Bram Tchaikovsky was voorheen gitarist bij pubrockband The Motors en
debuteerde in 1979 onder eigen (artiesten)naam met zijn eigen band. Vorig jaar kocht ik die plaat mét deze;
Funland is zijn derde van twee jaar later, zijn tweede album hoop ik nog eens in een platenbak tegen te komen.
De muziek is gemiddeld iets minder uitbundig dan zijn debuut, al zijn de verschillen klein. Alhoewel: was daarop bijna alle zang tweestemmig, dat is hier minder het geval. Wat dat betreft is het dus iets minder eigenwijs.
In dit 1981 kreeg het genre van de new romantics steeds meer populariteit binnen de new wave: zonder uitzondering waren dit modieus geklede heren (geen vrouwen in dit genre, vreemd eigenlijk...). Dit rond club The Blitz, waar mannen rondliepen die we leerden kennen bij Spandau Ballet, Ultravox en Culture Club.
En dan heet je Bram Tchaikovsky, je maakt alternatieve melodieuze gitaarrock en komt uit de no nonsenssfeer van pubrock. Je bent al een moeilijk te labelen naam, word je ook nog eens tot ouderwets bestempeld.
Anno 2023 zijn de
modekleertjes van de new romantics natuurlijk hartstikke grappig maar op hun beurt hopeloos ouderwets, op het belachelijke af. De kleding die de bandleden op de hoes van dit
Funland dragen is wat dat betreft tijdlozer: spijkerbroeken, leren jasjes en de frontman een gestreept blazertje. En als je dan lekkere liedjes maakt (op dit moment draait
Why Does My Mother 'phone Me? met een verleidelijk ooh-lala in het refrein), dan is dit echt niet minder dan de mode van toen. Wat ook fijn is, is dat de bas heerlijk prominent in de mix zit.
Dibbel kon er een jaar geleden niet veel mee, mij bevalt het beter. Simpelweg omdat het uptempo rockt met lekkere melodietjes. Twee andere voorbeelden van de B-kant:
Used to Be My Used to Be is een leuke woordspeling in de categorie woordenspel van Cheap Tricks
I Want You to Want Me,
Soul Surrender klinkt bijna als The Style Council (maar dan liever Tchaikovsky!) en de hoes vermeldt ook nog eens wie van de twee gitaristen (naast Tchaikovsky Denis Forbes) de solo in welk nummer speelt.
Met de laatste twee nummers is de fun van
Funland voorbij: de rockabilly van
Miracle Cure en de moeizame breaks in
Egyptian Mummies pakken me niet.
Brammetje was dus hartstikke uit de mode in '81. Verkopen veel te laag: nog dat jaar valt de groep uit elkaar. Tchaikovsky begint een geluidstudio en schreef soms iets voor anderen. Leuk voor fans van Saxon zoals
vielip,
sinkthepink en
B.Robertson: dit is de man die het nummer
Solid Ball of Rock schreef, samen met de vader van gitarist Jack Broadbent.
In 2012 verschenen nog eens opnamen van Lochem Festival 1979, te vinden
bij lastfm.
Op
Funland is energieke en stevige rock te horen, melodieus en eigenwijs. Als een versie van Status Quo die nét wat meer new wave was. Vreemde combinatie die voor mij toch werkt.