menu

Metallica - Master of Puppets (1986)

mijn stem
4,14 (1837)
1837 stemmen

Verenigde Staten
Metal
Label: Elektra

  1. Battery (5:10)
  2. Master of Puppets (8:38)
  3. The Thing That Should Not Be (6:32)
  4. Welcome Home (Sanitarium) (6:28)
  5. Disposable Heroes (8:14)
  6. Leper Messiah (5:38)
  7. Orion (8:12)
  8. Damage, Inc. (5:30)
  9. Battery [Live] * (4:53)
  10. The Thing That Should Not Be [Live] * (7:02)
toon 2 bonustracks
totale tijdsduur: 54:22 (1:06:17)
zoeken in:
avatar van kobe bryant fan
2,0
Wat een klassieker! Sterke riffs, lekkere zang,.. wat wil je nog meer.
De donkere sfeer van de plaat en de variatie tussen hard en zacht maken dit een nog betere plaat. Een ruime 4*.

avatar van Fleppie
5,0
Goh, waar blijft de tijd..

Ik kan me het nog goed herinneren. Ergens eind 1986 (ik was 12 ), toen iemand wat muziek voor me opnam (tape uiteraard ). De nieuwe lp's van twee nog relatief onbekende, opkomende metalbandjes uit de VS. Niemand van m'n vrienden of bekenden had er van gehoord en deed het zonder uitzondering af als hersenloze grafherrie, maar ik was verkocht. Misschien dat meer mensen er intussen van gehoord hebben...
Het waren 'Reign in blood' van Slayer en 'Master of puppets' van Metallica.

avatar van jasper1991
4,0
Inmiddels ben ik ook zover dat ik deze klassieker goed weet te waarderen. Toen ik al 3,5 jaar veel metal luisterde hoorde ik voor het eerst het nummer Master of Puppets. Opvallend laat misschien en ik was er niet direct in de ban van, inmiddels vind ik het wel een geweldig nummer.

Voor de rest is er het opzwepende Battery en Damage, Inc. en de krachtige semi-ballad Sanitarium. In dat laatste is Metallica heer en meester naar mijn mening, op andere albums staat ook een aantal fraaie nummers van die soort.

avatar van dumb_helicopter
4,0
Vandaag eindelijk een manco in m'n (figuurlijke, want ik heb er geen echte) cd-kast opgevuld met Master of Puppets. Direct in de cd-lader gelegd en genoten van deze brok energie. Battery, Master of Puppets, Welcome Home (Sanitarium) en Orion is bij het beste wat metal te bieden heeft. Damage, Inc. en Leper Messiah leunen daar tegenaan. Alleen The Thing That Should Not Be en Disposable Heroes vind ik wat matiger zeker in vergelijking met de rest van het album, maar eigenlijk nog altijd goed genoeg. Prachtige aankoop!

avatar van uffing
3,5
Voor mij zijn de titeltrack, Disposable Heroes en vooral Orion de nummers die het hem doen op dit album. De rest volgt op gepaste afstand (hoewel het slot van Welcome Home en het intro van Battery ook erg lekker zijn).

Mind Ruler
In 1995 stond deze klassieker in mijn Top 5 van favoriete albums.
Waarom hij nu zelfs niet in mijn Top 10 staat, zegt meer over de andere klasse-albums die ik in de loop der jaren leerde kennen dan over dit meesterwerk.
Van de akoestische intro van Battery tot en met Damage Inc. is het genieten.
Hoogtepunten voor mij: titelnummer, Orion en Welcome Home.
Zwak moment: geen. Metallica's perfecte album in mijn oren.

avatar van freakey
5,0
Als jouw top 10 mijn top 9 was stond deze bovenaan...

4,0
tuurlijk verafgoodde ik dit toen ik 19 was.. maar is 18 van de 250 niet wat te hoog?

4,0
ok ik moet leren dat met een korreltje zout te nemen want dit staat boven het debuutalbum van the doors..

4,0
maar natuurlijk ik had dit op mijn koptelefoon honderdduizend keer van battery tot aan de laatste seconde...

avatar van herman
2,5
Je kunt je berichten ook aanpassen he, hoef je niet drie keer te posten.

avatar van rock-rick
3,5
Daarnaast:

Let op! Discussies over de top 250-notering van dit album horen in het forum, niet bij het album.

avatar van oceanvolta
5,0
Metallica werd opgericht in 1981 door drummer Lars Ulrich en zanger/gitarist James Hetfield. Twee jaar later was de bezetting, na was personeelswisselingen, met de komst van gitarist Kirk Hammett en meesterbassist Cliff Burton compleet. Deze vier zouden datzelfde jaar hun debuut Kill ‘em All opnemen. Metallica viel op door een nieuw geluid, een agressievere vorm van heavy metal dat nu bekend staat al thrash metal.

De opvolger zag een jaar later al het levenslicht. Ride The Lightning liet een enorme ontwikkeling horen. De nummers waren sterker en melodieuzer maar ze hadden niks aan kracht ingeboet.

In 1986 werd Master Of Puppets uitgebracht. Het geluid van Ride The Lightning werd geperfectioneerd en missers zoals Escape staan er niet op. De opbouw van het album is nagenoeg gelijk aan dat van de voorganger. Het eerste nummer Battery beukt er meteen in na een rustig intro. Metallica op zijn hardst.

Het tweede nummer is net als op Ride The Lightning en later op …And Justice For All het titelnummer. Master Of Puppets is met zijn ruime acht minuten een episch nummer waarin alles samen komt. Harde, snelle riffs, een rustige passage met mooie melodieën en een razendsnelle solo van Kirk Hammett. Live wordt dit nummer uit volle borst meegezongen door de fans.

Na het logge, zware The Thing That Should Not Be volgt het rustige Welcome Home (Sanitarium). Een ballade zoals One, met een wat harder refrein en mooie gitaarsolo’s dat uiteindelijk opbouwt naar een geweldige climax.

Het instumentale Orion is een ander hoogtepunt. Sfeervol, tjokvol riffs en solo’s en een heuse bass-solo van Cliff Burton. Burton opent ook de afsluiter van het album, Damage, Inc. Met deze mokerslag wordt het album nog furieuzer afgesloten dan het opende.

Het niveau van dit album zou Metallica nooit meer halen. Nog altijd wordt Master Of Puppets als één van de beste en meest invloedrijke metal albums gezien. Het metal album dat iedereen zou moeten kennen.

ZUBB

avatar van vielip
5,0
Waarom noem je alle nummers behalve Leper Messiah en Disposable heroes?

avatar van oceanvolta
5,0
Omdat ik het niet nodig vind om in een recensie elk nummer te benoemen.

avatar van vielip
5,0
Oh oké, het leek er anders toch echt even op dat je dat wél ging doen

avatar van Lau1986
4,0
Heerlijk album, maar ik vind het niet de beste. Nummer als Battery, Damage, Inc en Master of Puppets zijn genieten. De rest mag er ook zijn. Alleen vind ik Disposable Heroes iets minder. Orion is een heerlijk nummer. Goede plaat.

avatar van vielip
5,0
Ik lees wel vaker dat mensen Disposable heroes als een minder nummer ervaren. Ik ben heel benieuwd waarom dat is. Zelf vind ik het namelijk één van de vele hoogtepunten op dit meesterwerk. Is het het gejaagde tempo? Duurt het te lang?

avatar van Deren Bliksem
5,0
Briljant nummer.

avatar van jasper1991
4,0
vielip schreef:
Ik lees wel vaker dat mensen Disposable heroes als een minder nummer ervaren. Ik ben heel benieuwd waarom dat is. Zelf vind ik het namelijk één van de vele hoogtepunten op dit meesterwerk. Is het het gejaagde tempo? Duurt het te lang?
Ik vind hem ook iets minder; het mist gewoon iets onderscheidends. Ik vind nummers goed omdat ze iets speciaals hebben en Disposable Heroes mist dat net even zoals de riffs en solo in de titelsong, of het dramatische aan Sanitarium of hoe Battery uit de startblokken schiet na het droevige akoestische stuk.

avatar van vielip
5,0
Ik vind dat enkel die staccato hakkende riff het nummer al tot een klasbak maakt. Smaken verschillen uiteraard maar ik verbaas me er altijd over wanneer mensen dit nummer als 'minder' bestempelen.

avatar van Kill_illuminati
5,0
Ik bestempel het nummer tot mijn favorieten. Vooral die hakkende riff die vielip noemt en de solo zijn geweldig.

avatar van richardbrugge
4,5
Metal op zijn best

5,0
Grappig, er zijn mensen die durven deze plaat minder dan 4 sterren te geven!

4,5
oceanvolta schreef:
Metallica werd opgericht in 1981 door drummer Lars Ulrich en zanger/gitarist James Hetfield. Twee jaar later was de bezetting, na was personeelswisselingen, met de komst van gitarist Kirk Hammett en meesterbassist Cliff Burton compleet. Deze vier zouden datzelfde jaar hun debuut Kill ‘em All opnemen. Metallica viel op door een nieuw geluid, een agressievere vorm van heavy metal dat nu bekend staat al thrash metal.

De opvolger zag een jaar later al het levenslicht. Ride The Lightning liet een enorme ontwikkeling horen. De nummers waren sterker en melodieuzer maar ze hadden niks aan kracht ingeboet.

In 1986 werd Master Of Puppets uitgebracht. Het geluid van Ride The Lightning werd geperfectioneerd en missers zoals Escape staan er niet op. De opbouw van het album is nagenoeg gelijk aan dat van de voorganger. Het eerste nummer Battery beukt er meteen in na een rustig intro. Metallica op zijn hardst.

Het tweede nummer is net als op Ride The Lightning en later op …And Justice For All het titelnummer. Master Of Puppets is met zijn ruime acht minuten een episch nummer waarin alles samen komt. Harde, snelle riffs, een rustige passage met mooie melodieën en een razendsnelle solo van Kirk Hammett. Live wordt dit nummer uit volle borst meegezongen door de fans.

Na het logge, zware The Thing That Should Not Be volgt het rustige Welcome Home (Sanitarium). Een ballade zoals One, met een wat harder refrein en mooie gitaarsolo’s dat uiteindelijk opbouwt naar een geweldige climax.

Het instumentale Orion is een ander hoogtepunt. Sfeervol, tjokvol riffs en solo’s en een heuse bass-solo van Cliff Burton. Burton opent ook de afsluiter van het album, Damage, Inc. Met deze mokerslag wordt het album nog furieuzer afgesloten dan het opende.

Het niveau van dit album zou Metallica nooit meer halen. Nog altijd wordt Master Of Puppets als één van de beste en meest invloedrijke metal albums gezien. Het metal album dat iedereen zou moeten kennen.

ZUBB



Helemaal mee eens met de laatste alinea. Master of Puppets is volgens mij het beste album wat Metallica geproduceerd heeft. En de titelsong vind ik het beste nummer wat ze geschreven hebben. Na And Justice for All begint de aftakeling...Al op The Black Album merk je dat de commerciële toon te vinden is. Dat omdat ze vanaf die tijd in zee zijn gegaan met producer Bob Rock die naar mijn mening van erg slechte invloed is geweest op de muziekstijl van Metallica. Die wilde Metallica alleen maar uitbuiten voor eigen succes. Luister maar eens naar Load, dat kun je toch niet meer Metallica waardig noemen. Ik heb dus alleen de albums uit de jaren '80 en Garage Inc. in m'n kast staan. Natuurlijk verandert de stijl door de jaren heen (ook in de jaren '80 zo), maar het is te betreuren dat zo'n geweldige heavy metalband zich teveel in het commerciële heeft geworpen....Neem nou AC/DC (een band die ik ook geweldig vind), die zijn door al die jaren heen zichzelf gebleven...Bravo!

avatar van oceanvolta
5,0
Dan zou ik je toch willen aanraden om eens Death Magnetic te luisteren. Dat kan je denk ik wel waarderen.

avatar van Edwynn
4,5
The Black Album is een stuk commerciëler dan Load in mijn beleving. Daar ben ik het wel mee eens. Met commercieel zijn is overigens niets mis. Het is alleen dat ik het zwarte album wat minder hoog aansla dan Load qua eigenzinnigheid en toffe songs. Ik geloof overgens niet dat Bob Rock de band heeft gemaakt tot wat ie is. Dat is de band zelf geweest. De tijd was rijp om te cashen. Metallica heeft dat momentum uitstekend aangevoeld. Gelukkig zijn ze niet in die modus blijven hangen en deden ze gewoon waar ze zin in hadden. Er verschenen wel wat missers. Garage Inc. (hee, wie produceerde die eigenlijk...?) en het alom gehaatte St Anger. Death Magnetic en Beyond Magnetic zijn wat obligater van aard maar niettemin erg amusant. Lulu is weer een verhaal apart. Kortom de stelling dat Metallica sinds Justice alleen maar commerciëler is geworden, snijdt volgens mij niet echt hout.

Master Of Puppets schaar ik overigens ook tot onderdeel van het artistieke hoogtepunt. Omdat ik Master Of Puppets wat berekenend over vind komen is het niet het aller, allerbeste Metallica album. Die kwalificatie dicht ik toe aan Ride The Lightning. Het ontloopt elkaar niet veel.

avatar van Kill_illuminati
5,0
ziggy06 schreef:
Neem nou AC/DC (een band die ik ook geweldig vind), die zijn door al die jaren heen zichzelf gebleven...Bravo!


Ik vind dat juist een enorme zwaktebot van de band. Ze hebben ze zich nooit weten te ontwikkelen. Hoeveel interessante releases zijn er nog geweest na Black In Black? Misschien twee met For Those About To Rock We Salute You en Razors Edge. En dat zijn geen absolute toppers maar gewoon goede rockplaten met een aantal sterke nummers en een aantal niemands dalletjes. Daar waar de ene band wordt afgekraakt omdat ze 'altijd het zelfde trucje uithalen' lijkt dat voor veel rockliefhebbers geen punt als het over Australiers gaat.

Anderzijds heeft Metallica zich altijd geprobeerd te ontwikkeling. Goedschiks of kwaadschiks. Geen album is hetzelfde als de vorige (behalve de tweeluik Load/Reload).

3,5
Vanzelfsprekend een goede plaat heeft alleen op mij veel minder indruk gemaakt dan de eerste 2 platen dus misschien meer op gevoel dan op kwaliteit.

avatar van Ronald5150
4,0
Van de vroegere Metallica albums is "Master of Puppets" mijn favoriet. En dat komt niet door de stem van James Hetfield. Die vind ik maar matig. Later is hij beter gaan zingen, maar op "Master of Puppets" wordt die zwakte ruimschoots gecompenseerd door indrukwekkende en fenomenale riffs en solo's. In tegenstelling tot het echt vroegere werk klinkt "Master of Puppets" melodieuzer dan ooit, zonder de kracht en furiositeit te verliezen. Het is nog steeds echte metal. Regelmatig gaat het tempo op "Master of Puppets" wat verder naar beneden en dan hoor je nog meer de melodieuze kant van Metallica. Het instrumentale "Orion" vind ik daarom ook een van de hoogtepunten van dit album. Metallica laat op "Master of Puppets" horen meer te kunnen dan alleen maar hard beuken, en dat bevalt me uitermate goed.

Gast
geplaatst: vandaag om 14:48 uur

geplaatst: vandaag om 14:48 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.