menu

Lou Reed - Animal Serenade (2004)

mijn stem
4,01 (48)
48 stemmen

Verenigde Staten
Rock
Label: Warner Bros.

  1. Advice (2:07)
  2. Smalltown (6:04)
  3. Tell It to Your Heart (6:03)
  4. Men of Good Fortune (4:27)
  5. How Do You Think It Feels (8:09)
  6. Vanishing Act (5:31)
  7. Ecstasy (7:09)
  8. Day John Kennedy Died (4:04)
  9. Street Hassle (6:59)
  10. Bed (5:15)
  11. Revien Cherie (7:12)
  12. Venus in Furs (10:02)
  13. Dirty Blvd. (6:54)
  14. Sunday Morning (5:04)
  15. All Tomorrow's Parties (6:18)
  16. Call on Me (2:45)

    met Antony Hegarty

  17. Raven (9:33)
  18. Set the Twilight Reeling (9:08)

    met Antony Hegarty

  19. Candy Says (6:04)

    met Antony Hegarty

  20. Heroin (9:11)
totale tijdsduur: 2:07:59
zoeken in:
4,5
mooie liveplaat. een soort best of concert was dit. was erbij toen hij speelde in 2003 in carre. mis soms op dit album de drums een beetje.

thejazzscène
Oh die drums, dat vind ik juist fantastisch. Ik heb hem ook live gezien in de elezabethzaal in antwerpen. En ik was ook in het begin wat ontgoocheld dat er geen drums op het podium stond en ik begon echt negatief te denken. Maar toen ze begonnen nam de drummer een klein plaatje, en 2 drumstokken en begon die te drummen op een simpel plaatje.
Dat optreden wasgewoon fantastisch. Hij speelde daar die knaller venus in furs. Ik kreeg echt kippenvel. Die vrouw speelde gewoon gitaar op haar cello. En die kracht die daaruit kwam. Als introductie dan: "shiny shiny, shiny boots of leather". Zalige zin die verwijst naar SM, wat in die tijd (van de velvet underground) nog een taboe over bestond.
En dan natuurlijk 'Heroin', waarin je het gevoel kreeg dat je zo stoned was als iets. Die drummer werd daar plots zot en begon daar aan een tempo te drummer dat één drum stok uit zijn hand vloog en hij voort moest met 1 stok. Wat een show.
Anthony en lou ree don the vocals. En dan nog een of andere verdwaalde Japanse clown die daar op dat podium komt gelopen. Gek en indrukwekkend.

5,0
dit live album is de beste die er is whoow!!
Lou Reed is HET gewoon want als je live goed bent ben je een master!!
Lou Reed heeft echt wel degelijk een rock'n'roll heart!!

avatar van itchy
4,5
Erg mooie liveplaat met een goedgeluimde Lou die droge grapjes maakt. De drums mis ik geen enkel moment, de nummers komen in deze setting erg goed tot hun recht. Geweldige trackkeuze ook, met de mooiste uitvoering van Venus in Furs die ik ken en *eindelijk* eens niks van Transformer. Alles wordt erg dynamisch en smaakvol gebracht en de mogelijkheden van de bezetting (2 gitaren, bas, cello, synthesizer en stemmen) worden ten volle benut. Geweldige interactie met het publiek ook. Reed komt op, begint Sweet Jane te spelen, publiek uit zijn dak, Reed kapt het nummer doodleuk af om vervolgens te vertellen dat hem vaak wordt verweten een carriere op drie akkoorden te hebben gebouwd. Daarna neemt hij het akkoordenschema van Sweet Jane nog even door en -surprise- er blijken vier hele akkoorden in te zitten !
Een aaneenschakeling van hoogtepunten, en Smalltown, Street Hassle, Venus in Furs en Dirty Blvd. springens zelfs boven dit angstaanjagend hoge nivo uit.

Toch ook een paar mindere momenten: het funky (!) arrangement van All Tomorrow's Parties vind ik hier zum kotzen. Van Anthony Hagarty (hij zingt Set the Twilight Reeling en Candy Says) ben ik bepaald geen fan, maar daar is nog overheen te komen. De zang van bassist Fernando Saunders echter (lead op Revien Cherie en achtergrondzang in diverse nummers) gaat echt over de grens van kwijlerig. De ergste R 'n B is er niks bij. De beste man kan zich beter beperken tot zijn erg goede en originele basspel, ook te beluisteren op Reed-topplaten als The Blue Mask en Legendary Hearts. Ook The Raven had er van mij niet opgehoeven. Maar goed, deze tournee vond plaats na de release van de gelijknamige redelijk nare plaat dus komen we nog goed weg met slechts één nummer daarvan.

Die minpuntje voorkomen een hogere score dan 4*, die er zeker had ingezeten als Lou alles gewoon zelf had gezongen.

avatar van thebestfreaks
4,0
Leuke live-registratie. Lou Reed stelt zich in dienst van zijn prachtige muziek, in plaats van, hoe het me soms overkomt, andersom. Smalltown blijft prachtig, en ik vind Antony een heerlijke toevoeging aan dit rijke aanbod.

Stijn_Slayer
Mooie intieme live show waarin Lou duidelijk op z'n gemak is. Alleen jammer dat die jankerd van een Antony meedoet. Zelfs de achtergrondzang van hem vind ik al ontiegelijk storend. Wát een vervelend huilstemmetje heeft die gast zeg. Ook Fernando Saunders had beter z'n mond dicht kunnen houden.

Daarnaast zijn de meeste nummers vrij lang, en op een uitzondering na (Small Town, Venus in Furs) werkt dat niet goed. Deze CD duurt in totaal meer dan 2 uur, absurd lang, ik houd dat gewoon niet in één keer vol.

avatar van Tekh
4,5
Zo dit was 1 van de weinige cd's die ik nog niet had van Lou Reed ,maar na vandaag is ie ook binnen en wat een geweldige cd is dit (2cd).
Een absolute must voor alle Lou Reed fans

avatar van Ducoz
4,0
Stijn_Slayer schreef:
Daarnaast zijn de meeste nummers vrij lang, en op een uitzondering na (Small Town, Venus in Furs) werkt dat niet goed. Deze CD duurt in totaal meer dan 2 uur, absurd lang, ik houd dat gewoon niet in één keer vol.


Ik heb daar niet zo'n last van, Reed klinkt geinspireerd en dat maakt het toch al beter beluisterbaar Daarnaast heb ik Antony & the Johnsons hoog staan, dus daar kan ik ook niet op mis slaan.
Maar Smalltown is wel vals spelen he, qua lengte. Je krijgt eerst twee minuten een rant over dat ze echt live spelen.. en een minuut een gitaar intro dat wordt afgekapt. Dus dan hou je gewoon 3 minuten over.

Venus in Furs is inderdaad Cale zal trots zijn op deze muzikale intermezzo die gaanderweg ontstaat.

avatar van E-Clect-Eddy
3,5
Ook maar eens gewaagd aan dit 2 uur durende live album. Zo enthousiast als de meeste posters hierboven ben ik niet. Lou Reed heb ik hoog zitten en zijn albums waardeer ik zeer. Maar zijn live albums zijn een ander verhaal.

Mijn favoriete live album is en blijft dat andere "dier".... Rock N Roll Animal (1974), ook op dat album niets van Transformer! "Rock N Roll" vs "Serenade" zegt eigenlijk genoeg naast de 30 verstreken jaren. Transformer en Rock N Roll Animal waren wel de eerste 2 solo albums die ik van Lou Reed kocht, gevolgd door Coney Island Baby, The Blue Mask en enkele verzamelaars met V.U. Het ontbreken van nummers van Transformer vind ik dus wel een gemis. Maar daar tegenover staat dat er dan andere nummers een kans krijgen, zoals Tell It To Your Heart.

Pluspunt is dat Lou Reed is een goede stemming is en lekker interactief was met het publiek en de band. Nummers in een andere uitvoering horen is ook erg fijn en ook dat minder bekende nummers een kans krijgen. Ook de aanwezigheid van de cello is een verrijking, vermoedelijk iets dat doorwerkte uit de tour voor The Raven. De instrumenten staan er prima op, een prima live registratie. Helaas zijn dat alle pluspunten.

Dan de drummerloze band: dat wil zeggen Fernando is hier en daar wel op drumpads te horen. Lou's stem klinkt zeker in de eerste nummers niet zo vast en toch wel wat zwakjes. Vraag me af of de keuze om zonder drummer te spelen in een ingetogen setting bewust gekozen is om Lou's stem te sparen. Ik hoor andere zanglijnen en hakkelende zang. Nu is Lou Reed's stem nooit zijn sterkste punt geweest en leent meer voor proza. Heb begrepen dat drank een behoorlijke impact op zijn leven en op die stem had en met de jaren werd die er niet fraaier van. Zijn vertelzang is echter wel zijn handelsmerk geworden. Na de zwakkere zang op de eerst paar nummers wordt Lou's stem en zang gelukkig wel wat beter.

De 'distortion' van de cello op Venus in Furs gaat wmb over het randje, de uitvoering klinkt demonisch en dat op zich is prima alleen klinkt het gewoon niet zo mooi, een elektrisch versterkte en vervormd geluid van de cello klinkt hier soms als een synth.

Fernando's en Antony's vocale bijdragen: het zijn stemmen die prima passen bij Soul en Gospel maar hier naast Lou Reed zijn ze niet zo op hun plek zoals de dames van "and the coloured girls go" dat wel waren.

Moet helaas bekennen, dat de meer energieke nummers met Fernando op drumpads nog het meest bevallen. Petje af dat ze een meer ingetogen aanpak hebben gezocht, maar dat had Lou minimaal 10 jaar, zo niet 20 jaar eerder moeten doen. Toen er meer mogelijk was met zijn al beperkte stem.

Ken maar een paar live albums van Lou en eigenlijk alleen RNR Animal heel goed. Verder waardeer ik Perfect Night (1998) hoger dan deze al was het maar vanwege die setlist.

Maar er valt meer dan genoeg te genieten aan dit grotendeels meer ingetogen live album. Al was het maar dat je voor heel even vergeet dat hij er nu alweer bijna 7 jaar niet meer is.

avatar van Supersid
5,0
Er zijn even veel slechte als geniale live platen van de grootmeester. Maar deze scoort heel erg hoog, zonder enige twijfel. Afwijkend is hij wel, maar dat mag de enige anomalie zijn. Verplichte kost!

Gast
geplaatst: vandaag om 15:59 uur

geplaatst: vandaag om 15:59 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.