menu

Van Halen - Balance (1995)

mijn stem
3,62 (156)
156 stemmen

Verenigde Staten
Rock
Label: Warner Bros.

  1. The Seventh Seal (5:18)
  2. Can't Stop Lovin' You (4:07)
  3. Don't Tell Me (What Love Can Do) (5:56)
  4. Amsterdam (4:45)
  5. Big Fat Money (3:57)
  6. Strung Out (1:29)
  7. Not Enough (5:13)
  8. Aftershock (5:29)
  9. Doin' Time (1:41)
  10. Baluchitherium * (4:05)
  11. Take Me Back (Deja Vu) (4:43)
  12. Feelin' (6:34)
  13. Crossing Over * (4:49)
toon 2 bonustracks
totale tijdsduur: 49:12 (58:06)
zoeken in:
avatar van Ronald5150
4,0
"Balance" is wederom een prima plaat van Van Halen. Ondanks dat ik Roth prefereer als frontman, heb ik Sammy Hagar altijd hoger ingeschat als zanger. Ook op deze plaat is hij weer uitstekend bij stem. Op "Balance" staan weer een aantal typische Van Hagar songs. Dit zijn over het algemeen de wat meer commercieel en popgerichte songs. Deze hebben niet mijn voorkeur. Met name " Not Enough" en in mindere mate "Can't Stop Loving You" en " Take Me Back" vind ik een beetje cheesy. De meer uptempo songs zijn weer heerlijk Van Halen, en de band klinkt qua geluid wat frisser dan op voorganger "For Unkawful Carnal Knowledge", al heeft dit meer een productietechnische reden denk ik.

Eddie Van Halen is weer over de gehele plaat geweldig en zijn typische "brown sound" weerklinkt in elke song. Spetterend gitaarwerk in "Big Fat Money" bijvoorbeeld. Een beetje anders dan wat we van hem gewend zijn, beetje meer funky en jazzy. Een onweerstaanbare riff, solo en brug in "Amsterdam", al is het refrein wat simpel. De solo in "Don't Tell Me (What Love Can Do)" is prachtig. Ook het instrumentale "Baluchitherium" is een lust voor het oor.

Tenslotte zijn Alex Van Halen en Michael Anthony weer een lekker stuwende ritmesectie die een perfecte aanvulling zijn op het fantastische gitaarspel van Eddie. Ook de harmony vocals van Anthony zijn weer om van te smullen en dragen bij aan die typische Van Halen sound.

Tenslotte vind ik dit een van de mooiste Van Halen albumhoezen. De titel van de plaat zo treffend en tegelijk pijnlijk uitgebeeld door de Siameze tweeling.

avatar van frolunda
3,5
Balance blijft een aardig tot goed Van Halen album maar een topper vind ik het niet meer.Daar staan er te veel zwakke broeders voor op.Zo klinkt de opener The Seventh seal wel lekker maar ook wat stuurloos,het gaat alle kanten op en bij het einde blijf je met een leeg gevoel zitten.Can't stop loving you is me net iets te soft iets wat ook voor de wat flauwe ballad Not enough geldt.De twee instrumentals zijn voor mijn oren wat overbodig en zo kom je al op vijf nummers die niet een geweldige indruk achterlaten (Strung out tel ik dan niet echt mee want dat is meer een intermezzo).Gelukkig staat daar wel wat tegenover Amsterdam,Don't tell me en Big fat money zijn allemaal geweldige nummers en de knaller Aftershock reken ik zelfs tot een Van Halen klassieker.Daarom toch een ruime voldoende voor Balance maar ook een lichte teleurstelling te opzichte van zijn voorganger.

avatar van Pietro
3,5
Samen met de legendarische debuutplaat en de daarop volgende platen met Roth – met uitzondering van Diver Down – behoort Balance voor mij tot het beste album dat de band rondom de Nederlandse broertjes Eddie en Alex Van Halen uitgebracht heeft. Op de een of andere manier heeft David Lee Roth mij met zijn soulvolle vocalen altijd meer aangesproken dan Sammy Hagar, maar deze plaat is sterk genoeg om ook met Hagar te boeien. Daar waar ik op platen als 5150 en OU812 regelmatig nummers skip, is dat hier eigenlijk niet het geval. Ik wil overigens benadrukken dat Hagar zeker geen slechte zanger is, maar dus gewoon niet zo mijn smaak.

Van Halen laat op Balance horen goed mee te zijn gegaan met de tijd. De sound is wat alternatiever dan ik van ze gewend was, maar ook verklaarbaar in het muzikale landschap van de jaren ’90 en eigenlijk bevalt het me wel. Toch laat ook Eddie zijn gitaar weer als vanouds loeien en bevat deze plaat met de epische opener The Seventh Seal, het venijnige Big Fat Money en het stevig rockende Aftershock enkele ijzersterke composities. De wat rustigere nummers Can’t Stop Lovin’ You en met name Not Enough klinken daarentegen erg gelikt en kunnen mij nauwelijks bekoren.

Voor mij de laatste sterke plaat van de band, die hierna met Gary Cherone flink de mist inging. Ook het comebackalbum A Different Kind of Truth heeft mij nog niet echt kunnen boeien. Nee, dan luister ik liever naar deze plaat waarop de band nog echt herkenbaar maar toch ook eigentijds klinkt: 3,5*

avatar van OzzyLoud
4,5
dat mag je veronderstellen,,, alleen denk ik niet zo in rijtjes...
Fair Warning is voor mij hun allerbeste.... de holy grail zoals ik al schreef in mn recensie.
Maar dit is zeer subjectief omdat er persoonlijke sentimenten in mee spelen.

avatar van Pitchman
4,5
Wat een heerlijk album is dit toch!
Wat ramt ie uit mijn heerlijke speakers! De produktie is gewoon top.
De songs zijn over het algemeen erg goed ,en Eddie is in topvorm. Een van de betere Van Halen albums in mijn opinie. Van de Van Halen cd's zet ik deze en Woman and Children First het meeste op , strak gevolgd door de eerste natuurlijk.

Gast
geplaatst: vandaag om 17:16 uur

geplaatst: vandaag om 17:16 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.