Het tempo op dit album ligt lager dan op de meeste andere Weezer-albums, zeker in vergelijking met de eerste albums die algemeen enorm gewaardeerd worden.
Het was dan ook even wennen. Bij de eerste luisterbeurt vond ik er eigenlijk weinig aan en dacht ik de minste Weezer te horen. Enkele luisterbeurten verder, valt het wel allemaal een beetje in de plooi.
Bij mij doen eigenlijk vooral de singles het minder goed, terwijl de meesten die blijkbaar nog wel goed vinden. Met Bevery Hills heb ik nooit iets gehad. Ook We Are All On Drugs, dat een Weezer-klassieker is of zou kunnen zijn, vind ik eigenlijk maar een erg matig nummer. Enkel Perfect Situation vind ik degelijk - maar ook niet echt veel meer dan dat.
Favorieten op de plaat zijn uiteindelijk toch 2 tragere nummers, Weezerballads als je wil: The Damage in Your Heart en Pardon Me.
Al bij al staan er weinig nummers op die ik slecht vind, maar ook iets te weinig die het geheel naar een hoger niveau tillen. Binnen hun oeuvre niet hun minste album, maar toch wel in de onderste helft.
3,5*