Toto - Toto (1978)
mijn stem
253 stemmen
Verenigde Staten
Pop / Rock
Label: Columbia
-
Child's Anthem (2:45)
-
I'll Supply the Love (3:44)
-
Georgy Porgy (4:08)
-
Manuela Run (3:55)
-
You Are the Flower (4:10)
-
Girl Goodbye (6:13)
-
Takin' It Back (3:46)
-
Rockmaker (3:19)
-
Hold the Line (3:56)
-
Angela (4:45)
-
Georgy Porgy [Disco Version] * (5:07)
toon 1 bonustrack
totale tijdsduur:
40:41
(45:48)
0
geplaatst: 24 maart 2005, 08:37 uur
Dit is een redelijk album van toto. Zeker omdat het hun debuut is, en nog geen herhalingsoefening wat later veel bij hun voorkomt. Child's anthem is een mooie opening....georgy porgy ligt lekker in het gehoor. En Hold the line is waarschijnlijk het begin van het single tijdperk van toto. Vroeger vond ik rockmaker een erg leuk nummer, terwijl ik het nu niet om aan te horen vind. Grappig dat smaak zo kan veranderen. 2,5 ster lijkt me nog steeds een juiste becijfering. Van de week maar geen toto meer luisteren, anders wordt het nog de nieuwe nummer 1 bij audioscrobbler 
0
geplaatst: 1 mei 2014, 21:14 uur
Wat een geweldige plaat. Vooral als je je bedenkt dat dit hun debuutalbum is. Muzikaal ontzettend sterk, tekstueel schort er ook niet veel aan. Kicken...
Bij "Child's Anthem" lopen me altijd de rillingen over de rug, ik weet niet waarom. Zit echt een lading power in, als ik dit album heb af geluisterd, draai ik het eerste nummer altijd nog een keertje lekker hard.
"I'll Supply the Love", met vlagen een beetje te 'happy' voor mij, maar kan het zeker waarderen.
"Georgy Porgy", beetje zoet, maar wel lekker. Neigt zelfs een beetje naar de R&B, geeft niets.
"You Are the Flower", lekker wat variatie in de muziek, de dwarsfluit, de strijkers... Een heerlijke melange.
"Rockmaker", een nummer met een wat hoger boybandgehalte, maar wat kan mij het schelen.
"Hold the Line", één van mijn favorieten van deze band.
De drummer, Jeff Porcaro, zei er het volgende over:
"Angela", mooi opgebouwd nummer... Het zoete en zwoele begin (of: de eerste helft) doet niet vermoeden dat er nog een heftiger stuk wacht. Gaaf gedaan...
Bij "Child's Anthem" lopen me altijd de rillingen over de rug, ik weet niet waarom. Zit echt een lading power in, als ik dit album heb af geluisterd, draai ik het eerste nummer altijd nog een keertje lekker hard.
"I'll Supply the Love", met vlagen een beetje te 'happy' voor mij, maar kan het zeker waarderen.
"Georgy Porgy", beetje zoet, maar wel lekker. Neigt zelfs een beetje naar de R&B, geeft niets.
"You Are the Flower", lekker wat variatie in de muziek, de dwarsfluit, de strijkers... Een heerlijke melange.
"Rockmaker", een nummer met een wat hoger boybandgehalte, maar wat kan mij het schelen.
"Hold the Line", één van mijn favorieten van deze band.
De drummer, Jeff Porcaro, zei er het volgende over:
"Hold the Line' was a perfect example of what people will describe as your heavy metal chord guitar licks, your great triplet A-notes on the piano, your 'Sly'-hot-fun-in-the-summertime groove, all mishmashed together with a boy from New Orleans singing... and it really crossed over a lot of lines.".
"Angela", mooi opgebouwd nummer... Het zoete en zwoele begin (of: de eerste helft) doet niet vermoeden dat er nog een heftiger stuk wacht. Gaaf gedaan...
0
geplaatst: 4 maart 2015, 22:32 uur
Child's Anthem
Erg fraaie instrumentale track. Toen ik dit album voor het eerst opzette, kwam deze me muzikaal bekend voor. Tot die tijd nooit bewust meegekregen dat het een nummer van Toto was. Geweldige gedreven opener van dit album.
I'll Supply the Love
Dit is waarom ik zo dol ben op de zangstem van Bobby Kimball. Fantastisch die hoge noten. Toegegeven hij zat er live nog wel eens naast, maar dat hoorde ook bij Bobby. Heeft ook zo z'n charme.
Georgy Porgy
Dit WAS, in retrospectief, het Mushanga van hun debuutalbum. Moest er behoorlijk aan wennen, maar waar ik Mushanga nog steeds een van de minste nummers van Toto vind, behoort Georgy Porgy inmiddels toch echt wel tot de klassiekers. Mooie relaxte track.
Manuela Run
Aangekomen bij het nummer dat net wat minder uit de verf komt dan de rest van het album. Nogal gewoontjes, geen bijzondere track derhalve.
You Are the Flower
Ook niet bijzonder hoogstaand, maar het overall gevoel is toch wel prima tot goed. Kabbelt lekker voort. Muzikaal dik in orde.
Girl Goodbye
Lange tijd vond ik dit een zeer degelijke track binnen hun oeuvre, tot ik eens een live uitvoering ervan mocht beluisteren. Sinds die tijd is het nummer behoorlijk geland. Een van de beste tracks van het debuut. Rockt fijn door.
Takin' It Back
Een track die zo op het Fahrenheit album had kunnen staan. Van dit soort mellow tracks mogen ze er op elk album wel een paar zetten.
Rockmaker
Tja en dan Rockmaker. Nog steeds m'n favoriete nummer van het debuut. Niet zo gek dus ook dat het Isolation album mijn favoriete album van de band is. Zou daar heel goed op gepast hebben. Een sterke rocktrack van het lichtere soort, met een enkele geweldige uithaal van Kimball.
Hold the Line
Gevolg dus door deze bazentrack. Wat een geweldig duo zo tegen het eind van de rit. Hier kun je als rechtgeaard Toto fan dan ook zeker niet omheen. Bij de eerste tonen is het al meteen raak en dat gevoel gaat gedurende het nummer ook niet meer weg.
Angela
Toch heel lang een ondergeschoven kindje geweest door de twee sterke voorgangers. Maar nog eens goed luisterend is het een fraaie power ballad die ongeveer halverwege flink wordt opgestuwd om vervolgens weer terug te vallen op ballad niveau. Dit trucje wordt vervolgens nog eens herhaald. Doet me qua structuur dan ook sterk denken aan I Won't Hold You Back, maar die laatste pakt net de climax niet mee, welke Angela wel heeft.
Toto blijft een meer dan prima debuut van de band die ik vanaf het prille luister begin al hoog had zitten en die band is uiteindelijk uitgegroeid tot favoriete artiest binnen huize Poeha. Vooral ook door de diversiteit aan stijlen.
Waardering: 4*
Erg fraaie instrumentale track. Toen ik dit album voor het eerst opzette, kwam deze me muzikaal bekend voor. Tot die tijd nooit bewust meegekregen dat het een nummer van Toto was. Geweldige gedreven opener van dit album.
I'll Supply the Love
Dit is waarom ik zo dol ben op de zangstem van Bobby Kimball. Fantastisch die hoge noten. Toegegeven hij zat er live nog wel eens naast, maar dat hoorde ook bij Bobby. Heeft ook zo z'n charme.
Georgy Porgy
Dit WAS, in retrospectief, het Mushanga van hun debuutalbum. Moest er behoorlijk aan wennen, maar waar ik Mushanga nog steeds een van de minste nummers van Toto vind, behoort Georgy Porgy inmiddels toch echt wel tot de klassiekers. Mooie relaxte track.
Manuela Run
Aangekomen bij het nummer dat net wat minder uit de verf komt dan de rest van het album. Nogal gewoontjes, geen bijzondere track derhalve.
You Are the Flower
Ook niet bijzonder hoogstaand, maar het overall gevoel is toch wel prima tot goed. Kabbelt lekker voort. Muzikaal dik in orde.
Girl Goodbye
Lange tijd vond ik dit een zeer degelijke track binnen hun oeuvre, tot ik eens een live uitvoering ervan mocht beluisteren. Sinds die tijd is het nummer behoorlijk geland. Een van de beste tracks van het debuut. Rockt fijn door.
Takin' It Back
Een track die zo op het Fahrenheit album had kunnen staan. Van dit soort mellow tracks mogen ze er op elk album wel een paar zetten.
Rockmaker
Tja en dan Rockmaker. Nog steeds m'n favoriete nummer van het debuut. Niet zo gek dus ook dat het Isolation album mijn favoriete album van de band is. Zou daar heel goed op gepast hebben. Een sterke rocktrack van het lichtere soort, met een enkele geweldige uithaal van Kimball.
Hold the Line
Gevolg dus door deze bazentrack. Wat een geweldig duo zo tegen het eind van de rit. Hier kun je als rechtgeaard Toto fan dan ook zeker niet omheen. Bij de eerste tonen is het al meteen raak en dat gevoel gaat gedurende het nummer ook niet meer weg.
Angela
Toch heel lang een ondergeschoven kindje geweest door de twee sterke voorgangers. Maar nog eens goed luisterend is het een fraaie power ballad die ongeveer halverwege flink wordt opgestuwd om vervolgens weer terug te vallen op ballad niveau. Dit trucje wordt vervolgens nog eens herhaald. Doet me qua structuur dan ook sterk denken aan I Won't Hold You Back, maar die laatste pakt net de climax niet mee, welke Angela wel heeft.
Toto blijft een meer dan prima debuut van de band die ik vanaf het prille luister begin al hoog had zitten en die band is uiteindelijk uitgegroeid tot favoriete artiest binnen huize Poeha. Vooral ook door de diversiteit aan stijlen.
Waardering: 4*
0
geplaatst: 16 november 2022, 15:27 uur
Uitstekend debuut van een band die al vanaf het begin vakmanschap uitstraalt. Dat geldt voor zowel de steviger nummers als voor het kalme werk in Georgy Porgy wat me vooral aan het verhaal van Roald Dahl doet denken, en in Angela. Alleen is Rockmaker wel een afknapper die ze weg hadden mogen laten.
* denotes required fields.