Mylo - Destroy Rock & Roll (2004)

Vind ik nu ook. Ik hoop dat hij volgend jaar zijn terugkomst inluidt.

er staat 1 nummer op waarin allerlei eighties iconen in genoemd worden maar ben ff de titel kwijt...vind m eigenlijk behoorlijk hilarisch

Destroy Rock & Roll is dat.

Volgens mij is dat een sample die uit 1984 moet stammen gezien de artiesten uit het rijtje allemaal net in die tijd populair waren.

Aaah zon en een redelijke temperatuur, dat betekent Mylo tijd!

verhoogd naar 5*!
ongelooflijk hoe vaak ik teruggrijp naar dit album!! Echt heerlijk, en idd zeker als het lekker weer is, album geeft zon lekker fris en zomers gevoel!!

Ik hoop op een nieuw album van Mylo!!!!! al veel te lang niets meer van gehoord!

6 jaar oud alweer, en gezien de recente output van de beste man, denk ik dat we niet veel meer van Mylo hoeven te verwachten. Des te meer reden om deze plaat te koesteren...

Goede conclusie, hoewel ietwat voorbarig...

Ik denk dat ie zn handen vol heeft aan live-shows, remixjes e.d.

Ik zie op discogs.com dat ie dit jaar met iets nieuws is gekomen
Mylo - Breakdown Rock N Roll (12", S/Sided) at Discogs

Dat geeft iif goede hoop

Zijn recente releases en nummers die her en der verschenen zijn, beloven niet veel goeds anders. Vind het maar weinig bijzondere niemendalletjes...

En handen vol aan remixjes: misschien maakt ie nog heel veel muziek, maar hij brengt nauwelijks iets uit. Er is in 2007 nog 1 remix van hem verschenen, daarna niets meer.

Hij heeft ook nog een mixmag cd uitgebracht begin dit jaar. Met de passende titel 'The Return Of Mylo'

Mylo - The Return Of Mylo (CD) at Discogs

Ik ben al verscheidene jaren op zoek naar dit album, maar dat was niet altijd even evident. Winkels hadden het vaak niet in stock ofwel aan een belachelijk hoge prijs. Tot ik het vorige week zag aan een zeer goede prijs op een webshop. De limited edition dan nog. En meteen gekocht dan maar.

De reden waarom ik Destroy Rock & Roll al een tijdje zocht is omdat het heel wat herinneringen voor mij opbrengt. De periode dat het album uitkwam luisterde ik toch wat naar Mylo, scoorde hij de ene hit na de andere in mijn vriendenkring en zag ik hem live aan het werk op Pukkelpop in 2004.

Dat alles is echter al meer dan zes jaar geleden (ik word oud!) en ik had wat schrik of dit album nog zou voldoen aan mijn huidige muzieksmaak, die toch al heel wat veranderd is in die tijd.

Toen het vandaag in de bus belandde, meteen opgezet. En ik moet toegeven dat ik méér dan aangenaam verrast was. Destroy Rock & Roll begint meteen heerlijk met Valley of the Dolls, een plaat die het best te omschrijven valt als eenvoudige, pure no-nonsens housemuziek en daarmee eigenlijk meteen de toon zet voor de rest van het album. Het klinkt allemaal even glad gepolijst en haalt op meerdere momenten makkelijk het niveau van Daft Punk ten tijde van Discovery.

Echte hitsingles als Drop the Pressure, In My Arms, de titeltrack, Otto's Journey, Muscle Car en het absoluut magistrale Paris Four Hundred, voor mij het onbetwistbare hoogtepunt van dit album, worden afgewisseld met rustige intermezzo's die daarom niet per se van mindere kwaliteit zijn.

Enkel tijdens de intro van Guilty of Love ging het even de verkeerde kant op, maar dat werd al gauw gecorrigeerd toen het nummer definitief van wal stak. Zo zie je maar dat de eerste indruk niet altijd de juiste is.

Na Muscle Car komen er nog enkele zeer goede tracks, maar ik kan me toch niet van de indruk ontdoen dat het album stilaan doodbloedt. Maar laat dat dan meteen het enige minpuntje zijn dat ik momenteel kan ontdekken.

Oh ja, en willen we het volgende afspreken? Drop the Pressure is en blijft een killertrack en zal voor eens en voor altijd van een hoger niveau zijn dan de, weliswaar niet onaardige, Doctor Pressure-remix ervan.

4.5*

Op Bol.com toch voor zo'n 8 euro te vinden?

Dit is toch een sterke cd, die de kwaliteit van de nummers hoog houdt van begin tot einde. Echte dancefloor tracks als "drop the pressure" en "paris four hundred" die inmiddels onvermijdelijke klassiekers zijn geworden, disco-beïnvloede house zoals "Rikki", "Zenophile" en "Otto's Journey" en melodische nummers als "Emotion 98-6". Mylo bewandelt bijna het volledige spectrum van het elektronische genre met veel talent.

Telkens wanneer ik dit album -na een tijd niet gehoord te hebben- opzet, valt me op hoe goed en vernuftig het allemaal in elkaar steekt. Mag dit na zeven jaar al tot klassieker gedoopt worden?

Ik zeg ja! Zit geweldig in elkaar, overweeg de 5*. Staat al jaren op de iPod. Maar de laatste reactie op 19 sept. 2011, weinig te doen omtrent deze plaat helaas. Onverdiend, echt een electronisch meesterwerk.

Zeker een klassieker. Geen zwakke plekken, toegankelijk, catchy, vernuftig en tot nu toe tijdloos.

Zeer oneens. Die remix is volstrekt geniaal.

Wat een fijne plaat! Elektro, hiphop, disco, downtempo: uit zo'n wijdse input van inspiratiebronnen zo'n gefocust klinkend album maken is een hele prestatie, zeker van zo'n consistent niveau.

Zelfs 10 jaar later blijft dit nog steeds één van de beste dance cd's in mijn verzameling. Halfje omhoog wegens tijdloze nummers