menu

Anna Calvi - Anna Calvi (2011)

mijn stem
3,76 (269)
269 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Rock
Label: Domino

  1. Rider to the Sea (2:47)
  2. No More Words (3:53)
  3. Desire (3:55)
  4. Suzanne & I (4:11)
  5. First We Kiss (3:09)
  6. The Devil (4:43)
  7. Blackout (4:05)
  8. I'll Be Your Man (3:15)
  9. Morning Light (4:13)
  10. Love Won't Be Leaving (5:36)
  11. Jezebel * (3:45)
  12. Moulinette * (3:10)
toon 2 bonustracks
totale tijdsduur: 39:47 (46:42)
zoeken in:
avatar van MusicFreak
3,5
1 van de artiesten die op de bb1 sounds of 2011 staat als ik het niet mis heb..
Van wat ik tot nu toe gehoord heb, heeft het wel mijn interesse gewekt. Mooie stem die ik eerlijk gezegd niet had verwacht bij haar uiterlijk, kun je toch zien hoe snel je oordeeld...
Ben benieuwd!

avatar van aERodynamIC
4,5
Beetje PJ Harvey-achtig. Wat ik gehoord heb is inderdaad niet vervelend.

avatar van laboomzaa
Nu op luisterpaal en klinkt heel lekker.

avatar van aERodynamIC
4,5
2011 gaat vooralsnog van start met voornamelijk dames aan het roer. Anna Calvi mag het prille lijstje gaan uitbreiden en het zou leuk zijn als ze er ook bovenuit gaat steken, want tot nu toe is het allemaal aardig, maar weet ik nog niet zeker of er iets bij zit wat aan het einde van het jaar nog in mijn lijst terug te vinden is.
Maar goed, waar heb ik het over zult u denken. Het jaar is nog maar net 10 dagen oud. De vraag is dan: heeft Anna Calvi een goed album afgeleverd?

Laat ik allereerst met de hoes beginnen: niks bijzonders, misschien zelfs wel oerlelijk en toch daagt het me uit om eens naar de inhoud te gaan luisteren. Dat is dus een pluspuntje.
De instrumentale opener Rider to the Sea blijkt uitdaging nummer twee te zijn: het stof op de prairie gaat nog maar net liggen en in de verte zien we het stoere wijf al klaarstaan om tot de aanval over te gaan, en dat doet ze vrij overrompelend op No More Words. Ja, een stoer wijf, maar wel van het koele soort. Arrogant en bitchy komt mevrouw op ons aflopen en windt de luisteraar moeiteloos om haar vinger. Hier is het vrij moeilijk weerstand bieden. De verovering is subtiel maar meedogenloos. Dit had ik niet verwacht van dit album, maar het is een feit. Yummie. Meer, meer, meer!
Het verlangen naar meer krijgt vorm in Desire (what's in a name?!). Dit is dus een beetje het gedrag dat ik terughoor bij artiesten als PJ Harvey of Siouxie. Op de één of andere manier doet Anna Calvi het dan toch eleganter. Waar PJ soms met de botte bijl hakt, daar verliest Calvi haar vrouwelijke charmes niet uit het oog. Veroveren doe je zo. Heerlijk.
Een wat breed uitwaaiend jaren '80 geluid is terug te horen op Suzanne & I. Het nummer is sensueel en de gitaar geeft het iets surrealistisch mee.
First We Kiss blijft in een broeierige sfeer hangen en weet daardoor des te meer te boeien evenals The Devil waar de gitaar een hoofdrol krijgt en ik die stoffige prairie toch weer in gedachten krijg. Wie is hier de baas? Anna dus. Haar gotisch klinkende stem zegeviert in wat eigenlijk een vrij subtiel, rustig nummer is. Pas tegen het eind komt er wat vaart in alsof je in een draaikolk terechtkomt.
Eenmaal door die draaikolk heen kom je terecht in de wervelwind genaamd Blackout. Ook hier weer die gotische jaren '80 trekjes en enorm pakkend. Je zou soms denken dat Kim Deal die achtergrondzang verzorgt. Het is uiteraard niet het geval en ik denk dat het bijna beledigend is de onvaste zang van Deal te vergelijken met de subtiele brulboei Calvi. Toch heb ik door die background een beetje een Pixies gevoel, terwijl het er echt totaal niets mee van doen heeft. Wat een heerlijk nummer is dit weer. Ben ik enthousiast? Ja, dat ben ik. Dit kan niet meer stuk.
Na alle natuurgeweld duiken we de nachtclub in waar Calvi koket rondjes om haar as staat te draaien achter zo'n ouderwetse microfoon met ietwat louche begeleidingsband: I'll Be Your Man. Vanavond mag jij dat zijn schat. Wat jij wil.
Alsof ze de hele nacht door kan gaan. Toch breekt ook een keer het Morning Light aan. Ietwat onwennig kunnen we de nieuwe dag tegemoet zien en Calvi bezingt het zo nuchter mogelijk. Een nacht doorhalen? Het levert haar geen kreukje in haar jurk op, de mascara nog geheel onaangetast. Deze dame is dus echt onaantastbaar.
Toch komt aan alles een einde. Hier in de vorm van het broeierige Love Won't Be Leaving. Het is een perfecte afsluiter die goed samenvat waar dit hele album voor staat en zo hoort een afsluiter te zijn. In dit geval: broeierig, mysterieus, cool en onaantastbaar.

Is Anna Calvi dan zo bijzonder gezien mijn bejubeling? Niet helemaal misschien. Zo vernieuwend is dit niet. Maar ze doet het op een dusdanige manier dat ze heeft weten te veroveren en daarmee overtuigen.
Dusdanig goed dat ik haar wil gaan zien in Rotterdam alwaar zij begin april zal gaan optreden op uitnodiging van Rotown die hun eigen zaal nu niet als podium gebruikt. Dat gaat de Unie worden. Ik ben van de partij, want ik wil meemaken of dit live ook overeind blijft.

'PJ Harvey meets David Lynch'.............. ik kan me er wel in vinden.
Fantastisch album!

4,0
Mooi stukje hierboven.
Er hangt inderdaad een apart sfeertje op dit album, maar het pakt me nog niet meteen.
Maar wil dit zeker vaker gaan luisteren, want voor mij kan dit wel eens een groei album zijn.

avatar van Sunderland
5,0
Ik heb goeie verhalen gehoord over haar voorprogramma bij Grinderman in Groningen. Ik twijfel nog of ik op 10 februari naar het concert in Paradiso ga.

Jammer ook dat haar eerste single Jezebel niet op het album staat. Een cover dat ook ooit door o.a. Edith Piaff is vertolkt.

avatar van aERodynamIC
4,5
Zeker een fijne single (net als het andere nummer daarop genaamd Moulinette).

avatar van -SprayIt-
4,0
Ook maar even een beurt gegeven. Leuk album, vooral instrumentaal erg sterk. Haar stem houdt niet echt mijn aandacht vast, dat is jammer. Toch een 4*, al kan ik niet zeker zeggen dat het geen 3.5* zal worden uiteindelijk.

avatar van aERodynamIC
4,5
-SprayIt- schreef:
Ook maar even een beurt gegeven.

Anna Calvi?

Sorry, ik kon het niet laten, flauw, ik weet het

avatar van -SprayIt-
4,0
Haha, oops. Nu ik het lees inderdaad enigszins suggestief te interpreteren. Ik bedoel natuurlijk een draaibeurt.

avatar van Oldfart
4,5
Vrouwelijke versie van Chris Isaak in het donker, dat is wat dit album bij me na de eerste beluistering oproept. Twang gitaar met vroege Throwing Muses manie.
Lijkt kwa uiterlijk uit een videoclip van Robert Palmer te zijn weggelopen.
Ga dit vaker beluisteren, daarvoor is mijn interesse zeker voldoende gewekt, hoewel ik de kwaliteit van de songs toch een beetje wisselvallig vind.

YouTube - Anna Calvi - I'll Be Your Man (live)

YouTube - Anna Calvi 'Love Won't Be Leaving' (Live at Luminaire)

Live bevalt het me nog beter in ieder geval, wat ik zo zie op die Jij Buis filmpjes


avatar van aERodynamIC
4,5
Ik ben helemaal om en het zou me niet verbazen als ik binnenkort een halfje hoger ga zitten en mocht dat niet gebeuren op korte termijn dan kan haar live optreden dat misschien bewerkstelligen.

avatar van Oldfart
4,5
Kan volledig meegaan in het gegrepen raken van aERo.
Nu aantal maken het hele album beluisterd en het bgint onder de huid te geraken; ook mooi in combinatie met het laatste legsel van Dinasour Sr.

avatar van aERodynamIC
4,5
Luister ook eens naar haar Attic Sessions en inderdaad jammer dat Jezebel en Moulinette niet op het album terecht zijn gekomen.

avatar van Oldfart
4,5
En waar zijn die zolder nummers te vinden dan?

4,0
Ik raak ook steeds meer onder de indruk

Milestones
Op het eerste gezicht lijkt het spannend te gaan worden, maar al snel slaat de verveling genadeloos toe. De stem van deze mevrouw blijkt namelijk verre van imposant, en kan een heel album niet dragen, nee, de stem gaat zelfs irriteren. Had het gevoel in een louche nachtclub te verblijven waar werkelijk alles is verlopen.

avatar van archangel9
4,0
Pràchtig, Anna Calvi heeft een album geschapen waar Siouxsie alleen van heeft kunnen dromen, ondanks het prestige van de laatste. Het is spannend, prikkelend, ongenaakbaar en verleidelijk.

avatar van aERodynamIC
4,5
Ben ik helemaal met je eens, maar ik begrijp de reactie van Milestones ook wel weer.
Dit is denk ik de afdeling 'love-hate'. Ik schijn pattent te hebben op mijn voorkeur voor dat soort artiesten

avatar van Oldfart
4,5
Hmmm, kan natuurlijk dat de stem je tegenstaat, altijd mogelijk.
Maar voorlopig blijft bij mij dit album 'groeien', en is er van irritatie geen sprake.
En dat sfeertje staat mij juist wel aan.

Maar Siouxsie is ze nog lang niet, daar moet ze eerst nog maar eens een album of 5 van goede kwaliteit voor produceren.

avatar van aERodynamIC
4,5
Dit album lijkt bij elke draaibeurt leuker te worden, dus mag er een halfje bovenop.

avatar van de_nis_
4,0
aERodynamIC schreef:

Dit is denk ik de afdeling 'love-hate'.


Vooralsnog geen haat maar ook zeker nog geen liefde.

Ik vind het allemaal wel erg serieus klinken.
Muzikaal, qua arrangement, qua zang.
Nergens een sprankje frivoliteit of hoop.

Ik zal hem vanavond nog eens beluisteren in een andere setting, niet op de fiets in het donker in de regen, op een normale geluidsinstallatie.

avatar van archangel9
4,0
Uit de Volkskrant:
'... We horen sporen van Nina Simone maar ook van Maria Callas, PJ Harvey en Edith Piaf maar ook van Patti Smith (Desire), van klassieke muziek maar ook van flamenco, en dat terwijl een klassiek rockinstrument (de Fender Telecaster) haar beste vriend is.
Anna Calvi is een ongrijpbaar, zwoel debuut van een vrouw die Bono en Brian Eno al tot haar fans mag rekenen.'

Maria Callas hoor ik er zelf niet in (ben ook een la Callas liefhebber), maar voor de rest is dit wel een goede omschrijving. Behalve dat Anna toch vooral zichzelf is, dan dat ze op al die anderen zou willen lijken.

avatar van hidalgo
heerlijk stukje muziek
grtz hidalgo

Milestones
aERodynamIC schreef:
Dit album lijkt bij elke draaibeurt leuker te worden, dus mag er een halfje bovenop.
Shit, ben toch een beetje voorbarig geweest met mijn eerste oordeel. Het begint toch te kriebelen. Erger nog, heb mij net 2 toegangskaarten laten "aansmeren" bij Velvet in Rotterdam voor het concert van 1 april 2010 in de Unie. Als je van PJ Harvey en David Lynch houdt MOET je gaan zei hij. Enfin, voor een tientje val ik me geen buil, ben toch wel benieuwd. Voorlopig een voorzichtige drie.

avatar van herman
4,0
Berichten over diverse concerten verplaatst naar Anna Calvi

avatar van midnight boom
3,5
Anna Calvi komt enigzins uit het niets. Wel maakte ze als voorprogamma van Nick Cave's Grinderman veel indruk in Nederland. Nu is hier haar debutalbum gewoon Anna Calvi geheten. En om maar gelijk met de deur in huis te vallen: wow, wat is dit sfeervolle muziek!

Toen ik Anna Calvi's cd voor het eerst luisterde was ik enigsins betoverd. Ik droomde helemaal weg in de mysterieuse, instrumentale opener, Rider to the sea. Ik had helemaal niet in de gate dat er muziek opstond, terwijl het wel opstond. Dat is alvast knap werk. Dan komt het eerste nummer warin we Anna Calvi horen zingen. No more Words heet het. De stem van deze dame is bijzonder, heel natuurlijk en moeilijk te matchen met het uiterlijk van de vrouw. Suzanne And I is ook een bijzonder sterk nummer: mooi, cool, sfeervol en ook weer mysterieus (dat eigelijk heel Clavi's album is). Dan droom ik weer lekker even weg in de sfeervolle muziek en wordt ik wakker gemaakt door Blackout, waardoor ik echt even een 'blackout' heb. Is dit die zelfde zangeres als net. Dan komt I'll be your man, dat uiterst cool is, wat een heerlijk nummer! Het klinkt alsof er een wolf door mijn huis jaagt en dadelijk opeens ergens te voorschijn springt. Nog steeds is de stem van Clavi heel bijzonder, en doet het me eigelijk als enige een beetje denken aan PJ Harvey. Morning Bell is ook weer mooi en dan zijn we aanbeland bij het laatste nummer van deze plaat: Love won't be leaving. Het mooist is voor het laatst bewaard, de luisteraar wordt flink beloont voor de luisterbeurt. Love won't be leaving vat de sfeer van de plaat nog een keer perfect samen. En toen zat het luisteravondtuur er alweer op.

Om het nog even kort samen te vatten: De muziek van Anna Calvi is bijzonder sfeervol, mysterieus, spannend en mooi. Met maar een luisterbeurt doe je dit album echt te kort, je moet even aan de muziek wennen. Ik weet daarom ook dat er voor mij nog veel te beleven valt aan dit album, en dat er nog vele luisterbeurten gaan volgen...

Overtuigend album!

ruim 3,5*

van: Daan's Muziek blog: Anna Calvi - Anna Calvi - daanmuziek.blogspot.com

4,5
Deze plaat greep me meteen bij m'n strot. In derdaad beetje PJ Harvey invloeden en hoor af en toe ook een beetje Jeff Buckley. Erg verfrissend zo aan het begin van het jaar. Ze komt 1 april in De Unie in Rotterdam en daar ga ik zeker naartoe!

avatar van AOVV
3,5
Ik ben deze plaat op dit moment voor de eerste keer aan het beluisteren, en het klinkt aangenaam, sfeervol.

Gezien aERo dit een hoog cijfer geeft, ben ik deze maar eens gaan luisteren, want het zou de eerste keer niet zijn dat ik door zijn stukjes prachtmuziek ontdek. Of ik dit ook daadwerkelijk prachtig vind, en of het blijft hangen, zal ik pas kunnen zeggen als ik de plaat wat meer heb gedraaid (logisch, natuurlijk)

Gast
geplaatst: vandaag om 19:40 uur

geplaatst: vandaag om 19:40 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.