Zomerliefde.
Laatst een mapje gevonden met oude foto’s.
Tienertoer, de eerste dansavonden.
Je kent het wel.
Heerlijk puberen.
Samen met een vriendengroep op vakantie.
Tentje op een camping in Renesse.
Foute discotheken gericht op het Top 40 publiek.
Taxiritjes die veels te duur uitvallen.
Vanwege het postuur van de chauffeur probleemloos afrekenen.
Op jacht naar knappe gebruinde meisjes.
Scorelijst bijhouden.
Volgens een verzonnen ranglijst.
Laatste pagina van het gevonden boekje.
Lichtelijk verkleurde Polaroid.
Glimlach die het ijzer van een beugel bloot legt.
Flinke worstelpartijen veroorzakend.
In de nachtelijke uurtjes.
Mooi natuurlijke krullen en sproetjes.
Mijn overwinning van 1991.
Haar naam is helaas vervaagd.
Sonja of Silvia?
In ieder geval iets met een S.
Vreemd genoeg is het volgende moment wel bij gebleven.
Het bewuste nummer wat die avond gedraaid werd.
Waarbij onze ogen elkaar troffen.
Alles veranderde in slow motion.
Alleen het moment.
Die avond viel ik niet voor het vergeten vrouwtje.
De echte zomerliefde kwam uit Zweden.
Roxette met Fading Like A Flower.
Vreemd dat muziek altijd in je gedachtes blijft overheersen.