Nou Harm dubbel gefeliciteerd.
Dave Rawlings werd in een klap wereldberoemd door het eerste nummer op het eerste soloalbum Heartbreaker van Ryan Adams.Het ging enkel om een kletspraatje of een nummer zowel op Morrissey soloplaat Viva Hate als Bonadrag voor kwam (RA won de discussie door er 5 dollar tegen aan te gooien).
Ter ere van Heart Breaker (waar hij prominent aanwezig was) heeft Rawlings het mede doorhemzelf geschreven To Be Young (Is to Be Sad, Is to Be High) opgenomen.
Rawlings heeft gekozen voor een country variant (I had the Crows any how; Crows zijn The Old Crow medicine show) waar RA er meer een rock song van maakt.
Echt bekend werd Dave Rawlings door zijn intensieve samenwerking met Gillian Welch (2 stemmen 2 gitaren briljant), op wiens platen hij vaak de 2e stem vertolkte.
Hier zijn de rollen omgekeerd en verzorgd Welch de 2e stem.
Deze CD was blijkbaar groot genoeg nieuws bijvoorbeeld voor het verschijnen reserveerde Uncut in het decembernummer van vorig jaar een hele pagina.
De plaat opend fraai met Ruby akoestisch en mooi gezongen.
Dave Rawlings deed in het verleden wel al een een solo liedje bij de live optredens van Welch, het New Port optreden waar hij vorig jaar als solo artiest optrad heeft hem waarschijnlijk over de streep getrokken.
Na To Be Young, krijgen we het prachtige I hear them all 2.27 minuten de hemel in.
Het volgende nummer is een fraaie medley van 2 geweldige nummer.
Method Acting van Bright Eyes krijgt een veel rustigere versie (ik vind de versie van Rawlings mooier) en Cortez ook in een rustige akoestische uitvoering, nu is het bijna onmogelijk om betere uitvoetingen te maken als Neil young heeft gedaan (Live rust mijn favoriet, dit is niet iedereen met mij eens overigens) dit lukt Rawlings ook niet maar hij maakt er toch iets heel fraais en liefdevol van. Ik ben blij.
Sweet Tooth is een staalkaartje zangkunst waar Rawlings en Welch de meesters in zijn.
How's about you en It's Too easy zijn typische countrynummers waar de zang mij toch weer weet te overtuigen, beide nummers zijn instrumentaal rijker gearrangeerd.
Monkey and the Engineer is een (sullig) liedje over een aap die een treinbestuurder afgekeken heeft hoe de trein te besturen en U raad het al de aap gaat er met de trein vandoor.
Op de een of andere manier vind ik ook dit nummer weer onweerstaanbaar, het plezier straalt er vanaf.
Bells of Harlem (waar de coupletten van Dylans Time out of mind CD lijken te komen) is tenslotte de fraaie afsluiter.
Ik geef dit mooie album 4 sterren met kans op verhoging tot 4,5 ster.
Overigens Ryan Adams had gelijk en niet onze held uit dit verhaal.