Alter Bridge - One Day Remains (2004)

Als Creed fan was het natuurlijk jammer om te horen dat ze uit elkaar gingen. Scott Stapp ging solo en de bandleden gingen verder met Alter bridge.
Heb Scott gevolgd en de bandleden, want je zoekt toch een alternatief voor Creed.
Scott solo is achteruitgang ( Broken is daar een voorbeeld van) en de bandleden met Alter Bridge is echt een vooruitgang.


Mark Tremonti en de andere bandleden bewijzen met Alter Bridge dat ze veel meer in hun mars hebben.
De sound van Creed was iets ingetogener, niets mis mee trouwens.
Ondanks dat ik toch op wat nummers nog wat van Creed herken is de sound toch net even iets anders, wat rauwer en creatiever.
Het nummer the end is here is een goed voorbeeld , de eerste helft hoor je duidelijk een Creed Sound en de laatste helft hoor je toch iets anders.
Vind dit een schitterend album, In loving memory is heel mooi en Metalingus is een lekker rauwer nummer, mede dankzij Myles Kennedy.

Dacht eerst dat ik deze wat minder vond dan Blackbird, maar dat is gelukkig niet waar... ik vind hem minstens even goed!
Ik denk dat ik het gitaarwerk op Blackbird net wat specialer vind, kan het verder niet goed uitleggen, plus Blackbird heeft een, voor mij, echte uitschieter met het titelnummer...

Maar wat niet is kan nog altijd komen, er hangt iets in de lucht bij dit album. Ik voel het....

Op Blackbird merk je dat de mannen vooruit gaan en toch volledig zichzelf blijven. Ook heeft Kennedy daar meer in de pap te brokken gehad dan op One Day Remains.

Lekkere plaat (zeker in de auto) Het verleden van Creed is natuurlijk onlosmakelijk met hun verbonden, maar ik vind dit toch wel een slag beter.
Mark Tremonti mag/kan een stuk meer laten horen wat hij allemaal met een gitaar kan en de 'nieuwe' zanger hoor ik ook liever.
Zwaarder geluid.

Fijn

Alter Bridge mag eigenlijk wel wat meer bekendheid krijgen, daar ze echt wel indrukwekkend goed zijn. Zowel dit album als de opvolger zijn pareltjes.

Heerlijke plaat. De zanger heeft echt een hele goede stem en er zit verdomd goed gitaarwerk in de nummers. Ik vind de schreeuw aan het einde van Find the real nog het mooiste moment van het hele album

Lekkere stampende rockplaat. Heb ze ten tijde van de release van deze plaat live gezien in de Melkweg, wist toen niet wat me te wachten stond (ging mee met een vriend met als enige wetenschap dat de band een hernieuwde versie van Creed was) maar was meteen onder de indruk van hun sound en de zang van Myles Kennedy.

Kan toch echt niet tippen aan 'Weathered' van Creed.
Overschat album, dit 'One Day Remains'.

Afschuwelijk om je naam te zien, want vaak is het vrij negatief. Creed hoger inschatten dan Alter Bridge vind ik persoonlijk bizar. Beide albums van AB bevatten veel beter materiaal dan alle albums van Creed samen. Let op, ik zeg niet dat Creed slecht is. Ze hebben een paar nummers die vrij goed zijn.

Myles Kennedy heeft ten eerste al een veel mooier stemgeluid dan Stapp.

Bij AB komt Tremonti ook veel meer tot zijn recht.

Wat een debuut!! Ik was echt verrast door dit album aangezien ik Creed niet veel aan vind. De stem van Stapp vind ik irritant. In tegenstelling tot die van Kennedy; wat een strot!!! Schitterende nummers als Broken wings, One day remains, Open your eyes, In loving memory, Down with my last en Shed my skin die me één voor één kippevel bezorgen!!
Hopelijk wordt het nieuwe (derde) album net zo'n klapper!

Ijzersterk debuut; alle songs zijn de moeite waard en het album klinkt door de vette produktie zeer goed. Opvolger Blackbird is zelfs nog wat beter.

Na de voor mij afglijdende schaal van Creed albums heb ik niet erg lang getreurd toen ze stopten. Ik was dus wat sceptisch toen ik hoorde dat band "doorging" zonder Scott als Alter Bridge. Maar wat ben ik blij dat ik dit een kans gegeven heb! Beste album wat ik de laatste jaren geluisterd heb. Lekker veel variatie in de nummers, lekker rauw en ongepolijst in sommige nummers en in andere juist kippevel (In Loving Memory Of). Superplaat!

Begin nu ik de twee opvolgers ook geluisterd heb wel het gevoel te krijgen dat ze net als Creed niet meer kunnen tippen aan hun debuut album. Vond 'My Own Prison' net zo'n wereldplaat als dit, dus hopelijk herpakt AB zich wel!

Een heerlijk rock album met een uitstekende zanger, prima gitarist ( reden waarom ik Creed toch kon pruimen ) met een hoop mooie nummers.

Hiermee kennisgemaakt via de video van Open Your Eyes ( nog steeds 1 van mijnn favorieten ) en dat klonk zo goed dat ik besloot het album te gaan luisteren. Dat was dus geen verkeerde beslissing

Het heftigste nummer ( wat betreft de muziek dan ) vind ik ook gelijk het minste ( Metalingus ) maar het heftigste nummer wat betreft de emotionele lading ( In Loving Memory ) is dan ook 1 van mijn favorieten. Prachtige opbouw en ijzersterk gezongen.

De derde favoriet kwam uit het sterke groepje One Day Remains, Broken Wings, Watch Your Words, Shed My Skin en The End Is Here en voor nu is dat Watch Your Words.

De eerste cd van Alter Bridge is er een van uitzonderlijke klasse! Schitterende rocknummers zoals Open Your Eyes met prachtige gitaarsolo van Mark Tremonti, het emotionele In Loving Memory wat kippenvel veroorzaakt, het knalharde Metalingus of het machtige Shed My Skin het is allemaal top. Zanger Miles Kennedy is erg goed en Mark Tremonti the master of the fingerpicking!

Ik vind One Day Remains nog steeds de beste Alter Bridge plaat.
Onovertroffen, Blackbird vind ik iets minder.

Mee eens Spiritwalker!! Zo goed als dit debuut is het daarna niet meer geworden vind ik.

Een prima 1e plaat als Alter Bridge. Het album bevat geen nummers die door een ondergrens heen zakken, waardoor ik een nummer als minder/slecht zou kunnen omschrijven. En daarnaast een zeer redelijk aantal nummers dat ik juist als opvallend goed zou omschrijven. Denk daarbij vooral aan nummers als: Open Your Eyes, Burn It Down, Metalingus, Broken Wings en Shed My Skin. Al is het nummer 'In Loving Memory voor mij het absolute hoogtepunt van de hele plaat. Het is echter wel om persoonlijke reden dat dit nummer boven alle anderen uitstijgt voor mij. Wanneer je als band dit neerzet als 1e album mag je in mijn ogen meer dan tevreden zijn met het resultaat. Uitstekende plaat die vanaf het begin tot eind blijft boeien.

Prima debuut, al vind ik de twee albums hierna nog wel iets beter. Dit eerste album bevat wellicht iets teveel ballads om echt van A tot Z te kunnen boeien. Niettemin een sterke plaat, met uitsluitend mooie songs. Mijn favoriete tracks zijn die waarin de band lekker heavy en loodzwaar klinkt, zoals Metalingus en Watch Your Words. Het gitaarwerk van Mark Tremonti is om je vingers bij af te likken en de geweldige strot van Myles Kennedy is imposant. Het afsluitende End Is Here is overigens ook prachtig.

Zeker geen slechte plaat,er wordt prima gespeeld en zo te horen vol emotie gezongen maar op één of andere manier raakt het me geen moment.Klinkt ook allemaal zo bekend en daarom wat oninteressant ..........maar ja gezien alle positieve reacties hierboven moet dat dan wel aan mij liggen.

Wat een geniale gitaarsolo in Down to My Last.

Wat is dit een magnifiek mooi album. Staat geen enkel zwak nummer op. Plekje in mijn persoonlijke top 10.

Zeker een puik plaatje (Metalingus!!), maar met al die side projects weet ik nog steeds niet of dat ik dit nou een volwaardige band vind. Maar goed, tijden zijn verandert , brood op de plank en dergelijke.

Een samenwerking tussen deze heren is grandioos, Tremonti is sinds het laatste concert waar ik hem gezien heb toch wel gegroeid naar één van mijn favoriete gitaristen in de wereld en Myles zijn stem is gewoon heerlijk om te verwerken en om naar te luisteren. Ik ben bezig om alle werken van Tremonti langs te gaan door middel van marathons en dan mag ik Alter Brigde zeker niet vergeten. Dit debuut album van de jongens die al in 2004 uit wist te komen is strak, erg strak maar nog niet zoals ik gewend ben van de latere werken. De nodige solo's missen nog wel een beetje en hier en daar komen de rustige melodieën van 'Creed' nog naar boven gewerkt wat Myles dan wel beter weet te vullen.

Maar echt afkeuren doe ik het werk zeker niet, de titeltrack, 'Open Your Eyes' en 'Down To My Last' hebben prima gitaarwerken er in zitten maar zijn wel de enige drie tracks die volgens mij een rendabele solo wisten te verwerken, de rest klinkt soms vrij standaard maar met het nummer 'Metalingus' bliezen de heren mij zowaar omver. En dan krijg ik toch een beetje de herinneringen van de jonge Wesley terug die met grote ogen naar de vechtshow 'WWE' zat te kijken en dan altijd fanatiek fan van onder andere 'Edge' was die dit als titeltrack meenam. Het nummer luister ik dus al een enige tijd en verveeld op de dag van vandaag nog niet.

'Vroeger' was ik nooit echt fan van 'Alter Bridge', zeker niet van dit album. Toch heb ik er iets meer mee dan eerder maar vind ik het nog steeds niet zo fantastisch als dat ik anderen er over hoor te praten. Er zitten zeker gave nummers op (In Loving Memory was ik nog vergeten te noemen) maar gezien wat latere albums die ik toffer vind, raakt 'One Day Remains' mij toch minder hard.

Dit blijft toch mijn favoriet van deze band (al doe ik er wel een halfje af). Blackbird is ook zeker nog goed maar daarna gaan de albums me telkens na een nummer of 4 á 5 tegenstaan. Reden; de stem van Miles Kennedy. Ik weet het, ik zal wel de enige zijn maar ik vind hem geen heel fijne stem hebben. Voor een los nummer vind ik het prima. Maar een heel album lang zijn stem trek ik dus echt niet ben ik inmiddels wel achter. Daarom vind ik bijvoorbeeld het eerste solo album van Slash ook veruit zijn beste. Daar zingt Myles 2 nummers op en dat vind ik prima. De albums erna vind ik muzikaal wel in orde maar die stem...Terug naar dit debuut; hier zingt ie dus nog anders vind ik. Zal wel komen omdat hier in verhouding veel rustige nummers opstaan. En in rustige nummers vind ik zijn stem beter dan in heftige stukken.

Dat ben ik met je eens. Myles is een prima zanger maar gaat mij na een nummer of drie ook irriteren. In de rustige nummers komt zijn stem beter tot zijn recht, althans naar mijn mening.

Bij mij is dat andersom. Als hij een beetje vlot doortrekt dan gaat dat zeurderige er wat vanaf. Maar zowel bij Slash als bij Alter Bridge zijn de albums te veel compressed en door die gebrekkige dynamiek krijg je vanzelf (letterlijk) luistermoeheid.
Deze one day remains bevat prima composities waarvan ik er regelmatig een paar uit pik voor een playlist. Het hele album in één zit is al een tijdje geleden.
Myles heeft dit jaar ook nog een soloalbum uitgebracht met muziek voor wat rustig vaarwater. Verder dan het predikaat aardig kwam ik niet.

In 2004 heeft deze cd wekenlang in de auto zijn rondjes gedraaid. Na verloop van tijd is deze band bij mij wat op de achtergrond verdwenen hoewel ik elke release wel aan een luisterbeurt heb onderworpen. De zang - hoewel niet slecht - van Myles begon mij bij veel nummers wat tegen te staan, noem het overheersend of een beetje schel wat mij tegenstaat. Daarnaast was het vaak dichtgesmeerde geluid in de productie dat er van enige warmte en subtiliteit geen sprake was. Echter, het debuut weer eens goed beluisterd en wat een prima schijf. Het alom bekende Open Your Eyes blijft een solide song, het mooie In Loving Memory en het kamerbrede Down To My Last gaan er ook uitstekend in. Metalingus hakt er lekker in en vormt een mooi contrast met de wat stemmige nummers die hierna volgen. Hoewel alle opvolgende schijven van AB een dikke voldoende scoren blijft het debuut in mijn ogen en oren toch het hoogtepunt.

Vandaag ging ik deze weer even luisteren, niet dit mn spijt. Wat een geweldig stukje muziek! Gevoelige (harde) gitaar muziek noem ik dit.
Met tremonti ook een van de beste gitaristen ter wereld!
De zanger is een love or hate stem, ik hou er iniedergeval van.
Open your eyes, wanneer hij in de hoogte gaat bij de zin " i know u dare will call ( ofzoiets). Tranen, emotioneel word ik ervan.
Creed was goed en alter bridge zelfs beter in mijn ogen!
Ik ga zeker meer van ze checken!

In Loving Memory blijft toch een van de machtigste en mooiste nummer van Alter Bridge. Wat een nummer...

Nummer 3 jaar terug ook gekozen voor de uitvaart van m'n vader. Hij vond dit een goede band en ik ook wel aardig. Kon het nummer eigenlijk nauwelijk daarvoor maar heeft daardoor ook een speciale plek.