Drive-By Truckers - The Big To-Do (2010)

Ik heb ze woensdag in Paradiso gezien en was ook een geweldig optreden. Inderdaad een aantal nieuwe nummers die erg lekker klonken. 'Used to be a cop' heeft een heerlijk dreigende sfeer en als dat de standaard zal zijn voor het nieuwe album word 14 februari zeker een mooie dag

De Drive-By Truckers vond ik nooit echt overtuigen,
altijd stonden er naar mijn mening te veel fillers op.
Ik ben langzamerhand door dit plaatje weer tot nader inzien gekomen.

Gewoon heerlijke southern rock, erg genietbaar en de teksten zijn om van te smullen.
Deze week maar eens alle platen gaan beluisteren vanaf Southern Rock Opera.

Geweldige band

Het zuiderlicht gezien

Zo kun je het noemen ja

Ben bezig met een inhaalslagje: dit is de derde DBT die ik kocht dit jaar. Tot nu toe is het elke keer raak: zeer genietbaar en genoeg hoogtepunten om 'm te blijven draaien.

You got another is verreweg het mooiste nummer van deze cd. met zang van Shonna Tucker.
Tergend verdrietig gezongen, mooi, mooi.

Moet altijd echt in de stemming zijn om een plaat van Drive By Truckers te beluisteren.
Vanavond had ik daar weer eens zin in, dit album van ze had ik nog niet eerder gehoord.
Klinkt vertrouwd en na een eerste luisterbeurt springen vooral Daddy Learned To Fly, This Fucking Job en vooral The Wig He Made Her Wear eruit.

Mijn favoriete album van Drive-By Truckers is "The Dirty South". Ik merk op "The Big To-Do" toch een stijlbreuk met dat album. Het is een wat meer rock georienteerd album. Daardoor had ik toch wel een paar luisterbeurten nodig, voordat het kwartje viel. In eerste instantie luister ik meer naar de muziek, de melodieen en de sfeer voordat ik naar de teksten luister. Ik miste daardoor de wat broeierige, beklemmende, benauwde sfeer van "The Dirty South". Maar toen ik naar de teksten ging luisteren merkte ik dat die sfeer juist is verwerkt in de verhalen van deze plaat. Deze band is in staat om tekstueel zo expressief te zijn, gewoon recht toe, recht aan, er niet omheen draaien, gewoon zeggen waar het op staat. Dit geeft de songs zoveel kracht. Muzikaal vind ik het dus iets minder, maar de indringende verhalen over de Zuidelijke staten van Amerika maken dit meer dan goed.

Eigenlijk iets te strak geproduceerd, qua sfeer ook niet zo "rauw". Toch rockt dit wel lekker.

Lange tijd beschouwde ik The Big To-Do als een wat minder sterke plaat in het oeuvre van Drive-By Truckers, maar minder sterk is in dit geval relatief. De band heeft mij namelijk nog nooit teleurgesteld en doet dat hier ook niet. Toch moest ik enigszins wennen aan het songmateriaal, dat ik na de eerste luisterbeurten wat wisselvallig vond. De band lijkt te hebben gekozen voor een wat meer recht-toe-recht-aan aanpak en dat is even wennen.

Laat ik beginnen met de hoogtepunten. De opener Daddy Learned to Fly is een voorbeeld van zo’n recht-toe-recht-aan song, maar heeft wel weer een heerlijke melodie waar de Truckers patent op hebben. Ook het droogkomische The Fourth Night of My Drinking kan ik wel waarderen, maar daarna komen er wat songs die ik over het algemeen skip. Ik lees en hoor dat You Got Another een persoonlijke favoriet is van velen, maar het nummer kan mij niet echt bekoren. Shonna Tucker is een prima zangeres, maar persoonlijk houd ik niet echt van dit soort rustige tussendoortjes.

Gelukkig pikt de band de draad net op tijd weer op, want het aanstekelijke This Fucking Job is weer dik in orde. Ook het vrolijke Get Downtown, met een magistrale Cooley, is weer een hoogtepunt maar het beste moet dan nog komen. After the Scene Dies heeft weer een heerlijk ritme en de band klinkt hier weer als een klok. Daarna komt het prima (It’s Gonna Be) I Told You So met Tucker als zangeres. Ik moest in eerste instantie aan Fleetwood Mac denken, maar de band en dan met name Tucker heeft genoeg kwaliteiten om deze song overtuigend en als een echt Drive By Truckers-nummer te laten klinken.

De laatste drie tracks zijn ook nog bovengemiddeld, met een wat melancholisch klinkende Santa Fe wat mij betreft als hoogtepunt. Al met al is dit een heel aardige plaat, die echter een beetje in de schaduw staat van eerdere platen als Decoration Day en The Dirty South: 4*.