menu

Flip Kowlier - Ocharme Ik (2001)

mijn stem
3,81 (142)
142 stemmen

België
Pop
Label: Petrol

  1. Ik Ben Moe (3:49)
  2. Kwestie van Organisatie (3:05)
  3. Welgemeende (3:03)
  4. Ti Woa (4:48)
  5. Min Moaten (3:01)
  6. Moeder Lieve Moeder (4:04)
  7. Ocharme Ik (4:34)
  8. Slichte Mins (1:13)
  9. Vredeslied (3:26)
  10. Verkluot (2:37)
  11. Barabas (2:07)
  12. In 't Park (3:29)
  13. Welgemeende [Arodaz Remix] * (2:47)
toon 1 bonustrack
totale tijdsduur: 39:16 (42:03)
zoeken in:
5,0
Dit album vind ik toch wel beter dan 'In de Fik'. Vooral 'Min Moaten' is een zeer populair liedje hier. 'Ik ben moe' is ook een van de beste leidjes die Flip tot nu toe al uitgebracht heeft.

5,0
nooit gedacht dat een kleine jongen uit - of all places - Izzegem mij ooit zo zou ontroeren.
Prachtige songs en schitterende teksten (voor wie ze begrijpt )

Top 10 stuff voor mij.


Een welgemeende
***** 5 op 5 *****

avatar van Pelk
4,0
Mooie, zachte stem. Heel anders dan 't Hof van Commerce (wat ik ook een stuk minder vind). Beste nummer: verkluot (ik ben moe en min moaten ook sterk, inderdaad)

3,5
Hoogst Origineel.

Bij 't Hof is al dat onverstaanbaar Izegemse gebrabbel best grappig, maar op deze plaat komt het veel serieuzer over.

Er zijn enkele songs die ondertussen haast klassiekers geworden zijn, zoals 'Min Moaten' en 'Welgemeende', maar er prijken toch ook enkele andere pareltjes die misschien wat minder toegankelijk zijn op dit album, zoals o.a. Kwestie van organisatie,...

Flip is een artiest die van vele markten thuis is.
'Ocharme Ik' is een zeer onderhoudende plaat waar menig Nederlandstalige artiest jaloers op mag zijn.

5,0
helemaal met tamadrums eens. 5*

avatar van ðe waan
4,5
Moeder Lieve Moeder kan mij telkens weer diep ontroeren.

Prachtig plaatje.

EVANSHEWSON
tamadrums schreef:
Hoogst Origineel.

Bij 't Hof is al dat onverstaanbaar Izegemse gebrabbel best grappig, maar op deze plaat komt het veel serieuzer over.

Er zijn enkele songs die ondertussen haast klassiekers geworden zijn, zoals 'Min Moaten' en 'Welgemeende', maar er prijken toch ook enkele andere pareltjes die misschien wat minder toegankelijk zijn op dit album, zoals o.a. Kwestie van organisatie,...

Flip is een artiest die van vele markten thuis is.
'Ocharme Ik' is een zeer onderhoudende plaat waar menig Nederlandstalige artiest jaloers op mag zijn.


"azo est" ("Zo is het" betekent dat).

Is dat Westvlaams genoeg ?

Want ik vind dit ook een lekker plaatje. Ik kom uit de provincie ernaast, Oost-Vlaanderen, en ik begrijp toch moeiteloos heel de tekst, maar ja ik vertoef wel vaker in Flip's buurt, ik bedoel zijn streek dan. Een trucker komt overal!

Leuke originele muziek. Dit is een singer-songwriter die eens niet in het Engels zingt, maar gewoon in zijn moedertaal.
Schitterende liedjes zijn dit.
4 sterren, zondermeer.

avatar van LucM
4,0
Ik versta de teksten nauwelijks (ik ben geen West-Vlaming), maar ik vind dit toch een heel leuk CD'tje. En het feit dat de teksten in dialect gezongen zijn geeft de muziek toch wat meer eigenheid en charme.

avatar van Zandkuiken
4,0
Met zijn eerste solo-inspanning bewijst Kowlier een enorm veelzijdig artiest te zijn, die met zijn ontwapende muziek het midden houdt tussen een lach en een traan.
Opener Ik Ben Moe is meteen een prachtig akoestisch luisterliedje met een al even mooie tekst. Persoonlijk vind ik dat de bekendste zoon van het dorpje Izegem wat al te vaak in verband wordt gebracht met het West-Vlaamse dialect, alsof het één of andere gimmick betrof. In het Engels zouden deze songs evengoed overeind blijven, maar zijn authentieke teksten bezorgen de songs wel een extra charme-dosis.
Ook in het meer up-tempo Kwestie Van Organisatie, dat ludieker van toon is, etaleert de Lèvrancier zijn rijke muzikale bagage met een heerlijk lied waarin ik enkele folk- en zelfs country-invloeden ontwaar.
De hit Welgemeende is giftiger, maar echt kwetsend klinkt de immer sympathieke Cauwelier nu ook niet.
In Ti Woa wordt opnieuw gegekscheerd, maar naarmate het nummer vordert word je toch weer meegevoerd door de prima popmelodieën.
Meezinger Min Moaten is het soort liedje dat je meelalt als het gerstenat rijkelijk heeft gevloeid, als was het één of andere kermishit. Maar zelfs in bloednuchtere toestand is het genieten geblazen van deze bloedmooie ode aan kamaraderie.
Weergaloze melancholie in Moeder Lieve Moeder, waarin een zoon aan z'n ouders probeert uit te leggen dat Danny de man van z'n leven is. Opnieuw val je van giechelen in verstilling.
Zo mogelijk nog mooier is het breekbare titelnummer: op het moment dat 'Kvoele dak der grake, ol aek et wel anders gewild' wordt ingezet, voel je de haren op je nek zich zo naar de zon richten.
De punk uit Slichte Mins is op zich leuk, maar té ontnuchterend na de vertedering uit Ocharme Ik. En als ook Vredeslied, misschien wel het zachtste liedje op deze plaat, de kaart van de ontroering trekt, krijgt Slichte Mins meer en meer de status van vreemde snoeshaan.
Opnieuw wat lichtvoetiger is Verkluot, waarin Kowliers stem neigt naar de pastiche. Maar toch komt hij daar mee weg, omdat zijn songs zodanig goed in elkaar zitten.
Het instrumentale Barabas heeft dezelfde dreigende sfeer die je ook wel eens in het werk van Tom Waits aantreft. Fijn edoch niet onvergetelijk wat mij betreft.
De nostalgische afsluiter In't Park rukt nog één keer de grond van onder je voeten.
Zo is deze Ocharme Ik voor mij een meesterlijke popplaat met bijzonder sterke teksten die echt niet zo onverstaanbaar zijn als wordt beweerd. Als rasechte Gentenaar is het allemaal prima te volgen. De West-Vlamingen hebben de Arteveldestad dan ook overspoeld, dus ik ben wel al wat gewend aan het taaltje...

avatar van StatusQuo
3,5
Ik ben Limburger en heb zelf geen moeite met de tekst... Komt misschien ook wel omdat Rocky 7 van 't Hof één van de eerste cd's was die m'n zus me als 11-jarig gastje gaf. Dat was trouwens een afdankertje, ze had er zelf geen plezier aan. Ik des te meer.

Heb Rocky 7 indertijd grijs gedraaid en zo het West-Vlaams leren appreciëren. En nu luister ik naar het album 'Ocharme ik' alsof alle nummers in AN gezongen zijn. Allez, zo voelt het toch aan.

Ik vind het dan ook een prachtig album. Op dit debuut zingt Kowlier ook nog niet echt, het heeft meer de neiging naar praten, en dat komt puur over. Zijn teksten zijn erg eerlijk, en zoals Zandkuiken aanhaalt beroert hij meer dan eens de gevoelige snaar.

En trouwens ben ik wel een fan van 'Slichte mins'. Het zit midden in het melancholische deel van de plaat, en dat toont Kowlier z'n zelfrelativerend vermogen, vind ik. En van die onvoorspelbaarheid hou ik ook wel.

(Wat is 'Moeder lieve moeder' trouwens een prachtig nummer.)

avatar van Cerclezot
4,0
Blijft een geweldige cd en voor mij zijn de teksten natuurlijk ook niet zo moeilijk om te verstaan want ik kom van dezelfde provincie als deze man. Al hebben wij in Brugge af en toe toch wel andere klanken en woorden.

Skoner kuje toch niet zingen over je moaten:
Min moaten min moaten
Ik zie under hirne
Wik zoek doen zonder hidder
Min moaten min moaten
'k Moete mie soms wirn
Voe nie sentimenteel te doen

avatar van ZAP!
Veel lol aan deze plaat gehad indertijd, 't was goed zwelgen hierin. Nu is dat een stuk minder. Slecht is het niet en er zitten rake momenten tussen, maar het spreekt me niet meer zo aan. 'In 't Park' (nu nog steeds heel mooi) deed me altijd denken aan Jewels 'Adrian'. Verder hoor ik wel wat Swell erin terug, af en toe, en ook allerlei andere invloedjes, maar toch is dit best een sterk en eigenzinnig Belgisch muziekdocument. Sentiment-stem 3,5*.

avatar van Film Pegasus
4,5
Ik kom zelf uit Antwerpen (district Deurne), een stad waar altijd veel artiesten actief waren en zijn. Ook zangers in het dialect, dat voor mij als Antwerpenaar heel vertrouwd en volks aanvoelde. Ik kende praktisch geen artiesten uit een ander dialect, buiten een verloren hit dat nooit de impact had als de Antwerpse artiesten. Ik denk dat Willem Vermandere de enige uitzondering was.

Pas eind jaren '90 kwam het dialect terug wat op, oa in de hiphop. Dan nog was het voor mij eerder St. Andries MC's uit Antwerpen dan 't Hof van Commerce. Als Flip Kowlier solo ging was ik al wat meer overtuigd. Met zijn solo debuutalbum viel hij op met songs als Ik ben moe, Welgemeende, Verkluot en vooral Min Moaten. Gegrepen door zijn muziek en stap voor stap door het dialect worstelend, ook met de teksten. Toch benieuwd hoe niet-Antwerpenaren luisteren naar bvb Clement Peerens of Katastroof.

Misschien wel door de belemmering van de taal (wat op zich raar is, omdat Engels dan minder een probleem lijkt te zijn...) val ik terug op de muziek. En Kowlier maakt heerlijke liedjes. Als bassist kan hij er een groove in brengen en hij speelt ook soms gitaar en synths naast zijn zang. Bovendien had hij al ervaring als muzikant en componist, zodat het debuut zijn kennismaking is als solo artiest, maar niet de eerste stap in de muziekindustrie. Een zelfzeker album waar smart en humor elkaar mooi aanvullen.

Gast
geplaatst: vandaag om 18:08 uur

geplaatst: vandaag om 18:08 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.