Sigur Rós - ( ) (2002)

Dat zal zeker mettertijd wel eens gebeuren, al staat er nog immens veel op de bucket list, en naarmate ik meer en meer kan afstrepen, wordt het dubbele eraan toegevoegd, dus het wordt er niet beter op. Muziek- en filmliefhebber zijn is een full-time job.

Ondertussen ook Takk... beluisterd. Dat was ook zeker en vast de moeite waard, maar ik denk dat dit album mijn voorkeur op dit moment krijgt, al kan dat nog veranderen. Van Valtari verwacht ik ook wel nog iets. Maar Kveikur en het album uit 2008 komen ook wel nog eens aan de beurt.

Vinylversie maar weer eens opgezet. Dit blijft toch wel een monument hoor. Je waant je in het winterse IJsland waar de omgeving gemaakt lijkt voor deze “soundtrack”. Heima, maar dan met de ogen dicht in een luie stoel en de koptelefoon op. Prachtig, tijdloos.

Jij vindt dit ook een aardig albumpie, neem ik aan?

Breaking News...

Na Ágætis Byrjun waar ik weinig mee kon dit bewierookte album ook een kans gegeven en ik werd nu positief verrast. Om te beginnen door de dynamiek en variatie die dit album wel heeft. Daarnaast is de drummer echt fantastisch.
Ik ben niet zo lyrisch als de gemiddelde score, maar dit is een fijn album.

[quote]You sat along the fire....

...........


daum tche wún

Het is lente, ga naar wat vrolijkers luisteren, dit album is voor de donkere jaargetijden

Ik ben de top 250 een beetje aan het doorworstelen qua albums die ik nog niet bestemd heb. Dit album heb ik wel eens eerder geluisterd. Ik kon er toen niet zoveel mee. Het wordt alom gewaardeerd, maar ik voel het niet. Ik heb het nog een paar virtuele draaibeurten de kans gegeven, maar er gebeurt weinig bij mij.

Hier kon ik mij wel in vinden. Het kwartje valt nog niet, maar ik verwacht niet dat ik snel nieuwe kwartjes ga werpen. Het doet me gewoon weinig.

Dat is helemaal niet erg en ik begrijp het helemaal. Naast dat dit geen muziek is die iedereen kan waarderen, viel bij mij het kwartje pas toen ik het album in zijn geheel luisterde toen er absolute rust om mij heen was, midden in de nacht. Misschien speelde ook mee dat ik op dat moment behoefte had aan iets of iemand die mij begreep, iets spiritueels of juist iets menselijks.

Dit album raakt mij in ieder geval nog steeds enorm, ook al zijn de momenten dat ik het opzet beperkt. Ik zou het bijvoorbeeld niet in de auto luisteren.

Dit is bijzondere muziek, heel eigenzinnig en zeker niet alledaags. Iedereen die er niet mee uit de voeten kan, kan ik helemaal begrijpen.

Ik begrijp dat dit bij een bepaalde stemming in de nacht waar geen enkele afleiding is, kan werken, Waverick. Wellicht dat ik dat ooit ook eens ga doen.

Inderdaad, hoofd leegmaken en de muziek tot je laten spreken. Maar ook dat garandeert uiteraard geen succes, het spreekt je aan of niet. De muziek is ook in een dergelijke sfeer ontstaan en opgenomen. En als je aan de landschappen van IJsland denkt kun je je er misschien nog meer bij voorstellen.

Ik zag dat je in Deventer woont. Komende zomer ga ik waarschijnlijk weer eens een bezoekje brengen aan Variaworld.

Groots, melancholiek, meeslepend en winters album waar ik door de beginjaren heen een innige band mee heb opgebouwd, het gevoel dat je het door een door kent, uniek in zijn soort en beleving. Nu na al die jaren wel een halfje er af, en dat komt door de krocht bestaande uit tracks 5 t/m 7 waarmee ik het tegenwoordig toch wel een stuk te langdradig vind worden. Niet elke luistertrip waardeer ik de volledige lengte van het album meer, track 1-2-3-4-8 (= zo'n 40 minuten) is voor mij ook goed als hoor je in zo'n album eigenlijk niet te gaan skippen.