menu

Roosbeef - Omdat Ik Dat Wil (2011)

mijn stem
3,76 (181)
181 stemmen

Nederland
Pop
Label: Excelsior

  1. Twijfelaar (3:40)
  2. Iets Te Veel Wij(n) (4:21)
  3. Nachtauto (3:28)
  4. Niet Uitmaken (4:28)
  5. Hersens (4:16)
  6. Sneeuw (4:27)
  7. Als Je Me Zoekt (5:47)
  8. Pulpo (3:59)
  9. Schone Schijn (4:07)
  10. In het Bos (5:10)
  11. Sirene (4:55)
  12. Denk aan Jou (3:05)
totale tijdsduur: 51:43
zoeken in:
4,5
Weet niet precies waarom, niet echt mijn stijl ....

Maar vind het geweldig, leuke teksten ... muziek met emotie

avatar van Poeha
3,0
Die teksten en dan in het Nederlands, ik kan er niet zo heel goed tegen op de één of andere manier. Muzikaal is het nog wel aardig, maar niet meer dan dat.

3,5
Ze debuteerde in 2008 met het album Ze Willen Wel Je Hond Aaien Maar Niet Met Je Praten. In de periode vlak daarvoor had ik haar live gezien op Oerol op Terschelling. In een kleine ruimte gaf ze daar een fantastisch optreden weg. Dit optreden zorgde ervoor dat ik haar album ging luisteren en moest concluderen dat ik het heel erg leuk vond. Gaat dat ook gebeuren haar tweede album?

De eerste tonen zijn verfrissend te noemen. Het nummer Twijfelaar is minder slepend dan ik gewend ben van Roosbeef. Het heeft een leuke tekst en klinkt een stuk meer uptempo. Roos klinkt op dit nummer ook een stuk schattiger dan voorheen. Al met al klinkt het fijn en veelbelovend.

Dit verfrissende karakter zet zich voort op de rest van het album, de nummers zijn stuk voor stuk wat sneller, ze rocken wat meer en zijn makkelijker te luisteren dan de oudere nummers. Het nummer Sirene kende ik al van eerdere optredens en die blijft onverminderd goed. Mijn favoriete nummer is echter Niet Uitmaken. Tekstueel erg grappig en ook vocaal erg sterk. De boodschap van het liedje is duidelijk: de boodschap is natuurlijk duidelijk: niet uitmaken, dat is zonde.

Ik zit vol van verlangen
Net als een bonbon.
Soms barst ik open en smelt op je tong.


Het album over het geheel laat een hele andere Roosbeef horen dan op het debuut. Veel frisser en vrolijker. Dat wil niet per se zeggen dat het beter is, maar het zeurderige slepende stemgeluid was op het debuut nog wel eens wat vervelend. Roos heeft het klagerige hier iets ingeperkt waardoor het iets makkelijker te luisteren is wat mij betreft. Roosbeef heeft me net als de vorige keer weer te pakken. Dit is een album dat ik vast nog wel eens zal luisteren.

Klik

avatar van Thomas91
4,5
Wow, verrassend goed.

Ik had het eerste album een paar jaar terug gehoord, maar daar kon ik niet zo veel mee. Dit album heeft wat mij betreft een boeiendere muzikale ondersteuning, dat boeit me over het algemeen toch wat meer dan teksten. Daar ben ik normaal niet zo van, maar zeker bij Nederlandstalige muziek als dit pik ik wel eens wat op. De 'bonbonpassage' hierboven viel me ook op, maar de zin ''We zijn graag op onszelf, maar liever niet alleen'', vind ik erg herkenbaar en .. gewoon leuk. Ik heb er echt een zwak voor, Nederlandse teksten maken het ook wat makkelijker om te volgen. Niet dat mijn Engels zo slecht is, maar in luisteren ben ik nooit zo'n ster geweest, welke taal dan ook eigenlijk. Ik vind het echt een fijne plaat, heb hem vandaag al een paar gedraaid. Geen idee of ik hem nu meteen te hoog beoordeel, maar ik kan de score altijd nog aanpassen dus zo'n probleem is het niet; 4,5.

avatar van deric raven
3,0
Live in ieder geval overtuigend.

4,5
Toch een 4, t is wat aanpassen maar ben alweer volledig in de ban. Een combinatie van beide platen zou ideaal zijn.
Ben erg benieuwd om ze live aan het werk te zien, de filmpjes die ik online tegenkwam waren in ieder geval veelbelovend. Wellicht wachten tot Vlissingen en hopelijk daarna nog in Vlaanderen (het zou wachten zijn tot de plaat bij ons in de winkel ligt, na de Nederlandse tour?).

avatar van Bardt1980
3,5
Ligt het aan mij of vinden jullie ook dat o.a. twijfelaar qua songstructuur veel weg heeft van The National?

avatar van IntoMusic
4,0
Lekkere teksten (Vraag het hemd niet van mijn lijf, maar trek het uit...) en een goede beat bij bijna elk nummer. Mooiste nummers zijn mijns inziens Hersens en Als je me zoekt (wat een heerlijk lang outro). Toch maar weer is het eerste album proberen, want daar kon ik toendertijd niet echt aan wennen.
Dit album is nu al 3,5, maar gaat zeker groeien.

avatar van Glurp
3,5
Bardt1980 schreef:
Ligt het aan mij of vinden jullie ook dat o.a. twijfelaar qua songstructuur veel weg heeft van The National?

Jaa. Ben ik het me eens! Zelf had ik dat niet opgemerkt. Alleen met "o.a." ben ik het (nog) niet eens. Heb jij dat met meer nummers dan alleen met Twijfelaar?

avatar van Glurp
3,5
Er zijn live uitvoeringen van nieuwe nummer te vinden op:
3VOOR12.TV - Roosbeef Sessie op Into the Great Wide Open, 2011

avatar van Cor
3,5
Cor
Charmant plaatje. Was het eerste album nog meer kleinkunst, hier wordt meer pop/rock ten gehore gebracht. Met fijne, mysterieuze lyrics.

avatar van likeahurricane
3,5
Beter dan het eerste album, meer een eenheid.

Live is het ook prima:

Nachtauto

4,5
Nachtauto doet mij denken aan "Mag het licht uit" van De Dijk maar dan sneller.

avatar van Bardt1980
3,5
Glurp schreef:
(quote)

Jaa. Ben ik het me eens! Zelf had ik dat niet opgemerkt. Alleen met "o.a." ben ik het (nog) niet eens. Heb jij dat met meer nummers dan alleen met Twijfelaar?


Inderdaad, laat dat o.a. maar weg. Ik hoor het bij nader inzien alleen duidelijk bij Twijfelaar.

avatar van Tegid.mzk
Bardt1980 schreef:
Ligt het aan mij of vinden jullie ook dat o.a. twijfelaar qua songstructuur veel weg heeft van The National?


Kun je dit een beetje toelichten? Heb je een specifiek nummer van The National in gedachten?

avatar van Nicolage Rico
3,5
Ben erg benieuwd. Ik hoop op een wat consistenter album dan haar debuutplaat. Klein stukje gehoord van Twijfelaar bij DWDD en dat klonk vast veelbelovend!

De hoes is ook weer meer dan prima.

avatar van Bardt1980
3,5
Tegid.mzk schreef:
(quote)


Kun je dit een beetje toelichten? Heb je een specifiek nummer van The National in gedachten?


Niet specifiek, alleen het gebruik van de riffs, drums en de overgangen doen me heel erg aan de National denken. Luister maar eens bijvoorbeeld naar Mistaken for Strangers, niet dat ie er exact op lijkt maar misschien hoor je dan wat ik bedoel.

avatar van Glurp
3,5
Tegid.mzk schreef:
(quote)

Kun je dit een beetje toelichten? Heb je een specifiek nummer van The National in gedachten?

Ik heb even een concreet voorbeeld opgezocht van de overeenkomst die ik hoor tussen Twijfelaar en The National. Bij mij gaat het vooral om de structuur/opbouw van Twijfelaar die mij aan The National deed denken.
Ik pak nu het nummer 'England' van High Violet erbij.
Gevoelsmatig is er bij in 'England' sprake van een omslagpunt. Dit voel ik bij 4min, 10sec. Vanaf 4:10 voelt het alsof het nummer wat "uitgerekt" wordt. Alles na 4:10 voelt als een toevoeging of aanvulling, als een extraatje. Een gedeelte dat "aan het nummer is vastgeplakt". Het voelt bij mij niet aan als een standaard outro, meer als een uitrekking van het nummer.
Zonder dat "extra gedeelte" van het liedje had het misschien geleken alsof het nummer niet af was geweest.
Hetgene wat ik hierboven beschrijf bedoel ik enkel positief hè, begrijp mij niet verkeerd. Het is een heerlijk nummer.

BIj Twijfelaar krijg ik hetzelfde gevoel bij 2min 30sec, of misschien 2min 55sec. Er is minder sprake van één duidelijk omslagpunt, maar het nummer voelt wel opgerekt/uitgerekt. Ook dit voelt bij mij als een toevoeging / een aanvulling / een extraatje.

Het komt erop neer dat beide liedjes aan het eind een andere sfeer hebben dan aan het begin. Er zit opbouw in en, middels een "omslagpunt", gaat het nummer echt ergens naar toe ( )
Op High Violet staan meer nummers die voor mij op deze manier vergelijkbaar zijn met Twijfelaar van Roosbeef.

Reacties van jullie hierop zijn welkom

avatar van Bardt1980
3,5
Het is vooral ook dat beide nummers inwisselbaar zijn qua zang. Je kunt de stem van Roos vervangen voor die van Matt Berninger en ik zou kunnen geloven dat het om een nieuw The National nummer gaat.

avatar van Wickerman
4,0
Ik kan er niet naar luisteren. Roos d'r stem past bij kleinkunst, zoals de eerste plaat, maar niet bij deze zware muziek. Jammer.

avatar van Slowgaze
4,0
Ik moet zeggen, ik ben niet zo heel erg bekend met The National, maar het drumgeluid in bijvoorbeeld Twijfelaar en ook wel in andere nummers doet me wel een klein beetje aan Bloodbuzz Ohio denken, maar dan wat doffer.

avatar van pejo
4,0
Echt een groeiplaat. Aanvankelijk vond ik het maar zozo. Na een live optreden zijn de nummers wat vertrouwder geworden en een aantal zijn zelfs erg aangenaam. Sirene is van enorm hoog gehalte maar Iets teveel wijn en als je me zoekt zijn ook prachtig. In Pulpo hoor ik Tindersticks, tenminste de eerste minuut. Ook erg mooi hoor.
Roosbeef is meer een band geworden en live was Roos minder op de voorgrond dan voorheen. Mooie bescheidenheid! Het is echt een band geworden en vooral live klinkt het voortreffelijk.

avatar van Slowgaze
4,0
Waar een beetje introspectie, zelfinzicht en -diagnosticeren al niet tot kan leiden: ‘Ik weet het, ’t is geen excuus, ik ben er zelf ook bij/Maar ‘k heb ze niet in de hand, die hersens van mij’. Natuurlijk zit er een knipoog achter, of toch niet? Bestuur jij nou je hersenen of zij jou? Roos komt er ook niet uit op dit album. Het levert weer associatieve teksten op, gesponnen rond een bolletje wat je concept, idee of gevoel zou kunnen noemen. Tot zover niets nieuws, zo lijkt het.

Uit ‘Hersens’, het hierboven geciteerde sleutelnummer van het album, komt ook de albumtitel: Omdat ik dat wil. Deze titel mag ironisch genoemd worden: Roosbeef is namelijk meer dan ooit een echte band, met bandgevoel en dat valt ook te horen op de cd. Of het door het plezier van het live spelen is gekomen weet ik niet, maar de liedjes hebben een tik van de wave-molen meegekregen; zo is ‘Hersens’ een soort langzame versie van ‘Love My Way’, heeft potentiële hit ‘Pulpo’ een heerlijk rammelende gitaarriff en semi-onderkoeld gesproken intro en meer dan eens krijgen de liedjes of een vrij donker, of juist een pop-gerichter geluid mee, waarbij de teksten dan weer voor dat donkere zorgen. De andere potentiële hit, ‘Niet Uitmaken’, heeft een refrein dat goed blijft hangen, maar uit de tekst spreekt dan weer een soort tragikomisch onvermogen om een gevoel juist onder woorden te brengen: ‘Niet uitmaken/Dat is zonde’.

Dat band- en popgerichte, dat zorgt er vreemd genoeg niet voor dat dit album toegankelijker is. Het duurde een tijdje voordat alle liedjes bij mij echt goed binnenkwamen. Dit kan zijn omdat Roos’ stem minder prominent aanwezig is, wat natuurlijk weer met dat zogeheten bandgevoel te maken heeft, maar ze is vocaal ook veel minder uitgesproken dan op het debuut. Ook op gebied van teksten is het allemaal wat soberder: citaten als ‘Ik ben onder invloed van jou/Kan geen auto meer besturen, ook al had ik een rijbewijs gehad’ of ‘Toen jij het uitgemaakt had/heb ik mijn donorkaart ingevuld/zodat er toch nog iemand met mijn hart speelt’ kon ik me nog wel op Loesje-posters voorstellen, maar het is hier moeilijk zoeken naar zulke quotables. Dit wil echter niet zeggen dat het tekstueel minder goed is, integendeel.

Roos doet het met een stuk minder tekst, waardoor ze stukjes vaker herhaalt, maar komt evengoed met liedjes aanzetten waarvan je denkt ‘ik wist niet dat daar woorden voor waren, laat staan zo weinig’. Zo zit er in ‘Iets teveel wij(n)’ een geweldige sneer naar vrouwen die veel te kieskeurig zijn wat betreft mannen: ‘Je vindt de structuur van een rauwe champignon niet lekker/Ik vind dat we niet moeten trouwen’. De rest van de tekst is minder grappig, maar zeker ontroerend en rakend. Zo zijn er in de liedjes nog steeds knappe ‘woordgrapjes’ te vinden, maar het is allemaal wat melancholischer dan dat het om humor om te lachen gaat en is ‘Twijfelaar’ zelfs een fijn hart onder de riem voor onzekere mensen, waarin Roos ook heel goed heeft dat ze er waarschijnlijk niemand mee over de streep gaat trekken om ook echt te doen waar diegene zo over twijfelt, maar ze begrijpt het en ze gebruikt er precies de goede woorden voor om dat begrip duidelijk te maken.

Muzikaal is het evenwel een mooie plaat, met allerlei nieuwe toevoegingen aan het Roosbeef-geluid. ‘Sneeuw’ stampt op een vreselijk onsubtiele, maar daarom zo heerlijke manier, in ‘Schone Schijn’ zit een rondspokende mondharmonica en ‘Niet Uitmaken’ eindigt zelfs met een Jonny Greenwood-achtige gitaarsolo. ‘Nachtauto’ is misschien wel, op muzikaal vlak, het mooiste nummer van de plaat: vluchtig beluisterd gebeurt er nauwelijks wat, maar ondertussen duiken er geregeld subtiel gitaargepiel en speelse synthesizer-strijkers op, om daarna weer te verdwijnen. Soms is iets (on)gewoon mooi omdat het eenvoudigweg mooi is.

avatar van Wickerman
4,0
Ik neem mijn eerdere woorden terug. Het valt nu op zijn plaats.

LoveStoned
Als je me zoekt is persoonlijk een van mijn favoriete Nederlandstalige nummers aller tijden geworden. De energie en trans die tot je komt bij dit lied hoor je niet (meer) vaak in de Laaglandse pop.

Rizz
Ja, mooi nummer is dat samen met Twijfelaar en Nachtauto mijn favorieten van deze plaat.

avatar van Nick4
5,0
Een jaar na zijn release is dit album volgens Last.fm mijn op een na meest gedraaide album overall (= afgelopen 5 jaar) achter The Bends van Radiohead. Dus ik vond het wel tijd voor een lofzang.

Het begon voor mij allemaal met Te Heet Gewassen en Boerderij (bij deze laatste voornamelijk de opname van Lowlands 2009), die mij beide op een goede manier deden glimlachen. Niet alleen werd de Nederlandse taal eindelijk eens goed gebruikt in de muziek, maar de charme, eerlijkheid en puurheid van Roos voegde echt iets toe aan de muziek en combineerde perfect met de geweldige teksten. Desalniettemin moest ik wel even wennen aan haar stem, want de rest van album, afgezonderd van Onder Invloed en Jongen Gaat Het Leger In, vond ik vrij 'lastige' muziek en kon ik nog niet waarderen.

Daar kwam vorig jaar september verandering in met de release van 'Omdat Ik Dat Wil'. Twijfelaar was al een uitstekende eerste single, maar ik was zeer blij verrast toen ik de rest van het album hoorde. De nummers zijn gelaagder, de band heeft meer ruimte gekregen en de kleinkunst van het eerste album heeft plaatsgemaakt voor excentrieke pop. Ook is het scherpe randje van Roos' stem, wat me nog wel eens liet afhaken, eraf. Toegankelijker worden zou je voor sommige bands niet aanhalen als verbeteringen, maar voor mij persoonlijk was dit wat Roosbeef nodig had.
De liedjes zijn hypnotisch, grappig en klinken krachtiger en zelfverzekerder dan op hun debuut. In de loop van tijd zijn ook elk van de nummers zo gaan groeien, dat ik geen zwak punt meer kan ontdekken. En misschien nog wel belangrijker, het verveelt nog steeds niet. De nummers blijven interessant; niet alleen door Roos' charme en teksten, maar ook de afwisseling op het album en de geweldige instrumentatie en samenzang (Met als hoogtepunten de mondharmonica in Schone Schijn, de gitaarsolo in Pulpo (+aansluitende zang!) en de meerstemmigheid in Als Je Me Zoekt).

Het debuutalbum is voor mij nu ook meer op zijn plaats gevallen, maar het haalt het niet bij dit briljante album. Ja, het is nog steeds love it or hate it. Maar ik het moge duidelijk zijn tot welke categorie ik nu behoor. Wat mij betreft is dit het beste Nederlandse album dat er is.
Dik verdiende 5* en een mooie plek in mijn top 10.

avatar van Mjuman
Dan ben je in een FRS winkel - da's op zich al geen lolletje - omdat je hun dvd-aanbod 'ns wilt tsjekken - op zoek naar een aantal aardige, goedkope films (de aanbiedingen zijn soms aardig), staat, totaal niet des-FRS, dit album op.

Nou is het gebrek aan alfabetisering bij de aanbieding al een makke bij de FRS, zoeken terwijl dit album voorbijkomt, staat gelijk aan een Sisyphus-klus zonder de bijbehorende rodewaas-bonus, Ik heb het welgeteld 25 minuten kunnen volhouden en toen m'n zoekactie niets leek op te leveren, ben ik de winkel maar uitgegaan. Nee tussen mij een Roos is 'no love lost', dit ligt duidelijk in mijn irriatiezone en ik zoek dan ook geen digitale omgang met haar, maar desalniettemin hulde voor de FRS-medewerkster die dit stug bleef draaien op een zaterdagmiddag in een volle FRS-winkel.


avatar van Mjuman
Ach, hoe nobel de onbezoldigd kousebandridder van kweelmaagden en dichtdeernes

Gast
geplaatst: vandaag om 13:02 uur

geplaatst: vandaag om 13:02 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.