menu

Françoise Hardy - Tous les Garçons et les Filles (1962)

Alternatieve titels: Françoise Hardy | The Yeh-Yeh Girl from Paris

mijn stem
3,66 (54)
54 stemmen

Frankrijk
Pop
Label: Vogue

  1. Tous les Garçons et les Filles (3:08)
  2. Ca a Raté (It Failed) (2:01)
  3. La Fille Aved Toi (2:40)
  4. Oh Oh Chéri (2:21)
  5. Le Temps de l'Amour (2:26)
  6. Il Est Tout Pour Moi (He's All for Me) (1:57)
  7. On Se Plait (As You Please) (2:09)
  8. Ton Meilleur Ami (2:09)
  9. J'Ai Jeté Mon Coeur (I Threw Away My Heart) (2:32)
  10. Il Est Parti un Jour (He Left One Day) (1:48)
  11. J'Suis d'Accord (2:04)
  12. C'est a l'Amour Auquel Je Pense (I Think About Love) (3:10)
totale tijdsduur: 28:25
zoeken in:
Misterfool
Mwah, sommige nummers(ook zeker niet alle) van beide dames klinken als een debiele dansbeat waar haast fabriekmatig hun stem opgeplakt wordt, dan is dit toch een stukje professioneler, vind ik dan.

avatar van kobe bryant fan
2,0
Daar ben ik het zeker mee eens, Lady Gaga of Katy Perry zouden bij mij rond de 1* scoren.
Hun songs bevatten niet veel meer dan eentonige lyrics en zang zonder enige emotie, en een standaard beat die we al zo veel gehoord hebben.

avatar van niels94
2,0
En Paparazzi dan? Deze versie weet nog altijd bijna tranen in mijn ogen te krijgen. Noem dat maar geen emotie!

Oké, ik hou op met mijn Paparazzi propaganda

avatar van AOVV
3,5
Ik vind het erg jammer dat hier namen als Katy Perry en Lady Gaga vallen. Dit heeft daar toch niets mee van doen? Ook jammer dat blijkbaar niemand van de jonkies dit goed vindt. Ik ga zeker niet beweren dat dit één van de mooiste platen is die ik ooit heb gehoord, maar ik vond het interessant genoeg om voor te stellen in het Review-topic, en heb het dan ook gewoon gedaan. Lef, je weet wel.

Maar goed, ik zal binnenkort ook maar eens meninkje neerzetten hier, de examens zitten er bijna op, en dan kan ik me weer even helemaal op de muziek storten!

avatar van Jazper
3,0
Dit vind ik een gezellig plaatje hoor. Het heeft niet heel veel om het lijf, maar de melodietjes zijn toch best om een glimlach op je gezicht te toveren.
In dezelfde stijl en ook uit die tijd, maar interessanter, vind ik France Gall - Baby Pop.

avatar van AOVV
3,5
Nou, daar moet ik dan maar eens achteraan. Ik ben altijd wel in voor een chanson.

avatar van niels94
2,0
AOVV schreef:
Ik vind het erg jammer dat hier namen als Katy Perry en Lady Gaga vallen. Dit heeft daar toch niets mee van doen?

Moet jij eens kijken wie is begonnen met dat soort namen te laten vallen, niemand van de onvoldoendegevers

Maar niemand neemt het je kwalijk dat je dit hebt voorgesteld in het review topic hoor Juist leuk dat er afwisselende platen worden aangedragen, helaas beviel deze me gewoon niet zo. Ik ga waarschijnlijk ook een tamelijk risicovol album voorstellen waarvan ik niet weet hoeveel mensen hem gaan waarderen. Maar dat zie je allemaal nog wel

avatar van AOVV
3,5
Toen ik dit album voorstelde in het Review Album van de maand-topic, had ik geen laaiend enthousiaste reacties verwacht, maar ook weer niet zulke lage scores. Ik ben wel blij dat er wat animo is gemaakt omtrent dit album, want dat verdient Hardy wel.

We schrijven 1962. Voor The Beatles uit Engeland moest het nog helemaal beginnen, zij zouden enkele jaren later heersen over de wereld van de popmuziek met talloze hits. In Frankrijk had je voornamelijk chansonniers, Serge Gainsbourg, Georges Brassens en vele anderen. Françoise Hardy zorgde voor wat tegengewicht door als vrouw haar debuutplaat uit te brengen, een aangenaam in het gehoor liggende plaat. Twaalf eenvoudige popliedjes, samen goed voor nog geen 30 minuten.

De hoes is meteen uitnodigend. Françoise Hardy kijkt je vanonder een paraplu (al past de muziek beter bij een parasol) aan, met een melange van ondeugendheid en onschuld in haar blik. Dat het waait, kan je opmaken uit de lichtjes wapperende haren van mevrouw Hardy. Ze draagt dan ook een jas. Mooi beeld, vind ik persoonlijk.

The Yeh-Yeh Girl from Paris, wordt Hardy genoemd in de ondertitel van het plaatje. Die 'yeh-yeh' komt er inderdaad geregeld aan te pas, en dan kan dat algauw iets zijn waaraan men zich kan storen. Ook aan de simplistische opbouw van de nummers kan men zich storen. En dan vergeet ik nog het feit dat de nummers inwisselbaar zijn en op elkaar gelijken. Dat zijn redelijk wat aspecten die in het nadeel van Hardy spelen.

En toch, en toch. Guilty pleasures bestaan, iedereen heeft ze, en dit lijkt er één van mij te worden. Françoise Hardy weet me gewoonweg te betoveren met haar stem, die misschien niet al te hard opvalt, maar mij toch erg weet te charmeren. Ik hoor er iets in dat ik niet kan benoemen, laat ik het erop houden dat het gewoon één van die dingen is die je overkomen.

Hardy zingt over liefde, genegenheid en dat soort dingen. Helemaal zoals je het kan verwachten van popmuziek in de jaren '60 van vorige eeuw. De komende decennia zou er een enorme verbreding qua thema's aan bod komen in de muziekwereld, zoals dat in de literatuur al veel eerder het geval was.

Mijn conclusie: ik vind het wel goed zo. Geen uitmuntende plaat, wel een plaat om van tijd tot tijd eens op te leggen. Lekker luieren in je stoel, achterover leunen. Wachten op de lente.

3,5 sterren

avatar van herman
4,0
Leuk album hoor, jammer van het lage gemiddelde. Al moet je natuurlijk wel iets met jaren '60 pop en yé-yé hebben.

Wie dit leuk vind kan zich misschien ook eens wagen aan Attenberg, een tegendraadse film waarin de liedjes uit de beginperiode van Francoise vaak langskomen.

Lazarus Stone
if we are only friends...de Yeh-Yeh Girl idd, alsnog gevonden.
Ze doet me steeds denken aan Nico, deze prachtige schooljuf.

avatar van niels94
2,0
Nico!? Dit is charmante, luchtige yé-yé pop, Nico's muziek is ontoegankelijk (oké, Chelsea Girl wat minder) en duister. Ik vind het eeder tegenpolen

Lazarus Stone
@Bacon

wist dat je zou reageren, gek he?

avatar van niels94
2,0
Ja, dat vind ik wel bijzonder knap eigenlijk. Maar leg eens uit wat de grote overeenkomsten dan zijn?

Lazarus Stone
Er zijn geen overeenkomsten, behalve Engels met een raar accent.
Als me iets te binnen schiet laat ik het weten, ben ook wel benieuwd..

Lazarus Stone
@ niels

nieuwe look bevalt me, maakt je menselijker.
het antwoord wist je al hè?

avatar van LucM
4,0
De jaren '60 waren het beste decennium wat de Franstalige muziek betreft dankzij o.a. Jacques Brel, Gilbert Bécaud, Charles Aznavour en Adamo. Van de vrouwelijke artiesten vind ik Françoise Hardy de beste vertegenwoordigster van het Franse populaire chanson.

Zij heeft een aangename stem en hier staan lichtvoetige chansons met rockinvloeden (de bassen en gitaarsound zijn hoorbaar beïnvloed door Shadows), luchtig en helder geproduceerd maar de nummers hebben vaak een weemoedige ondertoon (ook typisch voor die periode). Tous les Garçons et les Filles is een evergreen maar Le Temps de l'Amour vind ik even prachtig. Eigenlijk valt enkel Oh Oh Chéri uit de toon.

avatar van hond racisme
4,0
classic

avatar van Echo01
4,5
Dit is het debuut van Francoise Hardy. Dat sommigen hier afgeven op de track 'Oh Cherie', is grappig, want dat was juist haar primeur single geweest die Hardy door de strot was geduwd door de platenmaatschappij. Het grappige was dat de B-kant 'Tous Les Garcons et les Filles' haar juist beroemd zou maken, en dat was een eigen song. Hardy zou het merendeel van haar songs zelf schrijven en dat was uniek voor deze tijd - en zeker voor een jonge vrouw.

Hoe mooi deze album ook, de beste album (ook qua mastering) om een goede oordeel te kunnen vellen over het mooie werk van Hardy is 'Vogue Years', een (meestal goedkoop te krijgen) 2cd die een compilatie vormt van haar eerste zes jaar. Vergis je echter niet, de vier albums erna op onder meer Virgin, zijn minstens even mooi, soms filmisch, soms meer Braziliaans. En met opvallende gastmusici zoals onder meer de gitarist van Led Zeppelin. Haar looks deden dan ook heel wat beroemde musici smelten, van Mick Jagger tot Bob Dylan, van Nick Drake tot the Beatles.

avatar van musiquefrique
Le Temps de l'amour is hét prijsnummer van het album. Knalt echt uit de speakers, van origineel vinyl. Net zo naturelle als de chanteuse.

Gast
geplaatst: vandaag om 09:12 uur

geplaatst: vandaag om 09:12 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.