menu

Tindersticks - Falling Down a Mountain (2010)

mijn stem
3,54 (123)
123 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Rock
Label: 4AD

  1. Falling Down a Mountain (6:34)
  2. Keep You Beautiful (3:24)
  3. Harmony Around My Table (5:06)
  4. Peanuts (4:37)

    met Mary Margaret O'Hara

  5. She Rode Me Down (3:19)
  6. Hubbards Hills (3:05)
  7. Black Smoke (3:43)
  8. No Place So Alone (3:12)
  9. Factory Girls (5:55)
  10. Piano Music (5:46)
totale tijdsduur: 44:41
zoeken in:
avatar van Arrie
Ik vind dat zelfs verschrikkelijk. Ik vind dat nummer daardoor het minste nummer van het album, terwijl ik het muzikaal gewoon oke vind. Maar de tekst staat me zo ontzettend tegen. Ik bedoel, ik snap dat het niet serieus is bedoeld, maar zelfs als ik het niet serieus neem, vind ik het kut. "You love peanuts and I love you, so I love peanuts too."
Dat verpest voor mij echt het hele nummer. Verder overigens een geweldig album hoor, dat wel!

avatar van aERodynamIC
4,0
Grappig: ik heb dezelfde ergernis.

avatar van AOVV
4,0
Ik moet eerlijk bekennen: van Tindersticks had ik tot voor kort nog nooit al was het maar een seconde beluisterd. Ze staan nochtans al geruime tijd op m’n lijst om eens te checken, maar het is er nooit van gekomen. Tot ze, anno 2010, een nieuw album uitbrachten, getiteld ‘Falling Down A Mountain’. Ik wist dat ik er deze keer onmogelijk onderuit kon, en ik moet zeggen, het is de moeite waard.

Openen doet Tindersticks met ‘Falling Down A Mountain’, een jazzy, geïmproviseerd stukje muziek van ruim 6 minuten. De sfeer spreekt me meteen aan; een mix van donker en zwoel. Nu maar hopen dat de rest ook zo genietbaar is.

En jawel hoor, het tweede nummer, ‘Keep You Beautiful’, nochtans van een geheel andere strekking dan het titelnummer, is wederom bingo. Dit keer geen donkere sfeer, maar juist een wat lichtere sfeer, wat pleit voor deze plaat, want variatie kan ik altijd wel hebben. De stem van Tindersticks-frontman Stuart Staples spreekt me ook erg aan.

‘Harmony Around My Table’ hoeft niet onder te doen voor de twee eerste nummers, wederom erg mooi nummer, knappe opbouw, alleen begint het naar het einde toe een beetje te irriteren, en de la-la-la’s zijn toch wat klef.

En dan komen we bij ‘Peanuts’, een duet met Margaret O’Hara, mij niet meteen bekend. Maar wat voor een prachtig nummer! Qua sfeer zit het ook weer snor, ik heb zo het gevoel dat Tindersticks meester is in het creëren van een bepaalde sfeer. Het enige wat me tegensteekt hier, en vele van de MusicMeterbezoekers blijkbaar, is de ietwat infantiele tekst.

‘She Rode Me Down’ is, na vier nummers van hoog niveau, een beetje minder, maar krijgt toch ook een voldoende van mij. Het minste nummer van dit album.

Dan komen we aan de eerste instrumental, ‘Hubbard Hills’. Een prachtige compositie, excentriek genoeg om me te intrigeren. Zoals user aERodynamIC al opmerkte, de hoes lijkt inderdaad wel gecreëerd voor dit nummer in het bijzonder.

‘Black Smoke’, iets sneller dan de voorgaande nummers, maar het spreekt me niet voor de volle 100% aan. Toch kunnen we dit niet slecht noemen, en wie van Nick Cave houdt, zal hier wel van houden.

Het achtste nummer op deze plaat is getiteld ‘No Place So Alone’. Heel goed nummer, maar sluit niet echt aan bij de tot nu toe gecreëerde sfeer, wat op zich geen schande is. Verrassend dat ze hiermee komen, dat wel. Staples’ stem geeft het nummer ook nog wat extra mee.

‘Factory Girls’ klinkt vanaf de eerste seconde als een mooie, ontroerende ballad. Na ongeveer anderhalve minuut van bedwelmend pianospel komt de zang erbij, onmisbaar hier, want de tekst is toch wel prachtig. Simpel nummer eigenlijk, geen tralala, geen toeters en bellen, meer moet dat soms niet zijn. Een echt goed nummer heeft niet veel ondersteuning nodig.

Afsluiter is het prachtige ‘Piano Music’, dat iets dreigends heeft, iets illusters, maar toch warm genoeg klinkt, vooral het tweede deel, dat je niet met de bibber opgescheept zit. Als er één nummer is dat z’n naam niet gestolen heeft op dit album, dan is het wel deze. De piano speelt de hoofdrol, ondersteund door drums en wat strijkers, en geeft de toon aan, die gemoedelijk, maar zwaar klinkt.

Na de eerste beluistering heb ik een minuut voor me uit gestaard, de koptelefoon afgezet, en me voorgenomen deze plaat nog vele keren te beluisteren, wat inmiddels is gebeurd. ‘Falling Down A Mountain’ is voor mij een meer dan geslaagde plaat, hoogtepunten zijn ‘Keep You Beautiful’, ‘Hubbard Hills’ en ‘Piano Music’, maar het nummer dat de kroon spant, is toch wel ‘Factory Girls’. Echt zwakke nummers zijn hierop niet te vinden, en het maakt me hongerig naar meer, dus laat maar komen, die Tindersticks!

4 sterren

beaster1256
heb hem nu ook al 3 keer na elkar beluisterd , en hij is weer heerlijk , ze hebben in feite nog geen slechte platen gemaakt deze knappe groep met een ' heel eigen zanger ' staples , het is muziek dat je moeilijk in een richting kan duwen , er zijn er die arty-farty noemen maar dat is helemaal geen waar , ik noem het een soort veredelde kunst met prachtige songs en mooi intrumentaal omlijst , 8/10

4,0
Wederom weer een mooie, toegankelijke Tindersticks. Leuke Peanuts en met 'Piano Music' een prachtig einde van deze mooie cd.

Lukk0
Ik vind dit wel een erg wisselvallig album. Het eerste nummer, en dan vooral dankzij de blazers, is van een hoog niveau en klinkt als de opmaat naar een prima album. Vervolgens volgt een tweede nummer dat gewoon echt niet best is, een hele lege bedoeling zonder leuke ideeën. Wanneer in een volgend nummer (ik weet even niet welke) de blazers en ook een dwarsfluitiste langs komen schiet het niveau weer omhoog en zo bungelt dit album tussen goed en heel slecht. Of eigenlijk is het zelfs zo dat de toegevoegde arrangementjes de nummers goed maken en anders zijn ze maar mak en weinig enerverend. Voorlopig het minste dat ik dit jaar beluisterd heb.


avatar van darkerist
3,5
goede plaat, kan er zeker van genieten maar hij kan wat mij betreft niet tippen aan hungry saw.. die draaide ik non stop.
3,5

avatar van TEQUILA SUNRISE
2,5
Ik ken de band enkel van naam en van wat flarden muziek van een tijd terug, dit album geleend en een eerste luisterbeurt valt niet mee.
Uiteraard zegt dat nog weinig natuurlijk, dus ik ga het album de komende dagen eens vaker opzetten ,wie weet dat het kwartje dan valt.

avatar van TEQUILA SUNRISE
2,5
Helaas is het kwartje na enkele intensieve luisterbeurten niet gevallen , Tindersticks is niet echt aan mij besteed.
Slecht is het zeker niet, maar nergens zit ik op het puntje van mijn stoel, het kabbelt maar wat voort en de stem van de zanger doet ook geen vreugde in mij ontbranden.
Het openingsnummer vind ik zelfs uitermate vervelend.
Ondanks de vocalen wordt deze plaat mijns inziens overeind gehouden door het drietal nummers Keep You Beautiful, Black Smoke & Factory Girls.

Sven Bersee
Tindersticks, je kunt van ze houden of van ze walgen. Een tussenweg is er bijna niet. Je vindt het vreselijk saai of het landt keihard op je ziel. De orgelintermezzo’s, meest nietszeggende muziek op aarde of in jouw ogen essentieel voor de intieme sfeer. De stem van zanger Stuart A. Staples, sloom en zeurderig of warm en rustgevend.

Eigenlijk is hier sinds het eerste album van Tindersticks nooit iets aan veranderd. Nog steeds klinkt het vooral heel warm. Maar dat is niet een garantie voor een mooie plaat.

Twee jaar geleden kwamen ze tot ieders verbazing terug met een nieuw album, The Hungry Saw, nadat ze een paar jaar eerder gestopt waren. Nu is daar een nieuwe plaat. Na één luisterbeurt valt op dat de orgelintermezzo ontbreekt, iets dat een beetje traditie leek. Nou goed, dat zien we door de vingers. Na een paar luisterbeurten valt nog iets op: het gaat niet onderhuids zitten. Behalve het laatste nummer van de plaat, een instrumentaal nummer met gevoelige strijkers.

Het is jammer dat de overige liedjes nergens boven de middelmaat uitstijgen en zelfs vrij saai zijn. Er valt hooguit, vermoedelijk nog onbedoeld ook, te lachen om de komische tekst in Peanuts.

Misschien nadert het definitieve einde voor de Britten nu dan toch. Het zou zonde zijn als het zo moet eindigen. Ze klinken echter nog opvallend gemotiveerd en daarom kunnen we beter nog maar geen rekening houden met een afscheid. Hopen dus maar op een beter volgend album. Al zal het waarschijnlijk nooit meer zo goed worden als ten tijde van het debuut uit 1993.

Pindahaai

avatar van Madjack71
Op het eerste gehoor lijk ik toch de hoes mooier te gaan vinden als het album. Bij verder afspelen ervan, komen sommige nummers meer tot hun recht. Falling down a Mountain vind ik een prima opener. Een nummer als Peanuts pakt mij dan weer niet. Daarnaast begint die repetieve vibrator in de zang van Stuart A. Staples, mij toch ietwat te vervelen. Komt er wat bite in een nummer, dan beklijft dat door de zang toch niet echt. Dus echt een album waar ik wat in dubio over ben. De melodie is er, sfeer over het algemeen ook wel en het heeft m.i. wel een sixties sausje over zich, maar overtuigt ben ik niet.

avatar van Ataloona
Veel positieve dingen gehoord over deze band bij The Walkabouts albums.
Dit werd mijn kennismaking met de Tindersticks en ik kan niet zeggen dat het een goede kennismaking was. De muziek pakt mij niet, en ik begon me halverwege zelfs ietwat te vervelen.

Zijn de andere Tindersticks albums wel aan te raden als ik deze niet zo goed vind?

avatar van likeahurricane
Ataloona schreef:
Veel positieve dingen gehoord over deze band bij The Walkabouts albums.
Zijn de andere Tindersticks albums wel aan te raden als ik deze niet zo goed vind?


Probeer het debuut, of luister naar het tweede album met medewerking van Carla Torgerson van de Walkabouts

avatar van Ataloona
Oké bedankt, ik zal ze op mijn lijstje zetten.

En samen werkingen met Carla zijn meestal goed.

avatar van LucretiaBorg
3,5
Tindersticks; Broeierige nachtclub, de zwoele stem van Stuart Staples, hun muziek is zo verschillend, naar ze werken met zoveel instrumenten, viool, sax, piano, gitaar, vaak romantisch of juist bombastisch (Jism had bv. een heel mooi stuk muziek erin, dat sleep me zo mee, dat het zelfs therapeutisch werkte), ook zit er veel muziek in waar je zo op kan stijldansen, maar zijn stem maakt veel goed. Ik vind zeker niet alles mooi van ze, maar ik vond 'Curtains' 1 v/d betere en verder hun laatste 2 cd's, maar verder zijn het meer bepaalde nrs. die ik vooral goed vind en daar maak ik dan een compilatie van, maar v/d alternatievere bands vind ik hun zeker een goede koploper,
samen met bands als Florence & the Machine eva natuurlijk.

2,5
Zeker niet behorend tot het betere werk van hen

Gast
geplaatst: vandaag om 21:21 uur

geplaatst: vandaag om 21:21 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.