Inderdaad. In eerste instantie vond ik het merendeel van de nummers te bleu. Een hoop nummers zijn redelijk rustig en barsten eigenlijk nergens uit hun voegen. Tel daarbij op dat de meeste melodieën niet al te makkelijk in het gehoor liggen (het een en ander klonk eerst wat chaotisch, ongestructureerd) en dan kun je je vast voorstellen dat
Diamond Eyes niet meteen een schot in de roos is.
Langzaam maar zeker leerde ik de nummers beter kennen en wist ik steeds beter wat me te wachten stond. Het gevolg was, dat ik met andere oren kon gaan luisteren en daardoor in sneltreinvaart alle nummers op waarde leerde schatten. Ik geef toe dat niet ieder nummer even goed is, maar waardering kan ik voor ieder nummer zeker opbrengen.
De titeltrack en Rocket Skates waren de eerste nummers die ik van dit album luisterde en die bevielen eigenlijk meteen goed. Toch zijn ze in populariteit voorbijgesneld door een hoop andere nummers. Risk, Beauty School en Prince voorop. Ook Sextape maakte al vrij snel indruk en behoort nu tot mijn favorieten. Royal, CMND/CTRL en 976-EVIL zijn de enige nummers die niet echt indruk op me maken, maar dat doen alle andere nummers (sommige in beperkte mate) gelukkig wel.
Diamond Eyes is voor mij 4 sterren waard en is het beste Deftones-album dat ik vooralsnog ken. Laat het nieuwe album maar komen!