menu

Katatonia - Night Is the New Day (2009)

mijn stem
4,08 (150)
150 stemmen

Zweden
Metal / Rock
Label: Peaceville

  1. Forsaker (4:05)
  2. The Longest Year (4:39)
  3. Idle Blood (4:23)
  4. Onward into Battle (3:51)
  5. Liberation (4:18)
  6. The Promise of Deceit (4:17)
  7. Nephilim (4:27)
  8. New Night (4:27)
  9. Inheritance (4:30)
  10. Day & Then the Shade (5:21)
  11. Departer (4:59)
  12. Ashen * (4:08)
  13. Sold Heart * (4:32)
  14. Day and Then the Shade [Frank Default Remix] * (5:40)
  15. Idle Blood [Linje 14] * (3:23)
  16. Forsaker [Live @ Summer Breeze, Dinkelsbühl, Germany 2012] * (4:07)
  17. Liberation [Live @ Summer Breeze, Dinkelsbühl, Germany 2012] * (4:19)
  18. The Promise of Deceit [Live @ Koko, London, UK 2011] * (4:15)
  19. The Longest Year [Live @ Koko, London, UK 2011] * (4:41)
  20. Nephilim [Live @ Koko, London, UK 2011] * (4:28)
  21. New Night [Live @ Koko, London, UK 2011] * (4:31)
  22. Idle Blood [Live @ Union Chapel, London, UK 2014] * (4:31)
toon 11 bonustracks
totale tijdsduur: 49:17 (1:37:52)
zoeken in:
avatar van james_cameron
4,0
Fraai album, prachtig verzorgd qua geluid. Uitsluitend mooie songs; enige klacht is dat het grootste deel van de plaat aan de rustige kant is. Maar dat is met zoveel moois slechts een kleine kanttekening.

avatar van wizard
4,0
The Great Cold Distance was mijn kennismaking met Katatonia, maar dit album is mijn favoriet van deze band (waarvan ik overigens slechts drie albums ken).
Het duurde bij dit album een tijdje voordat ik het album kon waarderen. Op het eerste gezicht leken de nummers teveel op elkaar om me te kunnen blijven boeien. Night is the New Day is een album gebleken dat zich langzaam opent. Het mooie aan dit album vind ik de verstilde sfeer die over de nummers hangt, en waarin heel veel emotie zit. Toch is die emotie niet meteen merkbaar, het is subtiel verweven in de teksten, de voordracht en de gitaarlijnen. Het is een album waar je even voor moet gaan zitten om hem te doorgronden. Een groeiplaat, om dat cliché er maar bij te halen.
Toch twijfel ik een beetje tussen een 4 en een 4½. Het bezwaar dat ik in het begin had, en waarin ik hier op MuMe zo te zien niet alleen in sta, is eigenlijk nooit echt overgegaan. Zelfs na heel veel luisteren krijgen de nummers nog steeds nauwelijks een eigen gezicht. De zang is op veel nummers hetzelfde, en het soort riffs ook (de meeste nummers duren ook vier en een halve minuut, viel me op). Op Day and Then Shade wordt er een beetje versneld, en dat is dan meteen een nummer dat me opvalt. Het doet geen afbreuk aan de plaat, maar ik houd het gevoel dat er wellicht iets meer had ingezeten.
Daarom toch ‘slechts’ vier sterren. Een dikke vier, bijna 4.5.

4.0*

avatar van Alicia
5,0
Ik ga vandaag de voorlopig laatste Katatonia de hemel in prijzen. Of is 't het voorgeborchte? Je weet maar nooit. Ik ben (nog) niet zo erg thuis in deze over het algemeen vrij duister ogende metal materie. De krenten uit de pap halen gaat trouwens ook niet (meer) lukken. Daarvoor is het te veel omvattend en zijn er inmiddels duizenden platen in dit 'genre' uitgebracht. Gouden tips zijn natuurlijk altijd welkom.

Ik heb deze fraaie Katatonia vannacht in het pikkedonker nog eens goed door de oren laten glijden met een leuke koptelefoon op en warempel, ik dacht even dat Depeche Mode was ingehuurd tegen het ontwaken van de nieuwe dag. Hoezo saai? Je moet maar durven. Alhoewel... een andere snoeiharde favoriet van mij, Killing Joke, maakt of laat een enkele keer ook dergelijke dance-remixen maken. Soms best aardig, maar meestal zijn deze remixen niet echt super.
Het nummer op deze plaat blijkt een remix van Day & Then the Shade te zijn, maar hier is het wel een ontzettend leuke en verrassende 'vreemde eend in de bijt' bonus geworden. De combinatie van de typisch Katatonia zangpartijen en synthpop vind ik subliem.
Idle Blood (Acoustic Blood) en Sold Heart zijn trouwens ook hele fraaie aanvullingen op mijn 2011 Special Tour Edition. Maar dan zitten we al aan het einde van de plaat.

Even de denkbeeldige naald terugzetten naar het begin...

Night Is the New Day lijkt nogal heftig te openen met orenkraker Forsaker en toch blijft 't een mooi 'open' lied. Alleen het refrein hakt er lekker op los. Deze tempo- en enorme dynamiek wisselingen vind je trouwens regelmatig terug op de Katatonia's en het werkt voor mij perfect. Je raakt nergens uitgeput door het soms toch vrij stevige gebeuk op de elektrische snaren, zodat je de albums van Katatonia heel regelmatig wilt draaien. Wel oppassen dat je niet al te hoog gaat zweven tijdens de ingetogen momenten, want die zijn bloedmooi en dat komt - vermoed ik - vooral door de melancholieke stem van Jonas, bijzonder fraai geaccentueerd door wonderschone, etherische klanktapijten.

Ik vind dit album overigens wel een stukje toegankelijker dan de latere albums, maar zeker niet minder. Deze Katatonia is zo mooi dat ik geen 'slechte nummers' kan aanwijzen. De allermooiste liedjes wil ik echter wel benoemen, want Idle Blood, Nephilim, Inheritance en vooralDeparter doen mij echt smelten.

Daarom, last but not least... hulde aan de liedjesschrijvers van deze heerlijk warme metalband uit het doorgaans ijskoude, hoge noorden!

Gast
geplaatst: vandaag om 08:19 uur

geplaatst: vandaag om 08:19 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.