menu

Duran Duran - Medazzaland (1997)

mijn stem
3,70 (64)
64 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Pop
Label: Capitol

  1. Medazzaland (3:51)
  2. Big Bang Generation (4:45)
  3. Electric Barbarella (5:19)
  4. Out of My Mind (4:20)
  5. Who Do You Think You Are (3:29)
  6. Silva Halo (2:28)
  7. Be My Icon (5:16)
  8. Buried in the Sand (4:20)
  9. Michael You've Got a Lot to Answer For (4:09)
  10. Midnight Sun (3:42)
  11. So Long Suicide (4:39)
  12. Undergoing Treatment (3:06)
  13. Ball and Chain * (3:58)
toon 1 bonustrack
totale tijdsduur: 49:24 (53:22)
zoeken in:
1,5
Wat is er toch met Duran Duran gebeurd? Ooit zo'n veelbelovende band en dan dit album ... 'Electric Barbarella' is een niemendalletje, maar al bij al een leuk nummer, 'Out of my mind' doet denken aan een middelmatig Depeche Modenummer en daarmee hebben we het gehad. Spijtig. Gelukkig dat de band intussen herenigd is en verrezen.

tondeman
duran duran een veelbelovende band?

avatar van VanDeGriend
2,5
tondeman schreef:
duran duran een veelbelovende band?

Op basis van het debuut en Rio is dit zo'n raar statement niet.

5,0
Onbegrepen. Dat is van toepassing op dit album. Iemand die Duran Duran een beetje begrijpt, herkent hierin een meesterwerk. "Electric Barbarella" grijpt terug naar de sfeer van het eerste DD album uit 1981. LeBon en Rhodes zijn meesterlijke componisten, die net zo bij elkaar horen als Jagger/Richards en Lennon/McCartney (oef....)

4,0
Ik ben het met Mystery eens. Medazzaland is naast Rio en Big Thing het beste Duran Duran album. Dit album heeft weer een typische (eigen) Duran Duran sound. Ingenieuze songs als 'Big Bang Generation', 'Midnight Sun' en 'Silva Halo' worden afgewisseld met het expirimentele 'Buried in the Sand' en prachtige ballads als 'Michael You've Got a Lot to Answer For' en 'Who Do You Think You Are'. Onbegrepen, zeker.

avatar van musicboy
Ik begrijp er niks meer van.

avatar van SirNoodle
2,0
akkoord dat er terug wat meer inventiviteit is, en een eigen geluid, alleen jammer dat dat eigen geluid gewoon niet zo goed is.

het doet me niks, en dit album komt nog niet aan de enkels van hun eerste twee platen.

Kevin-Raphaëll
sterk album

4 sterren

mat
Hun beste vind ik nu op dit moment.

Wolfgang1975
Een verloren klassieker van Duran Duran. Bijna alleen maar juweeltjes op deze plaat. Enige nummers die ik vind tegenvallen zijn Who Do You Think You Are, Michael You've Got A Lot... en Undergoing Treatment alhoewel de tekst van dat laatste nummer erg grappig is. Op de Japanse persing staat overigens een leuke bonustrack: Ball And Chain. Geef dit album eens een kans.

avatar van Crush
4,0
Ik was en ben wel enthousiast over dit album en ik vind nou juist Electric barbarella even verfrissend als dat het doet denken aan de beginperiode van de band.
Ik kan Depeche Mode zeer warderen en Out of my mind vind ik een prachtig nummer, maar daarmee houdt het voor mij dan ook op en is mijn waardering voor beiden wat mij betreft de enige overeenkomst.
Het titelnummer vind ik prachtig, met een hoofdrol voor Nick Rhodes (wiens stem je op dit nummer hoort)

avatar van lennon
4,5
Lekkere duistere plaat! Warren laat zijn invloeden goed doorschemeren...!!

avatar van -3s-
3,0
Blijft niet echt hangen, behalve Out of my mind. Jammer dat daarvan de perfecto mix niet op het album staat, die is echt briljant.

avatar van Leeds
4,5
Duran Duran werd vaak bestempeld als Showroom Dummies. Dat is spijtig want hier overtreffen ze opnieuw net zoals ze dit deden in de periode 81-85.

De muziekwereld respecteerd Duran Duran meer dan wat de gemiddelde muziekliefhebber beoordeeld. terechte waarheid. Hier zit alles is.

avatar van Crush
4,0
Wel grappig dat DD enige jaren geleden 'Showroom dummies' van Kraftwerk speelde gedurende hun tour

avatar van lennon
4,5
Crush schreef:
Wel grappig dat DD enige jaren geleden 'Showroom dummies' van Kraftwerk speelde gedurende hun tour


Enige jaren? Was vorig jaar

avatar van music junkie
5,0
Ik snap die slechte kritieken niet, Op deze album hebben ze bewezen dat Duran Duran kan experimenteren.

avatar van aERodynamIC
3,5
Ik vind dit ook zo slecht nog niet. Electric Barbarella heb ik altijd een heerlijk nummer gevonden en nu ik de rest van dit album gehoord heb kan ik zeggen dat ik het Depeche Mode-achtige Out of My Mind ook wel kan waarderen.
Ik vind het eigenlijk wel een aangenaam album met deze keer wel geslaagde 'afwijkende randjes' (voor hun doen dan, als in afwijkend van de pop waar ze normaal wel om bekend staan).
De ballads vind ik ook best goed uit de verf komen. Een stevige 3,5* is op z'n plaats.

3,0
Dit was voor mij toch weer een beetje een teleurstelling, deze richting was gewoon niet mijn ding.
Gelukkig gaat het na deze cd weer bergopwaarts.

avatar van rkdev
3,5
Tja, hier kan ik heel kort over zijn: niet geheel mijn ding !

Vier nummers zijn nog wel OK. Big Bang Generation (lekker ritme), Electric Barbarella (goed, maar dat ik dit het minste nummer van het 'Greatest' album vind zegt denk ik wel genoeg), Out of My Mind (topnummer) en Who Do You Think You Are (erg sterk, doet me wat denken aan Smashing Pumpkins).

Het album bevat helaas ook het nummer waar ik Simon het slechtste op heb horen zingen van alles wat ik deze twee weken van Duran Duran voorbij heb horen komen: Michael You've Got a Lot to Answer For.

music junkie schreef:
Ik snap die slechte kritieken niet, Op deze album hebben ze bewezen dat Duran Duran kan experimenteren.
Ik heb daar ook respect voor, maar deze stijl is helaas niet mijn ding.

avatar van goldendream
In 2007 zei ik nog dat dit album niks voorstelde, hernieuwde luisterbeurten dwingen me mijn mening te herzien. Het is echt wel goed. Zoals 'Out Of My Mind' me doet denken aan Depeche Mode, zo doet 'Michael You've Got A Lot To Answer For' me denken aan A-Ha.

avatar van lennon
4,5
Net nog eens heerlijk de titeltrack gedraaid: die stem van Nick Rhodes is zo'n speciaal geval, maar trekt enorm aan, en zijn uitspraak is echt typisch Rhodes... mooi

Geen idee waar t over gaat trouwens

avatar van luigifort
Altijd een vreemd maar wel mooi album gevonden met een mooie alternatieve sfeer..soms vervreemdend..dat bevalt me wel..een ruime 4*

avatar van rkdev
3,5
goldendream schreef:
In 2007 zei ik nog dat dit album niks voorstelde, hernieuwde luisterbeurten dwingen me mijn mening te herzien. Het is echt wel goed.
In 2011 zei ik nog dat dit album niks voorstelde, hernieuwde luisterbeurten dwingen me mijn mening te herzien. Het is echt wel goed.
Hele ster erbij (met zelfs nog kans op meer)

avatar van Funky Bookie
3,0
Het eerste deel van de plaat vind ik erg lekker, maar na Be My Icon haak ik af en komt het niet meer goed voor mij.

avatar van luigifort
Dat is id t beste deel maar na verloop ben ik datgene daarna ook gaan waarderen..lekker chill die songs.

avatar van lennon
4,5
Funky Bookie schreef:
Het eerste deel van de plaat vind ik erg lekker, maar na Be My Icon haak ik af en komt het niet meer goed voor mij.


Geef t tijd. Dit is een groeier. Geen makkelijke dd plaat.


avatar van luigifort
Ik durf wel te wedden Duran Duran's interessantste album

avatar van deric raven
3,0
Met Medazzaland lijkt het alsof Duran Duran terug gaat naar de sound van hun eerste album, alleen klinkt het allemaal een stuk donkerder.
Voor mijn gevoel zijn er aardig wat raakvlakken met het ook in 1997 verschenen Ultra van Depeche Mode, toevallig vertrok daar ook net een van de belangrijkste bandleden.
Alsof ze zich erbij neer gelegd hebben dat ze niet meer zo nodig hoeven te scoren, en gewoon de muziek maakten waar ze op dat moment behoefte aan hadden.
Als iemand mij zou vertellen dat de plaat overheerst wordt door drugsgebruik, dan zou ik het gelijk geloven.
De titels sluiten aan bij de slogans die Manic Street Preachers in het begin gebruikten, en misschien is de houding van deze band wel een onbewuste invloed geweest.
Toen het album uit kwam heb ik deze links laten liggen, omdat bij mij het gevoel overheerste dat Duran Duran totaal de weg kwijt was; achteraf gezien levert die houding vaak het interessantste werk op.
Wil niet zeggen dat deze bij mijn favorieten hoort; daarvoor is de onverschillige wrange nasmaak mij te groot.
De albumhoes trok wel gelijk mijn aandacht; Simon Le Bon; die als een soort van The Joker uit de een of andere Batman comic kwaadaardig je aanstaart.
Moeilijk aan te komen, moeilijk album, en volgens mij uit een moeilijke periode.
Blijkbaar was het gemis van John Taylor groter dan verwacht.

Gast
geplaatst: vandaag om 03:07 uur

geplaatst: vandaag om 03:07 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.