menu

Anneke van Giersbergen & Agua de Annique - In Your Room (2009)

mijn stem
3,38 (42)
42 stemmen

Nederland
Pop
Label: Jammm

  1. Pearly (3:32)
  2. Hey Okay! (2:35)
  3. I Want (3:15)
  4. Wonder (3:06)
  5. The World (3:53)
  6. Sunny Side Up (2:46)
  7. Physical (3:48)
  8. Home Again (4:38)
  9. Wide Open (3:15)
  10. Longest Day (4:11)
  11. Just Fine (3:28)
  12. Adore (3:58)
totale tijdsduur: 42:25
zoeken in:
avatar van Ceasar
Net de single Hey Okay! bij De Wereld Draait Door gehoord. Dat viel niet mee.... helaas. Toch benieuwd naar de rest van het album.

avatar van steven
dat viel zeker niet mee , wat een nutteloos nummer zeg , en die tekst ook.... pfffff

avatar van pukster
4,0
Tenenkrommend interview ook. Maar dat is niet de schuld van Anneke natuurlijk.

sanquin
Vind het wel een prima single...wel mis ik de ' oude ' Anneke wel een beetje eigenlijk.
Maar verder zit het album prima in elkaar met goed in het gehoor liggende liedjes.
4 sterren

Joy
los van de muziek, heeft ze patent op meest lelijke hoezen?

niet mijn muziek, maar dat ze de sterren van de hemel kan zingen is een feit

avatar van Niek
pukster schreef:
Tenenkrommend interview ook. Maar dat is niet de schuld van Anneke natuurlijk.
Tsja, de klad begint er sowieso een beetje in te komen bij DWDD. Koetjes en kalfjes krijgen alle ruimte. Maar dat terzijde. Ik vond het wel goed klinken (hoewel moeilijk te beoordelen in dat anderhalve minuutje). Ga dit zeker checken..

avatar van Mandylion
4,0
Kijk anders even op hun site, daar kun je nog wat meer horen (maar over een paar uur kun je hem natuurlijk ook al in de winkel kopen). Ik had Hey Okay! al eens gehoord op een minimini akoestisch optreden in een wooninformatiecentrumdinges. Ik vond het nummer daar toen erg leuk en nu nog steeds. De tekst is simpel maar als je het hele nummer hoort ook zeker okay (sorry, erg flauw); zit leuk in elkaar.

Wat een interview, ja. Wel grappig, gelukkig kreeg ze er af en toe nog een speldje tussen, anders denkt iedereen dat ze in een "keiharde" Death Metal band heeft gezongen. Maar ja, wat maakt het ook uit eigenlijk. Ik ben benieuwd naar het gehele album.

avatar van herman
Ik vond het wel een leuk nummer eigenlijk, genoeg om me benieuwd te maken naar dit album... Interview ging natuurlijk nergens over.

Van de hoes word ik wel een beetje ongelukkig. Dat komt mijn huis dus niet in.

avatar van deric raven
Zit de keyboardspeelster van Krezip nu in haar begeleidingsband?
Meende ik gezien te hebben bij DWDD.

Hopelijk gaat Anneke van Giersbergen niet ten onder aan overproductie.
Het is al haar derde album dit jaar.

avatar van Mandylion
4,0
Maar op die andere twee stond geen echt nieuw materiaal, dus dat is wel wat anders.
Ik zag bij DWDD ook ineens nog een vrouw in de band en van Krezip weet ik niks dus ik herkende haar niet. Geen idee hoe dat zit.

avatar van BoordAppel
Ik hoorde daar vanochtend bij Giel wat over. Blijkbaar deed ze dit alleen voor het tv optreden, ze zit verder niet in de band.

avatar van Kos
Kos
Had ze geen artiestennaam kunnen nemen? .

avatar van Mandylion
4,0
Had ze ook, met haar band heetten ze samen Agua de Annique, maar sinds Pure Air moet dat ineens "Anneke van Giersbergen & Agua de Annique zijn'. Geen idee waar dat op slaat.

avatar van Casartelli
3,0
Casartelli (moderator)
misschien hebben ze besloten dat Agua de Annique de naam van de begeleidingsband is?

avatar van Mandylion
4,0
Ja, dat is eigenlijk wel erg logisch.
Maar het staat zo egotripperig. Je richt je eigen band op, maar dan vind je het uiteindelijk toch belangrijker dat je eigen naam er ook nog bij staat. Vind ik nogal niet-Anneke.

avatar van vigil
3,0
Laat ik voorop stellen dat ik vrij groot fan ben van Anneke/The Gathering...

Ik beoordeel dit album op drie punten.namelijk 1. De muziek, 2. de Teksten en als derde het fysieke produkt.

1) Dit album is in mijn ogen het slechtste wat de lieve vrouw in haar carriere heeft uitgebracht tot nu toe. Niet dat het extreem slecht is (want de slechtste van een hele boel goede platen is nog steeds een goede plaat) maar echt pakken doet het me niet. De plaat heeft zeker zijn momenten (nummer 7, 8, 11 en 12 bv) maar te weinig om echt enorm te boeien. Uiteraard kan een ander deze wat meer poppy kant wel waarderen maar mij doet het weinig. Het is overigens zeker niet zo dat ik een hekel heb aan popmuziek in het algemeen.

2) Anneke stond al een beetje bekend om haar kleuterschool Engels (steenkolen Engels) maar wat ze ons nu toch weer allemaal toe zingt is echt tenenkrommend. Vooral de eerste drie nummers zijn tekstueel (ook muzikaal niet de beste overigens) zo belabberd dat je er bijna tranen van in je ogen krijgt. Het voordeel dan wel nadeel van haar wat meer popstijl is dat de teksten beter te horen/volgen zijn dan bij de wat meer ruige nummers van The Gathering in het verleden. Echt verblijden doet dat mij dus niet.

3) Ach die hoes erger ik me niet zo aan. Wel aan het feit dat het boekje bestaat uit twee blaadjes met behoudens de cover geen foto's maar enkel wat info in het gezellige grijs. Zeker in deze download tijd zou ik toch wat van het fysieke produkt maken om de koper meer te intereseren maar deze verpakking is bijna een belediging voor de koper / fan.

Ik blijf hangen bij een zeer krappe voldoende, dus 3*

avatar van Ceasar
Deze week hoorde ik haar bij Giel Beelen live de single Hey Okay! spelen. Wederom viel het absoluut niet mee. Even als vigil ben ik echt wel een fan van Anneke (vooral in haar Gathering-periode), maar deze CD ga ik echt niet kopen. Jammer...
Zowel Anneke als The Gathering zijn er bij gebaat om weer te gaan samenwerken, maar dat zal wel niet zo snel gebeuren. Helaas...

3,0
Nu voor de eerste keer het album opgezet. Het is anders...anders dan ik gewend ben van Anneke. Veel lichter en vrolijker.

Ik wacht het nog even af of ik dit album ga kopen.

avatar van james_cameron
3,0
Voor een prima dosis Anneke verwijs ik iedereen door naar The Devin Townsend project-Addicted. Prima album met een gedeelde hoofdrol voor mevrouw Giersbergen. Het duo heeft voor dit album ook samen Just Fine geschreven.

avatar van Running On Empty
vigil schreef:


2) Anneke stond al een beetje bekend om haar kleuterschool Engels (steenkolen Engels) maar wat ze ons nu toch weer allemaal toe zingt is echt tenenkrommend.


Je bedoelt het soort brugklas Engels waar Anouk haar nummers ook mee vult? Dan laat ik hem staan denk ik.

avatar van vigil
3,0
Running On Empty schreef:
(quote)


Je bedoelt het soort brugklas Engels waar Anouk haar nummers ook mee vult? Dan laat ik hem staan denk ik.


Anouk valt dan best nog mee...

avatar van Mandylion
4,0
1e keer luisteren: hm, nogal oppervlakkig
2e keer luisteren: niet verkeerd eigenlijk
3e keer luisteren: erg leuk!

Met In Your Room distantieert Anneke van Giersbergen zich nog een flinke stap verder van The Gathering. Eerlijk gezegd vond ik het met Air al niet meer te ontkennen dat de twee bands nogal verschillende muziek maakten, maar toch hoorde ik toen veel mensen over de gelijkenis met deze bronband (vooral met het album Home), en dat vat ik eerlijk gezegd echt niet. Maar nu kan ik me al helemaal niet meer voorstellen dat iemand zou kunnen zeggen dat de muziek van Agua de Annique op die van The Gathering lijkt. Dit is duidelijk een heel ander niveau van muziek maken.

Air heeft er een tijdje over gedaan om echt bij me in de smaak te vallen, maar dat gold ook voor In Your Room. De eerste indruk die ik van het album had, was dat het nogal oppervlakkig was. De teksten gaan niet echt diep en zijn behoorlijk simpel en de meeste liedjes zijn vrolijk en licht. Alleen de zeer aanstekelijke single Hey Okay! viel bij mij echt in de smaak, en ook The World en Sunny Side Up vond ik wel leuk. Toch voelde het allemaal, ook door de korte lengtes van songs en album, alsof de muziek niet beklijfde, zich niet kon settelen in je hart. Maar met de tweede keer luisteren voelde de boel al een stuk beter. De leuke liedjes begonnen ook echt leuk te klinken en de mooie liedjes mooi. Vervolgens ging ik op vrijdag de 13e naar het concert van Agua de Annique in Doornroosje, Nijmegen, waar alle nummers van In Your Room voorbij zijn gekomen (ook een paar prachtige nummers van Air trouwens). Het was geweldig; ik heb enorm genoten! Ook leuk trouwens dat die toetseniste en mede-zangeres van Krezip, Annelies, (tijdelijk) aan de band is toegevoegd. Een leuk en origineel idee. Door het concert begon In Your Room in ieder geval een stuk meer te leven. En dat beeld werd bevestigd door de derde keer luisteren.

Opener Pearly vind ik nog steeds niet heel geweldig, maar wel een leuk openingsnummer. Het is erg poppy, maar heeft wel een leuke bridge. Hey Okay! blijft nog steeds een hartstikke leuk nummer. De teksten zijn hier inderdaad supersimpel, maar dat werkt hier juist doeltreffend vind ik. Ook I Want is leuk. Het is ook behoorlijk pop-achtig, maar wel aparter. Eerste ballad Wonder doet, uiteindelijk dan, wat het in nieuwe Agua-traditie hoort te doen: raken in melancholie. Wat hierop volgt is het heel erg leuke The World. Het rockt erg lekker en vooral de zang van Joris hierbij is een heel leuke toevoeging. Helemaal met die leuke tweede stem klinkt het heel apart en ook de tussenzangstukjes zijn goed. Sunny Side Up, het nummer waarvan ik het minste verwachtte door titel en lengte, vind ik denk ik de leukste van het album. Het is heerlijk vrolijk en open (My Girl-achtig, maar dan minder dissonant) en heeft ook een leuke, positieve tekst en het is gewoon mooi. Zoals waarschijnlijk de bedoeling is, word ik er erg blij van.

Hierop volgt Physical, een weer wat meer mainstream-achtig nummer met meerdere invloeden, zoals bijvoorbeeld de meer uptemponummers van Ilse Delange (ik noem maar iets). Ik weet het niet helemaal, het heeft wel iets. Home Again is opnieuw een rustig nummer dat raakt. De coupletten vertonen wel wat overeenkomst met het nummer Box van The Gathering. Wide Open is weer een erg leuk rocknummer dat wat weg heeft van You Are Nice!, maar dan beter. Het begint op te vallen dat veel nummers op dit album af en toe een apart akkoord of bijzondere meerstemmigheid pakken, en dat vind ik een zeer positief punt aan de muziek. Waar dat bij Air vooral zat in Am-A# achtige combinaties, is dat bij In Your Room iets gevarieerder. Niet per se beter of slechter, trouwens. Ook Longest Day is weer een wat dromeriger, rustig en mooi nummer. Alleen die titel is wat vreemd: zou het nou echt niks met Shortest Day van The Gathering te maken hebben? Just Fine vind ik ook wel aardig, maar minder leuk dan de rest. Adore is dan wel weer een zeer goede afsluiter, waar dan ook een prima album mee wordt afgesloten.

De teksten dan? Ja, die zijn simpel. Maar wel doeltreffend. Natuurlijk klinkt het de eerste keer dat je het hoort nog niet goed, soms zelfs voorspelbaar. Maar uiteindelijk vind ik het toch meevallen, zelfs met Hey Okay! Voor mij zeker niet tenenkrommend in ieder geval. Al met al vind ik het niveau van de teksten helemaal niet slecht. Wel jammer dat ze niet in het boekje staan, ik vroeg me ook al af waarom ze dat niet had gedaan. Daarom ik heb het haar gevraagd. Het kwam erop neer dat ze het niet echt nodig vond deze keer, dat ze niet zo'n zin had/hadden om gelijk weer vier pagina's erbij te drukken voor al die teksten. Ze zou ze nog op de site zetten. Ach ja, ik snap het ook wel bij zo'n no-nonsense album. De productie is dan ook mooi helder. En die hoes zelf? Die vind ik eigenlijk wel zijn charme hebben.

Tja, zoek ik misschien teveel achter een standaardalbum? Zou kunnen. Maar het blijft behoorlijk genieten van een erg leuk en vrolijk album met Annekes typische alternatieve pop.

avatar van deric raven
Mooie recensie Mandylion

avatar van Mandylion
4,0
Dank!

avatar van james_cameron
3,0
Anneke solo gegaan en/ of half uit haar eigen band gestapt? Het lijkt erop, zeker qua sound. Slechts sporadisch doet deze plaat nog denken aan het debuut van Agua De Annique. Helaas, moet ik zeggen. De flauwe popdeuntjes die het album domineren zijn niet bepaald om vrolijk van te worden. De laatste twee songs zijn de beste, maar dan is het reeds te laat om hier nog enthousiast over te worden. Haar stem past gewoon beter bij een melancholische en stevige sound, niet bij geforceerd poppy niemendalletjes. Nee, voor Anneke op haar best verwijs ik wederom door naar Devin Townsend's Addicted-album.

avatar van Madjack71
Dit album gekocht, voornamelijk, omdat ik na een concert van haar ga in februari in mijn woonplaats.
Na regelmatig gedraaid te hebben, ben ik er niet helemaal ontevreden over, maar het komt mij hier en daar wel wat gemakzuchtig over. Vooral de 1ste drie liedjes zijn van een K3 niveau. Op zich niet erg, maar daar heb ik al genoeg van in huis.
Die simplistische gitaarhooks en dat zowat 3 nummers lang, zijn niet van een niveau waar ik de ex-Gathering zangeres op ingeschat had. Met zo'n flexibele mooie stem en dan die plopdeuntjes is wel een anticlimax.
Edoch, slecht is het niet, maar in verhouding tot de rest van het album, valt het mij wat op. Wonder is ook eenvoudig van opzet, maar door de wijze waarop het gebracht word, zeer schoon.
The World, laat een prima combi horen met een andere stem.
Daarna komt dit album eigenlijk pas echt goed op gang, word het wat pittiger en ontstijgt Anneke het niveau van liedjes met een hoepeltje erom. De teksten blijven abc en ik kan mij indenken dat Anneke 'geen zin' had, of zich schaamde, om deze te laten uitprinten in een boekje. Blijft verder wel heel summier met die lay out aan de binnenkant en met zo'n schoon vrouwke en een op zich goede begeleidingsband, zouden wat foto's het geheel toch wat meer jus gegeven hebben.
Maar het is een prima poging tot het maken van leuke popmuziek en een volgende keer zou wat meer muzikale speelruimte voor Agua de Annique niet misstaan. In vergelijking tot andere vrouwelijke muzikanten als: Ane Brun/Stevie Ann/Wende die ik jl. in huis heb gehaald, zit Anneke toch in de staart van de kopgroep, waarbij ze nog net niet gelost word.
Maar soit, het draait lekker weg en in dat opzicht is het een ruime voldoende. Want ze zingt wel heerlijk.

avatar van Madjack71
De live versies van In your Room, komen toch een stuk beter tot hun recht op een podium. Daar waar het op dit album veelal in een redelijk braaf kader plaats vind, is het live toch een stuk...ja vetter, kan het niet anders zeggen.
Agua de Annique geeft blijk van veel speelplezier en gaat goed los. Anneke trekt haar geweldige strot open en komt daar met gemak mee weg.
Het ploppy geluid van bepaalde nummers; Hey Okay/I Want worden helemaal rechtgetrokken in een strak, geluidsvolle versie. Andere nummers als Wonder en Home Again, blijven ook live ruimhartig overeind en weten ook dan te overtuigen. Physical en Adore zijn andere toppers van het concert. Daarnaast heeft ze ook nog nummers van haar andere albums gedaan, waaronder; Papillon...zeer overtuigend en stil staan is geen optie.
Dus er zit zekers pit in deze dame met band en vooral ook een mooie verschijning om naar te kijken. De waardering blijft staan, maar had als live ook goed vertolkt was geweest naar het album, wel meer ingezeten.

avatar van smash016
3,0
Mandylion schreef:
Waar dat bij Air vooral zat in Am-A# achtige combinaties, is dat bij In Your Room iets gevarieerder. Niet per se beter of slechter, trouwens.

Euh... prima als je wat muziektheorie erbij haalt, maar dan moet je wel iets zinnigs melden en niet een beetje interessant uit je nek lopen kletsen. Am-A#-achtige combinaties???

Album net besteld, ben benieuwd. Was eerst niet te spreken over Air, en puur objectief gezien vind ik het nog steeds een middelmatige plaat, in ieder geval stukken minder dan werk van The Gathering, maar op een of andere manier vind ik alles van Anneke van Giersbergen goed te pruimen. Ik lees hier alleen dat dit album wat vrolijker klinkt... M.i. leent Annekes stem zich vooral voor melancholische muziek, dus afwachten hoe dat gaat bevallen.

avatar van Mandylion
4,0
smash016 schreef:
Euh... prima als je wat muziektheorie erbij haalt, maar dan moet je wel iets zinnigs melden en niet een beetje interessant uit je nek lopen kletsen. Am-A#-achtige combinaties???


Mijn excuses als ik interessant uit mijn nek loop te kletsen, want ik weet zelf ook niet veel van muziektheorie, maar ik vind het leuk om te vertellen wat ik wel zie. Het viel me op dat je in een aantal nummers op Air de muziek een halve toon omhoog hoort gaan. Dit gebeurt niet zo vaak in de meer poppy muziek en vond ik daarom opvallend. Je kunt dit zien/horen als je op piano of gitaar de coupletten van Ice Water probeert na te spelen: je kunt dan eerst een A-mineur spelen en dan A#-majeur en ik dacht dat in ieder geval veel mensen die zelf pop spelen die akkoorden wel kennen. Dit noemde ik voor het gemak maar even een combinatie, en omdat de nummers op Air waarschijnlijk niet in A-mineur is geschreven (dat kan ik niet zo horen namelijk), noemde ik het "Am-A#-achtig". Ik had het ook chromatische sprongen kunnen noemen, maar dan begrijpt niemand meer wat ik bedoel.

Ik had natuurlijk deze uitleg erbij kunnen schrijven, maar ik schatte in dat veel mensen dat storend zouden vinden in een recensie. Overigens heb ik na het schrijven van de recensie gemerkt dat ik bij een paar nummers zelf gewoon fout zat omdat er eigenlijk andere akkoordencombinaties waren. Bij In Your Room zijn er sowieso andere vondsten, en daarom vond ik dit puntje toen even het vermelden waard.

avatar van Madjack71
Duidelijk hoor, Mandylion en een symphatieke reactie op deze "feedback".

Gast
geplaatst: vandaag om 02:29 uur

geplaatst: vandaag om 02:29 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.