ijselijke uithalen van King Diamond de best mogelijke weergave is van muziek uit die tijd goedgekeurd door Beelzebub himself.

Later bleek Kim Bendix Petersen gewoon iemand die graag griezelige verhaaltjes vertelt, maar bij het verschijnen van hun drie eerste was de band omgeven door duister mysterie.

Zoals ik het heb ervaren in die jaren had Mercyful Fate hetzelfde effect als Black Sabbath dik 10 jaar eerder. Van hun duivelse muziek gingen je nekharen overeind staan. Kippevel in het kwadraat.


Ik heb die tijd jammer genoeg niet meegemaakt, maar kan me wel inbeelden dat het destijds gedurfd was. Opvallend is het in ieder geval wel.

avatar van Sir Spamalot
4,0
Don't Break the Oath, hun tweede album, blijft mijn favoriete album van Mercyful Fate en mijn favoriete Metal album. Als debuut kan Melissa zeker haar plaatsje opeisen in de Metal wereld, maar tot voor vandaag kon ik er geen vinger op leggen waarom ik Melissa iets minder waardeer.

Ik denk dat ik het vandaag gevonden heb, hoewel ik morgen misschien weer van gedacht verander. Het is geen exacte wetenschap. Het heeft volgens mij te maken met de zanglijnen van King Diamond die op Don't Break the Oath meer mysterie en meer dreiging uitstralen. Op Melissa vind ik hem nog niet zijn volle potentieel bereiken. Toch is dit geen verwijt aan zijn adres, het geeft aan dat Mercyful Fate in een razendsnel tempo aan ervaring, maturiteit en vertrouwen won. Bepaalde stukken in het begin van Satan's Fall vind ik een beetje irritant, mooiste nummer is voor mij Curse of the Pharaohs, op de voet gevolgd door Evil. Ik denk zelfs dat met meer ervaring Satan's Fall anders en beter zou zijn uitgewerkt. Dat is jammer genoeg niet te bewijzen.

Mercyful Fate is een groep van tegendraadse ritmes, solo's op de raarste plaatsen en die unieke stem van King Diamond. Kan je één van die drie niet verdragen, dan moet je er niet aan beginnen. Mis! Je moet het zeker proberen, als het niet is om de muzikale horizon te verbreden dan wel om geen klassieker te mislopen. Melissa is een glimp op wat komen zou met hun magische tweede.

avatar van Rockfan
4,0
Nog even over Satan's Fall.....wat ik begrepen heb is dat dat nummer uit verschillende ideeen is opgebouwd. Dus een ratjetoe van riffs en halve nummers verwerkt tot één nummer.

avatar van Edwynn
4,5
Rockfan schreef:
Dus een ratjetoe van riffs en halve nummers verwerkt tot één nummer.


Ja. Zoals eigenlijk ieder Mercyful Fate/King Diamond nummer.

avatar van Rockfan
4,0
Edwynn schreef:
(quote)


Ja. Zoals eigenlijk ieder Mercyful Fate/King Diamond nummer.

Is ook een kunst op zich

avatar van Edwynn
4,5
Unieke stijl inderdaad.

avatar van gigage
4,5
Over het algemeen waren metalbands niet altijd even inventief in 1983 uitzonderingen daargelaten. Totdat je kennis maakte met Mercyfull Fate. Die andere koek moest dan wel in het donker genuttigd worden om de duistere kant tot "leven" te laten komen. En dat maakte best indruk toen. Net als de films Poltergeist, Evil Dead en The twilight zone destijds. Die indruk laten de films en misschien het album niet meer op nieuwe luisteraars. Maar dat maakt voor mijn geheugen allemaal niks uit.

buizen
Dit album mag, achteraf bezien, als iconisch worden beschouwd.
Een mint-exemplaar van die allereerste release is overigens hard to find.
Zeer kundige muzikanten/componisten en totaal eigenzinnige zang, en bloedeng image.
Kind Diamond in 1984 nog zien optreden..
Black metal.
5 sterren, zondermeer.

avatar van Kronos
5,0
Meteen bij de eerste noten hoor je dat dit van een andere categorie is dan het debuut. Echt een verbetering op alle fronten. Alleen het titelnummer vind ik niet meer zo geweldig. En Satan's Fall als episch werkstuk is iets te gekunsteld in elkaar gezet. Maar verder geen minpunten. Absoluut favoriete nummer is Evil.

95/100

avatar van Mr. Rock
2,5
Satan's Fall is erg goed en heeft een hoog black metal gehalte. Verder vind ik hem een stuk minder dan zijn opvolger. En in tegenstelling tot op Don't Break the Oath irriteert de zang me hier wel. Het zal in 1983 vast allemaal heel evil en satanisch hebben geklonken maar nu toch vooral een beetje grappig.

avatar van ZAP!
Gave plaat, maar ken 'm (nog) niet goed genoeg voor een definitief oordeel.
Een riff in 'Into the Coven' bleef laatst zomaar terugkomen terwijl ik later even boodschappen ging doen. Plezant, en knap!
'Black Funeral' kwam me net wel meteen bekend voor, dat kwam door Metal Battle (1983).

avatar van Wolfmother
3,5
Ik ben King Diamond gaan waarderen door liveshows, waar een heel spektakel van werd gemaakt. Dus binnenkort eens die albums opzetten, maar eerst de periode voor het 'solo' werk.
Ik kan de stem prima hebben, al klinkt ie hier nog niet zo episch. Sommige nummers slepen een beetje, maar die eerste 2 zijn fantastisch. De hele vibe en sfeer zijn sowieso geweldig, erg benieuwd naar de legendarische opvolger.

avatar van BlauweVla
4,5
Het geluid is een beetje dof en 'muddy', dat bijdraagt aan het obscure sfeertje rond deze plaat. Er zijn metal platen van begin jaren 80 waarvan ik de status 'klassieker' die er op geplakt is niet altijd helemaal kan snappen. Die goed verkochten maar een hitsingle moesten hebben bijvoorbeeld. "Melissa" blaast bijvoorbeeld voor mij "Screaming for Vengeance" aan alle kanten omver. Het algehele geluid, de spookachtige zang, de horrorteksten... "Melissa" is zeker een relevant album te noemen! En ik luister er graag naar. Ook apart; de demo versie van het titelnummer heeft al de scherpere gitaarklanken die het volgende album sieren.

avatar van madmadder
4,0
Ik heb me zo voorgenomen om wat van de eerste golf black metal albums te luisteren om het genre beter te begrijpen en vandaag was deze aan de beurt. Echt een heel vreemde ervaring dit album. Dit bevat alles waar ik een hekel aan heb, dus de eerste nummers dacht ik alleen maar: wat is dit voor potsierlijke disneymetal? Maar toen probeerde ik het een beetje te plaatsen in zijn periode (toen dit ongetwijfeld allemaal heel erg heftig was) en toen begon ik er opeens de charme van in te zien en begon ik het eigenlijk wel een intrigerend plaatje te vinden. Intuïtief stoot het me enorm af, maar ik voel ook een aantrekkingskracht. Ik ben benieuwd waar mijn waardering zal eindigen. Kan voor mijn gevoel nog alle kanten op, maar ik begin met 3,5*.

avatar van Kronos
5,0
Leuk dat je dit probeert madmadder. Maar Mercyful Fate black metal? Dat zal dan alleen omwille van de teksten en satankruizen zijn dat sommigen dat er later van zijn gaan maken. Muzikaal en in zijn tijd gezien is dit echte heavy metal met geregeld de energie en snelheid van de NWoBHM en overgoten met een duivels sausje zoals Venom dat ook al heel expliciet deed. Ongetwijfeld heeft Mercyful Fate daardoor bijgedragen aan het ontstaan van het black metal subgenre. In die zin wel relevant om het te beluisteren.

De opvolger Don't Break the Oath is nog beter.

Gast
geplaatst: vandaag om 02:11 uur

geplaatst: vandaag om 02:11 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.