menu

John Miles - Rebel (1976)

mijn stem
3,12 (68)
68 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Rock
Label: London

  1. Music (5:58)
  2. Everybody Wants Some More (3:38)
  3. Highfly (3:53)
  4. You Have It All (7:01)
  5. Rebel (3:19)
  6. When You Lose Someone So Young (4:35)
  7. Lady of My Life (4:08)
  8. Pull the Damn Thing Down (7:18)
  9. Music [Reprise] (2:11)
  10. Jose * (3:03)
  11. You Make It So Hard * (3:04)
  12. There's a Man Behind the Guitar * (3:59)
  13. Putting My New Song Together * (4:21)
toon 4 bonustracks
totale tijdsduur: 42:01 (56:28)
zoeken in:
avatar van marathonman
3,0
blijft mooi dat Music, overigens Pilot had een paar mooie met Magic en January en Ol'days

Ozric Spacefolk
Toch ook wel erg goed gezongen, door Miles himself.

Een waar genie. Hij is songwriter, zanger, pianist, gitarist en sologitarist.
Ik vraag me af of hij alleen op MusicMeter wordt afgebrand, op andere muzieksites (zo ver ik weet) niet.

5,0
Ik ben zelf een autist die zijn emotionele gevoelens diep heeft weggestopt.
music is het nummer die mijn prikkelbaarste gevoelens naar boven haalt, ik ervaar in het nummer een legeroverval waar heel mijn familie word afgeslacht en ik vlucht en verstop in een hoekje dan met veel kordaat de berg op vlucht en boven op de berg een veilige utopie in de kim zie liggen, deze symfonieen liggen alle drie op een rij, en dan de diep tedere stem van john miles maakt het alsof ie het voor jouw zingt naar jaren op zoek te zijn naar het beste nummer heb ik het bij music gevonden

avatar van Mssr Renard
3,5
Prachtnummer dat Music. Zo worden ze niet meer gemaakt tegenwoordig. Heerlijk bombast en een mooie mix van cliché's.

avatar van Barney Rubble
Ik voeg me graag bij de Music fanclub.

avatar van B.Robertson
Music gisteren ook in huis gehaald in de vorm van deze elpee, na al de vergaarde aandacht in het topic 'Slechtste nummer ooit'. Plaat lag tweedehands voor een prikkie te koop en een sticker vestigde de aandacht op 'His Greatest Hit Music'. Wist niet dat Miles ook de nodige instrumenten bespeelt en dat Music in de kern door weinig mensen gemaakt is, orkest buiten beschouwing gelaten. Plaat heeft vanzelf weer nummers, wat eerder ballast is als je iets om één nummer koopt, en daar eenmaal doorheen komt er na een onverwacht in positieve zin enerverend slotstuk het eindthema van Music weer terug.

avatar van LucM
3,5
Degenen die Music van John Miles het slechtste nummer ooit vinden hebben geen smaak. Natuurlijk komt er kitsch en bombast bij te pas maar het zit verdomd knap in elkaar. Een prima staaltje edelkitsch.
De rest van dit album mag er zijn maar is toch wat minder. Overigens komt John Miles nog beter tot zijn recht in Alan Parsons Project wiens debuut ik aanmerkelijk beter vind dan dit album. Alan Parsons produceerde ook Music, om de vergelijking kan je niet omheen.

avatar van Mssr Renard
3,5
Ik vind Zaragon de beste plaat van Miles. Hier zijn de songs nét even wat beter uitgewerkt, en de plaat knalt uit elkaar van de jaren zeventig-bombast en prachtige gitaarsolo's.

avatar van Heer Hendrik
4,5
iK vind alleen Lady of my life een dissonant op dit album. De andere nummers zijn prima en afwisselend. Er zit echt genoeg variatie in. Met als absolute topsong het nummer When you lose someone so young. Brok in mijn keel, zeker als het lijkt of de tekst op je lijf is geschreven. Waar de muzikale begeleiding ook perfect bij past.... Emotioneel van de bovenste plank

avatar van RogerV
Ach Music legt wel een mooie breuklijn tussen verschillende smaakpatronen bloot.

Degenen die het fantastisch vinden die houden waarschijnlijk van herkenbare elementen en hechten veel waarde aan een soort muzikaal vakmanschap en beheersing van instrumenten. Een bepaald cynisme en gebrek aan oprechtheid wordt voor lief genomen. Deze zullen waarschijnlijk weinig hebben met amateuristisch klinkende muziek met veel rafelranden.

Degenen die her verschrikkelijk vinden zullen meer degenen zijn die het concept en het gevoel van een nummer belangrijk vinden en prikken heel snel door nummers heen waar het niet klopt volgens hen. Die zullen een met derdehands apparatuur opgenomen stuk underground muziek prettiger vinden dan dit, ondanks het veel simpeler is.

avatar van Kronos
4,0
Wat een armoe als het of-of moet zijn. En als muzikaal vakmanschap gelijk staat aan onoprechtheid en cynisme zelfs. Weer een mooi voorbeeldje van snobisme.

avatar van gaucho
4,0
Met dat laatste ben ik het hartgrondig eens. Op zich snijdt de analyse van RogerV wel hout, maar het een hoeft het ander natuurlijk niet uit te sluiten. En in de verwoording van die tegenstelling schemert inderdaad een vooroordeel door. Want of liefhebbers van goed geproduceerde en gearrangeerde muziek 'een bepaald cynisme en gebrek aan oprechtheid voor lief nemen' vraag ik me ten zeerste af. Je kunt het pure kitsch vinden (en daar kan ik me nog wel wat bij voorstellen), maar heb toch het gevoel dat - in dit specifieke geval - John Miles oprecht zijn ziel en zaligheid in dat nummer heeft gelegd. Ik vind het moeilijk te geloven dat mensen dat ontkennen, ook al is het niet je muzikale smaak.

Op zich is Music wel een nummer dat de meningen van muziekliefhebbers sterk verdeelt. Je vindt het geweldig of je walgt ervan; een tussenweg lijkt bijna niet mogelijk. Ik hoor bij het eerste kamp, laat dat duidelijk zijn. Ik vind Music een prachtnummer, ook al zal ik het niet snel meer opzetten wegens veel te vaak gehoord. De rest van dit album staat in de schaduw van dat ene nummer, maar valt verder ook niet tegen. When you lose someone so young vind ik eveneens een topper - ook een nummer waarvan de emotie volgens mij recht uit het hart komt...

avatar van Mssr Renard
3,5
Ik vind de analyse de grootst mogelijke onzin.
Ik kan er lang of kort over zijn. Ik ben er kort over.

Zo, nu weer een fijne rafelige thrashplaat die niemand kent, opzetten.

Daarbij heeft user RogerV allemaal erg gepolijste, overgeproduceerde mainstream-muziek in zijn top10. Waar zijn de rauwe randjes in zijn top10?
Overigens (op de Prodigy na) best een aardige lijst platen, vind ik.

avatar van GrafGantz
LucM schreef:
Degenen die Music van John Miles het slechtste nummer ooit vinden hebben geen smaak.


Nou, die kan ik in m'n zak steken

avatar van Mssr Renard
3,5
GrafGantz schreef:
Lucm schreef:
Degenen die Music van John Miles het slechtste nummer ooit vinden hebben geen smaak.


Ja, dat vind ik dan ook weer een rare uitspraak.
Ik snap Musicmeter soms echt niet. Waarom raten mensen niet gewoon muziek die ze leuk vinden, en beperken ze het afbranden van slechte platen niet gewoon tot de artiesten die ze volgen.

Toen ik jong en Kingsnake was wilde ik ook wel eens expres naar Radiohead gaan en daar een rant starten, Maar niemand heeft daar wat aan. Sterker nog, ik weet gewoon dat je dan ook erg voor schut gaat, en erg steekhoudend zijn die rants niet, want je hebt niet eens verstand van het type muziek.

Music afbranden is het makkelijkste wat er is. En ik zie in de toppen-10 van de users net zo goed gelickte mainstream-pop staan. Laat John Miles gewoon voor wat het is, want anders kun je ook alle andere artiesten uit deze stroming af (Toto, Boston, Gerry Rafferty, Al Stewarts, Alan Parsons, ELO). Dan heb je 1000den, misschien el 10.000den platen af te zeiken op hun bombast en kitsch.

Ik vind Music en Rebel niet eens het beste van John Miles. Ik vind Zaragon veel beter, dus ben het verdedigen van deze plaat ook een beetje zat. Maar het kinderachtige gebash op het nummer ook.

Ik beloof mij dan ook wat meer te gedragen en wat minder te hakken op Radiohead en Prodigy.

avatar van RogerV
Misschien is mijn omschrijving wat teveel uit de losse pols over smaken.

Maar hoe dan ook denk ik dat Music een een klassiek voorbeeld is waar verschillende smaakpatronen gigantisch botsen. Een groep in wiens perceptie dit een meesterwerkje is en een groep bij wie dit ontzettend veel weerstand opwekt.

avatar van Mssr Renard
3,5
RogerV schreef:
Misschien is mijn omschrijving wat teveel uit de losse pols over smaken.

Maar hoe dan ook denk ik dat Music een een klassiek voorbeeld is waar verschillende smaakpatronen gigantisch botsen. Een groep in wiens perceptie dit een meesterwerkje is en een groep bij wie dit ontzettend veel weerstand opwekt.


Ook dat klopt niet. Musicmeter is juist de plek waar je mensen/liefhebbers tegenkomt die je bij andere platen niet tegenkomt.

Zo kom ik Gaucho nog wel eens tegen bij classicrockplaten maar nooit bij metal of hiphop.
Ik noem maar even een user.

Waarom moet het toch altijd zo zwart-wit. Er is geen kloof binnen Musicmeter. Er zijn ook geen kliekjes. Iedereen luistert juist heel veel naar zijn/haar eigen dingetjes en zoekt zijn/haar eigen weg.
Heerlijk ook juist, om zodoende users te leren kennen. En weet je hoeveel users er zijn waar ik het op sommige platen mee eens ben, op andere platen helemaal niet?

Zo hadden jij en ik bij Future Sound of London het mee elkaar eens geweest, maar bij Prodigy (oh gruwel) juist weer helemaal niet. En dan bij Rebel verschillen de meningen en bij Leftfield vinden we elkaar dan weer.

Prachtig toch? En haten op Music is net zoiets als haten op Dire Straits of Nickelback. Er zijn gewoon artiesten die graag gehaat worden. Zo vind ik Metallica helemaal niks, en ik weet niet eens waarom en wanneer dat gestart is.

En verder vind echt nieman dit een meesterwerk, voor zover ik weet.

avatar van vigil
2,5
GrafGantz schreef:
(quote)


Nou, die kan ik in m'n zak steken

Er is echt geen slechter liedje dan dit?

Geen schnappi, Macarena, Busje komt zo, dildo, Sailing home of Lief klein konijntje dat in de buurt komt?

avatar van Mjuman
vigil schreef:
(quote)

Er is echt geen slechter liedje dan dit?

Geen schnappi, Macarena, Busje komt zo, dildo, Sailing home of Lief klein konijntje dat in de buurt komt?

Tja als Uber dit als bedrijfstune had gekozen was het voor eens en altijd duidelijk geweest: Uberkitsch
Verder rust ik mijn kaas!

avatar van Mssr Renard
3,5
De hele top2000 staat toch vol hiermee?
Hotel California, Paradise by the Dasboardlight, Bohemian Rhapsody, Money, Mr Blue Sky. Kom op zeg. Alsof Music zo veel anders is dan de rest van die licht-progressieve classic rock.

Wat Vigil zegt: er is zoveel ergers dan dit.

avatar van GrafGantz
vigil schreef:
(quote)

Er is echt geen slechter liedje dan dit?

Geen schnappi, Macarena, Busje komt zo, dildo, Sailing home of Lief klein konijntje dat in de buurt komt?


Stuk voor stuk bedoeld als gimmick, en die nummers pretenderen dan ook niet meer dan dat. En als je Piet Veerman bedoelt met Sailing Home, die hoor ik echt 100x zo lief als Music

avatar van vigil
2,5
GrafGantz schreef:
(quote)


Stuk voor stuk bedoeld als gimmick, en die nummers pretenderen dan ook niet meer dan dat. En als je Piet Veerman bedoelt met Sailing Home, die hoor ik echt 100x zo lief als Music

Ja ik bedoel Piet, ik ben me bewust dat dit een persoonlijk dingetje is

avatar van Mjuman
Mssr Renard schreef:
De hele top2000 staat toch vol hiermee?
Hotel California, Paradise by the Dasboardlight, Bohemian Rhapsody, Money, Mr Blue Sky. Kom op zeg. Alsof Music zo veel anders is dan de rest van die licht-progressieve classic rock.

Wat Vigil zegt: er is zoveel ergers dan dit.


Moet ik je even het plaatje schetsen: Oudjaar vieren, op de bodem van de zee (Almere), met een aantal andere mensen - ieder heeft wat meegenomen om te happen en te drinken; vervolgens wordt er volgens goed democratisch principe gestemd wat er wordt gezien/geluisterd en - guess what - ja hoor, de keuze valt op dat programma van Mathijs en de Blokfluit; en, wat daggiewat, ook deze Music wordt gedraaid en meegebruld door zeker 8 mensen. Nou nou nou, wat een gezellig geit; Cor van der Laak zou zeggen: Van die dingen.

Bij feesten in het studentenhuis waar ik een tijdje woonde, ontfermde ik me altijd over Breakfast in America, Bat out of Hell en Hotel California - die waren plotsklaps altijd onvindbaar

avatar van Mssr Renard
3,5
Mjuman schreef:
(quote)


Moet ik je even het plaatje schetsen: Oudjaar vieren, op de bodem van de zee (Almere), met een aantal andere mensen - ieder heeft wat meegenomen om te happen en te drinken; vervolgens wordt er volgens goed democratisch principe gestemd wat er wordt gezien/geluisterd en - guess what - ja hoor, de keuze valt op dat programma van Mathijs en de Blokfluit; en, wat daggiewat, ook deze Music wordt gedraaid en meegebruld door zeker 8 mensen. Nou nou nou, wat een gezellig geit; Cor van der Laak zou zeggen: Van die dingen.

Bij feesten in het studentenhuis waar ik een tijdje woonde, ontfermde ik me altijd over Breakfast in America, Bat out of Hell en Hotel California - die waren plotsklaps altijd onvindbaar


Ik vier oud&nieuw niet, ik houd niet van drinken en meeblèren al helemaal niet. Tv-kijken doe ik weleens, maar niet een avond lang en al helemaal niet met bezoek. Ik houd ook niet van bezoek. Ik heb gelukkig nooit gestudeerd en als ik muziek luister doe ik dat alleen. Van die dingen.

Maar goed, classic rock is meer dan een banale avond met dronken studenten. Ik ga deze plaat uit mijn updates halen. Ik vind het vervelend worden.

avatar van Kronos
4,0
Ach, het is een populair nummer en hoge bomen vangen nu eenmaal veel wind.

avatar van marathonman
3,0
Music hoort bij de 1e 30 nummers in de top 2000, legendarisch nummer en opbouw om van te smullen, rest van het album bekoort me niet zo, op MMPH staat Fella in a Cella, vond ik ook beregoed, pit en klasse straalt dat nummer uit....

avatar van aerobag
Barney Rubble schreef:
Ik voeg me graag bij de Music fanclub.


Ik ook, al zou je het bijna niet meer durven zeggen he

In al mijn jeugdige naïviteit heb ik Music altijd gezien als een eerbetoon, zelfs leunend in de richting van een goedbedoelde parodie van de karakteristieke classic rock anthem met de vele gezichten. Als ik kritieken lees dat het een aaneenrijging van clichés zou zijn, komt bij mij de gedachte bovendrijven: Dat is toch precies het doel van het nummer?

Wat mij betreft is Music toch uiterst effectief in hetgeen het nastreeft.

Of Miles wilde een centje slaan uit het succes van Bohemian Rhapsody. Geen idee, ik was er niet bij.

avatar van Wandelaar
Bovenstaande discussie nog eens nagelezen. Over smaak ...

De CD-versie uit 1987 teruggevonden op de kofferbakmarkt van Schoorl en nog eens zo onbevangen mogelijk (ik weet het: dat lukt niet, want altijd bevooroordeeld) beluisterd in de huiskamer. De honden sliepen gewoon door, kan ik melden, wat ze bij sommige andere platen niet doen. En ik noteer dat als winstpuntje voor de heer Miles.

Laat ik er zelf dan wat van vinden: mooi debuut. Lekkere randsymfonische muziek en fijne oefening voor producer Alan Parsons en arrangeur Andrew Powell om de hier uitgevonden kunstjes door te trekken naar het eigen Alan Parsons Project.

De opener kan ik natuurlijk dromen. Het lijkt me een verdienste, maar kan net zo goed verkeerd uitpakken in de beoordeling. Rebel is een met orkest gevulde, daardoor wat bombastische plaat inderdaad. John Miles is best in staat een goede song te schrijven, al is hij nog wel duidelijk op zoek naar een eigen stijl.
When You Lose Someone So Young kan zo uit het boekje van Elton John komen en Lady of my Life is een weinig verhulde nadoenerij van Stevie Wonder.

Niet alles is sterk genoeg voor de hoofdprijs, maar de paar fraaie songs zijn genoeg voor een ruime voldoende. En nogmaals: hier is The Alan Parsons Project proefrondjes aan het draaien, en dus valt er productioneel heel wat te genieten. Geen toeval dat Miles regelmatig op de Project-albums als vocalist optrad.

Gast
geplaatst: vandaag om 02:57 uur

geplaatst: vandaag om 02:57 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.