Atmosferisch album van Mariusz Duda, de frontman en zanger van Riverside. Mooi ingetogen, rustig album, waarmee je avonds en s’nachts met een hoofdtelefoon in een trance kan raken die je heerlijk meevoert in allerlei emoties. Zo hier en daar is duidelijk de Riverside invloed te horen. De elektrische gitaar mis je hier totaal niet, soms is de akoestische gitaar niet eens nodig. Op dit album hoor je de veelzijdigheid van Duda’s stem erg goed. Een stem die je geboeid houdt tot het einde, ook al valt dat op de Riverside albums niet specifiek op.
Een mooi, goed tussendoortje, maar ondanks de schoonheid van dit album toch niet briljant, dat vind ik persoonlijk weer teveel eer, ook al zal ik het nog regelmatig beluisteren.
Favo tracks; Lunatic soul en The final truth.