Natuurlijk, de broertjes Gibb waren geweldige songschrijvers. Voor zichzelf en voor anderen, en dat laatste draagt ertoe bij dat dit album ook nummers bevat die door anderen tot hit gezongen zijn. Ze zijn geplaatst in de volgorde waarin ze geschreven en (door anderen) uitgevoerd zijn, maar hun eigen uitvoeringen datetren van jaren later. Daarom 'zitten' nummers als Emotion, Heartbreaker, Islands in the stream en Immortality niet zo lekker tussen de overige nummers, want het tijdsverschil is te duidelijk hoorbaar en breekt de chronologische volgorde. Daarnaast vind ik het raar dat hun eerste internationale hit, Spicks and specks (vrijwel alleen in Nederland een hit) als allerlaatste geprogrammeerd staat. Daarom geen vijf sterren, maar viereneenhalf.
Verder een mooie selectie uit hun hoogtepunten door de jaren heen. Ik mis naast een persoonlijke favoriet als Mr. Natural (dat was een single, maar geen hit) eigenlijk alleen de twee nummers die op de UK-versie als bonus zijn toegevoegd: Jumbo en My world.
Jan Wessels refereert er hierboven aan. Er bestaat ook een Japanse versie met Jumbo en Melody fair als bonus. De laatste was daar een nummer één-hit.
Ik heb de internationale versie met 40 nummers en vind die twee wel een gemis. Ik zou op jacht kunnen gaan naar de Engelse versie, maar heb beide nummers al op een
vroege Japanse rarities-CD, dus ik laat het maar zo.