menu

Tim Buckley - Greetings from L.A. (1972)

mijn stem
3,58 (87)
87 stemmen

Verenigde Staten
Rock / Pop
Label: Warner Bros.

  1. Move with Me (4:52)
  2. Get on Top (6:33)
  3. Sweet Surrender (6:47)
  4. Night Hawkin' (3:22)
  5. Devil Eyes (6:51)
  6. Hong Kong Bar (6:57)
  7. Make It Right (4:20)
totale tijdsduur: 39:42
zoeken in:
3,0
Niet Tims beste (Happy Sad en Blue Afternoon vind ik een stuk beter), maar gewoon een lekkere plaat met funky muziek. De fans vonden destijds dat hij te commercieel werd. Volgens mij valt dat achteraf nogal mee...

avatar van Paalhaas
3,0
AllthatChas schreef:
De fans vonden destijds dat hij te commercieel werd. Volgens mij valt dat achteraf nogal mee...

Tenzij je deze gaat vergelijken met de 2 die er aan vooraf gingen.

Enige album waar Tim zelf niet op de hoes staat

4,0
Vind Sweet Surrender wel het ultieme overspelliedje!

Dwangbuis
Spuit 12 schreef:
Enige album waar Tim zelf niet op de hoes staat


Hij is zichzelf niet vergeten op de achterkant

avatar van bone machine
5,0
bone machine (crew)
Alleen al voor "sweet surrender" 5*.
Verder zijn "hong kong bar" & "make it right" erg sterk.

avatar van thesceneisnow
4,0
bone machine schreef:
Alleen al voor "sweet surrender" 5*.
Verder zijn "hong kong bar" & "make it right" erg sterk.



Zijn ook gelijk mijn 3 favoriete nummers van dit album. Sweet surrender is sowieso 1 van zijn beste nummers.
Vreemd dat dit album zo laag scoort hier; na zijn folk, jazz en bizarre rockplaten-tijdperken gaat ie nu alweer een andere kant op. Ongelooflijk bijzondere muzikant die in zo'n korte tijd zo divers is geweest.

avatar van platedraaier
3,0
Ik moet bekennen dat ik z`n naam wel kende, maar pas nieuwsgierig werd naar de muziek toen ik over deze cd las in het boek "1001 Albums".
Goeie muziek maakte deze meneer. Rock/pop met fijne momentjes van orgel en gitaar. Beetje blues/country invloeden ook en hier en daar zelfs heerlijke funky basloopjes. Alleen aan zijn stem moet ik een beetje wennen. Vooral bij "Sweet Surrender". Daar gaat ie enorm omhoog. Al met al een zeer fijne plaat.

avatar van principal2000
2,5
Muzikaal best aangenaam, maar ik irriteer me aan zijn stemgebruik. Hij doet in mijn ogen te veel als een imbeciel en dat luistert niet lekker. Daarnaast vind ik zijn stem niet heel erg goed / aangenaam. Dit album is voor mij dus een gemiste kans. Bovendien zou ik met een 'normale' stem en stemgebruik dit waarschijnlijk nog niet de volle score geven. Ik kom uit op op een dikke 2,5*....voornamelijk vanwege de instrumentale begeleiding.

avatar van Madjack71
3,5
Mijn 1ste kennismaking met Tim Buckley en misschien niet meteen de beste om erin te stappen. Muziek staat stevig gepositioneerd in de tijd dat het gemaakt is. Zijn stem lijkt soms die op een jonge gast die iets teveel GHB heeft toegediend gekregen. Maar als geheel vind ik dit een prima plaat om naar te luisteren, met een flink aantal uitgesponnen nummers die wel lekker grooven, om maar bij het woordgebruik uit die periode te blijven. Ben benieuwd wat Buckley nog meer in petto heeft.

avatar van AdrieMeijer
5,0
Nondekatoen, wat een plaat. Buckley was 25 jaar oud maar klinkt als een ervaren lover die wel weet "wat de vrouwtjes willen" . Alle songs zijn onlosmakelijk verbonden met elkaar, stuk voor stuk zijn ze subliem. De muziek is funky en totaal anders dan alles wat Tim hiervoor maakte, de teksten zijn sexy, humoristisch en indrukwekkend.
In het laatste nummer gilt hij het uit:
"I wanna be your victim of love!
Come on and beat me, whip me, spank me
I'll make it right again..."

Greetings from L.A. is niet voor iedereen weggelegd en maar goed ook. Stel je voor dat je dit op de radio zou horen. Of in de supermarkt.

avatar van Supersid
4,5
Zwaar onderschatte plaat! Begrijpelijk na de meeterwerken die voorafgingen, maar zeker de moeite. Pluim voor het vermijden van herhalingsoefeningen!

avatar van BoyOnHeavenHill
4,0
Bijna niet te geloven dat dit dezelfde man is die zich een paar jaar eerder zo naakt aan ons presenteerde in Phantasmagoria in two – en in zekere zin presenteert hij zich hier opnieuw naakt, zij het dan in héél ander opzicht. En na de eerste schok klinkt het eigenlijk nergens geforceerd, om de eenvoudige reden dat Buckley zo duidelijk zoveel plezier heeft in zijn nieuwe muzikale stijl en in de thematiek van de fysieke liefde. Niet alles is even sterk: het openingsnummer bijvoorbeeld laat me koud, en Nighthawkin' vind ik zelfs vervelend, maar Get on top heeft een heerlijke gitaarlick, het "It's all right mama"-regeltje van Hong Kong bar werkt bijna als een mantra, en Sweet surrender is een prachtig hoogtepunt van de plaat. Al met al eeon ontzettend leuke muzikale afslag linksaf.
        Overigens hebben de afbeeldingen op de postzegels volgens mij wel als inspiratie gediend voor de hoezen van World Party (Karl Wallinger is een groot fan van Buckley) en Steven Wilson.
 

avatar van AdrieMeijer
5,0
Ik heb het nooit meer ergens kunnen vinden op internet maar ik weet zeker dat Paul Rosenmöller (die in zijn jonge jaren wel wat op Tim Buckley leek) ooit eens geposeerd heeft met een gasmasker in zijn hand, exact zoals Buckley poseerde voor Greetings from L.A.

avatar van AbleMable
4,5
Gewoon een supergeil album van Tim Buckley. Een van zijn betere in mijn oren.

avatar van AbleMable
4,5
In mijn vorige post bestempelde ik dit album als een een supergeil album en een van zijn betere in mijn oren. En daar sta ik nog steeds achter na herbeluisteren en herbeoordelen.
Ik vind dit album echt een verademing na het voor mij teleurstellende Starsailor. De songs hebben meer structuur, er staat weer een hele band en bijna zelfs een heel orkest achter hem. En het is allemaal weer wat toegankelijker, en bovenal het swingt als een tiet af en toe. En ook Tim Buckley is goed op dreef en het sensuele jasje zit hem als gegoten. Hoogtepunten zijn voor mij Get On Top en Make It Right, beide ook de meest expliciete van het album. Maar ook Sweet Surrender is werkelijk prachtig.
Het album grijpt me iets minder bij de strot als Blue Afternoon maar is wel wat makkelijker te verteren en ook bij een vrolijke bui te draaien. Maar had en heb er weer veel plezier van en het is echt een erg opwindend album.

1. Blue Afternoon
2. Greetings From L.A.
3. Happy Sad
4. Goodbye & Hello
5. Lorca
6. Tim Buckley
7. Starsailor

Gast
geplaatst: vandaag om 13:54 uur

geplaatst: vandaag om 13:54 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.