Teunnis schreef:
Dan maak ik meteen gebruik van het moment. Want dit jaar wil ik één plaat even in een bijzonder zonnetje zetten. En nee, niet mijn #1 uit mijn Top 10 - ik ga er van uit dat iedereen die al geluisterd heeft of van plan is het de komende weken te luisteren. Wel een ander album van hetzelfde genie.
The Mothers of Invention - Uncle Meat
https://www.musicmeter.nl/images/cover/20000/20228.jpg
Er zijn twee redenen waarom ik dit album hier wil toelichten. De eerste is een hele belangrijke waarschuwing, dus caps lock incoming:
LUISTER NIET DE VERSIE OP SPOTIFY!!!
Of genuanceerder gezegd: pas op dat je niet de latere deluxe-uitgave luistert met de zogeheten "Uncle Meat Film Excerpts". Dat is namelijk 40 minuten aan audiofragmenten voor de nooit echt helemaal afgemaakte film Uncle Meat. Het is voor een hardcore-Zappafanaat geinig materiaal, maar ook niet meer dan dat. Voor de minder harde die-hards is het gewoon erg storend en verpest dit het album. Als je per se Spotify wilt gebruiken, zet de nummers dan even in een eigen playlist en verwijder de bonustracks (Uncle Meat Film Excerpt Part I, Tengo Na Minchia Tanta en Uncle Meat Film Excerpt Part II).
Dan de tweede en initiële reden dat ik dacht ik moet hier iets over schrijven in dit topic: Uncle Meat is typische SvhJ-muziek avant la lettre. Eens in de zoveel tijd steekt in het
hedendaagse Song van het Jaar-topic de discussie op dat de muzieksmaak aldaar afwijkt van andere plekken op MusicMeter. Een hoog kunstschoolgehalte en veel pretentieus en ingewikkeld gedoe. Als SvhJ al in 1969 had bestaan, met hetzelfde soort stempubliek, dan had Zappa in 1969 een keer of zes de maandfinale gewonnen, schat ik. Uiteraard ook een keer of twee met materiaal van Hot Rats, maar Uncle Meat staat echt helemaal bol van de SvhJ-approved muziek: Nine Types of Industrial Pollution, Dog Breath, in the Year of the Plague, The Uncle Meat Variations, Ian Underwood Whips It Out [Live on Stage in Copenhagen], King Kong IV, King Kong VI; ze zouden stuk voor stuk potentieel SvhJ-maandfinales kunnen winnen. Geen onrealistische schatting dat het dan wel vier keer met Uncle Meat was gelukt. Dat daarnaast ook Willie the Pimp en The Gumbo Variations van Hot Rats zouden hebben gewonnen, daar kan eigenlijk geen twijfel of bestaan. Maar goed, dit gaat over Uncle Meat.
Uncle Meat is één van de meest bizarre albumervaringen die je kan krijgen op het gebied van Zappa, maar tegelijkertijd ook één van zijn beste en waarschijnlijk de meest avontuurlijke. Het schiet alle kanten op, maar tegelijkertijd is er over elke seconde op het album nagedacht om er een complete ervaring van te maken. Zo bestaat het middenstuk van Dog Breath, in the Year of the Plague (een klein minuutje) uit veertig verschillende tracks, heel nauwkeurig samengesteld en aan elkaar geplakt door Zappa. Hot Rats is een mijlpaal in studiotechnieken, duidelijk hoorbaar aan de kristalheldere productie. Uncle Meat gaat nog heel wat stappen verder, maar doordat het nogal Zappa-esque is misschien minder snel hoorbaar voor de vluchtige luisteraar. Ga er dus goed voor zitten, pak er een whisky bij, doe de lampen uit, heb een fantastische geluidsset of zet een goede koptelefoon op en geniet van de reis. Wie Uncle Meat weet te begrepen, begrijpt Zappa. En dat betekent dat je nog een hele shitload aan geweldige albums tegoed hebt. Veel plezier!