Moby - Everything Is Wrong (1995)

Beetje wisselvallig, maar ik vond deze Moby leuker dan de Moby van nu. Mijn versie heeft btw nog een bizarre ambient (?)-cd als bonus met een half uur lang kabbelende golfjes en klaarkomende zeehonden

In hoeverre verschilt dat van gewone zeehondgeluiden?

Voor jou een vraag....

''God is moving over the faces of the waters'' wordt mooi gebruikt in Traffic. Ik heb de film laatst gezien en vond het laatste nummer erg sterk. Kom ik er net achter dat Mr. Moby dit nummer in elkaar heeft geflanst.
WoW!

Verder staan er veel mindere nummers op dit album.. Helaas

Komt voor in Heat, Brian Eno - An Ending komt voor in traffic..

Dit is nou echt een album waar geen touw aan vast te knopen is. Het mag het predikaat album eigenlijk niet eens dragen, want ik kan me niet voorstellen dat iemand deze plaat vanaf het begin in zijn geheel kan beluisteren.

Toch bedoel ik niet negatief want er staan echt schitterende nummers op dit album: When It's Cold I'd Like To Die, Into The Blue en God Moving Over The Face Of The Water behoren tot Moby's beste werk tot nu toe. Maar al dat moois staat weer haaks op de rete-commerciele (maar niet slechte) rave van Feeling So Real en Everytime You Touch Me. De echte mislukkingen zijn What Love en All That I Need Is To Be Loved; voor dat soort slappe punk-rock zouden zelfs De Heideroosjes zich kapot schamen.

Leuk Eminem op de hoes.

Van deze plaat bestaat ook nog een DJ Mix album. Een dubelcd met knallende trance en houseversies van de nummers van deze cd. Die is nog steeds bepaald de moeite

Dat mix album heb ik en is inderdaad zeker de moeite !

Feeling So Real en Everytime You Touch Me zijn inderdaad iets te commercieel. Ik hoorde ooit eens op TMF een akoestische versie van dat laatste nummer trouwens. Dat was vlak voor Moby's concert in de Ahoy voor zijn nieuwe album 18. Die is ontzettend de moeite waard, jammer dat ik die nergens meer heb kunnen vinden.

Ik heb nog wel een opmerking over dat liedje. Als je deze dan op kwaliteit gaat beoordelen, heb ik het idee dat de kwaliteit van de versie op dit album behoorlijk teleurstellend is. Qua zang lijkt het wel alsof ze veel moeite moet doen om de teksten eruit geperst te krijgen.

God Moving Over the Face of the Waters is in mijn ogen ook wel een van Moby's beste werk. Ik geloof dat ik dat nummer ook op meerdere cd's heb staan, en dan zijn het nog niet eens dezelfde versies. (Sommige versies verschillen iets.) What Love vond ik nog alleraardigst, maar het viel me vooral op dat direct daarna First Cool Hive komt. Van hard naar zacht, dat was ik nog niet gewend, dus dat was een van de opmerkelijkste momenten van dit album in mijn ogen. 3,5*

Wisselvallige plaat met hoogten en laagten. Het begint heerlijk met Hymn, Feeling so Real is ook top, dan wordt het iets zwakker. Anthem, Everything is Wrong en God Moving over the Face of the Waters vind ik dan weer zeer geslaagd. Het is duidelijk dat Moby naar iets nieuws zoekt en dat later geheel zal vinden, wat zal resulteren tot het formidabele Play.

***1/2

Het album begint inderdaad sterk, maar als geheel is dit inderdaad een beetje vreemd om het een "album" te noemen.
God Moving... is ook echt een mooi nummer, en de eerste 6 tracks zijn ook goed te verteren (behalve All I Need Is To Be Loved).
Ook First Cool Hive is wel aardig, maar dan houdt het wel op.
Die extra underwater dingen heb ik trouwens nog nooit gehoord, ga er eens naar op zoek voor de grap

Wat zijn die Underwater tracks dan precies?

Ik denk opnames vanuit een zwembad.

Zou zomaar eens kunnen. Geeft een apart effect dan, al dat geblub en gebubbel. Moby blijft zichzelf vernieuwen, waarvan hulde!

Ik heb dit album zelf, maar dan zonder die onderwater nummers; maar ik ben eigenlijk ook wel benieuwd. Wel een heerlijk album trouwens.

Van http://moby.org/reviews/eiw.html:


Aangezien deze periode van Moby mij het meest aanspreekt, ben ik benieuwd. Natuurlijk niet meer verkrijgbaar... Behalve dan op Ebay. Is voor $49.99 voor de gelukkige die het aandurft te bestellen.

Zo'n gevarieerde CD. Punk wisselt af met Ambient en House, en dan krijg je opeens Into The Blue wat zo voor Annie Lennox geschreven had kunnen zijn.

Die Underwater track is upperAmbient.
Soms hoor je heel in de verte een synth-toon, dan weer ietsie pietsie harder.
Heerlijk met koptelfoon op en luisteren.


Maar als je Moby en punk wilt, dan moet je Animal Rights scoren.

dit album is zwaar top! heel fijn.kopen allemaal

Luister nu naar lange versie van 'Hymn' op youtube. Wat een zalig nummer!

kan je die niet toevoegen aan tracklist?

Vandaag ontdek ik pas dat Moby weliswaar een andere kant heeft..
Damn wist ik dat maar eerder ik vond het al vreemd dat de Bittersweet symphony tranceremix van hem kwam..
maar als ik dit hoor/zie dan is het niet zo vreemd meer


Zag Feeling so real net op tv (TMF :s) voorbij komen.. En ik was lichtelijk geshockeerd toen ik zag dat het nummer van Moby was..

Moby & DnB?? Nooit gedacht. Wel een lekker nummer.. Miss dit hele album eens een kansje geven.. Meer voor de grap. Zo leuk is het nou ook weer niet toch? maar het klinkt wel lekker

Ja, ik wou dat hij meer nummers a la Feeling So Real had uitgebracht. Vind het een van zijn betere songs nog steeds samen met Everytime You Touch Me. Heerlijke drives zitten er in! Dit album in zijn geheel viel mij iets tegen, maar wel goed voor 3,5*.

Die Underwater nummers staan er bij mij niet op, maar volgens mij mist men daar ook niet veel aan..

Die underwater tracks zijn een soort geluidjes, geen echte songs.
Wel lekker, met koptelefoon op, alleen kaarsjes aan en chillen!!
De stress glijd weg

Een album dat moeilijk in een hokje te drukken is. Aan de ene kant kun je zeggen dat dat zorgt voor een wisselvallig en inconsistent product dat geen geheel lijkt te vormen, aan de andere kant is het een stuk opmerkelijker, afwisselender en interessanter dan zijn meer recente werk.

Hymn is magistraal repetitief, Feeling So Real is wat mij betreft z'n beste nummer ooit. In het begin kon ik weinig met All That I Need en What Love, maar die songs zijn gaan groeien en bleken voorbodes van de prima (en onverwachte) opvolger Animal Rights. Het ingetogen Into The Blue is prachtig. Underwater heb ik ook, maar daar heb ik nog nooit een track van uit kunnen zitten zonder op 'eject' te drukken.

Na het briljante Play ging het helaas bergafwaarts met Moby, het zou mooi zijn als ie nog weer eens een plaat op dit niveau uit zou brengen. Everything Is Wrong is een persoonlijke favoriet, één van de belangrijkste platen uit mijn tienerjaren.

De zweverige filmische nummers kunnen me bekoren; Dat zijn dus 1, 10, 11, 12 & 13; De rest is me te lawaaierig en daar kan ik niet veel mee; ik vind dit dus een half geslaagd album, maar zijn beste album, Play moest toen nog komen.

Kijk, dit vind ik dus heel veel beter dan voorganger ambient. Ok er staat absoluut troep op, maar het merendeel vind ik tochwel erg mooi/leuk. En ja, god moving.......is echt heel erg mooi, ook al gebeurt er niet heel erg veel in het nummer, het heeft een bepaalde sfeer om u tegen te zeggen. En het is natuurlijk herkenbaar doordat het in Heat wordt gebruikt. Leuke plaat!

Deze luisteraar heeft zich behalve Play & 18 niet aan Moby gewaagd. Blij dat ik deze heb geprobeerd, een uiterst veelzijdig en interessant plaatje.

Op Everything is Wrong laat Moby zijn veelzijdigheid klinken. Hij kon allereerst de house/eurodance hype midden jaren negentig wel bekoren, vandaar waarschijnlijk tracks als Feeling So Real & Everytime You Touch Me. Vooral die laatste vind ik een lekkere track door o.a. het nerveuze piano- riedeltje . Moby was een van de trendsetters van het eurodance genre met eerdere songs als 'Go', of ging deze nou meer richting trance?

Dan hoort men hier ook wat ambient terug, tracks 1 en 8-13, een heel album van dit materiaal zou de waardering opschroeven, want ook ik vind dit Moby's sterkste kant.

Wat is God Moving Over the Face of the Waters een hemelse trip, wat een schoonheid en standout track . Doet me een beetje denken aan Dead can Dance.

Haha 'Feeling So Real', normaal gezien absoluut niét mijn ding, maar van Moby slik ik dit wel;-).
Meer zelfs, gaan gaan gaan!

'Everytime you touch me' vind ik er dan weer net iéts over;)

Ondanks de vreemde combinatie met de toevoeging van de middelste songs, kan ik het geheel wel smaken.

In elk geval, voor de pareltjes moet je voor deze plaat meer bij de laatste 6 nummers zijn:) (+ de opener weliswaar)

Ik luister de laatste tijd nog wel eens naar Joyradio, en daar draaien ze Bring Back My Happiness nogal vaak, ik kende het nummer eerst niet maar kom er pas vandaag achter dat het van Moby is, lekkere rave track hoor.