Deze ook weer eens een spin gegeven vandaag. Dit blijft zo'n leuk album! De bijna lugubere album art zet wel een toon voor heel het album vind ik. Ik zie hem dit beleven in een bruin café waar hij een aantal hoofdrolspe(e)l(st)ers van dit album tegenkomt. Heerlijk vind ik het als de hoes wat aan de ervaring toevoegt. De mooiste hoes aller tijden zal het wel nooit worden...
Persoonlijk vind ik het album zwak beginnen.. De bekendste nummers van dit album doen mij het minst. Let wel, slecht zijn ze niet, maar ze missen iets wat het album wel heeft vanaf Zanzibar. Voor diegenen die dit nog niet weten: Zanzibar is unfaded te beluisteren op
My Lives. Zeker eens de moeite om te beluisteren! Had van mij zo op het album gemogen.
Big Shot knalt heerlijk beschuldigend door de boxen. Maar echt spannend wordt het niet. Iets wat hij eventjes later in Stiletto naar mijn idee wél goed doet.
Honesty is bij mij een groeier geweest. Ik vond het eerst vreselijk saai. Maar naarmate mijn mood, en de tijd verstreek, milderde mijn mening en moet ik toegeven dat dit ook gewoon een goede ballad is.
My Lives heeft net als Big Shot iets tekort. Het klinkt zo mak, terwijl de boodschap wel duidelijk is. Heb je niets nuttig te zeggen over hem, hou het voor jezelf!
Vanaf Zanzibar beginnen de hoogtepunten. Heerlijk opzwepend, en een fantastische meezinger.
Daarna hebben we Stiletto! Heeft lang geduurd eer ik doorhad dat een stiletto meer is dan een lange hak van een schoen. Begint heerlijk mysterieus, bijna "catlike" om dan over te gaan in een liedje vol actie en volgens mij heartbreak van iemand die aan het lijntje werd gehouden.
Rosalinda's Eyes vind ik ook zo leuk. Zeer beschrijvend liedje, waardoor ik me bijna filmisch weer in die bruine kroeg voel. Dit heeft weer een (bij gebrek aan een beter woord) flow die me echt goed ligt, en die een groot deel van het album ook heeft.
Half a Mile Away heeft weer leuke saxen. Klinkt wel wat anders dan de rst van het album, maar is zeker niet mis.
Until the Night is weer zo'n liedje die bij m'n mood moet passen. Soms heb ik echt geen nood aan het bijna smartlapperige begin en refrein. Andere keren kan ik het best smaken en brul ik gezellig mee!
Met 52nd Street gaan we weer naar de sfeer die liedjes 4 tem 6 zo leuk maakte. Het nummer is wat kort uitgevallen, maar een leuke afsluiter van een leuk album.
Een album met uitschieters, maar ook een paar liedjes die ik als ze afzonderlijk zouden langskomen in een playlist zou skippen.