menu

The Who - A Quick One (1966)

Alternatieve titel: Happy Jack

mijn stem
3,59 (131)
131 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Rock
Label: Reaction

  1. Run Run Run (2:43)
  2. Boris the Spider (2:29)
  3. I Need You (2:25)
  4. Whiskey Man (2:58)
  5. (Love Is Like a) Heat Wave (1:57)
  6. Cobwebs and Strange (2:31)
  7. Don't Look Away (2:54)
  8. See My Way (1:53)
  9. So Sad About Us (3:04)
  10. A Quick One, While He's Away (9:11)
  11. Batman * (1:37)
  12. Bucket "T" * (2:12)
  13. Barbara Ann * (1:59)
  14. Disguises * (3:11)
  15. Doctor Doctor * (2:59)
  16. I've Been Away * (2:08)
  17. In the City * (2:21)
  18. Happy Jack * (2:55)
  19. Man with Money * (2:45)
  20. My Generation / Land of Hope and Glory * (2:04)
toon 10 bonustracks
totale tijdsduur: 32:05 (56:16)
zoeken in:
beaster1256
het begin van the who, de ideeen waren er al, maar onvoldoende uitgewerkt, de ideeen gingen terugkeren op latere albums - zeer goeie start

5,0
Echt wel een leuk album! 'Run Run Run', 'A Quick One', 'So Sad About Us' en vooral 'Don't Look Away': Pete Townshend op zijn best! John Entwistle schreef de klassieker 'Boris The Spider' en het prachtige 'Whiskey Man'. En Keith Moons 'I Need You': prachtig, het beste nummer op deze plaat. Zijn 'Cobwebs and Strange' valt wat uit te toon: dit instrumentaal nummer heeft hij volgens mij geschreven om op te scheppen over zijn schitterende drumwerk. 'See My Way' van Roger Daltrey is ook niet mis. Helaas staan op mijn CD slechts de eerste 10 nummers... ik denk dat die laatste tien alleen op een of andere speciale uitvoering staan...

avatar van Toon1
4,0
Ortwin schreef:
Helaas staan op mijn CD slechts de eerste 10 nummers... ik denk dat die laatste tien alleen op een of andere speciale uitvoering staan...


De andere tien nummers zijn bonustracks die op de nieuwe uitgave van de cd staan, geen speciale uitvoering ofzo. Het zijn b-kantjes, outtakes en nummers die alleen op een EP verschenen zijn.

avatar van gijs van e.
Vandaag voor sinterklaas gekregen. Meteen draaien. Verwacht er veel van...

Harald
En met "A quick one while he's away" hun eerste mini opera

avatar van kaztor
4,0
Middelmatig album waarvoor alle 4 de bandleden individueel materiaal voor schreven. Keith's bijdrage bestaan uit het maffe Cobwebs And Strange (zo klonk ADHD in de jaren '60!) en het solide I Need You. Roger's See My Way schiet er bovenuit en Pete's So Sad About Us is een topper. Maar John Entwistle's nummers zijn absoluut de beste. Whiskey Man en Boris The Spider zijn beiden van een eenzaam hoog niveau . Zo jammer is het dan dat de overige nummers zo zwak afsteken tegenover de genoemde nummers. Ten eerste vind ik het titelnummer enorm gekunsteld klinken. Je hoort duidelijk waar er in het materiaal geknipt is (waarschijnlijk om de tijdsduur in die tijd binnen de perken te houden?) en Pete heeft het schrijven van concepten hier nog niet echt in de vingers. Sommige gedeeltes klinken okee maar andere lijken totaal niet op hun plaats. En dan gaat zo'n nummer heel erg lang duren... De andere niet genoemde nummers klinken behoorlijk lullig en verbreken de cohesie.

Van de bonusnummers vind ik Man With Money, Disguises, In The City en (vooral) Doctor Doctor heel erg goed. De rest is niet bijzonder.

3,5. (3 voor Roger, Keith en Pete, 0,5 erbij voor John!!)

EVANSHEWSON
Dit blijft voorlopig nog een flink HIAAT in mijn Who collectie, eens kijken of we er iets kunnen aan doen, morgen op de Meeting in Utrecht... who knows?......

Down_By_Law
Prachtig, maar niet perfect. Dit was een van de albums die Brian May van Queen inspireerden.

avatar van aerogp1
4,0
Verassend leuk album van The Who, dit. Tot nu toe altijd links laten liggen omdat ik er weinig of niets van verwachtte....
Maar nummers als 'So sad about Us' 'Cobwebs and strange' en natuurlijk de mini-rock-opera 'A quick one, while he's away' klinken echt hardstikke lekker, deze nummers neigen allemaal naar het latere werk... and that's a good thing

4*

Mark_Hijmans
Ik vind dit album veel minder dan My Generation. Eerlijk gezegd lijkt het wel een losse samenraapsel van ideeen. Dit was een aanzet tot het betere werk wat ze later maakten.

Pieter Paal
Goed vervolg op het debuut-album waarop ook een mini-operaatje aanwezig is.
Tracks 1 t/m 10 zijn van de Engelse versie.
De Amerikanen hadden een probleem met die titel.
Zij brachten het album uit als 'Happy Jack'. De Holland/Dozier/Holland-compositie (een hit voor Martha Reeves and the Vandellas) 'Heatwave' is daarop vervangen door 'Happy Jack'. Op dit album zijn van ieder bandlid composities te vinden.
Co-manager Chris Stamp had een deal gesloten met song-uitgevers Essex Music die aan ieder bandlid 500 Engelse ponden zou uitkeren. Dat bedrag was in die tijd veel geld. Roger Daltrey kocht een Volvo 'Saint'.
'So sad about us' is later nog eens gecoverd door The Jam. Zij werden in het begin als Who-imitatie gezien en zaten ook op het Polydor-label.

Goed album, maar de keuze van de bonustracks is naar mijn mening onnavolgbaar.Ten eerste staat alleen de akoestische versie van Happy Jack op dit album en niet de reguliere elektrische. Dit nummer stond wel gewoon op de Amerikaanse versie van dit album. Ten tweede staat in het boekje wel de E.P. Ready Steady Who afgebeeld met tracklist en al en ontbreekt vervolgens op deze c.d. het nummer Circles van deze E.P.

avatar van aerogp1
4,0
rollingbeatle schreef:
Ten tweede staat in het boekje wel de E.P. Ready Steady Who afgebeeld met tracklist en al en ontbreekt vervolgens op deze c.d. het nummer Circles van deze E.P.

Mogelijk heet het nummer daar geen Circles maar 'Instant Party'?

aerogp1 schreef:
(quote)

Mogelijk heet het nummer daar geen Circles maar 'Instant Party'?


In het boekje bij deze c.d. staat Circles als titel genoemd bij de E.P.

avatar van Leeds
4,0
hier zit heel wat potentieel in van wat later ging komen

knappe plaat

avatar van aerogp1
4,0
Leeds schreef:
knappe plaat

Absoluut! Alleen zo jammer van de beroerde opname-kwaliteit. De vocals van 'So Sad About Us' zijn ongetwijfeld spatzuiver, maar vanaf mijn cd klinkt het allemaal erg gruizig en gedateerd. Hopelijk klinken de mastertape's beter, en komt er een keer een strakke remaster

avatar van avdj
4,0
Lekker plaatje, productie laat wat te wensen over.
Overigens vindt ik "A Quick One" veel beter tot zijn recht komen op het live album "Live at Leeds" .

Verder gewoon uitstekende 60's. 4*

3,0
Een reden dat de productie zo "slecht" is, is dat hij gemixt was voor AM-radio. Er is wel een tijdje geleden een stereo-versie uitgekomen van deze plaat. Op zich wel een aardige Who-plaat, lekkere jaren '60 rock. "Don't Look Away" is zo'n vergeten nummer van Pete Townshend. Ook wat grappige nummers van John Entwistle, zoals "I've Been Away", "Doctor Doctor" (erg melig), "Whiskey Man" en natuurlijk "Boris The Spider".

avatar van Chronos85
3,5
Een paar weken geleden zag ik in een documentaire het roemruchte programma Hoepla. De intro van Hoepla bleef sindsdien in mijn hoofd zitten. Waar kende ik dit ook al weer van? Het antwoord schoot mij vandaag te binnen (maar voor velen waarschijnlijk gesneden koek): Cobwebs and Strange!

avatar van kaztor
4,0
rollingbeatle schreef:
Goed album, maar de keuze van de bonustracks is naar mijn mening onnavolgbaar.Ten eerste staat alleen de akoestische versie van Happy Jack op dit album en niet de reguliere elektrische. Dit nummer stond wel gewoon op de Amerikaanse versie van dit album. Ten tweede staat in het boekje wel de E.P. Ready Steady Who afgebeeld met tracklist en al en ontbreekt vervolgens op deze c.d. het nummer Circles van deze E.P.


Om The Who compleet te willen hebben heb je sowieso al een verzamelaar nodig, en daarop vind je Happy Jack. Circles (Instant Party) zit -en hoort opname-gewijs- bij de her-uitgave van het debuut-album.

Ik heb inmiddels de deluxe versie van het debuut aangeschaft. Daarop staat inderdaad Circles.

Ik ga maar eens op zoek naar een geschikte verzamelaar. Keus genoeg zo te zien.

avatar van Gijscoman
3,5
Vooral Entwistle´s nummers zijn geweldig op dit album. Boris The Spider, Whiskey Man, Doctor Doctor en I´ve Been Away. De droge humor in die nummers is geweldig!

avatar van Brutus
1,5
Aan mij niet besteed dit Album.

Wat een bagger

avatar van Dréke
Waaaw, whiskey man

avatar van LucM
3,5
Iets minder evenwichtig dan het debuut, The Who was toen duidelijk nog een singlesband en de meer hitgevoelige nummers als Run Run Run en het grappige Boris the Spider springen er dan ook uit al zijn Whiskey Man en So Sad About Us ook uitstekende songs. Cobwebs and Strange klinkt hier dissonant en A Quick One, While He's Away is een weinig samenhangende collage, maar lijkt wel een voorproef van Tommy waar dit soort werkstukken veel beter uit de verf komen.

avatar van Drs. DAJA
4,5
Meteen bij de eerste luisterbuurt durf ik dit een van mijn favoriete The Who-albums te noemen. Los van de vele ijzersterke nummers die het album rijk is en die beduidend diverser zijn in opzet dan bij het voorgaande album (Boris the Spider, Don't Look Away, Heat Wave is dit ook nog eens het eerste opstapje in de richting van de rock-opera. A Quick One, While He's Away is misschien wel het beste nummer van The Who en ongelooflijk in haar opzet. Tel daarbij ook nog eens de waanzinnige klank van de plaat op (een van de best geproduceerde '60s albums mijn inziens) en je hebt met A Quick One een zeer gedenkwaardig album.

avatar van lennert
4,0
Vreemd, maar lekker. Boris The Spider met zijn semigrunts, het progressieve A Quick One, While He's Away of het prachtige Whiskey Man: het is allemaal net een stapje beter dan het debuut. Misschien iets minder hard, maar de nummers zijn wel goed doordacht en hebben betere zang dan op het debuutalbum het geval was. En dat drumwerk is toch echt iets waar de band zich met zoveel gemak onderscheid van de lievere beatbands die er rond die tijd rondliepen. Erg leuk!

Voorlopige tussenstand:
1. A Quick One
2. My Generation

avatar van RuudC
3,5
Duidelijk beter dan het debuut. Niet alleen omdat het allemaal doordachter is, maar het is ook origineler. Ik herken hier meer een eigen smoel. De humoristische inslag op Boris The Spider en Cobwebs And Strange kan ik beter hebben dan op I'm A Man van de vorige. Het is een lekker vreemd album. De eerste helft is tof, maar de B-kant doet me weer afvragen of songs van 2-3 minuten wel een goed idee zijn. Zonder een goed uitgewerkt idee, zijn dat soort liedjes maar losse flodder. De afsluiter duurt me dan eigenlijk weer te lang. Toch heb ik genoeg gehoord voor een hogere waardering. Er zit vooruitgang in!

Tussenstand:
1. A Quick One
2. My Generation

avatar van BoyOnHeavenHill
2,0
Met afstand het slechtste album dat ik van deze band ken. In de voorgaande berichten is al voldoende geschreven over hoe ook Daltrey en Moon er toe kwamen om eigen nummers aan te leveren, met in beide gevallen nietszeggende composities die als enige lichtpuntje hebben dat Moons drums op I need you bijna uit mijn speakers komen knallen. Heatwave is verder een zielloze cover, op Cobwebs and strange hebben de bandleden duidelijk meer plezier dan ik, en de flauwe afsluitende "mini-opera" is gewoon een met schaar en lijmpot geconstrueerde sekwens van net zo flauwe mini-nummertjes compleet met pijnlijke hoge koortjes.
        Wat overblijft zijn de aardige rocker Run run run, het intrigerende Whiskey man waarop Entwistle zwartgallig commentaar levert op een (zijn) mogelijk alcoholdelirium, en slechts twee nummers die ik ècht goed kan noemen: Boris the Spider dat op voor Entwistle karakteristieke wijze tegelijk creepy en komisch is, en het absoluut fantastische So sad about us, de perfecte mix van powerpop en melancholie.
        De tien bonusnummers bevatten eigenlijk veel meer leuks dan de plaat zelf, met vrolijke wegwerp-surf, een tweede creepy Entwistle-nummer (Doctor, doctor), een ijzersterke cover van Man with the money (dat zó lekker klinkt dat het bijna lijkt alsof het speciaal voor The Who werd geschreven) en Townshends geweldige Disguises. Zo verhult de tweede helft van deze uitgebreide CD nog bijna dat de eerste helft een af en toe werkelijk infantiel werkstuk is dat na het uitstekende debuut een enorme teleurstelling is – als ik dit in 1966 had leren kennen betwijfel ik of ik me het jaar daarop nog blind aan The Who sell out zou hebben gewaagd.

D'Ouwe Nelis
Er staan nogal wat komische stukken op dit album. Dat maakt de plaat nog afwisselender. A quick one before you go duurt negen minuten en bestaat uit een aantal vermakelijke elementen. Het is eigenlijk een voorbode van de rockopera's die Pete Townshen later zou maken.

Gast
geplaatst: vandaag om 12:19 uur

geplaatst: vandaag om 12:19 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.