menu

Dave Berry - The Very Best Of (1999)

mijn stem
3,57 (7)
7 stemmen

Verenigde Staten
Pop
Label: Spectrum

  1. Memphis Tennessee (2:27)
  2. My Baby Left Me (2:03)
  3. Baby It's You (2:30)
  4. The Crying Game (2:45)
  5. One Heart Between Two (2:40)
  6. Little Things (2:26)
  7. This Strange Effect (2:31)
  8. Mama (2:53)
  9. Can I Get It from You (2:28)
  10. I'm Gonna Take You There (2:29)
  11. If You Wait for Love (3:09)
  12. Stranger (2:36)
  13. Heartbeat (2:12)
  14. Change Our Minds (3:09)
  15. Suspicion (In Your Mind) (2:46)
  16. I Got the Feeling (3:11)
  17. The Girl from the Fair Isle (2:06)
  18. Sticks and Stones (2:35)
  19. I Love You Babe (3:40)
  20. The Coffee Song (3:46)
totale tijdsduur: 54:22
zoeken in:
avatar van BoyOnHeavenHill
4,0
Deze prima verzamelaar werd in Nederland door Universal uitgegeven, en omdat Berry hier natuurlijk vooral bekend is van die ene megahit werd de CD herdoopt als… ja, als wat eigenlijk? Voorop het boekje (met overigens praktisch hetzelfde hoesontwerp en met identieke foto) staat This strange effect, maar binnenin het boekje, op de achterkant, op beide ruggetjes èn op het schijfje zelf werd het consequent This stange effect. Het zal wel een kwestie van een zetdruiveltje zijn, maar waarom dan één keer goed en vijf keer fout in plaats van zès keer fout?

Maar goed, de tracklisting. Deze compilatie bevat één EP-single plus 11 van de 12 singles die Berry tussen oktober 1963 (zijn debuut, een cover van Chuck Berry's Memphis Tennessee) en maart 1967 opnam, in min of meer chronologische volgorde, aangevuld met nog één single uit 1970 (Change our minds) en zeven elpeetracks van tussen 1964 en 1968 (helaas niet Don't gimme no lip child, de B-kant van The crying game dat een decennium later opeens op het repertoire van de Sex Pistols verscheen). Berry's grootste hits in Engeland waren:
The crying game (#5 in 1964, in 1992 gecoverd door Boy George naar aanleiding van de gelijknamige film van Neil Jordan uit dat jaar),
Little things (een compositie van Bobby Goldsboro, #6 in 1965), en
• het afschuwelijke Mama (#5 in 1966).

In Nederland scoorden vooral
I'm gonna take you there (een compositie van Graham Gouldman, #4 in 1965),
If you wait for love (ook van Bobby Goldsboro, #9 in 1966)… en natuurlijk
This strange effect, een compositie van Ray Davies, 3 weken lang #1 in 1965 (ingeklemd tussen Satisfaction en Yesterday, er zijn slechtere buren denkbaar), 35 weken in de top-40 en als ik het goed heb nog altijd nummer 3 in de lijst van meest succesvolle singles ooit hier.

En aangezien al deze nummers (plus dus nog een aantal andere, minder succesvolle singles) keurig op deze CD staan is dit een prima verzamelaar van een absoluut niet essentiële maar wel zeer leuke en eigenlijk nog altijd behoorlijk goed klinkende sixties-subtopper. The very best of Dave Berry is nog gewoon verkrijgbaar, This stange effect ligt volgens mij al lang niet meer in de winkel maar zal met een beetje geluk tweedehands nog wel voor een (zeer) zacht prijsje te vinden zijn.
 

avatar van Bowlingbal
4,0
De eerste LP die ik van Dave Berry kocht was de compilatie This Strange Effect (Evergreen Series) op Decca van 1973, met uitzondering van b-kantje Now, alles covers, maar wel mooi gezongen.
In die serie zaten ook albums van The Rolling Stones (Great Hits, was volgens mij rond 1968 al in Duitsland uitgegeven), The Fortunes (Caroline), John Mayall (So Many Roads), Jim Reeves (Bimbo, heb ik later weggegeven, want was niet helemaal mijn ding), en 2 albums van Johnny and the Hurricanes (Down Yonder and Other Rockin' Hits en Red River Rock).
In het CD-tijdperk heb ik nog eens een CD gehad met de titel Berry's Best. Ik wist toen niet eens dat hij begin jaren 60 ook al iets meer rock 'n' roll afgeleverd had. Deze van Spectrum is goed samengesteld. Geen Now, maar wel een leuke verzamelaar van Dave Berry door de jaren heen.
Later kwam natuurlijk die dubbel-CD met BBC-sessies van The Kinks uit en toen hoorde ik voor het eerst hun radio-versie van This Strange Effect.

avatar van BoyOnHeavenHill
4,0
Inderdaad, Now, een ontzettend leuk nummer (volgens mij zelfs het B-kantje van This strange effect en dus in de jaren 60 in verrassend veel Nederlandse huishoudens aanwezig), dat heb ik (net als Picture me gone, Stick by the book en de Crying game-rip-off So goes love) zelf van mijn verzamelelpee gedigitaliseerd omdat het op mijn aanvullende CD-compilatie toch niet mag ontbreken...

avatar van Droombolus
Now heeft hier ontzettend veel airplay gekregen destijds, zou me ernstig verbazen als het "maar" een B-kantje was. Is bovendien nog ver-disco-koffert door La Paay in de 70s ..........

avatar van heartofsoul
Zelf doe ik het met een paar andere Dave Berry-cd's, waaronder The Singles op BR Music, en daar staat Now dan gelukkig weer wel op, evenals mijn favorieten I'm Gonna Take You There en If You Wait for Love. Daarom heb ik The Very Best of ooit laten staan, want om nou voor 1 of 2 nummers een album vol doublures in huis te halen...

avatar van BoyOnHeavenHill
4,0
Och ja, die cover van Patricia Paay, die had ik al weer helemaal (en met succes) verdrongen, dank je wel Droombolus voor het ongevraagd roeren in zompige krochten waarvan het oppervlak nimmermeer verstoord had mogen worden. (Overigens kan ik nergens iets vinden over Now als apart A-kantje van Berry.)

avatar van Droombolus
Graag gedaan ! Ik heb de boeken er op nageslagen en je had gelijk, het was de flip van This Strange Effect ......

avatar van BoyOnHeavenHill
4,0
Ah, dat maakt het weer een beetje goed...

avatar van Bowlingbal
4,0
Ik heb ook die single van This Strange Effect met op de andere kant Now. Helaas niet in die fotohoes met Knokke-Festival 1965 erop, maar in zo'n rood/wit Decca hoesje.
Vandaag heb ik Berry's Best uit 1989 weer teruggevonden met de volgende nummers:

1
Memphis, Tennessee
2
My Baby Left Me
3
Little Queenie (Live)
4
Diddley, Diddley, Daddy (Live) (ik ken ook die Rolling Stones versie)
5
Baby, It's You
6
The Crying Game
7
Don't Gimme No Lip Child
8
Not Fade Away
9
You Better Move On
10
He's with You
11
One Heart Between Two
12
Go Home Girl
13
Little Things
14
This Strange Effect
15
Mama
16
So Goes Love (ook door The Turtles opgenomen)
17
Picture Me Gone
18
Forever (Bee Gees song van het dubbel-album Inception/Nostalgia)
19
(Do I Figure) In Your Life
20
Chaplin House

compilaties van Dave Berry overlappen elkaar wel. BGO heeft ook de spotlights op de reguliere albums gericht.

avatar van BoyOnHeavenHill
4,0
Tja, het gebruikelijke geval, een artiest van voorbije glorie waardoor de budget-labels hun met weinig zorg samengestelde compilaties achteloos door elkaar op de markt gooien... helaas (hoewel ik bij de All Music Guide zie dat RPM inmiddels twee dubbel-CD's met zijn complete werk van tussen 1963 en 1974 heeft uitgebracht, prachtig voor completisten maar meteen wel weer héél veel voor de casual fan).

avatar van Droombolus
Bowlingbal schreef:
So Goes Love (ook door The Turtles opgenomen)


Een van de minder bekende parels van Goffin & King. Leuk dat je met de Turtles aan komt, de meeste mensen denken ( als ze het nummer al kennen dan ) gelijk aan de Monkees uitvoering.

avatar van Bowlingbal
4,0
Ergens in de jaren 80 kocht ik op vinyl de Rhino heruitgave van het Happy Together album van The Turtles. Als bonus track staat daar dus So Goes Love op. Het nummer staat ook op hun Golden Hits uit 1967.
Van The Monkees heb ik bijna alles op LP en CD, maar die 3 Missing Links albums op Rhino mis ik nog in mijn collectie.

The Monkees Missing Links - So Goes Love - YouTube

avatar van Bowlingbal
4,0
Tussen haakjes: deze CD heb ik in mijn collectie onder de titel This Strange Effect uit de Rotation-serie (1998). Dezelfde foto van Berry op de voorzijde, maar dan wat meer ingezoomd. Vanavond heb ik weer zin om 'm te draaien. De man heeft echt een mooie zangstem. Daarna iets van David Garrick en Gene Pitney draaien, want het is een tijd geleden dat ik die beluisterd heb.

avatar van teus
Op zich ook mooie samenstelling van voormalig loodgieter Dave Berry,als je ook goede '60,s muziek beluisterd of verzameld ,dan hoort '60,s idool Dave Berry daar zeker tussen,ik vind zijn stem wel aangenaam,meestal prettig in het gehoor liggende songs
In NL ongeveer 2 jaar net zo populair als Beatles,Kinks enz,meest bekend is natuurlijk This Strange Effect ,kadootje van Kinks voorman Ray Davies,nu nog steeds een van de best verkochte singles ooit in Nl,ook geholpen door B-kant Now,die ook veel airplay kreeg
Zelf heb ik The Singles (2001) want daar draait het bij deze artiest toch om ,op dat gebied completer dan deze,(Now is voor ons in een Berry overzicht onmisbaar)
Mijn favo,s...de 2 genoemde ,verder If You Wait For Love...Little Things...I'm Gonna Take You There

avatar van nlkink
Een paar jaar geleden was hij 'special guest' op een Kinksmeeting in Harderwijk. Ik stond buiten in het zonnetje naast een gedistingeerd geklede grijze man. We knikten even naar elkaar en genoten van het fraaie weer. Het was september en elke dag waarbij het meer dan 20 graden is moet je zien te pakken tenslotte. Toen we weer naar binnen liepen wezen een aantal mensen naar de grijze bebrilde man aan als Dave Berry. De Kast Off Kinks, een formatie bestaande uit Kinksleden uit alle decennia hadden (met tegenzin) een aantal Dave Berry songs geleerd en zouden dus dienst doen als zijn begeleidingsgroep. Berry werd vergezeld door zijn vrouw/manager, een zeer hinderlijk aanwezige Nederlandse vrouw. Ze beheerde een stand met zijn boeken, CD's en DVD's en allerhande merchandise prullen. Andere stands moesten op afstand blijven. Tot mijn verbazing volgde zij hem tot op het podium en zong zij ook nog eens alle nummers met hem mee. Het totaalplaatje had voor mij iets sneus. Een half vergeten zanger met als achtergrondzangeres zijn eigen vrouw die meende de beste man overal te moeten volgen en hem ook nog eens af te schermen als een soort wereldster.
Het setje van Berry bevatte uiteraard de grote Nederlandse hit This Strange Effect maar ook Now, Mama en het voor mij onverwachte hoogtepunt Memphis Tenessee. De Chuck Berry cover (geen familie voor zover ik kan nagaan ) klonk fantastisch. Je hoorde dat de Kast Off Kinks er zin in hadden en dat tilde Berry naar een wat hoger niveau.
Vanwege Berry's vrouwelijke aanhangsel werd hij maar mondjesmaat benaderd, een schril contrast met Kast Off Kinksleden Mick Avory, John Dalton en Ian Gibbons, die zich zowel voor als na een optreden onder de fans mengden.

avatar van teus
Wel leuk verhaal nlkink ,ik wist wel dat hij een nederlandse vrouw had,maar wist niet dat zij ook zijn manager was/is ,ja de andere kant is mss ,als je manager bent moet je ook niet te slap zijn en wel een beetje bazig zijn,alleen wat jij al aanhaalt ,het is een geen grote ster meer ,dus denk ik dat haar gedrag inderdaad beetje overtrokken is ,ik weet niet zeker maar woont hij ook in Nederland ?
Ik heb hem 1x Live(playback) gezien ,ik was nog tienerjochie ,en wel op bij een bijzondere gelegenheid op een podium in zee vlak voor het strand van Scheveningen, met daarachter op wat afstand de Norderney het zendschip van Radio Veronica ,kun je zo'n mooi plaatje voorstellen ?dat waren TV opnames, ik dacht voor the Day the Music Died over de zeezenders, omlijst met veel artiesten zoals the Troggs, Marrianne Faithfull, the Scorpions, the Cats enz, heel bijzondere ervaring om daar bij te zijn
Ik vergeet dat mooie decor in de zee , die belevenis en ook Berry's slowe mysterieuze bewegingen op het hoge podium nooit meer

avatar van nlkink
Supergaaf teus dat jij er bij was in Scheveningen want ik kan me dat programma heel goed herinneren. Dave Berry was voor de afwisseling geheel in het wit gekleed toch?
Ook kan ik me heel goed The Scorpions en The Troggs herinneren. Tot mijn verbazing was mijn vader nogal gecharmeerd van Hello Josephine van The Scorpions. Meestal vond hij dat soort muziek zoals hij dat noemde helemaal niks.
Dave Berry en zijn Nederlandse vrouw wonen in Groot Brittannie. If memmrie smurfs, zou Droombolus zeggen, was zij winnares van een miss verkiezing. Wat dat betreft heeft Berry het dan wel weer getroffen.

avatar van spinout
My baby left me is met Jimmy Page op gitaar. Ik zag Dave Berry pas nog in het BBC programma Bargain Hunt, waar hij 2de hands bongos verkocht en ze ter meerwaarde signeerde. Ze brachten desondanks weinig op.

Gast
geplaatst: vandaag om 16:34 uur

geplaatst: vandaag om 16:34 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.