menu

Blaudzun - Seadrift Soundmachine (2010)

mijn stem
3,80 (219)
219 stemmen

Nederland
Rock
Label: V2

  1. Sea Wolves (0:56)
  2. Sunshine Parade (3:08)
  3. The Choking Game (4:03)
  4. Light of Love (3:49)
  5. Midnight Room (3:25)
  6. Quiet German Girls (2:54)
  7. Wolf's Behind the Glass (2:36)
  8. Jezebelle (4:22)
  9. Manhatten Grey / Post No Bill (2:05)
  10. February Flare (3:32)
  11. Streetcorner Shouter (2:34)
  12. Midnight Room [Prague Version] (3:20)
  13. Redemption Song *
toon 1 bonustrack
totale tijdsduur: 36:44
zoeken in:
avatar van likeahurricane
4,0
Mooie cd, inderdaad veel referenties. ik voeg daar nog 16 Horsepower aan toe, maar dan wel de rustige kant.

Mooiste nummers zijn Midnight Room en Quiet German Girls, luister maar eens hoe ze live klinken:
Midnight Room

Quiet German Girls

avatar van Chameleon Day
4,0
Live zeer goed, moet ik zeggen....maar was er bijna geen publiek?

avatar van JoopKonraad
3,5
Op zijn tweede album Seadrift Soundmachine laat de Utrechtse singer/songwriter Blaudzun horen het liefst het beste van vele werelden te combineren. Hij slaagt er wonderwel ook nog in. Met zijn stem die vaak naar David Eugene Edwards (Woven Hand, 16Horsepower) neigt, laveert hij kunstig tussen Radiohead, Jeff Buckley en de Kings of Leon over de hoge golven van zijn atmosferische arrangementen. Waar zijn titelloze eersteling uit 2008 nog voornamelijk eenzame liedjes vol Americana-invloeden herbergde is daar nu een wonderschone geïnstrumenteerde klaagzang die doet hunkeren naar meer treurnis. Wanneer het gebrek aan relativering leidt tot dit soort desolate schoonheid, kunnen we alleen maar van de pijn en de melancholie houden. Fijn zo’n overdreven dramatische plaat van een te romantische ziel met een imponerende stem!

4,0
Blaudzun, had er nog nooit van gehoord. Ik wist niet dat we in Nederland ook zulke muziek hadden. Blijkbaar hebben de Dj-tjes het goed verstopt voor mij zodat ik het veel te laat ontdekte.

Het album verveelt geen moment. Waar je bij sommige composities elektrische gitaren en technische bliepjes verwacht kiest de Utrechter juist voor pure instrumentatie. Dat geeft een prettig geluid vind ik.

avatar van DeKoning
4,0
Een geweldig album!

Vooral 'Quiet German Girls' weet me steeds weer kippenvel te bezorgen!

4*

5,0
Beetje laat gereageerd maar deze plaat is werkelijk heel erg mooi.

Zeker nadat ik enkele concerten van deze band heb gezien en gehoord ben ik helemaal verkocht.
Die grote , beetje onbeholpen zwart geklede man met die bril die je steeds opnieuw kippenvel bezorgt.
Zijn optredens zijn betoverend.
Meestal met een band van soms 9 man/vrouw soms ook in een kleine bezetting
samen met zijn broer.
Johannes en Jacobus , ja geweldig.
Beetje vreemd , beetje mysterieus, overgevoelig af en toe. en heel integer allemaal.

Ik vind Seadrift Soundmachine dan ook een heel bijzondere plaat die naar mijn gevoel toch niet goed genoeg gewaardeerd wordt.

Dit soort muziek hoor je gewoon niet zo vaak in dit landje.
Ik vind deze plaat absoluut bij de beste 5 schijfjes van 2010 horen.

Maar je hoort wel overal Tim Knol noemen als maker van een meesterlijke plaat (prima plaat hoor, daar niet van ) maar laten we eerlijk zijn: het is toch echt niet heel bijzonder maar op de een of andere manier wil iedereen deze jongen in zijn programma en horen we allerlei mensen die zijn muziek ophemelen terwijl ik liever iets VERNIEUWEND hoor en dan denk ik direct aan BLAUDZUN. In 1 woord PRACHTIG.

5,0
dix schreef:
Wat een positieve reacties allemaal zeg. Ik heb Blaudzun een keer zien openen in het Paard voor Swell, en ze hadden duidelijk hun fans mee. Bij dit soort acts maak ik in gedachten Jeff Buckley grote verwijten. Wat een gespeelde pathos, bepaald niet mijn ding to say the least. En bovendien onverstandig in een land met zulke brede rivieren.



hoe zo : gespeelde pathos?????

avatar van matthijs
4,0
Lekkere Pathos!!!

klinkt beetje als die coverplaat van 16 horsepower met songs van mumford, grizzly bear en starsailor
die coverplaat is nergens te krijgen overigens.
hij bestaat alleen in mn dromen

2 x live gezien, super!

avatar van bloempje24
4,0
The choking game: betoverend mooi.
Deze band mag wat meer credits krijgen in Nederland(!).

Gregson
Ik draai het album de laatste weken weer vaak en hij blijft indrukwekkend. Mooie songs met soms een beklemmende, en soms zwoele sfeer. Knappe plaat van Johannes Sigmond aka Blaudzun. Hij eindigde uiteindelijk op nummer twee in mijn eindlijst van 2010.

avatar van matthijs
4,0
Bloempje24, the Choking game is inderdaad betoverend mooi!

avatar van Madjack71
3,5
Een prettige verrassing dit Soundmachine. De zang heeft wat weg van The Veils en The Tallest Man on Earth, bij tijd en wijle eenzelfde soort van kwelling in zijn zang. De muziek die staat. Ik houd wel van nummers met een eigen smoel. Kan geen echte zwakke broeders ontdekken. Heel het album met plezier geluisterd. Korte nummers over het algemeen, maar die juist daardoor ook meer indruk achter laten.

avatar van Slowgaze
4,0
Sterke plaat van Blaudzun, laten we dat voorop stellen. Wat we ook voorop moeten stellen: dit is nog geen meesterwerk. Er wordt her en der al gesproken over een mijlpaal in de vaderlandse muziekgeschiedenis, maar dat is helaas iets te overdreven. Wat deze plaat wel onderstreept is dat de man-met-de-enorme-bril zeker de potentie heeft om toch ooit dat meesterwerk te maken.

Want potentie, dat heeft ie. De liedjes die ergens op het kruispunt tussen The Veils, een wat ingetogener Arcade Fire en Radiohead dat al die gekke elektronische speeltjes aan de kant heeft geschoven, zijn over het algemeen dik in orde. De wat kalere nummers zijn helaas wat minder sterk, want een liedje als "Manhatten Grey/Post No Bill" heeft een indrukwekkendere titel dan dat de compositie memorabel is (en ik hoor hier ook te veel Veils doorheen, het komt ook door die stem). Ook "Streetcorner Shouter" is wat aan de zwakke kant. Positieve uitzondering is het liefelijke "Wolf's Behind the Glass".

Naast deze mindere broeders valt het ook op dat de teksten van de liedjes niet erg bijzonder sterk zijn. Johannes heeft een hoop te vertellen, maar doet dat nogal warrig en kiest teveel gothic-meisjeswoorden als "demons", "dragons" en "raise me from the dead". Neen, Blaudzun moet het meer van de muziek hebben. Die is bij vlagen erg sterk, zoals in het dronken walsje dat de cd opent. Fijn nummer is dat. In "Jezebelle", dat van een soort Johnny Cashtrato-cuntry naar iets orkestralers, zit een knappe spanningsboog. Moet Johannes vaker doen.

Hij doet zoiets ongeveer nog één keer: "February Flame" zou met een hoop solo's er bij wel een prognummer kunnen zijn. Er is een spanningsboog aanwezig, maar helaas neemt Johannes de tijd niet en tuimelt zo van het koord af. Helaasch, want de opduikende saxofoon klinkt wel boeiend. Nee, doe mij dan maar mooie liedjes als "Midnight Room", waaraan Pien Feith haar mooie stem leent, of "Choking Game" dat nogal moeilijk op gang komt door die opvliegers van Johannes, maar uiteindelijk de "Exit Music (For a Film)" wordt. Prima cd, en ik hoop dat de volgende dat meesterwerk gaat worden. In de tussentijd moet ik de beste man eens live aan het werk zien.

avatar van hidalgo
doet mij ook aan Starsailor denken wat een mooie stem ik vind maar dat is persoonlijk
Sunshine Parade & The Choking Game de leukste nummers lekker veel drama heerlijk
de muziek vind ik ook een beetje waterboys klinken met de stem van de groep (starsailor )
daarom geef ik **** voor deze cd en verheug me op 2012
groetjes hidalgo

avatar van Poeha
Moet het niet Manhattan Grey zijn i.p.v. Manhatten Grey ?
Ik heb Manhattan nog nooit op die wijze geschreven zien worden. Misschien is het ene eigen naam en geen verwijzing.

Dit album moet ik maar eens snel gaan aanschaffen, heb hier al wel enkele nummers van mogen beluisteren.

avatar van hidalgo
persoonlijk vind ik dit een van de nederlandse beste cds

Sunshine Parade
The Choking Game
Quiet German Girls

als deze 3 nummers niet uit nederland afkomstig waren dan was deze groep een wereld act
op ieder festival ik doe er nog een halve bij
op naar 2012

avatar van Ducoz
3,5
Ik vind dit al een stuk beter dan zijn nieuwste plaat.
Deze klinkt wat natuurlijker en er staan gewoon weg betere composities op.
Nou moet ik zeggen dat sommige nummers nog steeds niet erg spetterend zijn.
Maar nummers als"Quiet German Girls", daar kan ik niets op aanmerken.

De drive zit hier ook wat beter in, en afwisseling.
Zijn stem heeft in de verte ook wel wat weg van Mumford.

3,5

4,0
Jeetje, ik was wat huiverig voor hem gezien de DWDD hype die eromheen werd gecreerd. Maar dit is écht goed! Kan er niks minder van maken!

avatar van herman
4,0
Een paar weken geleden voor het eerst geluisterd, toen ik op zoek was naar zijn nieuwe album, maar dat nog niet op Spotify zag staan. Toen was ik eigenlijk al behoorlijk onder de indruk en nu nog steeds. Fraai gezongen (16 Horsepower werd al vaak genoemd en in die hoek zit dit ook wel) en een aantal schitterende liedjes, waarvan Quiet German Girls momenteel mijn favoriet is.

avatar van bommel
4,0
Ik was ook op zoek naar zijn nieuwe album, heb ik eerst maar deze geluisterd.
En dat luistert goed weg - mooie stem en mooie liedjes - je kunt bijna niet geloven dat dit een Nederlander is . Wat een verrassing , ik ga hem zeker volgen

avatar van Ducoz
3,5
Voor de liefhebbers, hij is nu op Vinyl..
Ik weet niet of hij gelimiteerd is of niet, het was in iedergeval een Record Store Day Item... maar veel zaken hebben hem gewoon nog staan op vinyl.

sigurros88
Nadat ik Heavy Flowers al in huis had gehaald omdat ik dat echt een topalbum vindt heb ik deze ook maar gekocht. Tot nu toe komt deze voor mij niet in de buurt van de opvolger.

avatar van Madjack71
3,5
Blaudzun is een opmerkelijk muzikant binnen de poldermuziek. De naam alleen al is opmerkelijk, waarbij hij zelf al uitleg heeft gegeven hoe deze is ontstaan. De muziek klinkt oorspronkelijk en eigen en zijn zang heeft iets ruws en zoetgevooisd tegelijkertijd. Toch ware het voor mij beter geweest als ik niet de persoon achter Blaudzun had 'leren kennen'. Hij komt i.m.o wat wereldvreemd en afstandelijk over. Dat hoeft geen probleem te zijn, als dat al zo zou zijn, maar hij roept bij mij geen sympathie op, eerder ergenis. Dat maakt dan ook mijn luisteren ernaar niet meer objectief, waardoor er een halfje vanuit mijn beleving eraf gaat.

avatar van Eveningguard
4,0
Heb dit album een paar maanden geleden voor mijn vader gekocht, die is helemaal gek van Blaudzun. Gelukkig bevalt deze hem ook goed. Persoonlijk vind ik het instrumentaal een stuk mooier dan Heavy Flowers. Vooral The Choking Game is intens mooi.

Grappig, ik dacht dat Heavy Flowers het debuut was, binnenkort dit album maar is luisteren dan.

avatar van Ronald5150
3,5
Het debuut van Blaudzun vind ik mooi om de kleine intieme luisterliedjes. Opvolger "Seadrift Soundmachine” klinkt al een stuk voller van geluid, maar gelukkig staan de liedjes nog steeds centraal. De karakteristieke stem van Johannes Sigmund klinkt weer heerlijk intens en zweeft mooi over de melancholische melodieën. ”The Choking Game”, ”Midnight Room” en ”February Flare” zijn een aantal van mijn persoonlijke favorieten. Bij de opvolger ben ik eerlijk gezegd een beetje afgehaakt. Met name omdat ik de bombast iets teveel de overhand vind krijgen. Ik vind Blaudzun het best als de instrumentatie sober is en de sfeer intiem. In die context prefereer ik het debuut en deze ”Seadrift Soundmachine”.

avatar van muziekobsessie
4,5
vind deze duidelijk de beste van al zijn 4 albums, opvolger is wat consistenter maar hier staan toch zijn beste nummers op vind ik

4,0
Deze plaat is nu 10 jaar oud. Natuurlijk had ik al wel gehoord van Blaudzun, een keer een schitterende cover van Tears for Fears (Shout) bij DWDD gehoord en op zich leek het me een interessante zanger/muzikant. Maar daar bleef het bij. Bij een bibliotheekopruiming 2 cd-s van Blaudzun aangeschaft waar dit er één van is. Voor mijn gevoel, maar misschien heb ik het helemaal mis, is de wat oudere Blaudzun meer mijn muziek dan de nieuwere.
Dit tweede album is zeker geen straf om het te beluisteren. In recensies lees ik dat het wat heeft van Arcade Fire, Thom Yorke, maar ook Beirut wordt genoemd. Het is een heerlijke menging van Engelse folk, americana , wat barokke pop. In ieder geval klinken de songs bijzonder goed en zijn ze ook mooi geproduceerd. Zeker door medewerking van Prague Philharmonic Orchestra. Blaudzun kan mooie liedjes schrijven, gevoelig en ook best afwisselend. De nummers moeten vooral over de zee gaan , het album is in Barcelona opgenomen.
Ik zie dat dit album van Blaudzun het hoogste scoort van alle albums van Blaudzun. Ik kan dat nog niet beoordelen, maar dit album krijgt van mij dik verdiende 4 sterren.,

avatar van jorro
3,5
12 van die, meest ingetogen liedjes achter elkaar vind ik een hele zit. Het zijn beslist mooie composities, maar een beetje meer vuur in de uitvoering zou wel prettig zijn geweest.
Ik lees hierboven over vergelijkingen met 16 Horsepower. Maar daarvoor mist het nou juist de bevlogenheid die ik bij 16 HP wel beluister. Bij Jezebel lijkt het even de goede kant op te gaan maar ook dat nummer is het net niet,
Misschien moet je in de juiste stemming zijn om dit album te beluisteren. Ik ga dat over een poosje nog eens doen. Nu twijfel ik tussen 3 en 3,5*. Omdat het wel sterker is dan het debuutalbum worden het toch 3,5*

4,0
Quiet German girls, Chocking game en Streetcorner shouter zijn de favorieten voor mij 3.5☆

4,0
Halve ster erbij

Gast
geplaatst: vandaag om 16:52 uur

geplaatst: vandaag om 16:52 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.